Εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση: τι είναι, γιατί συμβαίνει και ποιες είναι οι επιπλοκές της;

Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση είναι μια σχετικά συχνή ασθένεια που προσβάλλει το φλεβικό σύστημα. Τις περισσότερες φορές αφορά τις φλέβες των κάτω άκρων.

Η νόσος αυτή μπορεί να εξελιχθεί χωρίς επιπλοκές με ήπιες δυσκολίες. Ωστόσο, η άλλη και σοβαρή πλευρά είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης εμβολής στους πνεύμονες και, μακροπρόθεσμα, θρομβοεμβολικής νόσου.

Επομένως, είναι απαραίτητο να διερευνώνται ακόμη και μικρά προβλήματα και να μην υποτιμώνται. Η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη θεραπεία θα αποτρέψουν τις οξείες ή όψιμες επιπλοκές. Αυτές μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής.

Η πνευμονική εμβολή είναι μία από τις σοβαρότερες επιπλοκές. Απειλεί την υγεία και τη ζωή του πάσχοντος.

Τι είναι τα αιμοφόρα αγγεία, οι φλέβες και η θρόμβωση;

Αρχικά, μια σύντομη εισαγωγή θα βελτιώσει τον προσανατολισμό του θέματος.

Με απλούς και πρακτικούς όρους, τα αιμοφόρα αγγεία χωρίζονται σε αρτηρίες και φλέβες.

Είναι γενικά γνωστό ότι:

1. οι αρτηρίες είναι γεμάτες με οξυγονωμένο αίμα - δηλαδή αίμα πλούσιο σε οξυγόνο
2. οι φλέβες γεμίζουν με αποξυγονωμένο αίμα - αίμα που είναι χαμηλό σε οξυγόνο και υψηλότερο σε διοξείδιο του άνθρακα

Όμως αυτή η κοινή γνώση δεν είναι απολύτως ακριβής.

Είναι πιο ακριβής ως εξής...

1. Οι αρτηρίες (αρτηρίδια) είναι αιμοφόρα αγγεία που μεταφέρουν αίμα μακριά από την καρδιά. Ένα καλό και χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η πνευμονική αρτηρία. Η πνευμονική αρτηρία διακλαδίζεται από τον δεξιό κόλπο. Μεταφέρει αποξυγονωμένο αίμα από την καρδιά στους πνεύμονες.

Μόνο στους πνεύμονες το αίμα οξυγονώνεται ξανά. Και αυτό το οξυγονωμένο αίμα οδηγεί πίσω στην αριστερή καρδιά...

Οι φλέβες είναι τα αγγεία που μεταφέρουν το αίμα στην καρδιά. Το οξυγονωμένο αίμα πηγαίνει στην καρδιά, συγκεκριμένα στον αριστερό κόλπο, μέσω των 4 πνευμονικών φλεβών.

Πνευμονικές φλέβες = πνευμονικός κορμός (truncus pulmonalis). Χωρίζονται περαιτέρω σε arteria pulmonales και άλλα μικρότερα αγγεία. Πνευμονικές φλέβες = 4 φλέβες που πηγαίνουν στην καρδιά (vena pulmonales).

Το αίμα στις αρτηρίες είναι κορεσμένο με οξυγόνο. Αυτό στις φλέβες περιέχει μεγαλύτερο ποσοστό διοξειδίου του άνθρακα.

Αρτηρίες από τα ελληνικά: Aer = αέρας Térein = περιέχω.

+

Τα αιμοφόρα αγγεία αποτελούν μέρος του καρδιαγγειακού και του λεμφικού συστήματος.

Το αίμα μεταφέρει σημαντικές θρεπτικές ουσίες και οξυγόνο σε όλο το σώμα. Το αίμα μεταφέρει επίσης τις άχρηστες ουσίες που παράγονται κατά τον μεταβολισμό και πρέπει να απομακρυνθούν από το σώμα.

