Τι είναι η δισκοκήλη: διόγκωση, προεξοχή του μεσοσπονδύλιου δίσκου;

Όταν ο μεσοσπονδύλιος δίσκος μετατοπίζεται, εμφανίζεται έντονος πόνος στο σημείο της διαταραχής ή ακτινοβολεί σε άλλα μέρη του σώματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η βλάβη του δίσκου είναι η αιτία άλλων νευρολογικών προβλημάτων.

Η διόγκωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, προκαλώντας διαφορετικές δυσκολίες. Προκύπτει από διάφορες αιτίες, κυρίως ως αποτέλεσμα λανθασμένης στάσης του σώματος κατά την ορθοστασία ή την καθιστή θέση.

Η διάγνωση δεν είναι δύσκολη, αλλά η θεραπεία απαιτεί υπομονή. Μερικές φορές αρκεί μια ενδελεχής επανεκτίμηση και μια αλλαγή στον τρόπο ζωής. Άλλες φορές, είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση.

Αναφέρεται ότι το πρόβλημα προκύπτει ως αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διαδικασίας. Η έξαρση του οξέος σταδίου εμφανίζεται ξαφνικά.

Ο πόνος είναι οξύς (ξαφνικός) και επιμένει χρονίως (μακροχρόνια).

Μειώνει την ποιότητα ζωής, προκαλώντας δυσάρεστο πόνο, μειωμένη κινητικότητα και άλλα νευρολογικά προβλήματα. Προκαλεί ανικανότητα για εργασία.

Η διόγκωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου αναφέρεται τεχνικά ως κήλη δίσκου.

Οι διαταραχές του δίσκου (δισκοπάθεια) περιλαμβάνουν διάφορα προβλήματα και παθήσεις του δίσκου. Περιγράφουμε εν συντομία ορισμένα από αυτά. Σε κάθε περίπτωση, αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στην κήλη δίσκου.

Τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης δεν επηρεάζουν μόνο τους ηλικιωμένους. Πολλοί νέοι άνθρωποι έχουν διαπιστώσει το ίδιο. Εμφανίζονται συχνά μεταξύ των ηλικιών 30 και 50 ετών.

Επηρεάζουν έως και το 25% του πληθυσμού αυτής της ηλικίας. Επομένως, επηρεάζουν το παραγωγικό τμήμα του πληθυσμού.

Γιατί συμβαίνει αυτό, ρωτάτε;

Για παράδειγμα: καθιστικός τρόπος ζωής, καθιστική εργασία, παρατεταμένη ορθοστασία και αναγκαστικές στάσεις, λανθασμένη στάση του σώματος, κακή ανύψωση φορτίων και, φυσικά, εκφυλιστικές αλλαγές λόγω γήρανσης.

Αποτελούν τον πιο συνηθισμένο λόγο ανικανότητας για εργασία σε αυτή τη φάση της ζωής.

Τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης δικαίως αναφέρονται ως ασθένεια του πολιτισμού, όχι μόνο επειδή κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα τουλάχιστον μία φορά στη διάρκεια της ζωής του.

Ο πόνος στη μέση αναφέρεται συλλογικά ως σπονδυλοαρθρικό αλγικό σύνδρομο. Προέρχεται από μυϊκούς σπασμούς, όπως στην οσφυαλγία. Η οσφυαλγία είναι πιο γνωστή ως μπλοκάρισμα στη σπονδυλική στήλη ή ρήξη στη μέση.

Μια πιο σοβαρή κατάσταση είναι η καταπίεση του νεύρου για την προβολή του δίσκου.

Ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο της σπονδυλικής στήλης, από τον αυχένα μέχρι τον κόκκυγα (όπως μετά από παρατεταμένο κάθισμα ή ατύχημα). Είναι έντονος, ενοχλητικός, οξύς, μαχαιρωτικός στη φύση. Επιδεινώνεται με την κίνηση και ακόμη και με μια μικρή αλλαγή θέσης.

Τι είναι η σπονδυλική στήλη και ο δίσκος;

Εν συντομία: τι είναι η σπονδυλική στήλη και οι δίσκοι

Η σπονδυλική στήλη (columna vertebralis) είναι ο άξονας του ανθρώπινου σώματος, ο οποίος μαζί με τους μύες και τους συνδέσμους αποτελεί τον υποστηρικτικό (φέροντα) και κινητικό μηχανισμό του ανθρώπινου σώματος.

