Η αλλαντίαση και η θεραπεία της, φάρμακα, αντιβιοτικά και αντιορός

Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι σημαντική, ώστε η νόσος να μην φτάσει στο πιο σοβαρό στάδιο. Η θεραπεία πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, στο θάλαμο λοιμωδών νοσημάτων. Σε περίπτωση αναπνευστικής δυσλειτουργίας, στη μονάδα εντατικής θεραπείας. Ο αντιβοταμινικός ορός πρέπει να χορηγείται το συντομότερο δυνατό.

Ο αντιτοξικός ορός διαταράσσει τη δράση της βοτουλινικής τοξίνης σε νευρομυϊκό επίπεδο και ανακουφίζει από την παράλυση των μυών. Παράλληλα, χορηγούνται αντιβιοτικά για την πρόληψη της δευτερογενούς λοίμωξης από κλωστηρίδια. Έτσι μειώνεται η επίδραση των βακτηρίων στον οργανισμό.

Εάν η θεραπεία ξεκινήσει νωρίς, χορηγούνται επίσης φάρμακα όπως τα καθαρτικά για να προκληθεί διάρροια. Επίσης, γαστρική και εντερική πλύση. Ο λόγος είναι η γρήγορη απομάκρυνση της τοξίνης από τον οργανισμό. Ωστόσο, σε μεταγενέστερο στάδιο, οι μέθοδοι αυτές δεν έχουν πλέον σημασία.

Εκτός από αυτό, είναι επίσης σημαντικό να χορηγούνται υγρά, τροφή και θρεπτικά συστατικά στον ασθενή, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στην κανονική του ζωή το συντομότερο δυνατό. Η ίδια η θεραπεία είναι μακροχρόνια. Μπορεί να χρειαστεί έως και μισός χρόνος για τη θεραπεία και την υποχώρηση της μυϊκής παράλυσης. Η αντιβιοτική θεραπεία και η χειρουργική επέμβαση που αναφέρθηκε παραπάνω χρησιμοποιούνται κυρίως στην περίπτωση της πρώιμης αλλαντίασης.

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας, η κατάσταση του ασθενούς πρέπει να παρακολουθείται συνεχώς. Εάν είναι απαραίτητο, σε περίπτωση αναπνευστικής ανεπάρκειας, αρχίζει η ελεγχόμενη αναπνοή. Η παρεντερική θεραπεία χορηγείται, δηλαδή στα αιμοφόρα αγγεία, εκτός του πεπτικού σωλήνα. Στην περίπτωση της αλλαντίασης στην παιδική ηλικία χρησιμοποιείται συμπτωματική θεραπεία.