Διατομή αορτής: ποιες είναι οι αιτίες ρήξης της αρτηρίας και τα συμπτώματα; + Κίνδυνοι και θεραπεία

Ο αορτικός διαχωρισμός είναι μια από τις λιγότερο συχνές, αλλά πολύ πιο σοβαρές ασθένειες. Αυτό οφείλεται στην ανατομική φύση της μεγαλύτερης αρτηρίας του ανθρώπινου σώματος και στη λειτουργία της.

Dissection = σχίσιμο, διάρρηξη Dissection is tearing, splitting Aorta = καρδιακό αγγείο

Στη διατομή της αορτής, το τοίχωμα του αγγείου έχει υποστεί ρήξη, σχίσιμο. Μέσω του κατεστραμμένου εσωτερικού στρώματος, το αίμα υπό πίεση περνάει μεταξύ των αγγειακών στρωμάτων.

Αυτός ο ψευδής αυλός είναι συχνά μεγαλύτερος από τον πραγματικό αυλό της αρτηρίας.

Ο αυλός είναι το εσωτερικό τμήμα ενός κοίλου αγγείου.

Αυτός ο μηχανισμός διαίρεσης του αγγείου σε πολλαπλά στρώματα είναι η βάση διαφόρων προβλημάτων. Για καλύτερη απεικόνιση, παρέχουμε επίσης σύντομες πληροφορίες για την αορτή.

Αορτή - η μεγαλύτερη αρτηρία του ανθρώπινου σώματος

Η καρδιακή αρτηρία (αορτή) είναι το μεγαλύτερο αιμοφόρο αγγείο του ανθρώπινου σώματος.

Γνωρίζουμε διάφορους τύπους αιμοφόρων αγγείων. Μια μορφή διαχωρισμού τα χωρίζει σε αρτηρίες και φλέβες. Εν συντομία, οι φλέβες είναι τα αγγεία εκείνα που μεταφέρουν το αίμα προς την καρδιά. Οι αρτηρίες, από την άλλη πλευρά, κατευθύνουν το αίμα μακριά από την καρδιά.

Οι φλέβες μεταφέρουν κυρίως μη οξυγονωμένο αίμα και οι αρτηρίες μεταφέρουν κυρίως οξυγονωμένο αίμα. Υπάρχει μια εξαίρεση για την πνευμονική αρτηρία και τις πνευμονικές φλέβες.

Artery = αρτηρία. Vein = φλέβα. Vessel = αγγείο.

Τα αιμοφόρα αγγεία περιέχουν γενικά τρία στρώματα:

1. εσωτερικό (tunica intima) - αποτελείται από ενδοθηλιακά κύτταρα
2. μεσαία (tunica media) - κυρίως μυϊκά κύτταρα, δικτυωτές και ελαστινικές ίνες
3. εξωτερικό (tunica adventitia) - αποτελείται από συνδετικό ιστό κολλαγόνου και ελαστικές ίνες

Τα μικρότερα αιμοφόρα αγγεία τρέφονται με διάχυση, δηλαδή με τη διέλευση θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου προς τα αγγειακά κύτταρα. Τα μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία, συγκεκριμένα τα αγγεία άνω του 1 mm, έχουν αιμοφόρα αγγεία στο τοίχωμα του αγγείου.

Vasa vasorum = αγγεία των αγγείων.

Η αορτή είναι ένα τεράστιο αιμοφόρο αγγείο που εκβάλλει από το αριστερό μισό της καρδιάς και πιο συγκεκριμένα από την αριστερή κοιλία. Η καρδιά αντλεί (εκβάλλει) αίμα σε αυτήν υπό υψηλή πίεση.

Η πίεση αυτή επιδρά στο τοίχωμα της αορτής και την επιβαρύνει δια βίου.

Η καρδιά διανέμει περαιτέρω αυτό το αίμα, μεταφέροντάς το σε άλλα μέρη του ανθρώπινου σώματος.

Η αορτή χωρίζεται σε διάφορα τμήματα:

1. την αορτική ρίζα
2. τη θωρακική αορτή
   • το ανιούσα τμήμα (ανιούσα αορτή)
   • το τόξο της αορτής (arcus aortae)
   • η κατιούσα αορτή (aorta descendens)
3. κοιλιακή αορτή

Το θωρακικό και το κοιλιακό τμήμα διαχωρίζονται από το διάφραγμα.