Φυσικά, η σπονδυλική στήλη προστατεύει και τον νωτιαίο μυελό.

Είναι φυσιολογικά καμπυλωμένη. Η προς τα εμπρός καμπυλότητα αναφέρεται ως λόρδωση (στην αυχενική και οσφυϊκή περιοχή) και η προς τα πίσω καμπυλότητα ως κύφωση (στη θωρακική και ιερή περιοχή). Η καμπυλότητα αυτή είναι φυσιολογική, δηλαδή φυσική.

Το αντίθετο μιας φυσικής καμπυλότητας είναι, για παράδειγμα, η σκολίωση, η οποία είναι μια αφύσικη (παθολογική) πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Ωστόσο, μια ελαφρά και ανεπαίσθητη πλάγια καμπυλότητα υπάρχει σε κάθε άνθρωπο.

Η παροδική πλευρική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να παρατηρηθεί όταν στέκεστε στο ένα πόδι, όταν μετατοπίζετε το βάρος στο ένα άκρο ή όταν μεταφέρετε βαρύτερο φορτίο στο ένα χέρι.

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 33 ή 34 σπονδύλους.

Ανάλογα με τη θέση τους, οι σπόνδυλοι χωρίζουν τη σπονδυλική στήλη σε τμήματα - βλ. τον παρακάτω πίνακα

Οι σπόνδυλοι (μαζί με άλλες μαλακές δομές) αποτελούν τη στήριξη του ανθρώπινου σώματος. Τα σπονδυλικά τους ανοίγματα (foramina vertebralis) σχηματίζουν τον σπονδυλικό σωλήνα από τον οποίο διέρχεται ο νωτιαίος μυελός. Ο νωτιαίος μυελός βρίσκεται μεταξύ των σπονδύλων C1 έως L1-L2.

Η σπονδυλική στήλη - σπόνδυλοι συνδέονται σταθερά μεταξύ τους και η σύνδεση σχηματίζεται π.χ. από:

• τους συνδέσμους - τη συνδεσμική συσκευή, τους συνδέσμους της σπονδυλικής στήλης, οι οποίοι σκληραίνουν τη σπονδυλική στήλη και βοηθούν στην κίνηση
  • οι οποίοι είναι μακριές και κοντές
    • Μακρύς για ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη
    • οι κοντοί συνδέουν τους παρακείμενους σπονδύλους
• μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις - art. intervertebrales
• μυϊκό σύστημα, οι μύες της σπονδυλικής στήλης μαζί με τους μύες της κοιλιάς και τους μύες της οσφυϊκής περιοχής και της λεκάνης
  • αποτελούν το κινητικό και σταθεροποιητικό στοιχείο της σπονδυλικής στήλης
  • σημαντικός συνολικά για την κίνηση και τη στάση του σώματος
• οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι
• ειδικές συνδέσεις όπως το
  • Συνόνδρωση
    • συνδέσεις χόνδρου
    • μη κινητική σύνδεση
    • στο ιερό οστό και τον κόκκυγα οστεοποιούνται με την ηλικία - μετατρέπονται σε οστό

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι...

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι (intervertebral discs) είναι εύκαμπτοι αλλά από την άλλη πλευρά άκαμπτοι δίσκοι που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης.

Το σχήμα και η δομή τους είναι προσαρμοσμένα ώστε να αμβλύνουν την πίεση, την τάση ή την περιστροφή στη σπονδυλική στήλη. Είναι εύκαμπτα γεμίσματα (ένθετα) μεταξύ των σπονδύλων.

Οι λειτουργίες των δίσκων είναι, για παράδειγμα:

• απορρόφηση κραδασμών κατά την κίνηση, το περπάτημα το τρέξιμο, το άλμα
• σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης
• διατήρηση της ισορροπίας
• εξισορροπούν τις δυνάμεις συμπίεσης και εφελκυσμού, κατανέμοντάς τες σε ολόκληρη την επιφάνεια
• είναι διαλειτουργικοί σε κάθε κίνηση της σπονδυλικής στήλης, κάμψη ή περιστροφή του σώματος

Ακολουθούν το σχήμα των σπονδύλων Έχουν διαφορετικό ύψος. Οι υψηλότεροι βρίσκονται μεταξύ του αυχενικού και του οσφυϊκού σπονδύλου. Ο υψηλότερος δίσκος βρίσκεται μεταξύ των σπονδύλων L5 και S1.

