Θεραπεία αλκοολισμού: τα φάρμακα και η θεραπεία στο σπίτι δεν λειτουργούν;

Η θεραπεία του εθισμού στο αλκοόλ και η αντιμετώπιση των βιοψυχοκοινωνικών προβλημάτων που συνδέονται με αυτόν σημαίνει την αντιμετώπιση των καταπιεστικών και καταστροφικών δυνάμεων στη σκέψη και τη συμπεριφορά. Είναι απαραίτητο να οικοδομηθούν εποικοδομητικές τάσεις και να αναπτυχθούν αντίρροπες, με σκοπό τη δημιουργία μιας θετικής υπεροχής στη σκέψη, το συναίσθημα και τη συμπεριφορά.

Η τρέχουσα θεραπεία της εξάρτησης από το αλκοόλ στηρίζεται σε δύο πυλώνες: την ψυχοθεραπεία και τη φαρμακοθεραπεία.

Μόνο με αργά βήματα χέρι-χέρι, με την εμπιστοσύνη και τη βοήθεια των πιο κοντινών του προσώπων, μπορεί ο αλκοολικός να καταφέρει να ανταπεξέλθει στην πιο δύσκολη μάχη - τη θεραπεία.

• Φαρμακολογική θεραπεία για την εξάρτηση από το αλκοόλ
  • Δεν οδηγεί στην εξάλειψη της διαταραχής που προκαλεί την αλλαγή του ελέγχου στην κατανάλωση αλκοόλ.
  • Η φαρμακευτική αγωγή δεν μπορεί να αφαιρέσει την εσωτερική προσκόλληση του οργανισμού στο αλκοόλ.
  • Δεν οδηγεί σε πλήρη ίαση. Μπορεί, ωστόσο, να οδηγήσει στην ανάρρωση και, συνεπώς, στην εξαφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου, όπως η λαχτάρα, η οποία αποτελεί κοινή παγίδα της μακροχρόνιας αποχής.

Στην τρέχουσα φαρμακοθεραπεία, τα φάρμακα που μειώνουν τη λαχτάρα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της όλης θεραπευτικής πορείας.

• Ψυχοθεραπεία για την εξάρτηση από το αλκοόλ
  • Εκπαίδευση σε κοινωνικές δεξιότητες (ικανότητα άρνησης του αλκοόλ)
  • εκπαίδευση στην επίλυση προβλημάτων
  • τεχνικές χαλάρωσης
  • Εκπαίδευση στη διαχείριση των συναισθημάτων
  • γνωστική αναδιάρθρωση
  • Η έννοια της πρόληψης της υποτροπής του Marlatt
  • εκπαίδευση στην αποφυγή των εκλυτικών παραγόντων
  • εκπαίδευση στη διαχείριση των σκανδάλων
  • οικογενειακή θεραπεία
  • ψυχόδραμα
  • προετοιμασία για τη συμμετοχή σε μια οργάνωση αυτοβοήθειας όπως οι Ανώνυμοι Αλκοολικοί (ΑΑ)

Κατά το σχεδιασμό της θεραπείας για την εξάρτηση από το αλκοόλ, είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζουμε την οικογενειακή και κοινωνική κατάσταση του ασθενούς, την ικανότητά του να επωφεληθεί από τις μορφές θεραπείας και τη φυσική του κατάσταση. Η θεραπεία πρέπει να είναι μακροπρόθεσμη και να συνδυάζει διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις.