Καρδιακή βαλβιδοπάθεια: γιατί εμφανίζεται και πώς εκδηλώνεται; + Διανομή

Οι παθήσεις των καρδιακών βαλβίδων έχουν διαφορετική προέλευση. Μπορεί να είναι συγγενείς ή επίκτητες κατά τη διάρκεια της ζωής.

Η εκδήλωση των βαλβιδικών βλαβών μπορεί να είναι αρχικά λιγότερο έντονα προβλήματα υγείας. Αργότερα, συνδέονται με άλλα, πιο έντονα συμπτώματα. Τελικά, η ασθένεια αυτή μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια.

Η καρδιά είναι...

Η καρδιά είναι ένα μυώδες όργανο του οποίου η κύρια εργασία είναι η άντληση αίματος σε όλο το σώμα.

Αυτή η αντλία αντλεί περίπου 5 λίτρα αίματος σε ένα λεπτό. Έχει περίπου το μέγεθος μιας σφιγμένης γροθιάς και ζυγίζει περίπου 250-350 γραμμάρια.

Το βάρος της καρδιάς στις γυναίκες = 250-300 γραμμάρια. Πάνω από 350 γραμμάρια, λέγεται ότι είναι υπερτροφία. Στους άνδρες, ζυγίζει 300-350 γραμμάρια. Πάνω από 400 γραμμάρια, είναι υπερτροφία. Η διεύρυνση της καρδιάς μπορεί να είναι φυσιολογική ή παθολογική.

Η καρδιά αποτελείται από καρδιακό μυ (μυοκάρδιο). Ο μυς περιβάλλεται εξωτερικά από μια μεμβράνη που ονομάζεται επικάρδιο. Ο εξωτερικός σάκος που στεγάζει την καρδιά είναι το περικάρδιο.

Το εσωτερικό του καρδιακού µυός καλύπτεται από το ενδοκάρδιο. Η µεµβράνη αυτή έρχεται σε επαφή µε το αίµα. ιαµορφώνει επίσης τις καρδιακές βαλβίδες. ιαβαίνει οµαλά στο εσωτερικό στρώµα των αιµοφόρων αγγείων.

Η καρδιά χωρίζεται σε τέσσερα διαμερίσματα - τις κοιλότητες. Και αυτά είναι ο δεξιός κόλπος, η δεξιά κοιλία, ο αριστερός κόλπος και η αριστερή κοιλία.

Το αποξυγονωμένο αίμα (αίμα χωρίς οξυγόνο) οδηγείται μέσω των φλεβών στη δεξιά καρδιά. Από εδώ, πηγαίνει μέσω της πνευμονικής αρτηρίας (πνευμονική αρτηρία) στους πνεύμονες. Στους πνεύμονες, το αίμα οξυγονώνεται ξανά.

+

Από τους πνεύμονες, το εμπλουτισμένο με οξυγόνο αίμα οδηγείται μέσω των πνευμονικών φλεβών στην αριστερή καρδιά. Από την αριστερή κοιλία μέσω της αορτής σε ολόκληρο το σώμα.

Αιμοφόρα αγγεία που οδηγούν το αίμα προς την καρδιά = φλέβες, φλέβες. Αιμοφόρα αγγεία που οδηγούν το αίμα μακριά από την καρδιά = αρτηρίες, αρτηρίες.

Από την αριστερή κοιλία βγαίνει η αορτή, η οποία είναι η μεγαλύτερη αρτηρία του σώματος. Η καρδιά εκτοξεύει οξυγονωμένο αίμα σε αυτήν και αυτό συνεχίζει σε όλο το σώμα.

Αυτή η κυκλοφορία του αίματος αναφέρεται ως κυκλοφορία ή κυκλοφορία.

Κυκλοφορία μεταξύ της καρδιάς και των πνευμόνων = μικρή (πνευμονική) κυκλοφορία. Α... Κυκλοφορία μεταξύ της καρδιάς και άλλων οργανισμών = μεγάλη (σωματική) κυκλοφορία.