Δεν υπάρχουν δίσκοι στη συμβολή του κρανίου με τη σπονδυλική στήλη και επίσης μεταξύ του 1ου και του 2ου σπονδύλου της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Οι δίσκοι βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων της σπονδυλικής στήλης από τη συμβολή των C2 και C3 έως τους L5 και S1. Το συνολικό τους μήκος είναι περίπου 20-25% του συνολικού μήκους της σπονδυλικής στήλης.

Ο αριθμός των μεσοσπονδύλιων δίσκων είναι 23.

Ο μεσοσπονδύλιος δίσκος αποτελείται από δύο κύρια μέρη, τα οποία παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα

Ο δίσκος, και ιδίως ο πυρήνας του, δεν έχει αιμάτωση.
Τρέφεται με τη διέλευση υγρού.
Αυτό διευκολύνεται με την κίνηση, τις αλλαγές στη θέση της σπονδυλικής στήλης, αλλά κυρίως με το περπάτημα.
Το ίδιο ισχύει, για παράδειγμα, όταν το υγρό απορροφάται από ένα σφουγγάρι.
Επομένως, η αδράνεια και η παρατεταμένη καθιστή ή όρθια στάση βλάπτουν τη θρέψη του πυρήνα του δίσκου.
Αυτό συμβάλλει σε μελλοντικά προβλήματα.

Οι δίσκοι φορτίζονται στατικά και δυναμικά καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Η φόρτιση προκαλεί την αποβολή υγρού, γνωστό και ως φαινόμενο ερπυσμού. Το ύψος του δίσκου μειώνεται. Αντίθετα, όταν ο δίσκος χαλαρώνει, το υγρό εισέρχεται ξανά, αποκαθιστώντας έτσι το ύψος.

Η εναλλαγή φόρτισης και αποφόρτισης του δίσκου δημιουργεί ροή ρευστού στον πυρήνα.

Το στατικό φορτίο προκαλεί την επιμήκυνση των ελαστικών δακτυλίων. Ο πυρήνας στο εσωτερικό του είναι σχεδόν ασυμπίεστος. Η δύναμη κατανέμεται ομοιόμορφα σε ολόκληρο το δίσκο.

Το δυναμικό φορτίο δρα διαφορετικά.

Το φορτίο σε κίνηση προκαλεί ανομοιόμορφη κατανομή της δύναμης και υπερφόρτωση. Σε αυτό το σημείο εμφανίζεται βλάβη.

Ένα παράδειγμα είναι η θέση κάμψης και η ανύψωση του φορτίου. Οι σπόνδυλοι γέρνουν, γεγονός που δημιουργεί ανομοιόμορφο φορτίο στο δίσκο.

Ομοίως, η παρατεταμένη τοποθέτηση προκαλεί περιορισμό στη διατροφή του δίσκου, περιορίζοντας τη λειτουργικότητα και την ελαστικότητά του.

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην κήλη δίσκου

Οι δίσκοι μπορεί να επηρεαστούν από διάφορα προβλήματα. Ένα από αυτά είναι η κήλη δίσκου.

Η εκφυλιστική βλάβη του δίσκου, η οποία αναφέρεται ως δισκοπάθεια, είναι η κύρια βάση του προβλήματος. Παρατηρείται μείωση του ύψους του δίσκου, η οποία οφείλεται σε βιοχημικές και δομικές αλλαγές.

Υπάρχει αλλαγή στις ιδιότητες του δίσκου και διαταραχή της λειτουργίας. Η εκφυλιστική αλλαγή και η δισκοκήλη συνδέονται στενά μεταξύ τους.

Η δισκοκήλη είναι μια κατάσταση όπου υπάρχει ανατομική απόκλιση της θέσης ενός δίσκου ή τμήματος ενός δίσκου εκτός της φυσιολογικής του θέσης. Συνήθως εκτείνεται πέρα από το περιθώριο του σπονδυλικού σώματος.

Η εκφυλιστική διαδικασία ξεκινά νωρίς, κατά την εφηβεία. Αναφέρεται ότι αρχίζει γύρω στην ηλικία των 13 έως 19. Μετά την ηλικία των 30 έως 50 ετών, η διαδικασία κορυφώνεται.