Από την αορτή εκφύονται κλάδοι μικρότερων αρτηριών. Οι πρώτοι περιλαμβάνουν τις δύο καρδιακές αρτηρίες - τη δεξιά και την αριστερή στεφανιαία αρτηρία (arteria coronaria dextra et sinistra).

Στο τμήμα του τόξου, αυτές είναι: βραχιονοκεφαλικός κορμός (truncus brachiocephalicus) αριστερή κοινή καρωτίδα (arteria carotis communis sinistra) αριστερή υποκλείδια αρτηρία (arteria subclavia sinistra)

Από την κοιλιακή αορτή διακλαδίζονται διάφοροι κλάδοι αρτηριών και συνεχίζουν να διακλαδίζονται στην κοιλιακή κοιλότητα και τα όργανά της. Το τελικό τμήμα της κοιλιακής αορτής διέρχεται και διακλαδίζεται στην arteria ilica communis dextra et sinistra (δεξιά και αριστερή λαγόνια αρτηρία).

+

Η αορτή είναι η μεγαλύτερη αρτηρία του σώματος.

Η διάμετρος της αορτής είναι περίπου 3 έως 4 εκατοστά. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι είναι 3,63-3,91 εκατοστά στους άνδρες και 3,50-3,72 εκατοστά στις γυναίκες.

Ο ρόλος της αορτής είναι να διανέμει το αίμα από την καρδιά και μετά σε όλο το σώμα. Αυτό σημαίνει ότι τροφοδοτεί ζωτικά και όλα τα άλλα όργανα, ιστούς, κύτταρα του σώματος.

Επιπλέον, έχει και άλλα καθήκοντα.

Τα κύρια καθήκοντα της αορτής:

• διανομή του αίματος - σε άλλα μέρη του σώματος
• έλεγχος και διαχείριση της συστηματικής αγγειακής αντίστασης - ελέγχοντας την πίεση της αορτής, διαχειρίζεται την αγγειακή αντίσταση
• έλεγχος του καρδιακού ρυθμού - ο έλεγχος της πίεσης της αορτής επηρεάζει τον καρδιακό ρυθμό
• λειτουργία ελατηρίου - αγγειακή αντλία, παρόμοια με τον καρδιακό μυ

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τον αορτικό διαχωρισμό; Τι τον προκαλεί; Ποια είναι τα συμπτώματα; Πώς αντιμετωπίζεται; Διαβάστε μαζί μας.

Τι είναι ο διαχωρισμός της αορτής;

Ο διαχωρισμός της αορτής είναι μια σπάνια αλλά τόσο πιο επικίνδυνη ασθένεια. Μπορεί να είναι τυπική, αλλά μπορεί επίσης να είναι άτυπη, μοιάζοντας με άλλη ασθένεια.

Συνήθως είναι οξεία, εμφανίζεται με έντονη δυσφορία και δεν έχει πάντα αίσιο τέλος, μπορεί να αποβεί μοιραία.

Προσβάλλει σε μεγαλύτερο ποσοστό τους άνδρες + άτομα άνω των 60 ετών.

Ο διαχωρισμός είναι ένα ρήγμα στο τοίχωμα της αορτής.

Το αίμα που αντλείται από την καρδιά περνάει μέσα από το σπασμένο τοίχωμα του αγγείου λόγω πίεσης. Σταδιακά περνάει ανάμεσα στα στρώματα της αορτής. Η πίεση του αίματος που αντλείται διαχωρίζει περαιτέρω τα στρώματα μεταξύ τους.

Το εξωτερικό στρώμα της αρτηρίας (tunica adventitia) δεν διαταράσσεται. Δεν υπάρχει διαρροή αίματος μεταξύ της κυκλοφορίας του αίματος.

Καθώς άλλες αρτηρίες διακλαδίζονται από την αορτή, ως αποτέλεσμα της βλάβης της αρτηρίας, το αίμα δεν ρέει σε αυτούς τους κλάδους. Ο ακανόνιστος αυλός του αγγείου καταπιέζει την αρχική πορεία της αορτής και την απόσταση των άλλων αρτηριών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα όργανα άλλων δομών και ιστών να μένουν αναίμακτα και επομένως να υφίστανται ισχαιμία.