Οι αρτηρίες και οι φλέβες διαφέρουν επίσης ως προς τη δομή τους. Το τοίχωμα των φλεβών περιέχει λιγότερα μυϊκά κύτταρα. Οι ίδιες οι φλέβες διαφέρουν επίσης, ανάλογα με τη θέση τους.

Ένα παράδειγμα είναι οι φλέβες των κάτω άκρων, οι οποίες περιέχουν επίσης βαλβίδες. Οι βαλβίδες σε αυτές τις φλέβες εμποδίζουν την οπισθορροή του αίματος λόγω της βαρύτητας. Η βλάβη και η έλλειψη λειτουργίας τους οδηγεί σε συγκέντρωση αίματος στα κάτω άκρα.

Εκτός από τις βαλβίδες, στη ροή του αίματος από τα κάτω άκρα συμμετέχουν και οι αρτηρίες.

Πώς;

Τα αιμοφόρα αγγεία των κάτω άκρων (δηλ. αρτηρίες + φλέβες) βρίσκονται σε κοινή και στενή εφαρμογή. Η ρυθμική σύσπαση των μυών των αρτηριών των κάτω άκρων βοηθά τη ροή του αίματος στις φλέβες. Η ροή κατευθύνεται επίσης από τις βαλβίδες.

+

Οι μύες των κάτω άκρων είναι επίσης σημαντικοί για την επιστροφή του αίματος από τα κάτω άκρα. Οι μύες λειτουργούν ως μυϊκή αντλία. Κατά την κίνηση, το περπάτημα, οι γύρω μύες συμπιέζουν τα αιμοφόρα αγγεία. Αυτό βελτιώνει την επιστροφή του αίματος από τα κάτω άκρα στο σώμα ενάντια στη δύναμη της βαρύτητας.

Επομένως, η έλλειψη άσκησης και το παρατεταμένο κάθισμα ή η ορθοστασία δεν ενδείκνυνται. Η κίνηση είναι καλύτερη.

Είναι καλό να γνωρίζετε...

Υπάρχει υψηλή πίεση στις αρτηρίες, οπότε όταν αυτές υποστούν βλάβη, το αίμα εκτοξεύεται από αυτές.

Στις φλέβες, από την άλλη πλευρά, η πίεση είναι χαμηλή. Όταν το τοίχωμα του αγγείου υποστεί βλάβη, το αίμα εκρέει από αυτές.

Σε ορισμένες φλέβες, η πίεση είναι ακόμη και χαμηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση. Αυτό είναι σημαντικό όταν το αίμα επιστρέφει στην καρδιά. Το αίμα κυριολεκτικά αναρροφάται από την καρδιά.

Εάν ορισμένες φλέβες έχουν υποστεί βλάβη, υπάρχει κίνδυνος να αναρροφηθεί αέρας και έτσι να προκληθεί εμβολή αέρα.

Οι φλέβες χωρίζονται επίσης στις λεγόμενες επιφανειακές και στις βαθιές φλέβες.

Οι επιφανειακές φλέβες είναι πλούσια διακλαδισμένες και διασυνδεδεμένες. Επιπλέον, διακλαδίζονται στο σύστημα των βαθιών φλεβών.

Οι βαθιές φλέβες βρίσκονται συνήθως μαζί με τις αρτηρίες.

Το σύστημα των σφαγίτιδων φλεβών συνδέει τις επιφανειακές φλέβες με εκείνες του βάθους.

Συνοπτικά και γενικά, η σχέση μεταξύ των επιφανειακών και των βαθιών φλεβών μπορεί να περιγραφεί ως ρέματα και μικρά ποτάμια που καταλήγουν σε μεγάλα ποτάμια...

Οι επιφανειακές φλέβες συλλέγουν το αίμα από τις δομές του κάτω άκρου και αυτό στη συνέχεια ρέει στις μεγάλες βαθιές φλέβες. Αυτές είναι η ποδοκνημική φλέβα (popliteal vein) και η μηριαία φλέβα (femoralis vein).

Η θρόμβωση είναι...

Θρόμβωση = θρόμβωση του αίματος. Μπορεί να συμβεί στα αιμοφόρα αγγεία και στην καρδιά.