Και είναι μετά την ηλικία των 30-50 ετών που αναφέρεται η συχνότερη εμφάνιση κήλης δίσκου.

Προσβάλλει σε μεγαλύτερο βαθμό τους άνδρες.

Τα πιο κινητά μέρη της σπονδυλικής στήλης είναι η αυχενική και η οσφυϊκή μοίρα. Αυτά είναι τα πιο καταπονημένα. Και σε αυτές τις περιοχές οι δισκοκήλες είναι πιο συχνές.

Συγκεκριμένα:

Η πιο συχνή περιοχή διόγκωσης μεσοσπονδύλιου δίσκου είναι η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Πιο συγκεκριμένα:

Η κύρια περιοχή κήλης δίσκου είναι η περιοχή μεταξύ των σπονδύλων L4-L5 ή L5 και S1.

Στην αυχενική περιοχή, συχνές είναι οι μεσοσπονδύλιες περιοχές μεταξύ των σπονδύλων C4-C5 ή C5-C6.

Η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης προσβάλλεται λιγότερο συχνά έως σπάνια από κήλη.

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μεταξύ των σπονδύλων L4-L5 ή L5-S1 είναι οι πιο συχνοί.

Και πού έγκειται η αιτία της διόγκωσης των μεσοσπονδύλιων δίσκων;

Η απάντηση δίνεται στην ενότητα σχετικά με τα αίτια.

Ωστόσο, το ζήτημα της κήλης είναι πιο σύνθετο. Η κήλη μπορεί να λάβει πολλές μορφές.

Η εκφυλιστική διαδικασία βλάπτει τη δομή του συνδετικού δακτυλίου του anulus fibrosus για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η βλάβη αυτή προκαλεί την αποδυνάμωση του δακτυλίου. Ο πυρήνας του δίσκου μπορεί να διογκωθεί πάνω σε αυτή την αποδυναμωμένη περιοχή υπό αυξημένο φορτίο.

Προσοχή, ωστόσο...

Έχει υποστηριχθεί ότι η διαδικασία εκφυλισμού και βλάβης δεν επηρεάζει μόνο τον δακτύλιο του δίσκου. Είναι μια αρνητική επίδραση σε ολόκληρο το τμήμα.

Δηλαδή, επηρεάζει:

1. τον μεσοσπονδύλιο δίσκο.
2. τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις
3. τον ίδιο τον σπόνδυλο (σπονδυλικό σώμα)
4. τους συνδέσμους
5. και άλλες μαλακές δομές

Η ίδια η εκφυλιστική διαδικασία χωρίζεται σε τρία στάδια, τα οποία περιγράφονται στον πίνακα

Ο πίνακας δείχνει τον εκφυλιστικό καταρράκτη κατά Kirkalda-Willis.

Η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου μπορεί να λάβει διάφορες μορφές.

1. Διόγκωση του δίσκου

Η διόγκωση του δίσκου (bulging) είναι μια συμμετρική διόγκωση του anulus fibrosus έως και 3 χιλιοστά πάνω από την άκρη του σπονδυλικού σώματος. Ταυτόχρονα, το ύψος του δίσκου μειώνεται μόνο σε ένα σημείο. Ο anulus fibrosus δεν παραβιάζεται.

Σε αυτό το στάδιο δεν γίνεται ακόμη λόγος για κήλη. Συνήθως δεν προκαλεί συμπίεση (καταπίεση των νευρικών ριζών).

2. Προβολή του δίσκου

Σε αυτή τη μορφή, η δομή του anulus fibrosus έχει απονευρωθεί, ωστόσο, τα εξωτερικά του ελάσματα εξακολουθούν να διατηρούνται. Η διόγκωση είναι ασύμμετρη αλλά περιγεγραμμένη.

Ο πυρήνας του δίσκου δεν διασχίζει το χώρο του δίσκου. Τα άκρα του δίσκου εξακολουθούν να είναι λεία.

3. Εξώθηση του δίσκου

Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται ήδη για πρόπτωση, δηλαδή για κήλη του δίσκου. Τα ελάσματα του δακτυλίου σπάνε - επέρχεται ρήξη τους.