Ισχαιμία = αιμορραγία ενός οργάνου ή ιστού. Η έλλειψη θρεπτικών ουσιών και οξυγόνου θα προκαλέσει βλάβη ή ακόμη και θάνατο. Επιπλέον, στην περιοχή συσσωρεύονται επιβλαβή μεταβολικά απόβλητα.

Ένας άλλος κίνδυνος της διατομής είναι να σπάσει η αρτηρία σε όλο της το πλάτος. Αυτό προκαλεί μαζική αιμορραγία. Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή ως ρήξη αορτής και είναι συνήθως θανατηφόρα.

+

Το αίμα περνάει μέσα από ένα ρήγμα στο εσωτερικό στρώμα του αγγείου, μέσα από την έσω χιτώνα. Η ροή του αίματος δεν σταματάει, αλλά συνεχίζεται. Το αίμα προχωράει έτσι ανάμεσα στην έσω χιτώνα, τη μέση χιτώνα ή την adventitia.

Πρόκειται για τη διαίρεση του αυλού σε δύο κοιλότητες.

Αληθινός δίαυλος = αορτικός δίαυλος που υπάρχει κανονικά. + Ψευδής δίαυλος = νεοσχηματιζόμενος δίαυλος στον αγγειακό χώρο.

Συμβαίνει αυτός ο νέος ψευδής δίαυλος να είναι μεγαλύτερος από τον αρχικό και να τον καταπιέζει. Συνέπεια είναι ο προαναφερθείς περιορισμός της ροής του αίματος στην αορτή και, συνεπώς, της ροής του αίματος προς τα όργανα-στόχους πέραν του κατεστραμμένου τμήματος.

Κατά τη διάρκεια της διατομής συμβαίνουν τα εξής:

• οπή εισόδου
• ψευδής δίαυλος
• μια πλήρης διατομή περιλαμβάνει επίσης ένα κανάλι εξόδου - επανεισόδου
  • Αυτό επιτρέπει την επιστροφή του αίματος στον δεξιό αυλό της αρτηρίας
• η ατελής διατομή δεν περιέχει κανάλι επανεισόδου εξόδου
• το αποκολλημένο τμήμα προκαλεί στένωση του δεξιού αορτικού καναλιού

Η διάσπαση μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε τμήμα της αορτής. Για παράδειγμα, στο σημείο εξόδου από την καρδιά και την αορτική βαλβίδα και όταν προσβάλλεται το τμήμα της αορτικής βαλβίδας, συνδέεται με αναιμία της καρδιάς - καρδιακή προσβολή.

Εάν πρόκειται για τμήμα των αρτηριών που κατευθύνονται προς το κεφάλι και τον εγκέφαλο, συνδέονται οι εκδηλώσεις της εγκεφαλικής αναιμίας και του εγκεφαλικού επεισοδίου. Ομοίως, σε οποιοδήποτε τμήμα, αναιμία των εντέρων, των νεφρών και άλλων κοιλιακών οργάνων ή των κάτω άκρων.

Με βάση το μέγεθος.

Υπάρχουν διατομές με μέγεθος μόλις μερικών χιλιοστών. Σε αυτές σχηματίζεται ένα μικρό ενδοτοιχωματικό αιμάτωμα (θρόμβος αίματος στο τοίχωμα της αρτηρίας).

Τα αντίθετα είναι...

Μεγάλες διατομές, οι οποίες μπορεί να εκτείνονται σε όλο το μήκος της αορτής μέχρι τις λαγόνιες αρτηρίες.

Μια ρήξη στο τοίχωμα του αγγείου έχει συνήθως σπειροειδή πορεία. Μια ρήξη στο τοίχωμα του αγγείου μπορεί επίσης να εξαπλωθεί στους απομακρυσμένους κλάδους των αρτηριών.

Η επίπτωση αναφέρεται ότι είναι περίπου 5-30 περιπτώσεις ανά εκατομμύριο.

Ο οξύς αορτικός διαχωρισμός ταξινομείται ως οξύ αορτικό σύνδρομο.

Διακρίνεται σε δύο τύπους.