Η πήξη του αίματος είναι κυρίως σημαντική για την προστασία από την απώλεια αίματος. Προστατεύει από την αιμορραγία από κατεστραμμένα αιμοφόρα αγγεία.

Ωστόσο, αυτή η πήξη δεν είναι πάντα δικαιολογημένη ή επιθυμητή. Ένα παράδειγμα είναι η κατάσταση της θρόμβωσης. Αυτή μπορεί να έχει διάφορες αιτίες.

Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μια ανισορροπία στην ισορροπία μεταξύ αιμοπηξίας και ινωδόλυσης.

Αιμοπηξία = η διαδικασία πήξης του αίματος για τη διακοπή της αιμορραγίας - αιμόσταση. Ινωδόλυση είναι η διαδικασία διάλυσης ενός θρόμβου αίματος.

Πρόκειται για έναν πολύπλοκο μηχανισμό. Όταν η ισορροπία μεταξύ τους διαταράσσεται, συμβαίνουν τα εξής: 1. κατάσταση υπερβολικής πήξης (θρόμβωση) 2. κατάσταση υπερβολικής αιμορραγίας (αιμορραγικές καταστάσεις)

Η θρόμβωση στις αρτηρίες μπορεί να προκαλέσει ισχαιμία (αιμορραγία) ενός ιστού ή οργάνου. Παραδείγματα είναι η καρδιακή προσβολή ή το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.

+

Η θρόμβωση στις φλέβες θα προκαλέσει φλεβοστάση (συσσώρευση αίματος).

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η...

Η συσσώρευση αίματος και οι παθολογικές αλλαγές στη ροή του αίματος είναι παράγοντες κινδύνου για θρόμβωση. Και αυτό με τη σειρά του είναι παράγοντας κινδύνου για εμβολή.

Παραδείγματα ασθενειών που μπορεί να οδηγήσουν σε εμβολή είναι:

• καρδιακές αρρυθμίες
• ασθένεια των καρδιακών βαλβίδων
• μυοκαρδιοπάθεια

Εμβολή και εμβολισμός

Ως εμβολή ορίζεται η παγίδευση ενός κινούμενου αντικειμένου στο αγγειακό σύστημα. Το αντικείμενο αυτό μπορεί να εμποδίσει την παροχή αίματος σε κύτταρα, ιστούς και όργανα.

Το έμβολο εγκλωβίζεται στο στενωμένο χώρο του αιμοφόρου αγγείου και εμποδίζει μερικώς ή πλήρως τη ροή του αίματος πίσω από αυτό.

Ο εμβολισμός συμβαίνει, για παράδειγμα, εξαιτίας:

• ενός θρόμβου (θρόμβος αίματος) - αυτό είναι γνωστό ως θρομβοεμβολή
• λίπους - γνωστό ως εμβολή λίπους
• εμβολή από αέρα, εμβολή από αέρα
• αμνιακό υγρό
• καρκινικά κύτταρα
• ξένα σώματα, όταν αποκολλάται μέρος ενός αγγειακού καθετήρα

Στον πίνακα παρατίθενται ορισμένοι τύποι θρομβοεμβολής

Οι πιθανότητες περιλαμβάνουν:

Εμβολισμός θρόμβου αίματος από θρόμβωση στα κάτω άκρα προς τον εγκέφαλο. Και αυτό εάν υπάρχει έλλειμμα κολπικού διαφράγματος.

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο: Τι είναι η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση. Ποιες είναι οι αιτίες της. Ποια είναι τα συμπτώματά της. Πώς διαγιγνώσκεται. Συνοπτικά για τη θεραπεία της.

Τι είναι η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση;

Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση είναι μια ασθένεια που μπορεί να απειλήσει την υγεία και τη ζωή ενός ατόμου. Μπορεί όμως να εμφανιστεί και απαρατήρητη ή ήπια.

Θρόμβωση των βαθιών φλεβών. γνωστή και ως φλεβοθρόμβωση.