Στη συνέχεια, ο πηκτοειδής πυρήνας διεισδύει μέσω της ρήξης στον δακτύλιο, έξω από την περιοχή του δίσκου. Η διόγκωση έχει ακανόνιστα περιθώρια.

Η μορφή αυτή υποδιαιρείται περαιτέρω ανάλογα με την εξάρθρωση τμήματος του δίσκου:

1. υπολειμματική εξώθηση - μέρος του δίσκου έχει εξαρθρωθεί, δηλαδή βρίσκεται εκτός του δίσκου
   • δεν εκτείνεται πέρα από τον σύνδεσμο - lig. longitudinale posterius
   • τον ανυψώνει και τον εξαρθρώνει μόνο
   • οι περισσότερες μεγάλες κήλες είναι αυτού του τύπου εξώθησης
2. εξώθηση με sequestrum - κατάσταση κατά την οποία ο σύνδεσμος αυτός (lig. longitudinale posterius) διαρρηγνύεται
   • το περιεχόμενο της κήλης διεισδύει πέρα από τον σύνδεσμο
   • αποκολλάται πλήρως από το δίσκο

Εκτός από τις δομικές αλλαγές στο σπονδυλικό τμήμα, το κύριο πρόβλημα είναι η καταπίεση των νεύρων στην περιοχή του σπονδυλικού σωλήνα. Στη συνέχεια, ανάλογα με το σημείο της καταπίεσης, συνδέονται νευρολογικά προβλήματα.

Ανάλογα με το σημείο καταπίεσης, οι κήλες διακρίνονται σε:

1. Πλευρική
2. διάμεση
3. μεσοπλάγια
4. foramenal
5. εξωδιαστολική

Η ακριβής αιτία της βλάβης του δίσκου δεν είναι πλήρως κατανοητή. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες για την προέλευσή της, όπως η γενετική θεωρία ή η αναπτυξιακή θεωρία.

Η γενετική θεωρία υποθέτει ότι γενετικές διαταραχές είναι η αιτία της δομικής αποδυνάμωσης. Η αναπτυξιακή θεωρία αναφέρει ότι πρόκειται για διαταραχή κατά την ενδομήτρια ανάπτυξη.

Η εκφυλιστική διαδικασία θεωρείται μία από τις βασικές θεωρίες.

Πρόκειται για μια διαδικασία που ξεκινά σε νεαρή ηλικία. Η διαταραχή της αγγειακής παροχής και της θρέψης προκαλεί μειωμένη λειτουργία. Αυτό επιτείνεται από την αλλαγή της δομής του δίσκου.

Ένας υγιής δίσκος είναι σε θέση να κατανέμει ομοιόμορφα το φορτίο.

Με την πάροδο του χρόνου, όμως, χάνει αυτή την ικανότητα. Η άνιση, μη γραμμική και ασύμμετρη εφαρμογή υπερφόρτωσης σε ένα τμήμα της σπονδυλικής στήλης είναι το βασικό πρόβλημα στην ανάπτυξη μιας δισκοκήλης.

Ανομοιόμορφη φόρτιση της σπονδυλικής στήλης + παρατεταμένη και επαναλαμβανόμενη υπερφόρτωση μιας συγκεκριμένης περιοχής της σπονδυλικής στήλης = πρόβλημα.

Σε αυτό το πλαίσιο, προτείνεται η αλληλεπίδραση διαφόρων παραγόντων. Αυτό θα μπορούσε να περιγραφεί ως αρνητικός πολυπαραγοντικός παράγοντας κινδύνου στην ανάπτυξη εκφυλιστικών αλλαγών και στην πυροδότηση της διόγκωσης σε κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Στους σημαντικούς παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:

• Τραύμα
• Υπερκινητικότητα
• αναπτυξιακές διαταραχές
• μεταβολικά νοσήματα
• η φυσική διαδικασία γήρανσης
  • ηλικία
• φύλο
• οικογενειακό ιστορικό (οικογενειακή επιβάρυνση)
• παχυσαρκία
• λανθασμένη στάση και συνήθειες κατά το περπάτημα, το κάθισμα ή το ξάπλωμα
• είδος επαγγέλματος
  • υπερβολικοί κραδασμοί, π.χ. στο εργασιακό περιβάλλον, στη βιομηχανία
• έλλειψη άσκησης - αδράνεια
  • έλλειψη σωστής κίνησης
  • καθιστική ζωή
  • καθιστική εργασία
  • ακατάλληλος τρόπος καθίσματος
  • παρατεταμένη ορθοστασία και αναγκαστικές στάσεις, για παράδειγμα στην εργασία
  • μονόπλευρη φόρτιση και επαναλαμβανόμενη υπερφόρτωση - αναγκαστική τοποθέτηση στην εργασία, δραστηριότητα
• ακατάλληλη ανύψωση φορτίων
• κάμψη σε αφύσικη θέση, περιστροφή σε πρηνή θέση
• κάπνισμα

