Θεραπεία της εγκεφαλικής αιμορραγίας: φάρμακα ή νευροχειρουργική;

Πώς αντιμετωπίζονται οι αυθόρμητοι τύποι αιμορραγίας;

Οστόχος της θεραπείας της ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας είναι να αποτραπεί η περαιτέρω ανάπτυξη του αιματώματοςκαι να σταματήσει η αιμορραγία.

Ηέγκαιρη θεραπεία θα αποτρέψει τις επιπλοκές και τα όψιμα επακόλουθα της αιμορραγίας.

Η θεραπεία συνίσταται στη διόρθωση της αρτηριακής πίεσης με αντιυπερτασικά φάρμακα. Χορηγούνται ενδοφλέβια υποτασικοί παράγοντες, όπως η ουραπιδίλη, σε μια προσπάθεια ταχείας μείωσης της πίεσης. Είναι απαραίτητη η συνεχής παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης στο κρεβάτι του ασθενούς.

Επιπλέον, η προσοχή επικεντρώνεται στην αιμόσταση και την τροποποίηση της αιμοπηξίας(πήξη του αίματος).

Σε ογκώδες εγκεφαλικό οίδημα, η αντιαιμορραγική θεραπεία, συγκεκριμένα η ενδοφλέβια μαννιτόλη, είναι επιβεβλημένη.

Η σωστή θέση του ασθενούς είναι επίσης σημαντική. Το κεφάλι πρέπει να βρίσκεται 30-45° ψηλότερα από το υπόλοιπο σώμα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία, η κλινική του κατάσταση εξελίσσεται και η συνείδησή του επιδεινώνεται. Είναι απαραίτητο να τεθεί σε τεχνητό ύπνο με σύνδεση με τεχνητό πνευμονικό αερισμό.

Ηνευροχειρουργική θεραπεία πραγματοποιείται με σκοπό την παροχέτευση μεγάλων αιματωμάτων εκτός των βασικών γαγγλίων με όγκο 30-100 ml. Η διαδικασία αυτή μειώνει γρήγορα την ενδοαυλική πίεση και μειώνει τον κίνδυνο ισχαιμίας γύρω από την αιμορραγία.

Η χειρουργική θεραπεία μπορεί να σώσει τη ζωή του ασθενούς, αλλά δεν θα βελτιώσει το υπολειπόμενο νευρολογικό έλλειμμα.

Η αρχική θεραπεία ενός ασθενούς με υπαραχνοειδή αιμορραγία περιλαμβάνειαπόλυτη κατάκλιση. Συνιστάται η παραμονή σε ένα ήσυχο, σκοτεινό δωμάτιο με τοκεφάλι στηριγμένο.

Οισοβαροί πονοκέφαλοι ανακουφίζονται με τη χορήγηση αναλγητικών και αγχολυτικών (φάρμακα κατά της ψυχικής ανησυχίας και του άγχους). Μπορεί να χορηγηθούν αντιεμετικά. Η χορήγηση, για παράδειγμα, φαινυτοΐνης εμποδίζει την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων.

Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Πραγματοποιούνται ηλεκτροκαρδιογραφήματα για την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση των καρδιακών αρρυθμιών.

Μετά τη σωστή διάγνωση και την ανίχνευση ενός ρήγματος ανευρύσματος, ενδείκνυται η νευροχειρουργική θεραπεία.Αποσκοπεί στην αφαίρεση του ανευρύσματος από την κυκλοφορία.

Δύο νευροχειρουργικές προσεγγίσεις είναι δυνατές. Ο χειρουργός αποφασίζει για τη συγκεκριμένη διαδικασία:

1. κοπή του αυχένα από το εξωτερικό του ανευρύσματος με νευροχειρουργικό σφιγκτήρα
2. ενδοαγγειακή θεραπεία του ανευρύσματος με τη χρήση σπείρας που εισάγεται στο εσωτερικό του ανευρύσματος για να γεμίσει τον σάκο. Αυτό ονομάζεται coiling

Επί του παρόντος, ο στόχος είναι να χειρουργηθεί το ανεύρυσμα εντός 48 ωρών από τη διάρρηξή του. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, οι ασθενείς δεν έχουν ακόμη εμφανίσει αντανακλαστική αγγειοσύσπαση (σπασμούς).

Οστόχος της ταχείας χειρουργικής επέμβασης είναι η πρόληψη της επαναιμορραγίας και της ισχαιμικής εγκεφαλικής βλάβης λόγω αγγειόσπασμου.

Ο στόχος της ιατρικής θεραπείας είναι να μειωθεί ο κίνδυνος επαναιμορραγίας, να ελαχιστοποιηθεί ο σπασμός και να αποφευχθούν οι επιπλοκές.

Θεραπεία μετά από τραύμα

Η πρωταρχική θεραπεία της επισκληρίδιας αιμορραγίας είναι η επείγουσα νευροχειρουργική επέμβαση.

Μετά την παροχέτευση του αιματώματος, αντιμετωπίζεται η πηγή της αιμορραγίας και τυχόν κατάγματα του κρανίου. Στα οστά του κρανίου ράβεται μια σκληρή πάνα για την αποτροπή περαιτέρω αιμορραγίας.

Στην επισκληρίδιο αιμορραγία που προκαλείται από αιμορραγία από φλέβα ή φλεβικό πλέγμα, το αιμάτωμα μπορεί να μην αναπτυχθεί γρήγορα και εκτεταμένα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η συντηρητική θεραπεία χωρίς την ανάγκη χειρουργικής επέμβασης αποτελεί επίσης επιλογή.

Ωστόσο, είναι απαραίτητο να παρακολουθείται ο ασθενής με επαναλαμβανόμενες αξονικές τομογραφίες του εγκεφάλου έως ότου επουλωθεί το αιμάτωμα.

Η χειρουργική επέμβαση είναι επίσης η θεραπεία εκλογής για το οξύ υποσκληρίδιο αιμάτωμα. Το περιεχόμενο του αίματος αποστραγγίζεται μέσω μιας οπής που ανοίγεται στο κρανίο.

Σε εκτεταμένο οίδημα του εγκεφάλου με μετατόπιση εγκεφαλικών δομών, απαιτείται πιο εκτεταμένη νευροχειρουργική παρέμβαση.

Πραγματοποιείται η λεγόμενη αποσυμπιεστική κρανιεκτομή. Αφαιρείται ένα κομμάτι οστού, ώστε ο πρησμένος εγκέφαλος να μην συμπιέζεται στον μικρό χώρο του κρανίου. Μόλις ο εγκέφαλος επανέλθει στη θέση του και το οίδημα υποχωρήσει, το κομμάτι αυτό του οστού μπορεί να τοποθετηθεί ξανά στη θέση του.

Τοχρόνιο υποσκληρίδιο αιμάτωμα αντιμετωπίζεται με συνεχή 24ωρη παροχέτευση (σταδιακή αποστράγγιση του περιεχομένου). Ορισμένες φορές τα χρόνια αιματώματα περικλείονται σε μια συνδετική θήκη. Σε αυτή την περίπτωση πραγματοποιείται και πάλι κρανιοτομή και αφαιρούνται το αιμάτωμα και η θήκη.