Έχει υψηλή συχνότητα εμφάνισης, ιδίως σε άτομα άνω των 60 ετών.

Δεν υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων, αν και η μέση ηλικία εμφάνισης είναι τα 66 έτη για τους άνδρες και τα 72 έτη για τις γυναίκες. Ωστόσο, προσβάλλει επίσης τους νέους και τα παιδιά.

Είναι επίσης επικίνδυνη λόγω των επαναλαμβανόμενων επεισοδίων, με περίπου 30% να επαναλαμβάνονται μέσα σε 10 χρόνια.

Ορίζεται ως:

Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση είναι η διαδικασία σχηματισμού θρόμβου αίματος στο εν τω βάθει φλεβικό σύστημα. Αυτό οδηγεί σε περιορισμό της ροής του αίματος μέσω της προσβεβλημένης φλέβας.

Ο κίνδυνος είναι η απελευθέρωση του θρόμβου αίματος, ο σχηματισμός εμβολής και η επακόλουθη εμβολή σε άλλο σημείο του σώματος.

Στη συντριπτική πλειονότητα επηρεάζει τα κάτω άκρα.

Η συμμετοχή των φλεβών μπορεί να είναι η εξής:

1. Φλέβες του αντιβραχίου
   • στην περιοχή των μυών της γάμπας
   • η διεύρυνση των αγγείων και οι κιρσοί κινδύνου (κιρσοί)
   • η πιο κοινή μορφή
2. ποδοκνημική φλέβα
3. μηριαία φλέβα
4. πυελικές φλέβες
5. φλέβες των άνω άκρων σπάνια (φλέβες του λαιμού ή του εγκεφάλου)

Η αιτία της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης έχει πολυπαραγοντική βάση. Δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί ένας παράγοντας ως η κύρια πηγή.

Ήδη από το 1856, ο Γερμανός γιατρός Rudolf Ludwig Carl Virchow περιέγραψε μια τριάδα βασικών αιτιών για την παθολογική πήξη του αίματος.

Αναφέρεται ως τριάδα Virchow:

1. Μια αλλαγή στην αιμοδυναμική, στάση ή αναταραχή στη ροή του αίματος, μπορεί να προκληθεί από:
   • ανεύρυσμα ενός αιμοφόρου αγγείου
   • καρδιακή ανεπάρκεια
   • βαλβιδικό ελάττωμα
   • περιορισμό της κινητικότητας των άκρων λόγω τραυματισμού ή μετά από χειρουργική επέμβαση, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας
   • μακρινά ταξίδια
   • μηχανική καταπίεση - πρήξιμο, όγκος, παχυσαρκία
   • αλλά και άλλες νευρολογικές και εσωτερικές παθήσεις
2. διαταραχές της πήξης, ευαισθησία σε αυξημένη πήξη του αίματος (υπερπηκτικότητα)
   • μεταβολή της ισορροπίας στο σύστημα πήξης του αίματος
   • Κληρονομικός παράγοντας
   • επίκτητη ασθένεια
     • Χρόνια φλεγμονώδης νόσος
     • καρκίνος
     • ορισμένα φάρμακα - ορμονικά αντισυλληπτικά
     • κάπνισμα
     • εγκυμοσύνη και έξι μήνες τεκνοποίησης = αυξημένη ευαισθησία στην υπερπηκτικότητα
3. διαταραχή του τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων - μηχανική βλάβη του αιμοφόρου αγγείου
   • τραυματισμοί
   • χειρουργική επέμβαση
   • παθολογικές διεργασίες κοντά στα αιμοφόρα αγγεία

Με αυξημένη ευαισθησία στη νόσο, αναφέρονται επίσης οι παράγοντες κινδύνου που προάγουν την ανάπτυξη του προβλήματος. Με την εμφάνισή τους, είναι καλύτερο να υποθέσουμε την ανάπτυξη της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης και, εάν είναι απαραίτητο, να την προλάβουμε.

Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:

• η γενετική προδιάθεση, η οποία κλέβει μερίδιο 7%
  • αλλαγές στους παράγοντες πήξης, οι οποίοι με τη σειρά τους επηρεάζουν την αυξημένη θρόμβωση
    • Μεταλλάξεις του παράγοντα V Leiden
    • Αυξημένος παράγοντας πήξης ΙΙ, VIII
    • αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο
• Ακινητοποίηση, ακόμη και πέραν των 72 ωρών
  • Στερέωση - ακινητοποίηση ενός άκρου λόγω τραυματισμού, σε γύψο, νάρθηκα
  • π.χ. σε σοβαρές ασθένειες και ταυτόχρονη νοσηλεία
  • μακροχρόνια ασθένεια με έκπτωση της κινητικότητας
• μακρινά ταξίδια, με αυτοκίνητο, με αεροπλάνο - σύνδρομο οικονομικής θέσης, ήδη πάνω από 4 ώρες
• μεγάλες περιόδους καθιστής και όρθιας θέσης, συνθήκες εργασίας
• αδράνεια και καθιστική ζωή, έλλειψη άσκησης
• αφυδάτωση
• κάπνισμα
• χειρουργικές επεμβάσεις, συχνότερα ορθοπεδικές ή ουρολογικές
• ορμονικές αλλαγές - τα οιστρογόνα αυξάνουν την πήξη του αίματος
  • εγκυμοσύνη
  • έξι μήνες μετά τον τοκετό
  • χρήση ορμονικών αντισυλληπτικών
• βαλβιδικά ελαττώματα
• Αντικατάσταση βαλβίδας
• Στεντς
• Λοιμώξεις
• τραύμα
• όγκοι
• φλεβικοί καθετήρες, ιδίως κεντρικοί φλεβικοί καθετήρες
• Μεγάλη ηλικία, ιδίως σε σχέση με συναφή νοσήματα
• άλλα νοσήματα
  • Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια
  • χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
  • ισχαιμική νόσος των κάτω άκρων
  • ισχαιμική καρδιακή νόσος
  • μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο
  • αθηροσκλήρωση
  • του ήπατος
  • νεφροί
  • συστηματικός ερυθηματώδης λύκος
  • ελκώδης κολίτιδα

Αναφέρεται ότι είναι συνήθως κρυφή, ασυμπτωματική ή με ήπιες μόνο δυσκολίες.

Καθώς αυξάνεται η θέση της θρόμβωσης, αυξάνεται και ο κίνδυνος αποκόλλησης του θρόμβου.

Η πιο σοβαρή επιπλοκή της φλεβικής θρόμβωσης είναι η εμβολή. Η χειρότερη μορφή είναι η εμβολή στους πνεύμονες.

Με τον εμβολισμό (απόφραξη του πνευμονικού κορμού), υπάρχει αντανακλαστική καρδιακή ανακοπή και θάνατος.

Το αντίθετο του εκτεταμένου εμβολισμού στην πνευμονική αρτηρία είναι ο μικροεμβολισμός. Τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια προκαλούν στη συνέχεια πνευμονική υπέρταση ή πνευμονική στεφανιαία νόσο.

Εκτός από την εμβολή, η δεύτερη πιο σοβαρή κατάσταση είναι η ανάπτυξη μεταθρομβωτικού συνδρόμου. Πρόκειται για μια επιπλοκή που έχει αρκετές ιδιαιτερότητες.

Μεταθρομβωτικό σύνδρομο:

1. στένωση της φλέβας στο σημείο της θρόμβωσης.
2. βλάβη στις βαλβίδες των φλεβών των κάτω άκρων
3. στασιμότητα του αίματος στα κάτω άκρα (συγκέντρωση αίματος)

Αυτή η παθολογική διαδικασία περιπλέκει στη συνέχεια περαιτέρω την κατάσταση της υγείας του ατόμου. Το άκρο είναι πρησμένο, επώδυνο, το δέρμα αλλοιώνεται έως καταστρέφεται από έλκη - γνωστά ως κνημιαία έλκη.