Κατά τη διάρκεια της άντλησης εναλλάσσονται δύο φάσεις. Αναφέρονται ως συστολή και διαστολή.

1. Η συστολή είναι μια κατάσταση συστολής ή σύσπασης του καρδιακού μυός. Στη συνέχεια, το αίμα αποβάλλεται από την καρδιακή κοιλότητα. 2. Η διαστολή, από την άλλη πλευρά, είναι μια κατάσταση χαλάρωσης του καρδιακού μυός. Κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης, το αίμα γεμίζει τις καρδιακές κοιλότητες.

Η άντληση του αίματος και η ροή του είναι συνεχής, λόγω της συνεχούς δραστηριότητας της καρδιάς.

Οι βαλβίδες βρίσκονται μεταξύ των κοιλοτήτων της καρδιάς, αλλά και μεταξύ των κοιλοτήτων και των αιμοφόρων αγγείων. Η λειτουργία τους είναι να εξασφαλίζουν τη μονόδρομη ροή του αίματος μέσα και έξω από την καρδιά.

Φανταστείτε μια βαλβίδα μονής κατεύθυνσης. Ανοίγουν και κλείνουν με βάση μια κλίση πίεσης.

Κατά την εκτίναξη του αίματος (συστολή) χαλαρώνουν και επιτρέπουν την ομαλή ροή του αίματος. Κατά τη διαστολή (χαλάρωση του καρδιακού μυός) κλείνουν και έτσι εμποδίζουν την οπισθορροή του αίματος.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι βαλβίδων:

• Τριγλώχινα βαλβίδα (valva atrioventricularis dextra - tricuspidalis).
  • βρίσκεται μεταξύ του δεξιού κόλπου και της δεξιάς κοιλίας
  • εμποδίζει την παλινδρόμηση του αίματος από τη δεξιά κοιλία προς τον δεξιό κόλπο
• Πνευμονική βαλβίδα (valva trunci pulmonalis)
  • Βρίσκεται μεταξύ της δεξιάς κοιλίας της καρδιάς και της πνευμονικής αρτηρίας.
  • εμποδίζει την οπισθορροή του αίματος προς τη δεξιά κοιλία
• μιτροειδής βαλβίδα (valva atrioventricularis sinistra - bicuspidalis, mitralis)
  • βρίσκεται μεταξύ του αριστερού κόλπου και της αριστερής κοιλίας
  • εμποδίζει την παλινδρόμηση του αίματος από την αριστερή κοιλία προς τον αριστερό κόλπο
• αορτική βαλβίδα (valva aortae)
  • βρίσκεται μεταξύ της αριστερής κοιλίας και της αορτής
  • εμποδίζει την οπισθορροή από την αορτή στην αριστερή κοιλία

Οι υγιείς βαλβίδες συμβάλλουν στην ομαλή ροή του αίματος. Ανοίγουν περίπου 40 εκατομμύρια φορές κατά τη διάρκεια ενός έτους. Περίπου 2,5 δισεκατομμύρια φορές κατά τη διάρκεια μιας ζωής.

Στο παρακάτω άρθρο θα μάθετε: Τι είναι οι παθήσεις των βαλβίδων. Τι τις προκαλεί. Πώς εκδηλώνονται. Ποιες είναι οι πιθανές θεραπείες τους.

Ποια είναι τα συμπτώματα των παθήσεων των βαλβίδων της καρδιάς;

Οι καρδιακές βαλβίδες μπορεί να προσβληθούν από διάφορες ασθένειες. Αυτές προκαλούν δυσλειτουργία τους. Εξ ου και οι κίνδυνοι για την υγεία.

Τείνουν να είναι συγγενείς, με τις οποίες γεννιέστε ως παιδί. Ή μπορούν να αποκτηθούν κατά τη διάρκεια της ζωής.

