Διάσταση μετά τον τοκετό: αιτία και συμπτώματα; + Ασκήσεις στο σπίτι

Ως κοιλιακή διάσταση νοείται η απόκλιση του ορθού κοιλιακού μυός από τον τένοντά του στη μέση γραμμή, που τεχνικά ονομάζεται linea alba.

Αυτή η συνδετική γραμμή συνδέει το δεξιό και το αριστερό τμήμα του ορθού κοιλιακού μυός (ορθός κοιλιακός μυς). Η λειτουργία του κοιλιακού τοιχώματος διαταράσσεται έτσι.

Το κοιλιακό μυϊκό σύστημα παρέχει πρωτίστως προστασία και κάλυψη για τα εσωτερικά όργανα. Ταυτόχρονα, το κοιλιακό μυϊκό σύστημα αποτελεί μέρος του συστήματος βαθιάς σταθεροποίησης του σώματος.

Η ανεπεξέργαστη διάσταση μπορεί να προκαλέσει με την πάροδο του χρόνου πόνο στην πλάτη, πυελικό πόνο, πεπτικά και ουρογυναικολογικά προβλήματα.

Ο πιο συνηθισμένος λόγος για την ανάπτυξη διάστασης είναι ακριβώς η εγκυμοσύνη μιας γυναίκας.

Άλλες αιτίες εμφάνισής της μπορεί να είναι ένα υπερβολικά εξασθενημένο υποτονικό κοιλιακό τοίχωμα, υπερβολική υπερφόρτωση και βλάβη των κοιλιακών μυών, μηχανική βλάβη ή τραύμα.

Τύπος κοιλιακής διάστασης

Ηκοιλιακή διάσταση μπορεί να έχει διάφορες παραλλαγές σε σχέση με την άδεια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για διακλάδωση των μυών στην περιοχή του ομφαλού.

Ωστόσο, η διάταση των ορθών κοιλιακών μυών μπορεί επίσης να είναι στην ανώτερη περιοχή ή κατά μήκος της μέσης γραμμής της κοιλιάς. Ο ανώτερος τύπος διάστασης είναι συνήθως ευκολότερο να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση.

Η διάσταση παραμένει συνήθως ευρύτερη στο κάτω μέρος του ομφαλού και επιστρέφει στην αρχική της κατάσταση τελευταία.

Χειρότερη, αλλά όχι τόσο συχνή, είναι η περίπτωση κατά την οποία η μέση γραμμή της γραμμής του αυχένα αποκόπτεται εντελώς.

Η κοιλιακή κοιλότητα παραμένει σε αυτό το σημείο καλυμμένη μόνο από το περιτόναιο, την περιτονία (ο συνδετικός ιστός που καλύπτει τους μύες), το υποδόριο λίπος και το δέρμα. Συχνά η γυναίκα είναι σε θέση να ψηλαφίσει τα εσωτερικά όργανα.

Συχνά το φαινόμενο αυτό συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως ομφαλοκήλη, κάθαρση του πυελικού εδάφους ή πρόπτωση των πυελικών οργάνων.

Ωστόσο, πρόκειται ήδη για μια σοβαρή κατάσταση που απαιτεί ακριβή θεραπεία, εξέταση της χειρουργικής επέμβασης και, τέλος, επαγγελματική φυσιοθεραπεία.

Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης του μωρού μέσα στη μήτρα και της επίδρασης των ορμονικών αλλαγών, τα τοιχώματα της μήτρας διευρύνονται και οι μαλακές δομές της κοιλιάς διαστέλλονται.

Ως αποτέλεσμα της ανάπτυξης και της ενδοκοιλιακής πίεσης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η αριστερή πλευρά του κοιλιακού μυϊκού συστήματος απομακρύνεται από τη δεξιά. Η linea alba μπορεί να τεντωθεί σε όλο το μήκος της και ταυτόχρονα να γίνει λεπτότερη.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αυτό είναι ένα φυσικό φυσιολογικό φαινόμενο, καθώς η αναπτυσσόμενη μήτρα πρέπει να δημιουργήσει χώρο στην κοιλιακή κοιλότητα για το αναπτυσσόμενο μωρό.

