Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς: ποιες είναι οι αιτίες και τα συμπτώματα της βλάβης του αμφιβληστροειδούς;

Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι μια σοβαρή και επείγουσα πάθηση του οφθαλμού, και πιο συγκεκριμένα του αμφιβληστροειδούς του ματιού. Οδηγεί σε μειωμένη οπτική οξύτητα και, εάν η θεραπεία καθυστερήσει, ακόμη και σε μη αναστρέψιμη βλάβη της όρασης, ακόμη και σε τύφλωση του πάσχοντος οφθαλμού.

Αποτελεί μία από τις σχετικά συχνές αιτίες εξασθένησης αυτής της σημαντικής αίσθησης. Η έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπισή της έχει σημαντικό αντίκτυπο στην επιτυχία της θεραπείας.

Επαγγελματικά amotio retinae, στα αγγλικά αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.

Συχνά ενδιαφέρεστε για:

• Τι είναι η αποκόλληση και γιατί σχηματίζεται μια τρύπα στον αμφιβληστροειδή;
• Ποια είναι τα συμπτώματα ενός κατεστραμμένου αμφιβληστροειδούς;
• Ποια είναι η θεραπεία και είναι η χειρουργική επέμβαση η μόνη λύση;
• Ποια είναι η ανάρρωση μετά τη χειρουργική επέμβαση;

Σε πρώτο στάδιο, θα περιγράψουμε εν συντομία τον αμφιβληστροειδή

Ο αμφιβληστροειδής είναι ένα από τα σημαντικότερα μέρη του ματιού. Έχει αισθητήρια λειτουργία χάρη στα ραβδία και τα κωνία του. Αυτά τα φωτοευαίσθητα κύτταρα συλλαμβάνουν τις ακτίνες του φωτός.

Η εικόνα που συλλαμβάνεται στη συνέχεια μεταδίδεται μέσω των οπτικών νεύρων στον εγκέφαλο, όπου γίνεται η επεξεργασία της. Έτσι βλέπουμε.

Φωτοευαίσθητα κύτταρα:

1. Τα ραβδία είναι φωτοευαίσθητα κύτταρα
   • Επεξεργάζονται φως χαμηλότερης έντασης.
   • Δεν αναγνωρίζουν το χρώμα.
2. Τα κωνία χρησιμοποιούνται για τη σύλληψη φωτός διαφορετικού μήκους κύματος και επομένως χρώματος
   • αναγνωρίζουν το χρώμα, την ένταση, τον χρωματικό κορεσμό
   • παρέχουν οπτική οξύτητα
   • ο μεγαλύτερος αριθμός τους βρίσκεται στον κεντρικό λάκκο της ωχράς κηλίδας (fovea centralis)
   • υπάρχουν περίπου 6 εκατομμύρια από αυτά.

Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας (retina) είναι μια λεπτή μεμβράνη πάχους περίπου 0,1 έως 0,25 mm. Βρίσκεται στο εσωτερικό του βολβού του ματιού, τον οποίο και καλύπτει. Ως επί το πλείστον, βρίσκεται χαλαρά πάνω στο χοριοειδή χιτώνα.

Το μάτι είναι γεμάτο με υαλοειδές, το οποίο έχει ζελατινώδη σύσταση. Πιέζει τον αμφιβληστροειδή και τον πιέζει πάνω στον χοριοειδή.

Ο χοριοειδής είναι το στρώμα που παρέχει τροφή στο μάτι, επειδή περιέχει αιμοφόρα αγγεία.

Η βάση του αποτελείται από νευρικά και υποστηρικτικά κύτταρα με ίνες. Περιέχει επίσης μια κίτρινη κηλίδα, η οποία είναι το σημείο της πιο οξείας όρασης. Στο κέντρο του υπάρχει ένας ορατός λάκκος (fovea).

Ωχρά κηλίδα (κίτρινη κηλίδα).

Ο αμφιβληστροειδής χωρίζεται σε δύο στρώματα, την pars optica και την pars caeca:

1. pars optica - περιέχει φωτοευαίσθητα κύτταρα.
   • αισθητήριο τμήμα - νευροειδής χιτώνας
2. pars caeca - είναι το τυφλό τμήμα (caeca = τυφλός)
   • αναφέρεται επίσης ως το εξωτερικό χρωματισμένο τμήμα
   • βρίσκεται στο ακτινωτό σώμα και στο οπίσθιο τμήμα της ίριδας

Τι είναι η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς;

Ο όρος περιλαμβάνει τη διαδικασία διαχωρισμού των στρωμάτων του αμφιβληστροειδούς. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει διαταραχή της θρέψης. Αυτό οδηγεί σε βλάβη του αμφιβληστροειδούς.

Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας του ματιού αποσύρεται από την αρχική και φυσιολογική του θέση.

Ο ορισμός αναφέρει με μεγαλύτερη ακρίβεια ότι είναι: Ο διαχωρισμός του νευροειδούς χιτώνα (αισθητήριο τμήμα) από το μελαγχρωματικό επιθήλιο.

Το χρωστικό επιθήλιο (τμήμα του αμφιβληστροειδούς) είναι στερεωμένο στο χοριοειδή. Η αμοιβαία αποκόλληση δημιουργεί χώρο μεταξύ των δύο στρωμάτων. Το αποτέλεσμα είναι η συσσώρευση υγρού και η μειωμένη θρέψη του αισθητικού τμήματος του αμφιβληστροειδούς.

Στο πλαίσιο της συσσώρευσης υγρού, μπορεί να πρόκειται για εξώθηση του υαλοειδούς (transudate) - διέλευση από ένα σχίσιμο, μια τρύπα. Ή μπορεί να πρόκειται για εξίδρωμα, δηλαδή διέλευση αίματος και των τμημάτων του από τον χοριοειδή, από τα αιμοφόρα αγγεία.

Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι επομένως μια σοβαρή και επείγουσα κατάσταση. Η έγκαιρη ανίχνευση και η έγκαιρη θεραπεία είναι σημαντικές για τη διατήρηση της όρασης.

Η καθυστέρηση και η αμέλεια θα προκαλέσουν σοβαρή απειλή για την οπτική αίσθηση του πάσχοντος οφθαλμού, με επιδείνωση της όρασης (μειωμένη οπτική οξύτητα) ή πιθανή τύφλωση.

Στο προχωρημένο στάδιο της νόσου εμφανίζονται μη αναστρέψιμες αλλαγές.

Ρωτάτε τι την προκαλεί; Λοιπόν, δεν χρειάζεται να είναι μόνο μία αιτία, διότι διάφορες καταστάσεις οδηγούν σε αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Επιπλέον, διάφοροι παράγοντες κινδύνου συμβάλλουν σε αυτήν.

Με βάση τα αίτια, η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς χωρίζεται σε δύο μορφές (πίνακας)

Πρόκειται συνήθως για πρωτοπαθή μορφή της νόσου.

Η αποκόλληση είναι το αποτέλεσμα μιας ρήξης ή τρύπας στον αμφιβληστροειδή. Το ενδοφθάλμιο υγρό διεισδύει μέσω του σπασμένου αμφιβληστροειδούς. Η επακόλουθη συσσώρευσή του προκαλεί την ανύψωση των στρωμάτων και τη δημιουργία ενός παθολογικού (νοσηρού/κακού) χώρου.

Όλη αυτή η διαδικασία οδηγεί τελικά σε διαταραχή της αιμάτωσης και της παροχής θρεπτικών συστατικών στον αμφιβληστροειδή.

Μία από τις κύριες αιτίες είναι η γήρανση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια υγρού από το υαλοειδές. Αυτό προκαλεί δυσανάλογο σχήμα και έλλειψη επιμονής στον αμφιβληστροειδή. Το υαλοειδές μπορεί να γίνει μικρότερο ή λιγότερο άκαμπτο.

Άλλα παραδείγματα περιλαμβάνουν τραύμα, φλεγμονή και άλλες ασθένειες του οφθαλμού.

Παράγοντες κινδύνου που οδηγούν στη νόσο:

• Υψηλή ηλικία
• κληρονομική και γενετική προδιάθεση, αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης
• αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς που υπάρχει ήδη στο ένα μάτι
• τραύμα στο μάτι και το κεφάλι (αθλήματα ταχύτητας, συγκρούσεις, πτώσεις από ύψος, άρση βαρών, καταδύσεις, πτώση με αλεξίπτωτο)
• Φλεγμονή του οφθαλμού
• άλλες παθήσεις του οφθαλμού, όπως γλαύκωμα, όγκος, σύγκλειση των αγγείων του αμφιβληστροειδούς
• ακραία μυωπία
• υψηλός ΔΜΣ και παχυσαρκία
• υψηλή αρτηριακή πίεση - ιδίως η κακοήθης μορφή και η υπερτασική κρίση
• σακχαρώδης διαβήτης και διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια
• χειρουργική επέμβαση στο μάτι (ενδοφθάλμια χειρουργική επέμβαση)
• άτομο με προδιάθεση για αιμορραγία
• Εκλαμψία σε έγκυες γυναίκες
• πρόωρα μωρά
• κάπνισμα

Τα συμπτώματα της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς δεν περιλαμβάνουν πόνο. Η ασθένεια αυτή δεν πονάει.

