Balantidiasis: ποιες είναι οι αιτίες και τα συμπτώματα αυτής της εντερικής νόσου;

Balantidiosis είναι η ονομασία της νόσου που προέρχεται από τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου, το παράσιτο Balantidium coli. Πρόκειται για μια σπάνια νόσο με παγκόσμια εξάπλωση, η οποία προσβάλλει κυρίως το παχύ έντερο του ανθρώπου.

Τα χαρακτηριστικά της νόσου, τα συμπτώματα, τη διάγνωση, τις τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές και πολλές άλλες ενδιαφέρουσες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε σε αυτό το άρθρο.

Μια σπάνια λοιμώδης νόσος που προκαλείται από ένα παράσιτο, ένα ειδικό πρωτόζωο που ονομάζεται εντερικός μύκητας - Balantidium coli. Πρόκειται για μια εντερική λοίμωξη που προσβάλλει το παχύ έντερο, προκαλώντας μια φλεγμονώδη διαδικασία και το σχηματισμό ειδικών βαθιών ελκών.

Εάν η μπαλαντιδίαση παραμείνει χωρίς θεραπεία, υπάρχει κίνδυνος γαστρεντερικής αιμορραγίας, ρήξης (διάτρησης) του εντέρου και περιτονίτιδας.

Το Balantidium coli έχει δύο βασικές μορφές - μια μη μολυσματική κινητική μορφή και μια εξαιρετικά μολυσματική μη κινητική μορφή που προσβάλλει το παχύ έντερο.

Η μη μολυσματική μορφή, που ονομάζεται τροφοζωΐτης, είναι το κινητικό, ωοειδές έως ωοειδές στάδιο του πρωτοζωαρίου. Αντίθετα, η πιο επικίνδυνη μολυσματική μορφή του χωνοειδούς κυστιδίου είναι η μη κινητική, χαρακτηριστική στρογγυλού σχήματος μορφή, που ονομάζεται επίσης κυστική μορφή.

Όταν η εντερική χωνίτιδα εισέρχεται στον ανθρώπινο οργανισμό, εγκαθίσταται στο παχύ έντερο στο πεπτικό σύστημα. Παράγει τοξικές ουσίες για τον οργανισμό, οι οποίες επηρεάζουν την ανάπτυξη προβλημάτων υγείας - κυρίως αυτά της πέψης και της απέκκρισης.

Το πρωτόζωο εισβάλλει στο ανθρώπινο παχύ έντερο και οι κύστεις που προκύπτουν προκαλούν φλεγμονώδη διαδικασία στο παχύ έντερο, αιμορραγία και, σε μεταγενέστερο στάδιο, τον σταδιακό σχηματισμό βαθιών ελκών στην περιοχή.

Σημαντικές ουσίες απομακρύνονται από τον πεπτικό σωλήνα του ατόμου, όπως σάκχαρα, λίπη, πρωτεΐνες και σημαντικές βιταμίνες και μέταλλα.

Το Balantidium coli μπορεί να προκαλέσει την έκκριση τοξινών που ερεθίζουν τον εντερικό σωλήνα και το εσωτερικό τοίχωμα του εντέρου. Η συνέπεια είναι η μειωμένη απορροφητική ικανότητα του πεπτικού σωλήνα - και επομένως η μειωμένη λειτουργία απορρόφησης των απαραίτητων θρεπτικών συστατικών στον οργανισμό.

Τα τυπικά συμπτώματα είναι διάρροια και κόπρανα με μείγμα αίματος και βλέννας.

Η πορεία της μπαλαντιδίασης είναι ιδιαίτερα σοβαρή σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα (για παράδειγμα, άτομα που πάσχουν από HIV ή AIDS).

Τα συνήθη συμπτώματα περιλαμβάνουν ναυτία, έλλειψη όρεξης, κοιλιακό άλγος ή διάρροια και αιματηρές κενώσεις. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η νόσος είναι κυρίως ασυμπτωματική χωρίς εμφανείς εξωτερικές εκδηλώσεις.

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ο αιτιολογικός παράγοντας της λοίμωξης είναι το πρωτόζωο Balantidium coli. Το παράσιτο αυτό προσβάλλει κυρίως τους χοίρους, αλλά μπορεί επίσης να μολύνει τον άνθρωπο μέσω άρρωστων ζώων ή μόλυνσης του κρέατος ή του νερού.

Επομένως, η πηγή μόλυνσης είναι κυρίως ο οικόσιτος χοίρος. Το παράσιτο ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1857.