Η κοιλιακή διάσταση εμφανίζεται συνήθως στις εγκύους κατά το τρίτο τρίμηνο σε συνδυασμό με την αναπτυσσόμενη μήτρα και στη συνέχεια κατά την περίοδο μετά τον τοκετό.

Μετά τον τοκετό, το κοιλιακό τοίχωμα θα πρέπει σταδιακά να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση με τη βοήθεια των ορμονικών επιδράσεων, του κατάλληλου τρόπου ζωής και της αποκατάστασης. Ωστόσο, εάν ο μυϊκός ιστός είναι υπερβολικά εξασθενημένος και στερείται ελαστικότητας, αυτό μπορεί να μη συμβεί.

Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι περίπου οι μισές γυναίκες δεν καταφέρνουν να κλείσουν αυθόρμητα το κενό και πρέπει να αντιμετωπίσουν την επακόλουθη δυσλειτουργία του χαλαρωμένου κοιλιακού τοιχώματος.

Εάν η απόσταση της χαλάρωσης των κοιλιακών μυών από τον μέσο σύνδεσμο είναι 1,5 cm (2 δάχτυλα) ή περισσότερο, πρόκειται για διάγνωση διάστασης των κοιλιακών μυών.

Οι πιο συχνές σωματικές εκδηλώσεις της διάστασης μετά τον τοκετό:

• Χαλαρό κοιλιακό τοίχωμα
• Πόνος στην πλάτη και τη λεκάνη
• Χαλαρή κοιλιακή προεξοχή στην περιοχή του ομφαλού
• Μειωμένη κινητικότητα και σταθερότητα του κορμού
• Αποδυναμωμένη μυϊκή μάζα του πυελικού εδάφους
• Προβλήματα με το πεπτικό σύστημα
• Ακράτεια ούρων (διαρροή ούρων)
• Διαταραχή του εμμηνορροϊκού κύκλου

Η κατ' οίκον διάγνωση με τη χρήση των κοιλιών των δικών της δακτύλων γίνεται σε ύπτια θέση. Χρησιμοποιώντας τις κοιλιές των δακτύλων του κυρίαρχου χεριού, η γυναίκα ψηλαφεί το πλάτος του κοιλιακού μυός από το κέντρο της κοιλιάς (γραμμή του ομφαλού).

Εάν το διάκενο αυτό είναι 2 cm ή περισσότερο (σε ορισμένες βιβλιογραφικές πηγές μόλις 1,5 cm), πιθανώς υπάρχει διάσταση του κοιλιακού τοιχώματος.

Ο δεύτερος δείκτης είναι η παρουσία κοιλιακής διάστασης στον ομφαλό. Η διάσταση μπορεί να γίνει αντιληπτή εάν η γυναίκα ξαπλώσει ανάσκελα και σηκώσει τα κάτω άκρα της ελαφρώς από το έδαφος. Εάν υπάρχει ένα εξόγκωμα πάνω ή κάτω από τον ομφαλό, αυτό υποδηλώνει και πάλι την πιθανότητα κοιλιακής διάστασης.

Μια εξειδικευμένη εξέταση από γιατρό είναι πάντα απαραίτητη για να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί η διάγνωση.

Ο γιατρός χρησιμοποιεί μεθόδους περιτονίας και ψηλάφησης (με την όραση και την αφή) για τη διάγνωση. Το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία ή η μαγνητική τομογραφία χρησιμοποιούνται ως αντικειμενικές διαγνωστικές μέθοδοι για τη λεπτομερή απεικόνιση των μαλακών δομών του σώματος.

Ο κατάλληλος τύπος διαγνωστικής διαδικασίας καθορίζεται από τον εξεταστή ιατρό.

Επιλογές για την πρόληψη της διάστασης

Η πρόληψη της κοιλιακής διάστασης κατά την εγκυμοσύνη και την περίοδο μετά τον τοκετό συνίσταται κυρίως στη διατήρηση του κοιλιακού τοιχώματος σταθερού και ελαστικού πριν από τη σύλληψη του μωρού.

Ο κατάλληλος τρόπος ζωής και η σωματική δραστηριότητα πριν από τον τοκετό βελτιώνουν την ποιότητα και την ταχύτητα της αποθεραπείας μετά τον τοκετό.

Εντός της ίδιας της περιόδου της εγκυμοσύνης, είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν οι υπηρεσίες της φυσικοθεραπείας στη γυναικολογία, όπου θα προταθούν στη γυναίκα συγκεκριμένες ασκήσεις για τη διόρθωση της ανισορροπίας του μυοσκελετικού συστήματος, λαμβάνοντας υπόψη την ατομική κατάσταση της υγείας της.

Άσκηση στο σπίτι - πρόληψη και θεραπεία της διάστασης μετά τον τοκετό

Ιδανικά, η επιλογή των ασκήσεων θα πρέπει να γίνεται σε συνεννόηση με έναν ειδικό, λαμβάνοντας υπόψη την ατομική κατάσταση της υγείας. Παρακάτω παρατίθενται κατάλληλα παραδείγματα ασκήσεων για την ενδυνάμωση του κοιλιακού τοιχώματος και την εξάλειψη των ανισορροπιών των πυελικών μυών.

Άσκηση 1: Αμυντική αναπνοή και ενδυνάμωση του κοιλιακού τοιχώματος

Η ακόλουθη άσκηση μπορεί να φαίνεται απλή με την πρώτη ματιά, αλλά αυτό δεν ισχύει πάντα. Η αρχική θέση της γυναίκας είναι ξαπλωμένη ανάσκελα σε ένα μαλακό άνετο στρώμα.

Τα πόδια είναι λυγισμένα στις αρθρώσεις των γονάτων και τα πέλματα ακουμπούν επίπεδα στο στρώμα. Το κεφάλι είναι ίσιο σε μια φανταστική έκταση της σπονδυλικής στήλης και τα χέρια, χαμηλωμένα ελεύθερα από τα αυτιά, ακουμπούν στο στρώμα.

Δεν πρέπει να υπάρχει κενό μεταξύ του στρώματος και της σπονδυλικής στήλης.

Τοποθετήστε τις ανοιχτές παλάμες στα τελευταία πλευρά από το πλάι - στο εξωτερικό μέρος της κάτω κοιλίας. Οι παλάμες χρησιμεύουν ως έλεγχος για τη σωστή τεχνική της άσκησης.

Για καλύτερη αντίληψη της δικής μας αναπνοής και της κίνησης των χεριών, συνιστάται να κλείνουμε τα μάτια κατά τη διάρκεια της άσκησης. Με την αναπνοή στο διάφραγμα και την κοιλιά, η γυναίκα προσπαθεί να απλώσει τα πλευρά προς τα πλάγια, δημιουργώντας ένα φανταστικό λάστιχο που μεγαλώνει πλάγια γύρω από την κοιλιά.

Οι παλάμες των χεριών χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο της τεχνικής της διαφραγματικής αναπνοής. Το στήθος κινείται ελάχιστα κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Εισπνέοντας χρησιμοποιώντας και διατηρώντας την ενδοκοιλιακή πίεση, κρατάμε και εκπνέουμε για μερικά δευτερόλεπτα.

Με την εκπνοή, στη συνέχεια χαλαρώνουμε το κοιλιακό τοίχωμα και επιστρέφουμε στην αρχική θέση.

Μην κρατάτε την αναπνοή κατά τη διάρκεια της άσκησης.

Άσκηση 2: Γέφυρα με ενεργοποίηση του κοιλιακού τοιχώματος και του πυελικού εδάφους

Οι αρθρώσεις των γονάτων είναι λυγισμένες, οι ωμοπλάτες είναι επίπεδες στο στρώμα. Δεν υπάρχει χώρος μεταξύ της σπονδυλικής στήλης και του στρώματος. Οι αρθρώσεις των γονάτων είναι στο ίδιο επίπεδο με το πλάτος των αρθρώσεων των ισχίων. Τα χέρια είναι χαλαρά τοποθετημένα κοντά στο σώμα, με τις παλάμες προς τα κάτω.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, η λεκάνη ανυψώνεται σταδιακά προς το ταβάνι. Οι ωμοπλάτες παραμένουν στηριγμένες καθ' όλη τη διάρκεια της άσκησης. Στην άνω θέση γέφυρας, οι μύες του πυελικού εδάφους ενεργοποιούνται και τα γλουτιαία μισά συσπώνται.