Ουσιαστικά, πρόκειται για βλάβη στη δομή της βαλβίδας, με αποτέλεσμα τη μειωμένη λειτουργία της. Ανάλογα με τη μορφή, οι βαλβιδοπάθειες διακρίνονται.

Οι βαλβιδοπάθειες χωρίζονται σε δύο κύριες ομάδες, δηλαδή

1. Βαλβιδική στένωση - στένωση της περιοχής ροής του αίματος
2. Βαλβιδική ανεπάρκεια - ανεπαρκές κλείσιμο της βαλβίδας με οπισθορροή αίματος

Ο πίνακας δείχνει την κατανομή των βαλβιδοπαθειών

Τα μεμονωμένα βαλβιδικά ελαττώματα διαφοροποιούνται επίσης ανάλογα με τη μορφή της βλάβης και τη συγκεκριμένη βαλβίδα που επηρεάζεται.

Στον πίνακα παρατίθενται οι επιμέρους βαλβιδοπάθειες

Περίληψη:

Όταν η βαλβίδα στενεύει, η καρδιά πρέπει να υπερνικήσει υψηλότερη πίεση για να αποβάλει το αίμα από τα διαμερίσματα της καρδιάς. Ο καρδιακός μυς υπερβάλλει εαυτόν. Με την αυξημένη προσπάθεια, ο καρδιακός μυς παχύνεται (υπερτροφεί).

Η αποτυχία κλεισίματος της βαλβίδας προκαλεί μερική παλινδρόμηση του αίματος. Το αίμα που επιστρέφει αυξάνει την ποσότητα του αίματος στην καρδιά ή στους πνεύμονες. Το αίμα συσσωρεύεται (λιμνάζει).

Η καρδιά πρέπει να αντλήσει το αίμα που προέρχεται από το σώμα, συν το αίμα που συσσωρεύεται στην καρδιά από την παλινδρόμηση. Η κατάσταση αυτή αυξάνει τις απαιτήσεις στον καρδιακό μυ, προκαλώντας του διάταση (διαστολή).

+

Λιγότερο αίμα εισέρχεται στην κυκλοφορία.

Η μακροχρόνια αυξημένη καταπόνηση εξαντλεί την αντισταθμιστική ικανότητα της καρδιάς. Δεν μπορεί πλέον να προσαρμοστεί στις υψηλές απαιτήσεις. Αυτό αποτελεί πρόβλημα αρχικά κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης και αργότερα κατά την ανάπαυση.

Η καρδιά αποδυναμώνεται = αποτυγχάνει λειτουργικά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτές οι δύο βαλβιδικές βλάβες εμφανίζονται μαζί ως συνδυασμένη βλάβη. Μία ή περισσότερες βαλβίδες μπορεί να έχουν υποστεί βλάβη.

Ένας ειδικός τύπος βαλβιδικού ελαττώματος είναι η ατρησία. Ατρησία = ακατάλληλη ανάπτυξη ή απουσία βαλβίδας.

Τα αίτια της νόσου των καρδιακών βαλβίδων είναι ποικίλα.

Στα παιδιά αποκαλύπτονται συγγενείς ανωμαλίες και ελαττώματα. Για παράδειγμα, η αιτία είναι η συγγενής και γενετικά καθορισμένη κατωτερότητα του συνδετικού ιστού.

Η δεύτερη ομάδα είναι τα επίκτητα ελαττώματα που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου.

Η ηλικία και οι εκφυλιστικές αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία και προκύπτουν ως αποτέλεσμα της φθοράς και της ισχαιμίας (υποβλάστηση).

Στους παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν περιλαμβάνονται η στεφανιαία νόσος, η καρδιακή προσβολή ή η υψηλή αρτηριακή πίεση.

Οι αλλαγές στο μέγεθος της καρδιακής κοιλότητας αποτελούν επίσης πρόβλημα, όπου οι γεωμετρικές δυσανάλογες διαστάσεις επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία της βαλβίδας. