Θεραπεία της έκτοπης εγκυμοσύνης: διακοπή της εγκυμοσύνης, φαρμακευτική αγωγή, χειρουργική επέμβαση

Η θεραπεία εξαρτάται από την κατάσταση της γυναίκας, την ηλικία της, τη θέση της έκτοπης κύησης και τα ευρήματά της. Λαμβάνεται επίσης υπόψη η διατήρηση της γονιμότητας της γυναίκας.

Καταρχάς, η θεραπεία αποσκοπεί στην έγκαιρη διακοπή μιας έκτοπης κύησης. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ρήξης ή αιμορραγίας από την σύγκλειση του οργάνου, η οποία απειλεί πάντα τη ζωή της μητέρας.

Στην έκτοπη κύηση, είτε επέρχεται νέκρωση του εμβρύου ενώ αυτό βρίσκεται ακόμη σε ανάπτυξη, είτε η γέννηση ενός προσβεβλημένου νεογνού.

Η διακοπή της έκτοπης κύησης καθορίζεται από την κατάσταση της μητέρας και τη θέση του εμβρύου.

Σε περίπτωση οξείας κατάστασης που απειλεί τη ζωή της μητέρας, σε περίπτωση μεγάλης απώλειας αίματος και σε ασθενείς υψηλού κινδύνου, πραγματοποιείται επείγουσα χειρουργική τομή. Τότε, το κοιλιακό τοίχωμα ανοίγεται για να αποκτήσει πρόσβαση απευθείας στην κοιλιακή κοιλότητα και να αφαιρεθεί η έκτοπη κύηση. Εάν το έμβρυο βρίσκεται στην ωοθήκη ή έχει βλάψει τη σάλπιγγα, είναι απαραίτητη η πλήρης αφαίρεσή του.

Μια άλλη επιλογή είναι η λαπαροσκόπηση, η οποία είναι μια από τις λιγότερο επεμβατικές μεθόδους. Κατά τη λαπαροσκόπηση, πραγματοποιούνται διαδικασίες όπως η αποβολή του εμβρυϊκού ωαρίου, η κοπή της σάλπιγγας και η αφαίρεση της σάλπιγγας.

Χρησιμοποιείται επίσης συστηματική θεραπεία με μεθοτρεξάτη, η οποία μπλοκάρει το DNA στους ταχέως αναπτυσσόμενους ιστούς. Ωστόσο, η χρήση της υπόκειται σε αυστηρά κριτήρια και συνήθως μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο στο ένα τρίτο των γυναικών.

Είναι επίσης σημαντικό να παρακολουθείται τακτικά η γυναίκα, ιδίως λόγω του κινδύνου εσωτερικής αιμορραγίας ή πόνου.