Και πώς εκδηλώνεται η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση;

Οι εκδηλώσεις της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης είναι:

1. Οίδημα του κάτω άκρου - χαρακτηρίζεται από ασύμμετρο οίδημα μόνο του ενός κάτω άκρου
   • προκαλείται από τη στασιμότητα του αίματος στο προσβεβλημένο κάτω άκρο
2. Πόνος στα κάτω άκρα
   • επιδεινώνεται με την κίνηση
   • ένταση στο άκρο
   • αίσθημα βάρους στα πόδια
3. περιορισμός της κινητικότητας των κάτω άκρων
4. αυξημένη πλήρωση των επιφανειακών φλεβών - λόγω στασιμότητας του αίματος στα κάτω άκρα
5. αποχρωματισμός του άκρου - κόκκινη απόχρωση, αργότερα κυανωτικό άκρο (μπλε έως μοβ)
6. τροφικές μεταβολές, βλάβη του δέρματος, ακόμη και έλκος
7. η θερμοκρασία του δέρματος θα είναι φυσιολογική, αλλά χλωμή και ψυχρή όταν εμβολίζεται σε αρτηρία

Οι αρτηρίες του κάτω άκρου δεν επηρεάζονται, γεγονός που υποδηλώνει τη φυσιολογική παρουσία παλμών στις αρτηρίες. Εάν δεν υπάρχουν παλμοί, θα πρέπει να σκεφτεί κανείς τον εμβολισμό μέσα στην αρτηρία.

Το ιστορικό είναι σημαντικό για τη διάγνωση. Στο ιστορικό εντοπίζονται οι παράγοντες κινδύνου.

Αυτοί είναι οι καταστάσεις υπερπηκτικότητας, η εμφάνιση θρόμβωσης στο παρελθόν, η χρήση φαρμάκων, κορτικοστεροειδών και ορμονικών αντισυλληπτικών. Συν άλλες ασθένειες, όπως οι ρευματικές παθήσεις, οι φλεγμονώδεις παθήσεις, η κατάσταση μετά από χειρουργική επέμβαση και άλλες.

Προσοχή στην ταυτόχρονη χρήση αντισυλληπτικών, κάπνισμα + μη ανιχνευμένη γενετική βάση αυξημένης πήξης του αίματος!

Η ευαισθητοποίηση πρέπει να διατηρείται σε άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο και σε μακροχρόνιους ασθενείς. Και ειδικά όταν η κινητικότητα είναι μειωμένη, ακινητοποιημένη και όταν στερεώνεται το άκρο με γύψο ή νάρθηκα.

+

Ταξίδι για περισσότερες από 4-8 ώρες = κίνδυνος θρόμβωσης ταξιδιού. Πρέπει να το έχετε υπόψη σας σε περίπτωση ιατρικού ιστορικού.

Ομοίως, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τη θρόμβωση κατά την εγκυμοσύνη και κατά τους έξι μήνες της εγκυμοσύνης. Η υψηλή υποψία είναι ιδιαίτερα υψηλή σε γυναίκες που αναφέρουν υψηλότερο αριθμό αποβολών στο παρελθόν.

Θρόμβωση και υπερπηκτικές καταστάσεις = αυξημένος κίνδυνος αποβολής.

Περαιτέρω, η φυσική εξέταση χρησιμοποιείται στη διάγνωση. Αυτή περιλαμβάνει εξέταση των κάτω άκρων, της θερμοκρασίας, του χρώματος, των μυών, παρακολούθηση των επιφανειακών φλεβών και των σφύξεων. Ορισμένα θετικά σημεία (Homans, πελματιαία) μπορεί να είναι χρήσιμα αλλά δεν έχουν 100% διερευνητική δυνατότητα.

