Θεραπεία των ασθενειών του αμφιβληστροειδούς και του υαλοειδούς: φάρμακα και χειρουργική επέμβαση

Η θεραπεία επιλέγεται με βάση τη νόσο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η συντηρητική θεραπεία είναι επαρκής, ενώ σε άλλες είναι απαραίτητη η χειρουργική μέθοδος.

Η συντηρητική θεραπεία επικεντρώνεται στην ενόχληση που προκαλεί η νόσος. Χρησιμοποιούνται διάφορες οφθαλμικές σταγόνες. Η επαρκής θεραπεία της υποκείμενης νόσου είναι σημαντική.

Σήμερα, η υαλοειδική θόλωση μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με τη βοήθεια λέιζερ. Η θεραπεία με λέιζερ των μυγών επικεντρώνεται στη διάσπασή τους σε μικρά κομμάτια. Ο όρος λέιζερ YAG (λέιζερ υαλοείδωσης) είναι γνωστός. Το λέιζερ YAG σπάει και εξατμίζει τις συστάδες που σχηματίζουν τις ιπτάμενες σκιές.

Μια από τις πιο συνηθισμένες χειρουργικές μεθόδους για τις παθήσεις του αμφιβληστροειδούς και του υαλοειδούς είναι η χειρουργική τεχνική της pars plana vitrectomy (PPV). Σκοπός της είναι η βελτίωση της λειτουργίας της όρασης. Η pars plana vitrectomy χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις αιμορραγίας του υαλοειδούς ή ακόμη και αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς, αλλά και μετά από τραύμα.

Η εξωτερική χειρουργική επέμβαση αποτελεί την κλασική μέθοδο. Στόχος είναι η αφαίρεση της προέλευσης του προβλήματος, όπως η αφαίρεση της πρόσθιας έλξης του υαλοειδούς στον αμφιβληστροειδή. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται πλήρωση με αέριο. Η επιλογή της μεθόδου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.

Στην υαλοειδεκτομή, το αρχικό υαλοειδές αφαιρείται μέσω μιας μικρής χειρουργικής τομής και αντικαθίσταται με διάλυμα. Στόχος είναι να διατηρηθεί το σχήμα του οφθαλμού. Με την πάροδο του χρόνου, το διάλυμα αντικαθίσταται με νέο υαλοειδές που αναπτύσσει ο οφθαλμός.

Η έγκαιρη ανίχνευση των δυσκολιών πριν από τη θεραπεία είναι σημαντική. Ειδικότερα, τα άτομα με άλλες γενικές παθήσεις πρέπει να υποβάλλονται σε οφθαλμολογική εξέταση τουλάχιστον μία φορά το χρόνο.

Οι υπόλοιποι δεν πρέπει να ξεχνούν τις σημαντικές προληπτικές εξετάσεις.