Ανάλογα με το σημείο της διατομής, χωρίζεται σε δύο τύπους, σύμφωνα με την ταξινόμηση του Stanford:

1. Τύπος Α - ανιούσα αορτή, όπου το προσβεβλημένο τμήμα είναι η αορτική έξοδος και συνήθως ακριβώς πάνω από την αορτική βαλβίδα - ανιούσα αορτή
   • Πρόσθιος διαχωρισμός - πρόσθιος = βρίσκεται πιο κοντά στην κεφαλή
   • δύο τρίτα των περιπτώσεων
2. Τύπος Β - αναφέρεται στη συμμετοχή της κατιούσας αορτής και συνήθως επεκτείνεται από την κοιλιακή αορτή στις αρτηρίες των κάτω άκρων - κατιούσα αορτή
   • απομακρυσμένη διατομή - απομακρυσμένη = απομακρυσμένη από τον κορμό - κατώτερη

Ο διαχωρισμός αυτός έχει πρακτική σημασία όσον αφορά την απαιτούμενη μέθοδο θεραπείας. Στη διατομή τύπου Α, πρόκειται πάντα για χειρουργική προσέγγιση.

Ταξινόμηση κατά Stanford σύμφωνα με τους Daily και συνεργάτες 1970.

Η προσέγγιση για τον τύπο Β είναι αρχικά συντηρητική με στόχο τη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Κατόπιν αξιολόγησης, μπορεί να ακολουθήσει ενδοαγγειακή θεραπεία. Στη συνέχεια εισάγεται ένας καθετήρας σε μια μεγαλύτερη αρτηρία, συνηθέστερα τη μηριαία, και προχωρά στην προσβεβλημένη περιοχή.

Μια άλλη μορφή διαχωρισμού...

Η ταξινόμηση DeBakye, που χρονολογείται από το 1965, διακρίνει τη διατομή ανάλογα με την εντόπιση και την έκταση.

Ταξινόμηση DeBakey:

• DeBakey I - συμμετοχή ολόκληρης της αορτής
• DeBakey II - συμμετοχή μόνο στο αρχικό τμήμα της αορτής - την ανιούσα αορτή
• DeBakey III - συμμετοχή της αορτής κάτω από τον ισθμό, από την arteria subclavia sinistra - κατιούσα αορτή

65% προσβολή της ανιούσας αορτής - ανιούσα αορτή 20% προσβολή της κατιούσας αορτής - κατιούσα αορτή 10% στο τοξωτό τμήμα

Γνωρίζουμε επίσης τον διαχωρισμό από άποψη χρόνου:

1. Οξύ αορτικό σύνδρομο - 14 ημέρες από την έναρξη του προβλήματος
2. Υποξεία αορτική συνδρομή - 15 έως 90 ημέρες από τη δυσκολία
3. Χρόνιο αορτικό σύνδρομο - πάνω από 90 ημέρες

Επικίνδυνες επιπλοκές

Πρώτα απ' όλα, υπάρχει έλλειψη αιμάτωσης των ιστών και των οργάνων. Τροφοδοτούνται από αιμοφόρα αγγεία που διακλαδίζονται στο σημείο της ανατομής ή και πέραν αυτής.

Η ισχαιμία ζωτικών οργάνων, όπως η καρδιά ή ο εγκέφαλος, αποτελεί αιτία ανησυχίας. Αυτά είναι πολύ ευαίσθητα στην παροχή αίματος και η ισχαιμία τους χαρακτηρίζεται από ταχεία εμφάνιση δυσφορίας.

Παραδείγματα αποτελούν η αιμορραγία του νωτιαίου μυελού, η οποία προκαλεί παράλυση των κάτω άκρων. Και η νεφρική ανεπάρκεια εμφανίζεται με τη νεφρική ισχαιμία.

+

Η δεύτερη σοβαρή επιπλοκή είναι η ρήξη της αορτής.

Στην περίπτωση αυτή, αναπτύσσεται πλήρες ελάττωμα του τοιχώματος της αορτής και το αίμα διαρρέει από την κυκλοφορία του αίματος. Η μεγάλη εσωτερική αιμορραγία οδηγεί συνήθως στο θάνατο. Στην περίπτωση αυτή, η θέση και η έκταση της βλάβης της αρτηρίας είναι εξίσου σημαντικές.

Αναφέρεται ότι περίπου το 1/6 των ασθενών πεθαίνουν πριν από τη χειρουργική επέμβαση από ρήξη αορτής.

Η διατομή είναι ένα ρήγμα στο τοίχωμα της αορτής. Περιλαμβάνει τη διέλευση του αίματος μεταξύ των φύλλων του τοιχώματος του αγγείου.