Στην άνω θέση, κρατήστε και σφίξτε το κοιλιακό τοίχωμα αρκετές φορές χρησιμοποιώντας το διάφραγμα. Με μια εκπνοή, ο ασκούμενος χαμηλώνει ξανά το στρώμα και απελευθερώνει όλους τους ενεργοποιημένους μύες του σώματος.

Άσκηση 3: Εναλλασσόμενες κάμψεις των ποδιών και σταθεροποίηση της κοιλιάς

Η αρχική θέση της άσκησης είναι ξαπλωμένη ανάσκελα. Το κεφάλι βρίσκεται σε έκταση της σπονδυλικής στήλης, τα χέρια χαμηλά από τα αυτιά χαλαρά τοποθετημένα στο στρώμα. Τα κάτω άκρα ανασηκώνονται προς τα πάνω, ώστε τα πέλματα και τα γόνατα να μην αγγίζουν το στρώμα.

Τα κάτω άκρα είναι ιδανικά στον αέρα, φυσικά λυγισμένα στις αρθρώσεις των γονάτων σε ορθή γωνία. Οι αρθρώσεις των ισχίων σχηματίζουν μια νοητή ορθή γωνία με την κοιλιά. Και πάλι, δεν πρέπει να υπάρχει χώρος μεταξύ του στρώματος και της σπονδυλικής στήλης.

Με την εισπνοή ενεργοποιούμε την πλάγια διαφραγματική αναπνοή, ρυθμίζουμε την ενδοκοιλιακή πίεση και ενδυναμώνουμε ολόκληρο το κοιλιακό τοίχωμα.

Εναλλακτικά, τοποθετούμε αργά το ένα κάτω άκρο με τη φτέρνα στο στρώμα και στη συνέχεια το επιστρέφουμε ομαλά στον δεύτερο ύπνο και πάλι στον αέρα.

Επαναλαμβάνουμε την άσκηση μετακινώντας το αντίθετο κάτω άκρο.

Δώστε προσοχή στον χώρο μεταξύ του στρώματος και της σπονδυλικής στήλης και στην ταχύτητα αιώρησης της άσκησης.

Άσκηση 4: Σανίδα/μισή σανίδα και ενεργοποίηση του μέσου σώματος

Η θέση συνίσταται στη στήριξη στους πήχεις και στις αρθρώσεις των γονάτων (πόδια για τη βαρύτερη εκδοχή). Η σπονδυλική στήλη είναι νοητά ευθεία σαν σανίδα και το κεφάλι σε φυσική έκταση. Ο ασκούμενος κοιτάζει προς τα κάτω ή μπροστά του και δεν γέρνει το κεφάλι.

Δώστε προσοχή στους ώμους. απομακρύνονται από τα αυτιά και δεν πέφτουν προς το κεφάλι.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, ενισχύεται το κοιλιακό τοίχωμα και ενεργοποιείται η διαφραγματική αναπνοή. Μην κρατάτε την αναπνοή. Πρόκειται για άσκηση αντοχής στο χρόνο.

Προσέξτε την πιθανή χαλάρωση των κοιλιακών μυών.

Τα πιο συνηθισμένα πιθανά λάθη στις ασκήσεις στο σπίτι:

• Γρήγορη ταλαντευόμενη κίνηση
• Αποτυχία ενεργοποίησης της διαφραγματικής αναπνοής
• Μη ενδυνάμωση των κοιλιακών μυών και τοιχωμάτων
• Χαλαρός χώρος μεταξύ του στρώματος και της σπονδυλικής στήλης
• Κράτηση της αναπνοής κατά τη διάρκεια της άσκησης
• Μη επίγνωση της ενεργοποίησης των μυών
• Ακανόνιστη άσκηση
• Απόσπαση προσοχής