Η αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα ως πηγή πόνου στην πλάτη και στις αρθρώσεις;

Σπονδυλαρθρίτιδα = ρευματική φλεγμονώδης βλάβη της σπονδυλικής στήλης και των περιφερικών αρθρώσεων.

Η ονομασία συγκεντρώνει διάφορες ασθένειες.

Η Σπονδυλαρθρίτιδα συγκεντρώνει διάφορες ασθένειες που επηρεάζουν τη σπονδυλική στήλη και τις περιφερικές αρθρώσεις. Εκτός από τον πόνο στην πλάτη, την οσφυϊκή χώρα, τα ισχία, το ιερό οστό και τις αρθρώσεις των άκρων, είναι σύνηθες τα προβλήματα να επηρεάζουν τα μάτια, το δέρμα, τους βλεννογόνους ή το πεπτικό σύστημα, δηλαδή τα έντερα.

Η φλεγμονώδης διαδικασία βλάπτει την άρθρωση, πιο συγκεκριμένα τον τένοντα του τένοντα, με τη μορφή της ενθεσίτιδας.

Η ομάδα της σπονδυλαρθρίτιδας περιλαμβάνει:

• Αγκυλοποιητική (αξονική) σπονδυλαρθρίτιδα (νόσος του Bechterew).
• ψωριασική αρθρίτιδα
• αντιδραστική αρθρίτιδα
• εντεροπαθητική αρθρίτιδα
• αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα

Αυτή η μορφή φλεγμονής προσβάλλει κυρίως τον αξονικό σκελετό, δηλαδή τη σπονδυλική στήλη και τη σύνδεση μεταξύ ιερού οστού και λεκάνης (ιερολαγόνια άρθρωση). Εμφανίζεται ως ιερολαγονίτιδα και σπονδυλαρθρίτιδα.

Προσβάλλονται επίσης οι περιφερικές αρθρώσεις, ιδίως εκείνες των κάτω άκρων, όπως το ισχίο, το γόνατο, ο αστράγαλος και άλλες (αγκώνας, καρπός, μικρές αρθρώσεις των δακτύλων και των ποδιών).

Αναφέρονται επίσης ως οροαρνητικές σπονδυλαρθροπάθειες.

Οι σπονδυλαρθρίτιδες έχουν κοινά χαρακτηριστικά όπως:

• Ρευματική φλεγμονώδης νόσος
• απουσία ρευματοειδούς παράγοντα = οροαρνητική
• απουσία ρευματικών οζιδίων
• τυπική ολιγοαρθρίτιδα - φλεγμονή σε όχι περισσότερες από 4 αρθρώσεις ταυτόχρονα - αρθρίτιδα
• δακτυλίτιδα - οίδημα των δακτύλων τύπου λουκάνικου
• ιερολαρθρίτιδα και σπονδυλαρθρίτιδα - φλεγμονή των αρθρώσεων μεταξύ της λεκάνης και του ιερού οστού και φλεγμονή των μικρών αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης (αρθρώσεις των πλευρών)
• Οικογενειακή εμφάνιση
• συσχέτιση με τον δείκτη HLA-B27
• Εξωαρθρικές εκδηλώσεις - επηρεάζουν επίσης τα μάτια, το δέρμα, τους βλεννογόνους, το καρδιαγγειακό ή το πεπτικό σύστημα.

Εμφανίζονται σε οποιαδήποτε ηλικία, και στα δύο φύλα.

Τι είναι η αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα;
Θέλετε να μάθετε περισσότερα;
Διαβάστε μαζί μας.

Η αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα είναι...

Ο όρος αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα σημαίνει ότι πρόκειται για οροαρνητική σπονδυλαρθρίτιδα που δεν έχει ακόμη τα χαρακτηριστικά κάποιας διαφοροποιημένης νόσου.

Παραδείγματα ταξινομημένης διάγνωσης είναι η αξονική σπονδυλαρθρίτιδα, η ψωριασική αρθρίτιδα ή επίσης η αντιδραστική ή εντεροπαθητική αρθρίτιδα.

Χαρακτηρίζεται από κοινά χαρακτηριστικά αλλά δεν είναι ακόμη καλά ανεπτυγμένη κατά τη στιγμή της διάγνωσης.

Σε μεταγενέστερο στάδιο, οι εκδηλώσεις της νόσου μπορεί να διαφοροποιηθούν με ακρίβεια. Αναπτύσσεται ένας συγκεκριμένος τύπος σπονδυλαρθρίτιδας.

Ωστόσο, ένα ορισμένο ποσοστό των περιπτώσεων παραμένει σε αδιαφοροποίητη κατάσταση για όλη τη ζωή.

Αδιαφοροποίητη = ατελώς ανεπτυγμένη μορφή της νόσου.

Κατά τη στιγμή της διάγνωσης, ο γιατρός δεν είναι ακόμη σε θέση να κατατάξει τη νόσο κάτω από μια ακριβή διάγνωση, οπότε την χαρακτηρίζει ως αδιαφοροποίητη μορφή σπονδυλαρθρίτιδας. Αυτό συμβαίνει επειδή τα συμπτώματα που υπάρχουν δεν είναι αρκετά έντονα ώστε να γίνει μια συγκεκριμένη διάγνωση.