Δεν είναι τόσο το ίδιο το κάθισμα, αλλά κυρίως η ακατάλληλα μεγάλης διάρκειας ή η ακατάλληλη καθιστή θέση που προκαλεί προβλήματα.
Επομένως, είναι απαραίτητο να αλλάζετε περιστασιακά τη θέση κατά τη διάρκεια της καθιστικής εργασίας.

Οι κακές συνήθειες, η ακατάλληλη στάση του σώματος, το πολύωρο κάθισμα, η ανομοιόμορφη και απρόσεκτη επιβάρυνση της σπονδυλικής στήλης οδηγούν σε προβλήματα που μπορεί να οδηγήσουν σε δισκοκήλη.

Αυτό οφείλεται στην αποδυνάμωση των μυών της σπονδυλικής στήλης ή του πυρήνα του σώματος και του συνολικού συστήματος στήριξης, που οδηγεί σε αστάθεια της σπονδυλικής στήλης. Η επιβάρυνση δρα ανομοιόμορφα στα αμορτισέρ (δίσκους) μεταξύ των σπονδύλων.

Υπερφόρτωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων:
Ξαπλωμένος = 25%
Όρθιος = 100%
Καθιστός = 150%
Πρηνή = 200%
Ανύψωση του φορτίου από την πρηνή θέση με ευθεία κάτω άκρα = 1000%

Η αιτία του προβλήματος είναι η συμπίεση των νεύρων

Η μία πλευρά του προβλήματος είναι το γιατί προκύπτει. Η άλλη είναι το πρόβλημα που προκαλεί.

Η αιτία του πόνου ή των νευρολογικών προβλημάτων είναι η διόγκωση του δίσκου στο χώρο του σπονδυλικού σωλήνα ή πάνω στις νευρικές ρίζες.

Εάν το περιεχόμενο του διογκωμένου δίσκου είναι η αιτία της συμπίεσης, προκαλεί έντονο έως αφόρητο πόνο. Διάφορα νευρολογικά προβλήματα προσθέτουν στον πόνο.

Ποια από αυτά εξαρτώνται από το σημείο της συμπίεσης του νωτιαίου μυελού ή των νεύρων.

Στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, τα προβλήματα μπορεί να ακτινοβολούν στα άνω άκρα. Εάν το πρόβλημα βρίσκεται στην οσφυϊκή περιοχή, τότε χαμηλότερα από το σημείο της προσβολής.

Το κύριο σύμπτωμα μιας δισκοκήλης είναι ο πόνος, ακολουθούμενος από άλλα προβλήματα που απορρέουν από τη συμπίεση. Τα συγκεκριμένα προβλήματα εξαρτώνται από το σημείο της βλάβης.

Συμπτώματα που εμφανίζονται σε κήλη δίσκου:

• ξαφνικός πόνος, συνήθως υψηλής έντασης
  • οξύς
  • ερεθιστικός
  • μαχαίρωμα
• ο πόνος επιδεινώνεται με την κίνηση, την αλλαγή θέσης, το φτέρνισμα ή το βήχα, αλλά και με την πίεση στα κόπρανα
• Ανταλγική κλίση του κορμού
  • και από την πλευρά της αναπηρίας.
  • antalgic (ανακουφιστική από τον πόνο)
  • θέση ανακούφισης
• ορθοστασία στο ανώδυνο άκρο
  • διερεύνηση του άκρου στο οποίο ακτινοβολεί η ενόχληση
• μυϊκή ένταση
• δυσκαμψία
• Μυρμήγκιασμα
• ριζικά συμπτώματα
  • Μειωμένη ευαισθησία, ακόμη και απώλεια της δερματικής αίσθησης
  • μειωμένη κινητικότητα, μυϊκή αδυναμία, μυϊκοί σπασμοί
• ανακούφιση σε ξαπλωτή θέση, δηλαδή πλάγια με κάμψη των άκρων στα γόνατα