Τα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• μειωμένη οπτική οξύτητα - θολή όραση
• απώλεια οπτικού πεδίου στην περιφέρεια - μειωμένη όραση στην περιφέρεια, η οποία μπορεί να μετακινηθεί από την περιφέρεια προς το κέντρο
• αναλαμπές φωτός, σπινθήρες στο ένα ή και στα δύο μάτια(φωσφενείς)
• ξαφνική εμφάνιση αιωρούμενων μυγών στο οπτικό πεδίο
  • πρόκειται για μικρές σκοτεινές κηλίδες, κουκίδες στο οπτικό πεδίο, οι οποίες διακρίνονται καλύτερα σε ανοιχτόχρωμα και λευκά φόντα
  • οι μύγες αιωρούνται και αιωρούνται στο οπτικό πεδίο
  • πυκνά αιωρούμενες μαύρες κουκίδες, σαν αιθάλη - ένδειξη υαλοειδούς αιμορραγίας
• σκιές στο οπτικό πεδίο, εντύπωση κουρτίνας, κουρτίνες - μερική έως πλήρης απώλεια της όρασης
  • θόλωση του οπτικού πεδίου, σκοτεινά ανοίγματα

Οι αιωρούμενες, φτερουγίζουσες μύγες είναι συνηθισμένες και δεν υποδηλώνουν κάποιο σοβαρότερο πρόβλημα. Η ξαφνική εμφάνισή τους, ωστόσο, μπορεί να υποδηλώνει αυτή τη νόσο. Διακρίνονται καλύτερα σε ανοιχτόχρωμο φόντο, για παράδειγμα σε λευκό τοίχο, ως σκούρες, γκρίζες σκιές, κουκκίδες, νήματα.

Προσοχή. Εάν εμφανιστούν ξαφνικά προβλήματα, είναι απαραίτητη η άμεση εξέταση των ματιών από οφθαλμίατρο. Αυτό μπορεί να σώσει την όρασή σας.

Εάν προσβληθεί η ωχρά κηλίδα (κίτρινο σημείο), η κεντρική οπτική οξύτητα μειώνεται σημαντικά.

Η αποκόλληση ολόκληρου του αμφιβληστροειδούς προκαλεί οξεία τύφλωση. Εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, είναι μη αναστρέψιμη.

Η βάση της διάγνωσης είναι το ιατρικό ιστορικό του ατόμου (αυτό που περιγράφει το πάσχον άτομο).

Ακολουθεί μια ειδική οφθαλμολογική εξέταση. Ο γιατρός ζητά μερικές λεπτομέρειες σχετικά με την οπτική οξύτητα και την εμφάνιση απώλειας οπτικού πεδίου με πλωτήρες. Διαπιστώνει αν η δυσκολία εμφανίστηκε ξαφνικά.

Ακολουθούν οι κύριες μέθοδοι εξέτασης, δηλαδή:

• εξέταση του οφθαλμικού υποβάθρου (με τη χρήση έντονου φωτός και ειδικών φακών για τη μεγέθυνση της εικόνας του οφθαλμικού υποβάθρου)
• εξέταση με υπερήχους (για να διαπιστωθεί εάν υπάρχει αιμορραγία του υαλοειδούς που δυσχεραίνει την όραση του αμφιβληστροειδούς)

Στη συνέχεια επιλέγεται η θεραπεία ή η χειρουργική επέμβαση ανάλογα με τη μορφή της αμυγδαλής του αμφιβληστροειδούς.

Η πορεία της νόσου εξαρτάται από τη μορφή και, φυσικά, από την υποκείμενη αιτία. Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς δεν πονάει, αλλά τα συμπτώματά της είναι ωστόσο εύκολα αναγνωρίσιμα.

Αυτό δίνει την ευκαιρία για έγκαιρη ανίχνευση της πάθησης και έγκαιρη επαγγελματική παρέμβαση.

Οι οξείες μορφές, η εμφάνιση των οποίων είναι αιφνίδια, είναι οι πιο σοβαρές. Το αντίθετο είναι ο εκφυλιστικός τύπος, η εμφάνιση του οποίου διαρκεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ο τελευταίος προκαλείται από τη γήρανση του οργανισμού.

Περίπου το 7% των περιπτώσεων εμφανίζεται αμφοτερόπλευρα, δηλαδή και στα δύο μάτια.

Προειδοποίηση: Χωρίς θεραπεία, ο κίνδυνος είναι η πλήρης απώλεια της όρασης στο προσβεβλημένο μάτι.