Η επιμονή μη ειδικών παραπόνων μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη διάγνωση. Συχνά οι άνθρωποι που παραπονιούνται για ασαφή προβλήματα υγείας χαρακτηρίζονται ως αγχώδεις ή καταθλιπτικοί.

Αυτό μπορεί να αποτελεί πρόδρομο μιας άλλης ρευματικής νόσου.

Αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα = πρώιμο στάδιο ή ατελής μορφή σπονδυλαρθρίτιδας.

Η αιτία της αδιαφοροποίητης σπονδυλαρθρίτιδας, όπως και άλλων σπονδυλαρθρίτιδων, είναι άγνωστη. Πιστεύεται ότι εμπλέκονται διάφοροι παράγοντες, με σημαντικότερο την παρουσία HLA.

Θεωρείται πολυπαραγοντική η επίδραση στην ανάπτυξη της νόσου:

• Η γενετική προδιάθεση και το οικογενειακό ιστορικό.
• Θετικότητα του δείκτη HLA-B27 - έως και 75% των περιπτώσεων
• Εξωτερικοί παράγοντες όπως το
  • το έναυσμα μπορεί να είναι μια προηγούμενη ασθένεια βακτηριακής ή ιογενούς προέλευσης
  • έκθεση σε φάρμακα, φάρμακα, χημικές ουσίες
  • και άλλα

Οι συγγενείς έχουν συχνά άλλες ασθένειες που σχετίζονται με τον δείκτη HLA, όπως μη ειδική φλεγμονώδης νόσος του εντέρου ή κοιλιοκάκη.

Η υποκείμενη αιτία είναι μια παθολογικά τροποποιημένη ανοσολογική απόκριση.
Πρόκειται λοιπόν για μια αυτοάνοση διαδικασία κατά την οποία η ανοσία επιτίθεται στα κύτταρα και τους ιστούς του ίδιου του οργανισμού.
Και πρόκειται για διάφορες δομές όπως ο χόνδρος και ο τενόντιος ιστός, αλλά και το δέρμα, ο εντερικός βλεννογόνος και τα μάτια.

Η νόσος εκδηλώνεται με την παρουσία διαφόρων συμπτωμάτων, τα οποία όμως δεν είναι επαρκώς εκφρασμένα για να γίνει ακριβής διάγνωση.

Ένα παράδειγμα των δυσκολιών της αταξινόμητης μορφής μπορεί να είναι ένας συνδυασμός διαφόρων προβλημάτων υγείας:
Ένας άνδρας έχει πόνο στη φτέρνα, πρησμένα γόνατα και φλεγμονή και ερεθισμό στο μάτι.
Ωστόσο, δεν έχει ακόμη πόνο στη μέση ή συμπτώματα φλεγμονώδους νόσου του εντέρου.

Αργότερα, μπορεί να συσχετιστούν και άλλα συμπτώματα. Αυτά στη συνέχεια οδηγούν σε μια συγκεκριμένη διάγνωση.

Στην αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα και συνδυασμοί συμπτωμάτων όπως

• πόνος στην πλάτη, στην οσφυϊκή μοίρα, στην ιερολαγόνια άρθρωση - αξονική συμμετοχή
• πόνος στο ισχίο
• πόνος στις αρθρώσεις, πόνος στις αρθρώσεις - συχνότερα επηρεάζονται οι περιφερικές αρθρώσεις των κάτω άκρων
• οίδημα των αρθρώσεων
• πόνος στη φτέρνα, το πόδι, το πέλμα
• δυσκαμψία των αρθρώσεων, της σπονδυλικής στήλης - χαρακτηριστική είναι η πρωινή δυσκαμψία και μετά από λίγο η αδράνεια
• περιορισμός της κίνησης στην άρθρωση - μειωμένη λειτουργία
• η αδράνεια, η παρατεταμένη μονότονη στάση, το κάθισμα, η ορθοστασία, η κατάκλιση ή η υπερβολική σωματική επιβάρυνση επιδεινώνουν το πρόβλημα
• ο πόνος ανακουφίζεται με διατάσεις, μέτρια άσκηση και προθέρμανση
• πρήξιμο του δακτύλου, των δακτύλων - δακτυλίτιδα (λουκάνικο τύπου πρήξιμο των δακτύλων)
• Εξωαρθρικά συμπτώματα
  • κόπωση και γενική αδυναμία
  • κοιλιακό άλγος
  • διάρροια
  • έλλειψη όρεξης και πεπτικά προβλήματα
  • ερεθισμός και φλεγμονή του οφθαλμού, ερυθρότητα του επιπεφυκότα, κνησμός του οφθαλμού
  • δερματικό εξάνθημα και συχνές άφθες στον βλεννογόνο του στόματος
  • αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος

Η φλεγμονή παρουσιάζεται συνηθέστερα ως μονοαρθρίτιδα ή ολιγοαρθρίτιδα. Προσβάλλει συνήθως τις αρθρώσεις των κάτω άκρων.