Η μειωμένη αντίσταση του τοιχώματος του αγγείου, η βλάβη του και η διείσδυση του αίματος μεταξύ των στρωμάτων του τοιχώματος του αγγείου = ένας από τους παράγοντες εμφάνισης.

Ρωτάτε:

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Η αιτία είναι πολυπαραγοντική. ηλαδή, στην αορτική ανατομή εμπλέκονται διάφοροι παράγοντες κινδύνου.

Παράγοντες κινδύνου για τον αορτικό διαχωρισμό:

• Γενετική προδιάθεση
  • οικογενείς μορφές - οικογενειακό ιστορικό
  • κυστική μεσαιωνική λοίμωξη
  • συγγενής - συγγενής νόσος του συνδετικού ιστού
    • Σύνδρομο Marfan
    • Σύνδρομο Turner
    • Σύνδρομο Ehlers-Danlos
    • Κορακταδισμός της αορτής
• υπέρταση - υψηλή αρτηριακή πίεση
  • μη θεραπευμένη υπέρταση έως και 72% των περιπτώσεων
• τραύμα
  • σε τροχαία ατυχήματα και πτώσεις από μεγάλα υψόμετρα
  • επιβράδυνση (ξαφνική διακοπή)
  • αμβλύ τραύμα
• ιατρογενής βλάβη κατά τη διάρκεια άλλων ιατρικών διαδικασιών
• αθηροσκλήρωση
  • αθηροσκληρωτικό έλκος (ρήξη της αθηρωματικής πλάκας της αορτής)
    • διεισδυτικό έλκος αορτής
• μολυσματική αιτία - πλέον σπάνια (σύφιλη και άλλες ασθένειες)
• Φύλο - οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα, έως και δύο φορές συχνότερα από τις γυναίκες
• Αυτοάνοσα νοσήματα
• Ηλικία άνω των 40 ετών, υψηλότερη επίπτωση μετά τα 60 έως 70 έτη
  • η μη θεραπευμένη υπέρταση μειώνει σημαντικά την ηλικία εμφάνισης
• παχυσαρκία
• προϋπάρχουσα αορτική νόσος
• Νόσος της αορτικής βαλβίδας
• Διαταραχές του μεταβολισμού του λίπους
• κάπνισμα
• διεγερτικά φάρμακα όπως κοκαΐνη ή μεθαμφεταμίνη

Ανεύρυσμα + αορτική ανατομή

Πώς συνδέονται αυτές οι δύο ασθένειες;

Το ανεύρυσμα είναι μια διεύρυνση ενός αιμοφόρου αγγείου. Ακόμη και με διόγκωση, αναφέρεται πολυπαραγοντική δράση. Η αλλοιωμένη δομή του τοιχώματος του αγγείου προκαλεί αδυναμία του εξασθενημένου τοιχώματος του αγγείου να διατηρήσει την πίεση στην αρτηρία.

Μπορεί να περάσει απαρατήρητο για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να υπάρχουν συμπτώματα.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ανευρύσματος. Ένα πραγματικό ανεύρυσμα είναι αυτό στο οποίο όλο το πλάτος της αρτηρίας είναι εξασθενημένο, επηρεάζοντας και τα τρία στρώματα του αγγείου.

Το 80% των πραγματικών ανευρυσμάτων θεωρείται ότι περιλαμβάνει ένα ανεύρυσμα.

Ένα τέτοιο εξασθενημένο τοίχωμα αγγείου είναι επικίνδυνο όσον αφορά δύο επιπλοκές.

Η μία είναι η ρήξη της αορτής. Στη ρήξη, όλο το πλάτος του τοιχώματος της αορτής σχίζεται, προκαλώντας μαζική αιμορραγία.

Η δεύτερη είναι ο διαχωρισμός. Αναφέρεται ως διαχωριστικό ανεύρυσμα αορτής (aneurysma dissecans aortae). Το αίμα περνάει μεταξύ των στρωμάτων της αρτηρίας μέσω του εξασθενημένου και κατεστραμμένου εσωτερικού στρώματος του αγγείου.

Ρήξη της αορτής

Ρήξη αορτής = βλάβη στο τοίχωμα της αορτής καθώς ανοίγει.

Συνοδεύεται από μαζική αιμορραγία. Το αίμα ρέει μέσω της αορτής υπό υψηλή πίεση και στη συνέχεια διαφεύγει από την κατεστραμμένη αρτηρία.