Οι απεικονιστικές μέθοδοι είναι σημαντικές:

1. Duplex sonography - υπερηχογραφική εξέταση, η οποία αξιολογεί το αγγειακό σύστημα, χρωματική χαρτογράφηση των φλεβών.
2. Αξονική αγγειογραφία
3. ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
4. Φλεβογραφία με ακτινοσκιαγραφικό σκιαγραφικό

Εργαστηριακές ενδείξεις στον έλεγχο του αίματος είναι οι D-διμερείς, οι οποίες καταδεικνύουν τη διαδικασία της πήξης του αίματος. Ωστόσο, η ειδικότητα είναι χαμηλή, διότι ανευρίσκονται και σε άλλες καταστάσεις. Είναι επίσης χαρακτηριστικές σε μετεγχειρητικές καταστάσεις, μετά από τραύμα, πνευμονική εμβολή, φλεγμονώδη νόσο, ακόμη και σε εγκυμοσύνη.

Στη διαφορική διάγνωση χρησιμοποιούνται και η αξονική τομογραφία των πνευμόνων και το ΗΧΟ, το ΗΚΓ.

Η πορεία της νόσου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι η έκταση της θρόμβωσης.

Τις περισσότερες φορές, η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση εμφανίζεται στην περιοχή του κόλπου της γάμπας - θρόμβωση της γάμπας. Πρόκειται για μικρές φλεβικές επεκτάσεις. Σπάνια, μπορεί επίσης να αναπτυχθεί στο άνω άκρο.

Στη συντριπτική πλειονότητα, οι θρόμβοι αυτοί διαλύονται και δεν οδηγούν σε εμβολή.

Η νόσος μπορεί να μην έχει συμπτώματα και να είναι ασυμπτωματική. Εναλλακτικά, υπάρχει μόνο ήπια δυσφορία.

Η θρόμβωση εμφανίζεται συνήθως σε ένα μόνο κάτω άκρο. Ανάλογα με το προσβεβλημένο άκρο, εκδηλώνονται και τα συμπτώματα.

Το οίδημα μπορεί να είναι παρόν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Για μεγαλύτερο βαθμό συμμετοχής των φλεβών της κνήμης, το οίδημα είναι συνήθως στο επίπεδο από τον αστράγαλο έως την κνήμη.

Το πρησμένο άκρο πάνω από το γόνατο υποδηλώνει επίσης υψηλή εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση του μηρού.

Η έναρξη του οιδήματος είναι σχετικά ταχεία, μέσα σε λίγες ημέρες. Επιδεινώνεται σταδιακά. Η θέση και ο ύπνος έχουν μικρή επίδραση στην επιπέδωση του άκρου.

Σε μια άλλη πρωτοπαθή νόσο, συμβαίνει το ήδη πρησμένο άκρο να διογκώνεται σημαντικά περισσότερο από το άλλο.

Μια διαφορά στην περιφέρεια του άκρου άνω του 1 εκατοστού είναι εξαιρετικά ύποπτη.

Σχετίζεται με πόνο στο άκρο, που επιδεινώνεται με την κίνηση και την αλλαγή θέσης - όρθια στάση. Με θρόμβωση στην περιοχή της κνήμης, πρόκειται για πόνο στη γάμπα.

Εναλλακτικά, στην αρχή της νόσου, υπάρχει αίσθημα βάρους του κάτω άκρου. Ενίοτε, προκύπτουν μυϊκοί σπασμοί, σχίσιμο, αίσθημα έντασης και πίεσης.

Το χρώμα του δέρματος μπορεί να μην αλλάζει. Εξαρτάται όμως και από την έκταση και τη θέση της θρόμβωσης. Το χρώμα του δέρματος μπορεί να είναι κόκκινο, ωχρό, λαμπερό, τεντωμένο έως κυανωτικό.

Η θερμοκρασία του άκρου μπορεί να είναι υψηλότερη.

Σε περίπτωση εκτεταμένης θρόμβωσης στην περιοχή του μηρού και του ισχίου, μπορεί να υπάρξει πλήρης διακοπή της επιστροφής του αίματος από το κάτω άκρο. Το οίδημα επηρεάζει ολόκληρο το άκρο, το χρώμα του είναι ωχρό έως στικτό (σαν χάρτης) κυανωτικό και επώδυνο.