Μονοαρθρίτιδα - 1 άρθρωση
Ολιγοαρθρίτιδα - 2 έως 4 αρθρώσεις
Πολυαρθρίτιδα - 5 ή περισσότερες αρθρώσεις

Η διάγνωση είναι δύσκολη, κυρίως λόγω των μη ειδικών δυσκολιών. Συχνά μπορεί να υπάρξει διαγνωστικό λάθος, ένα άτομο μπορεί να χαρακτηριστεί ως αγχώδες και καταθλιπτικό.

Το ιατρικό ιστορικό, η φυσική εξέταση και η εξέταση των υποκειμενικών και αντικειμενικών συμπτωμάτων του ατόμου είναι σημαντικά.

Τα υποκειμενικά συμπτώματα είναι εκείνα που το άτομο αισθάνεται.
Τα αντικειμενικά συμπτώματα είναι εκείνα που μπορούν να παρατηρηθούν εξωτερικά.

Το σημαντικό είναι να ληφθεί αίμα για εργαστηριακές εξετάσεις, δηλαδή αντισώματα, παρουσία του γονιδίου HLA-B27, αρνητικότητα RF (ρευματοειδούς παράγοντα), CRP, FW, γενική αίματος.

Χρησιμοποιούνται επίσης απεικονιστικές μέθοδοι, όπως ακτίνες Χ, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία, ΗΠΑ.

Η κολονοσκόπηση και άλλες ενδοσκοπικές εξετάσεις μπορούν να προστεθούν για την ανίχνευση γαστρεντερικής συμμετοχής. Σε περίπτωση φλεγμονής του οφθαλμού, διενεργείται επίσης οφθαλμολογική εξέταση.

Η αδιαφοροποίητη μορφή σπονδυλαρθρίτιδας δεν περιέχει επαρκώς περιγεγραμμένα συμπτώματα για να ταξινομηθεί σε μία από τις ειδικές μορφές σπονδυλαρθρίτιδας.

Αναφέρεται ότι έως και το 60 % των περιπτώσεων της αδιαφοροποίητης μορφής αναπτύσσουν αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα κατά τη διάρκεια των ετών παρακολούθησης.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ορισμένοι συγγραφείς αναφέρουν ότι η αδιαφοροποίητη σπονδυλαρθρίτιδα δεν αποτελεί ξεχωριστή υπομονάδα, αλλά μάλλον ένα πρώιμο στάδιο της νόσου.

Σε ορισμένα άτομα που πάσχουν από αυτή τη μορφή, ωστόσο, τα συμπτώματα δεν εξελίσσονται σε καμία διαφοροποιημένη υποκατηγορία. Παραμένουν σε αταξινόμητη μορφή καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους.

Η νόσος αναπτύσσεται σε νεαρή ηλικία και σε διάστημα δεκαετιών. Προσβάλλει και τα δύο φύλα.

Στα ρευματικά νοσήματα, είναι χαρακτηριστική η υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πορεία. Δηλαδή, τα ενοχλήματα είναι αυξανόμενης-μειούμενης έντασης με την πάροδο του χρόνου.

• Ύφεση = μια υποχώρηση, μια περίοδος χωρίς εκδηλώσεις της νόσου.
• υποτροπή = επανεμφάνιση των συμπτωμάτων της νόσου

Οι δύο αυτές περίοδοι εναλλάσσονται.

Η έναρξη μπορεί να είναι αργή, σταδιακή, υφέρπουσα, αλλά και οξεία.

Πρόκειται για μια χρόνια (μακροχρόνια) προοδευτική νόσο.

Μία ή περισσότερες εκδηλώσεις μπορεί να παρατηρηθούν σε ένα άτομο:

• φλεγμονώδης πόνος στην πλάτη - επιδεινώνεται με την αδράνεια και ανακουφίζεται με την προθέρμανση
• μονόπλευρος ή εναλλασσόμενος πόνος στην πλάτη
• τενοντίτιδα - πόνος στη φτέρνα και το πόδι
• πόνος σε μία ή περισσότερες αρθρώσεις - ιδίως σε μεγάλες αρθρώσεις
• πρήξιμο μιας άρθρωσης ή ενός δακτύλου
• κόπωση
• η φλεγμονή του ματιού και η ιρίτιδα (φλεγμονή της ίριδας του ματιού) είναι συχνές

Αργότερα, συσχετίζονται και άλλες παθήσεις, οι οποίες υποδεικνύουν μια συγκεκριμένη ασθένεια.

Η πρόγνωση της νόσου εξαρτάται από διάφορα χαρακτηριστικά. Έτσι, συνήθως η νόσος εξελίσσεται σε έναν ακριβή υπότυπο. Στη συνέχεια, η περαιτέρω πορεία μπορεί να προβλεφθεί από αυτόν.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντική, όπως και η έγκαιρη θεραπεία, η οποία μπορεί να επιβραδύνει τη συνολική εξέλιξη της νόσου.