Το σημείο της ρήξης μπορεί να είναι διαφορετικό.

Ανάλογα με την περιοχή της βλάβης στην αορτή:

• αιμορραγία στο περικάρδιο, που οδηγεί σε επιπωματισμό της καρδιάς
  • συσσώρευση αίματος στον σάκο της καρδιάς
  • το συσσωρευμένο αίμα καταπιέζει την καρδιά
  • κατά τη διάρκεια της διαστολής (χαλάρωση του καρδιακού μυός), η καρδιά δεν μπορεί να γεμίσει επαρκώς
  • υπόταση, μειωμένη καρδιακή παροχή, μειωμένη παροχή αίματος στα όργανα και τους ιστούς, ακόμη και σοκ
• αιμορραγία στη θωρακική κοιλότητα (αιμοθώρακας) και αναπνευστική ανεπάρκεια
• κοιλιακή αιμορραγία - αιμοπεριτόναιο

Μαζική αιμορραγία + αιμορραγικό σοκ = αιφνίδιος θάνατος.

Μπορεί επίσης να εμφανιστεί μια κλειστή μορφή.

Στην περίπτωση αυτή, το κατεστραμμένο τοίχωμα του αγγείου κλείνει από κοντινές δομές όπως το περικάρδιο, ο υπεζωκότας (ανιούσα πνευμονική) ή άλλο όργανο που πιέζει το τοίχωμα της αρτηρίας.

Τα συμπτώματα του διαχωρισμού μπορεί να είναι τυπικά. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης περιπτώσεις όπου υπάρχουν δυσκολίες ενδεικτικές άλλων ασθενειών.

Συν.

Ανάλογα με το σημείο και την έκταση, σχετίζονται επίσης συμπτώματα αποκατάστασης ιστών και οργάνων. Παραδείγματα αποτελούν η ταυτόχρονη εμφάνιση διατομής μαζί με καρδιακή ανεπάρκεια, έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο.

Χαρακτηριστικές εκδηλώσεις της ανατομής:

• οξύς, σοβαρός, έντονος, σοκαριστικός, έντονος πόνος
  • αιχμηρός, σχισμένος, μαχαιρωτός
  • ο χειρότερος πόνος της ζωής σας
  • δεν ανταποκρίνεται στα αναλγητικά (παυσίπονα)
  • παλλόμενος πόνος
  • έως και 95% των περιπτώσεων
• Ταχεία έναρξη
• πόνος στο στήθος - σχετίζεται με βλάβη στην ανιούσα αορτή
• πόνος μεταξύ των ωμοπλάτων - κατιούσα αορτή
• κοιλιακό άλγος - κοιλιακή αορτή
• + ο πόνος εξαπλώνεται
  • στην πλάτη - ανάμεσα στις ωμοπλάτες
  • στην κοιλιά - κοιλιακός πόνος
  • ο πόνος εξαπλώνεται κατά μήκος της εξελισσόμενης διατομής
• ο πόνος υποχωρεί μερικές φορές, είτε προσωρινά είτε μόνιμα

Άλλα πιθανά προβλήματα όπως:

• αδυναμία
• ζάλη
• δυσκολία στην αναπνοή, δύσπνοια μετά την άσκηση, δύσπνοια
• αίσθημα παλμών της καρδιάς
• υψηλή αρτηριακή πίεση έως υπερτασική κρίση
  • ή αντίστροφα χαμηλή αρτηριακή πίεση, καρδιακή ανεπάρκεια, αιμορραγία
• Φόβος θανάτου
• ωχρότητα
• νευρολογικά προβλήματα σε περίπτωση εγκεφαλικής βλάβης
• πεπτικές διαταραχές - κοιλιακή περιοχή, όπως αιφνίδιο κοιλιακό εγκεφαλικό επεισόδιο
• νεφροί - ολιγουρία (μειωμένη παραγωγή ούρων) έως ανουρία (πλήρης διακοπή της ούρησης)
• απώλεια αίματος στα άνω ή κάτω άκρα - ισχαιμία των άκρων, αδυναμία και πόνος στα άκρα
• πόνος στη βουβωνική χώρα
• παράλυση των κάτω άκρων - βλάβη του νωτιαίου μυελού
• κατάρρευση, συγκοπή, βραχυπρόθεσμη απώλεια συνείδησης
• απώλεια συνείδησης, κατάσταση σοκ
• αιφνίδιος θάνατος, με εκτεταμένη βλάβη ή ρήξη αορτής

Αναφέρεται ότι μόνο το 5% των περιπτώσεων εξελίσσεται στη χρόνια μορφή. Έως και το 95% των μη θεραπευμένων περιπτώσεων καταλήγουν σε θάνατο.