Το Balantidium coli είναι ένα κοινό παράσιτο των άγριων και οικόσιτων χοίρων, των βοοειδών και των πιθήκων στις τροπικές χώρες. Το Balantidium coli ζει στο παχύ έντερο του ζώου ως κοινόβιο (ένα ακίνδυνο παράσιτο που τρέφεται με τα υπολείμματα της τροφής του ξενιστή του).

Η ασθένεια είναι πιο συχνή στις υποτροπικές έως τροπικές περιοχές. Εκτός αυτών των περιοχών, οι άνθρωποι που εργάζονται με χοίρους, βοοειδή και τρόφιμα διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο.

Η ασθένεια μεταδίδεται στον άνθρωπο μέσω άμεσης ή έμμεσης επαφής με περιττώματα χοίρων.

Οι άνθρωποι μολύνονται με το παράσιτο κυρίως μέσω μολυσμένων χεριών, νερού ή τροφίμων.

Η νόσος μεταδίδεται επομένως και μέσω της κακής υγιεινής και της μη τήρησης των μέτρων επαγγελματικής υγιεινής.

Τα αιματηρά κόπρανα και η διάρροια (υδαρή/ αραιά κόπρανα) είναι χαρακτηριστικά του σοβαρότερου σταδίου της νόσου. Ωστόσο, η διάρροια, ο κοιλιακός πόνος, η ναυτία, η έλλειψη όρεξης και ο έμετος είναι κοινά συμπτώματα.

Σε υγιείς ανθρώπους, η πορεία της νόσου είναι συχνά ήπια έως ασυμπτωματική.

Τα συνοδά συμπτώματα περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, αυξημένη κόπωση, γενική εξάντληση, κακουχία, αυξημένη θερμοκρασία και απώλεια βάρους.

Ο κίνδυνος είναι η αφυδάτωση του οργανισμού λόγω της διάρροιας και του εμετού.

Πιθανά συμπτώματα και εκδηλώσεις της μπαλαντιδίασης:

• Διάρροια (χαλαρά/υδαρή κόπρανα)
• Δυσπεψία
• Αίμα στα κόπρανα
• Βλέννα στα κόπρανα
• Ναυτία και έμετος
• Ναυτία
• Αυξημένη κόπωση και γενική αδυναμία
• Κακουχία και εξάντληση
• Κοιλιακός πόνος
• Πονοκέφαλος
• Μείωση του σωματικού βάρους
• Αφυδάτωση (απώλεια νερού)
• Αυξημένη θερμοκρασία σώματος
• Αϋπνία

Η διαγνωστική διαδικασία συνίσταται στη λήψη ενός ολοκληρωμένου ιστορικού του ασθενούς και στον εντοπισμό τόσο των υποκειμενικών όσο και των αντικειμενικών κλινικών συμπτωμάτων. Το επαγγελματικό ιστορικό είναι επίσης σημαντικό, όπως και ο εντοπισμός πιθανής επαφής με μολυσμένα προϊόντα ή ζώα.

Από τον ασθενή λαμβάνεται νωπό δείγμα κοπράνων, το οποίο εξετάζεται και αξιολογείται στο εργαστήριο με σκοπό τον εντοπισμό του συγκεκριμένου αιτιολογικού παράγοντα και των κλινικών συμπτωμάτων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις ενδείκνυται βιοψία, όπου λαμβάνεται τοπικά μικρό δείγμα ιστού απευθείας από το παχύ έντερο από τον εντερικό βλεννογόνο (ειδική απόξεση).

Είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν πρόσθετες εξετάσεις από γαστρεντερολόγο (ψηλάφηση, κολονοσκόπηση ή άλλη φυσική απεικόνιση).

Η διεπιστημονική συνεργασία μεταξύ του εξετάζοντος ιατρού (γαστρεντερολόγου) και του μικροβιολόγου και λοιμωξιολόγου είναι σκόπιμη.

Σκοπός της εξέτασης είναι να καταδειχθεί η παρουσία του παρασίτου Balantidium coli στα κόπρανα ή στον εντερικό βλεννογόνο και με τη διαφορική διάγνωση είναι δυνατή η επιβεβαίωση ή ο αποκλεισμός της νόσου της μπαλαντιδίασης.

Μετά τη θεραπεία και τη βελτίωση των κλινικών συμπτωμάτων, συνιστάται ο επανέλεγχος και ο αποκλεισμός της παρουσίας υπολειμματικής λοίμωξης από μπαλαντιντίαση στον οργανισμό του ασθενούς με βιολογική εξέταση των κοπράνων.