Στη συνέχεια οι περιπτώσεις αυτές περιπλέκονται από γενικά συμπτώματα και αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος.

Η κατάσταση αναφέρεται ως phlegmasia coeurlea dolens (λόγω του χλωμού και πρησμένου άκρου).

Υπάρχει κίνδυνος εξάπλωσης της θρόμβωσης προς τα πάνω σε ποσοστό περίπου 25% των περιπτώσεων.

Ο κίνδυνος αποκόλλησης του θρόμβου αυξάνεται επίσης αυτή τη στιγμή, έως και 50%.

Μόνο σπάνια αναπτύσσεται σε σημείο που να εμποδίζει την εκροή του αίματος. Αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την κυκλοφορία και τη θρέψη του κάτω άκρου.

Μια επικίνδυνη επιπλοκή είναι η ανάπτυξη πνευμονικής εμβολής. Αυτό θα πρέπει να υποτεθεί μόνο στην περίπτωση θρόμβων που βρίσκονται πάνω ή εκτείνονται ψηλά στις φλέβες του μηρού.

Χτυπητός θρόμβος = θρόμβος που έχει εν μέρει εγκλωβιστεί στο τοίχωμα του αγγείου και εν μέρει ρέει στην κυκλοφορία του αίματος.

Η μακροχρόνια κατάσταση και ο περιορισμός της εκροής του αίματος προκαλεί το σχηματισμό μιας υποκατάστατης κυκλοφορίας. Σχηματίζονται τα λεγόμενα παρακαμπτήρια αγγεία - τεχνικά παράπλευρη κυκλοφορία. Είναι ορατά στο μηρό, το ισχίο και την κοιλιά.

Ορισμένες φορές εκδηλώνονται άτυπα με κοιλιακό άλγος, ιδίως σε περίπτωση υψηλής θρόμβωσης ή συμμετοχής των αγγείων των κοιλοτήτων του σώματος.

Prevencia

I v prípade tohto ochorenia je dôležitá prevencia.

Čo pomáha na trombózu i jej prevenciu...

Pri výskyte predispozície je dôležitá včasná liečba antikoagulanciami, používanie elastických pančúch a vyvarovanie sa dlhodobej jednotvárnej polohy v sede a v stoji.

Treba si vykladať dolné končatiny, čo zlepšuje návrat krvi do hornej polovice tela a znižuje tlak v cievach dolných končatín.

Dôležitý je dostatočný pohyb a obmedzenie sedavého štýlu života. Významná je pravidelná pohybová a športová aktivita. Samozrejme, podľa možností a individuálneho zhodnotenia.

Vhodná a racionálna strava. Tá v súčinnosti so správnou dávkou pohybu podporí i udržanie správnej telesnej hmotnosti. Nemožno zabudnúť ani na dostatočný pitný režim.

Zanechanie fajčenia - a to úplné!

Pred dlhým cestovaním je nutné sa poradiť so svojim lekárom, ten určí vhodnú formu prevencie.

Pri dlhej ceste, ale i v práci počas sedenia za stolom:

• dostatočné a pravidelné prestávky
• zmena polohy a chôdza
• precvičovanie svalov dolných končatín
  • priťahovanie špičiek nôh smerom hore a dole
  • napínanie svalov lýtka, stehien a sedacích svalov
• nepiť alkohol, nefajčiť
• piť dostatok tekutín
• nespať a neužívať lieky na spanie
• kompresívne pančuchy

Pýtate sa na prognózu a dĺžku PN (práceneschopnosti)?

Odpoveď na túto otázku nepoznám, ale určite závisí od celkového priebehu a ostatných informácií z anamnézy. V dnešnej dobe je dobrá dostupnosť akútnej i dlhodobej liečby. 

Preto je najdôležitejšie včas spozorovať zmenu zdravotného stavu, vyhľadať odborné vyšetrenie. To zaručí včasnú liečbu. A tá je prvým krokom k dobrej prognóze.

V prípade zanedbania liečby závažnej formy a pri masívnej pľúcnej embólii hrozí smrť.