Στην ανατομή μπορεί να εμφανιστεί το ακόλουθο φαινόμενο:

Παράδοξος σφυγμός και μεγάλη, εντυπωσιακή διαφορά στις μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης στα δύο άνω άκρα.

Ο παράδοξος σφυγμός (pulsus paradoxus) είναι μια κατάσταση κατά την οποία ο σφυγμός είναι παρών στο ένα άνω άκρο και μη ψηλαφητός ή ελάχιστα ψηλαφητός στο άλλο.

Παρόμοια είναι η περίπτωση με την αρτηριακή πίεση. Όταν μετράτε την πίεση και στα δύο άνω άκρα και τη συγκρίνετε, η διαφορά θα είναι πολύ αισθητή και μεγάλη.

Μια διαφορά στην πίεση μεγαλύτερη από 20 mmHg.

Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο να σκεφτείτε για αορτική διατομή.

Όταν εμφανίζονται οξέα προβλήματα που υποδηλώνουν διατομή, η διάγνωση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών και θανάτου αυξάνεται με κάθε ώρα που δεν εντοπίζεται.

Μια άτυπη πορεία ή η παρουσία άλλων συνοδών συμπτωμάτων μπορεί να δυσχεράνει τη σωστή διάγνωση.

Φυσικά, το ιατρικό ιστορικό που περιλαμβάνει το προσωπικό και το οικογενειακό ιστορικό είναι απαραίτητο. Επίσης, άλλα νοσήματα, όπως κυρίως υπέρταση και οικογενειακό ιστορικό σοβαρής ασθένειας ή θανάτου.

Αξιολογείται η κλινική εικόνα - πώς εξελίσσονται τα προβλήματα, πότε και πώς ξεκίνησαν. Συν τη φυσική εξέταση και την αξιολόγηση των ζωτικών σημείων, όπως η αρτηριακή πίεση, ο σφυγμός, η αναπνοή κ.ά. Προστίθενται εργαστηριακές εξετάσεις αίματος.

Η απεικόνιση παίζει σημαντικό ρόλο:

• X-RAY
• Αξονική τομογραφία - 90 έως 100% ποσοστό επιτυχίας της διάγνωσης του διαχωρισμού.
• ECHO
  • Διαοισοφαγικό ECHO - TEE, μέσω του οισοφάγου.
    • Οισοφαγική ηχοκαρδιογραφία
    • ενδοσκόπηση + καθετήρας υπερήχων
    • ομοιότητα με την ενδοσκοπική εξέταση του στομάχου και του οισοφάγου με γαστροϊνοσκόπηση
    • 85-99% ποσοστό επιτυχίας της διάγνωσης του διαχωρισμού
  • διαθωρακική ΤΤΕ, μέσω του θωρακικού τοιχώματος, χαμηλότερη ευαισθησία
• ΗΚΓ - διαφοροποίηση οξέος στεφανιαίου συνδρόμου, καρδιακού εμφράγματος
• SONO
• ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• PET
• αορτογραφία

Η πορεία του αορτικού διαχωρισμού είναι συνήθως τυπική, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μοιάζει με άλλες νόσους.

Μερικές φορές οι αρχικές δυσκολίες ανακουφίζονται και τα συμπτώματα του σχετικού οργάνου-στόχου, του συστήματος οργάνων ή του ιστού έρχονται στο προσκήνιο.

Περίπου το 95% των περιπτώσεων χαρακτηρίζεται από απότομη και ξαφνική έναρξη. Παρουσιάζεται έντονος έως σοβαρός πόνος. Ο πάσχων μπορεί να τον περιγράψει ως τον χειρότερο πόνο της ζωής του.

Ο πόνος μπορεί να χαρακτηρίζεται από διάφορα χαρακτηριστικά.

Ένα παράδειγμα είναι ότι είναι μεγάλης έντασης και τα αναλγητικά φάρμακα (αναλγητικά) δεν δρουν. Μπορεί να είναι σφυροκοπητός.