Ο πόνος εντοπίζεται στο προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Κατά συνέπεια, ο πόνος ακτινοβολεί στη συνέχεια στα άνω άκρα και στο θώρακα (σε περίπτωση προσβολής της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης) ή στα κάτω άκρα, σε περίπτωση προσβολής της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Σύνδρομα ρίζας - τι σημαίνει αυτός ο όρος;

Εάν έχετε κάποιο πρόβλημα με τη σπονδυλική σας στήλη, θα έχετε παρατηρήσει τον όρο ριζικό σύνδρομο.

Προκύπτει σε περίπτωση άμεσης πίεσης στη ρίζα του νεύρου. Και σε αυτή την περίπτωση, ως συνηθέστερη αιτία αναφέρεται η κήλη δίσκου.

Άλλες που πρέπει να διακριθούν περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, μια κατάσταση μετά από τραυματισμό της σπονδυλικής στήλης, φλεγμονή ή όγκο στην περιοχή των νεύρων και του νωτιαίου μυελού.

Οι εκδηλώσεις είναι χαρακτηριστικές των δυσκολιών που χαρακτηρίζουν το πάσχον τμήμα, δηλαδή μειωμένος μυϊκός τόνος, μειωμένη κινητικότητα, αλλά και μειωμένη ευαισθησία και αντανακλαστικά.

Ο πόνος που οφείλεται στη συμπίεση των νεύρων αναφέρεται ως ριζιτικός πόνος. Άλλες νευρολογικές διαταραχές σχετίζονται επίσης με τον πόνο που προκύπτει στην περιοχή νεύρωσης στο σχετικό δερματικό τμήμα.

Σοβαρό σύνδρομο ιππουρίδας

Πρόκειται για μια σοβαρή πάθηση. Προκύπτει από την καταπίεση ενός κουβάριου νεύρων που είναι γνωστό ως ιππουρίδα.

Ο νωτιαίος μυελός διέρχεται μέσω του σπονδυλικού σωλήνα περίπου από τον 1ο έως τον 2ο οσφυϊκό σπόνδυλο και επομένως από τον L1 έως τον L2.

Το σύνδρομο αυτό χαρακτηρίζεται από σημαντική έκπτωση των κινητικών ή αισθητικών λειτουργιών. Η έκπτωση εμφανίζεται στο επίπεδο των πυελικών οργάνων και του πυελικού εδάφους, αλλά και στα κάτω άκρα.

Προκαλείται από μια μεσοσπονδυλική κήλη στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης κάτω από τον σπόνδυλο L2 (δεύτερος οσφυϊκός σπόνδυλος). Τα συμπτώματα είναι ποικίλα και εξαρτώνται από τη θέση και την έκταση της συμπίεσης.

Παραδείγματα περιλαμβάνουν διαταραχή της αίσθησης στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και του ορθού. Πόνος στην οσφυϊκή περιοχή με αμφοτερόπλευρη ή μονόπλευρη εκτίναξη μετά από δερματοπτυχές.

Η κινητική δυσλειτουργία παραδειγματίζεται από την εξασθένηση των μυών στα κάτω άκρα, καθώς και από τη δυσλειτουργία των σφιγκτήρων (σφιγκτήρες) και τη σχετική ακράτεια (απώλεια ούρων και κοπράνων). Αναπτύσσεται διαταραχή της σεξουαλικής λειτουργίας.

Η διάγνωση δεν είναι δύσκολη στις μέρες μας και βασίζεται στο ιστορικό και τη φυσική εξέταση.

Σε αυτό προστίθενται και άλλες ειδικές μέθοδοι εξέτασης.

Η κλινική εξέταση διενεργείται από ειδικό, στην προκειμένη περίπτωση από νευρολόγο.

Αξιολογείται με την όραση, δηλαδή η στάση του σώματος, η βάδιση. Η ψηλάφηση της μυϊκής τάσης. Σημαντική είναι η εξέταση της σπονδυλικής στήλης και της λειτουργίας της - η εξέταση της δυναμικής της σπονδυλικής στήλης και του εύρους κίνησης. Η νευρολογική εξέταση περιλαμβάνει επίσης άλλες εξειδικευμένες μεθόδους, όπως η παρουσία αντανακλαστικών και ελιγμών (ελιγμός Lasege και άλλοι).

