Βρογχίτιδα: ποια είναι τα συμπτώματα της βρογχίτιδας; Είναι μεταδοτική;

Η βρογχίτιδα ονομάζεται τεχνικά βρογχίτιδα. Είναι μια κοινή μορφή φλεγμονώδους διαταραχής των αεραγωγών. Μπορεί να εμφανιστεί μόνη της ή ως μέρος μιας συστηματικής νόσου (ανοσολογικές διαταραχές, βρογχικό άσθμα, κυστική ίνωση).

Υπάρχουν δύο τύποι βρογχίτιδας:

1. Οξεία βρογχίτιδα - ταξινομείται ως μεταδοτική. Μπορεί να μεταδοθεί με σταγονίδια σάλιου ή βλέννας κατά το φτέρνισμα, το βήχα ή την ομιλία.
2. Χρόνια βρογχίτιδα - οφείλεται σε σκονισμένα περιβάλλοντα ή στο κάπνισμα. Η συχνή επαναλαμβανόμενη οξεία βρογχίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε βρογχίτιδα που γίνεται χρόνια.

Η οξεία βρογχίτιδα εμφανίζεται συχνά στα παιδιά. Η αιτία της νόσου είναι η μαζική διείσδυση παθογόνων μικροοργανισμών μέσω των αμυντικών μηχανισμών του αναπνευστικού συστήματος. Στο 50-90% περίπου των περιπτώσεων, η βρογχίτιδα προκαλείται από ιούς.

Η βακτηριακή λοίμωξη ακολουθεί συχνά την ιογενή λοίμωξη.

Οι επιπλοκές της βρογχίτιδας περιλαμβάνουν:

• Ωτίτιδα - φλεγμονή του αυτιού.
• Παραρρινοκολπίτιδα - φλεγμονή των ιγμορείων.
• Βρογχοπνευμονία - φλεγμονώδης νόσος που προσβάλλει τους βρόγχους, τα βρογχιόλια και τις κυψελίδες των πνευμόνων.

Η οξεία βρογχίτιδα είναι μια μολυσματική ασθένεια που μπορεί να μεταδοθεί από άτομο σε άτομο. Είναι μια μεταδοτική ασθένεια. Μολυσματικοί/μεταδοτικοί είναι οι μικροοργανισμοί που προκαλούν τη νόσο και μεταδίδονται με τη μορφή σταγονιδίων.

Στην περίπτωση της οξείας βρογχίτιδας, υπάρχουν πολλές αιτίες. Οι πιο κοινές αιτίες της νόσου περιλαμβάνουν βακτηριακές και ιογενείς λοιμώξεις.

Άλλες αιτίες της νόσου περιλαμβάνουν εξωτερικούς παράγοντες (νέφος, κάπνισμα, χημικά αέρια). Αυτές οι εξωτερικές επιδράσεις προκαλούν φλεγμονή στους αεραγωγούς.

Οι ιοί προκαλούν περίπου το 85 έως 95% των περιπτώσεων οξείας βρογχίτιδας. Τα πιο συνηθισμένα ιογενή αίτια πρόκλησης της νόσου περιλαμβάνουν:

• Ο ιός της γρίπης Α, Β
• ρινοϊοί - η συνηθέστερη αιτία ρινίτιδας
• εντεροϊός - σημαντικό παθογόνο για τον άνθρωπο
• αναπνευστικός συγκυτιακός ιός (RSV) - προσβάλλει τους πνεύμονες και τους αεραγωγούς

Σε σπάνιες περιπτώσεις, ο ανθρώπινος μεταπνευμονοϊός, ο κοροναϊός και ο αδενοϊός μπορούν να προκαλέσουν τη νόσο.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βακτηριακή βρογχίτιδα μπορεί να εμφανιστεί μετά από ιογενή λοίμωξη. Αυτό συμβαίνει ως αποτέλεσμα της έκθεσης σε βακτήρια:

• Mycoplasma pneumoniae
• Chlamydophila sp.
• Bordetella pertusis (η αιτία του κοκκύτη)

Στα αίτια της χρόνιας βρογχίτιδας περιλαμβάνονται η ρύπανση του περιβάλλοντος και οι βακτηριακές ή ιογενείς λοιμώξεις.

Τα πιο συνηθισμένα παθογόνα που προκαλούν χρόνια βρογχίτιδα είναι ο Haemophilus influenzae, ο Streptococcus pneumoniae και η Moraxella cattarhalis.

Η χρόνια βρογχίτιδα προκαλείται από την υπερβολική παραγωγή και έκκριση (υπερέκκριση) βλέννας από τα κύτταρα των βλεννογόνων (μεταπλασία).

Η υπερέκκριση βλέννας προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από εξωτερικές επιδράσεις (καπνός τσιγάρου) ή από ιογενή ή βακτηριακή λοίμωξη.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η οξεία βρογχίτιδα ξεκινά ως κοινό κρυολόγημα ή γρίπη με τυπικό ξύσιμο του λαιμού. Μετά από περίπου τρεις ημέρες, αναπτύσσεται ξηρός βήχας, ο οποίος τελικά μετατρέπεται σε υγρό βήχα.