Σε αυτόν τον τύπο θωρακικού πόνου θεωρείται ότι επηρεάζεται το αρχικό τμήμα της αορτής - η ανιούσα αορτή.

Εάν εντοπίζεται στην πλάτη μεταξύ των ωμοπλάτων, πρόκειται πιθανώς για ένα κατεστραμμένο αορτικό τόξο - το arcus aortae.

Ο κοιλιακός πόνος και πιθανά κοιλιακά συμπτώματα εμφανίζονται όταν επηρεάζεται το κοιλιακό τμήμα - η κοιλιακή αορτή -.

+

Ο πόνος μπορεί αρχικά να προέρχεται από την περιοχή του θώρακα. Καθώς η διατομή διευρύνεται και προχωρά προς τα κατώτερα τμήματα της αρτηρίας, ωστόσο, ο πόνος επίσης εξελίσσεται.

Ο πόνος εξαπλώνεται καθώς η διατομή εξελίσσεται.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ένταση του πόνου αμβλύνεται ή υποχωρεί εντελώς. Αυτός μπορεί να είναι ένας από τους λόγους που παραβλέπεται η διατομή. Επομένως, είναι σημαντικό να σκεφτείτε αυτή την απειλητική για τη ζωή κατάσταση κατά τη διάρκεια των αρχικών δυσκολιών.

Οι επιπλοκές και οι συνέπειες μπορεί να είναι θανατηφόρες. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία: Το ποσοστό θνησιμότητας αυξάνεται 1-2% ανά ώρα τις πρώτες 24 ώρες. 21% των ασθενών πεθαίνουν εντός 24 ωρών. 49% των ασθενών πεθαίνουν εντός 4 ημερών. 74% των ασθενών πεθαίνουν εντός 2 εβδομάδων. 93% των ασθενών πεθαίνουν εντός 1 έτους. Η επιβίωση με καλή διάγνωση και κατάλληλη θεραπεία είναι 74-92%!

Η βαριά σωματική άσκηση μπορεί να αποτρέψει τα προβλήματα. Υπάρχουν περιπτώσεις στη βιβλιογραφία όπου ένα άτομο έσκυψε να δέσει τα κορδόνια του και ένιωσε ρήξη. Η αιτία δεν ήταν δίσκος αλλά διατομή.

+

Τα συμπτώματα μπορεί να μιμούνται κάποιο άλλο ιατρικό πρόβλημα.

Εκτός από τον πόνο, υπάρχουν και άλλα προβλήματα που προκύπτουν από το σημείο της αορτικής διατομής. Συγκεκριμένα, καρδιακά, νευρολογικά, κοιλιακά, νεφρικά ή σπονδυλικά προβλήματα.

Η εκδήλωση είναι δυσκολίες όπως:

• Πόνος στη σπονδυλική στήλη
  • πυροβολισμός μεταξύ των ωμοπλάτων
  • πόνος στη θωρακική και οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης μέχρι το ιερό οστό
• κοιλιακό άλγος, αιφνίδιο κοιλιακό εγκεφαλικό επεισόδιο, κολικός της χοληδόχου κύστης και άλλα
  • Εκτίναξη κάτω από το δεξιό πλευρικό τόξο και κάτω από τη δεξιά ωμοπλάτη
  • στομαχικές διαταραχές
  • εμετός
• Νεφρικά συμπτώματα
  • πέτρες στα νεφρά, νεφρικός κολικός
  • ολιγουρία έως ανουρία (μειωμένη έως σταματημένη παραγωγή ούρων)
• πόνος και αδυναμία στα άκρα - άνω και κάτω άκρα
  • Μυρμήγκιασμα
  • αισθητή αδυναμία των άκρων
  • αδυναμία βάδισης και κίνησης
• ακινησία των κάτω άκρων (παραπάρεση) έως παραπληγία (παράλυση λόγω θλάσης του νωτιαίου μυελού)

+ Συνδυασμός αυτών.

Συνοδά φαινόμενα μπορεί να είναι η υπέρταση, η επιταχυνόμενη υπέρταση (αιφνίδια έως ταχεία αύξηση της αρτηριακής πίεσης, προκαλεί βλάβη οργάνων αν δεν αντιμετωπιστεί) έως υπερτασική κρίση.

Ο πίνακας δείχνει τη συχνότητα εμφάνισης λιγότερο τυπικών προβλημάτων στην ανατομή