Σημαντικές απεικονιστικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

• X-RAY
• ΑΞΟΝΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• ΗΜΓ

Η διαφορική διάγνωση είναι σημαντική. Έχει ως στόχο τη διαφοροποίηση από άλλες αιτίες της δυσκολίας. Παραδείγματα είναι το ψευδοορθικό σύνδρομο, τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης - μετά από πτώση, η φλεγμονώδης νόσος του δίσκου ή των σπονδύλων, η εκφυλιστική νόσος των νεύρων, η καρδιακή νόσος, η ογκολογική νόσος ή η ψυχιατρική διαταραχή.

Η πορεία της νόσου με βάση την εκφυλιστική διαδικασία μπορεί να είναι αρχικά βουβή, όταν εξελίσσεται ασυμπτωματικά. Η οξεία φάση μπορεί να προκληθεί, για παράδειγμα, από την ανύψωση ενός φορτίου, αλλά και από τη στροφή σε ακατάλληλη θέση.

Ένα παράδειγμα είναι αν σηκώσουμε ένα βαρύ φορτίο από πρηνή θέση με τα κάτω άκρα τεντωμένα.

Στη συνέχεια, καθώς η κήλη εξελίσσεται και επιδεινώνεται, γίνεται εμφανής ο πόνος και διάφορα νευρολογικά προβλήματα. Ο πόνος τείνει να είναι υψηλής έντασης, ενδεχομένως επιδεινούμενος από την κίνηση και την εσφαλμένη θέση ή την προσπάθεια αλλαγής της.

Το πρωινό σηκώσιμο από το κρεβάτι, η ορθοστασία σε πρηνή θέση (για την πρωινή υγιεινή), το πολύωρο κάθισμα ή η οδήγηση σε αυτοκίνητα και άλλα μεταφορικά μέσα, ο βήχας, το φτάρνισμα ή η πίεση των κοπράνων αποτελούν επίσης προβλήματα.

Ο πόνος συνοδεύεται από αποδυνάμωση των μυών στην περιοχή και κατά τη διάρκεια του δερματόμου (δηλαδή στην περιοχή της νεύρωσης). Ένα άλλο νευρολογικό σύμπτωμα είναι επίσης η μειωμένη κινητικότητα του άκρου ή η ευαισθησία του δέρματος.

Η οξεία φάση μπορεί να εναλλάσσεται με περιόδους χωρίς δυσκολίες.

Το αντίθετο της ταχείας έναρξης είναι η αργή και σταδιακή εξέλιξη. Ο ήπιος πόνος στη σπονδυλική στήλη αυξάνεται και προστίθενται άλλα προβλήματα.

Το έναυσμα μπορεί να είναι ένα ατύχημα, ακατάλληλη αθλητική δραστηριότητα, σκύψιμο, ανύψωση φορτίου, ακόμη και φτέρνισμα ή κρυολόγημα στη σπονδυλική στήλη.

Η πορεία, όπως και τα συμπτώματα, εξαρτάται από τη θέση και την έκταση της δισκοκήλης.

Prevencia

Dôležité je si uvedomiť, že liečba tohto druhu, ale aj všeobecne ostatných problémov s chrbticou, vyžaduje dlhodobý prístup a zmenu celkového životného štýlu.

Liečba je dlhodobá, a závisí od ostatných opatrení, ktoré je človek ochotný pre lepší stav svojej chrbtice spraviť/upraviť/obetovať. Ešte pred vznikom samotných ťažkostí je nutné myslieť na prevenciu. Prevencia je #1. 

Prevencia zahŕňa:

• pravidelné a vhodné cvičenie
• chôdzu, chôdzu a chôdzu
• správne držanie tela
• vhodné sedenie s občasnou zmenou polohy - dostatočné prestávky pri práci
• správna technika zdvíhania bremien
• odstránenie nevhodných pohybových návykov
• pozor na jednostranné zaťažovanie
• škola chrbta

Tieto preventívne opatrenia slúžia i na zlepšenie výsledkov už pri vyskytujúcich sa problémoch s chrbticou. 
Nie je čas na vyčkávanie, začnime okamžite.