Οι ασθενείς συνήθως βήχουν βλέννα κίτρινου έως πράσινου χρώματος. Ο βήχας υποχωρεί μέσα σε 5 έως 10 ημέρες. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστούν αναπνευστικά προβλήματα (δυσκολία στην αναπνοή).

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της οξείας βρογχίτιδας περιλαμβάνουν:

• απώλεια βάρους
• πυρετός
• πόνος στο στήθος
• συριγμό κατά το βήχα
• βήχας που διαρκεί περισσότερο από 10 ημέρες

Τα ακόλουθα συμπτώματα εμφανίζονται στην ιογενή βρογχίτιδα:

• κόπωση
• αδυναμία
• εφίδρωση
• υποθερμία
• πόνος στις αρθρώσεις
• μυϊκός πόνος

Σε περίπτωση βακτηριακής φλεγμονής, οι ασθενείς εμφανίζουν τα ακόλουθα συμπτώματα:

• πυρετός
• πυώδη πτύελα
• εργαστηριακά - λευκοκυττάρωση και υψηλότερη τιμή CRP

Η οξεία βρογχίτιδα μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να εξελιχθεί σε χρόνια βρογχίτιδα.

Χρόνια βρογχίτιδα

Τα κύρια συμπτώματα της χρόνιας βρογχίτιδας περιλαμβάνουν βήχα, συριγμό και σφίξιμο στο στήθος. Ο επίμονος βήχας συνοδεύεται από βήχα με κίτρινη έως πράσινη βλέννα. Ο βήχας αυτός εμφανίζεται τουλάχιστον τρεις μήνες το χρόνο επί δύο συνεχόμενα έτη.

Στα βρέφη και τα νήπια, η βρογχίτιδα συνοδεύεται συχνά από ποικίλου βαθμού βρογχική απόφραξη.

Αυτό προκαλείται από οίδημα, υπερβολική αιμάτωση (υπεραιμία) του βρογχικού βλεννογόνου, σπασμό των βρογχικών μυών (βρογχόσπασμος) και υπερβολική έκκριση (υπερέκκριση) των βρογχικών αδένων. Η κατάσταση αυτή μοιάζει πολύ με την κρίση άσθματος.

Ο γιατρός θέτει διάγνωση με βάση την κλινική εικόνα και τη φυσική εξέταση. Κατά την εξέταση μπορεί να ακουστούν βραχνάδα, σφυρίγματα και γρυλίσματα.

Μεταξύ των εργαστηριακών εξετάσεων πραγματοποιείται μικροβιολογική εξέταση των πτυέλων. Για τη διάκριση της ιογενούς και της βακτηριακής λοίμωξης χρησιμοποιείται η εξέταση των φλεγμονωδών παραμέτρων: καθίζηση, CRP και γενική αίματος.

Όταν υπάρχει υποψία βρογχοπνευμονίας, ο γιατρός στέλνει τον ασθενή για ακτινογραφία πνεύμονα. Η αξονική τομογραφία θώρακος στη βρογχίτιδα είναι αρνητική. Με παθολογικά ευρήματα συνιστάται βρογχοσκοπική εξέταση και αξονική τομογραφία θώρακος.

Στα συμπτώματα της βρογχίτιδας που μοιάζουν με κρυολόγημα προστίθεται μετά από 3 έως 4 ημέρες βήχας, ο οποίος είναι αρχικά ξηρός, ερεθιστικός και μη παραγωγικός. Οι ασθενείς περιγράφουν πόνο πίσω από το στέρνο.

Μετά από λίγες ημέρες, ο ξηρός βήχας μεταβάλλεται σε υγρό, παραγωγικό βήχα με υπερβολική έκκριση βλέννας. Οι κρίσεις βήχα και η αυξημένη παραγωγή εκκρίσεων που καταπίνουν οι ασθενείς μπορεί να προκαλέσουν εμετό. Ο βήχας υποχωρεί μέσα σε 5 έως 10 ημέρες.

Τι είναι ο βήχας;

Ο βήχας χαρακτηρίζεται ως αμυντικό αντανακλαστικό που είναι απαραίτητο για να διατηρούνται οι αεραγωγοί καθαροί. Προκαλείται από ερεθισμό των λεγόμενων ευαίσθητων περιοχών.

Γνωρίζατε ότι κατά τη διάρκεια του βήχα, ο αέρας ρέει μέσα από τους αεραγωγούς με ταχύτητα 120 m/s;

Αυτές οι ευαίσθητες περιοχές μπορούν να βρεθούν στο λάρυγγα, την τραχεία, τους βρόγχους, τον υπεζωκότα ή τον εξωτερικό ακουστικό πόρο. Ο βήχας ξεκινά με μια σύντομη εισπνοή, που ακολουθείται από κλείσιμο των φωνητικών χορδών και από μια απότομη εκπνοή.

Βλέπε επίσης:

Υγρός βήχας: Ποιες είναι οι αιτίες του βλεννογόνου βήχα, ακόμη και χωρίς πυρετό;

Ποιες είναι οι αιτίες του ξηρού, πνιγηρού βήχα σε ενήλικες και παιδιά;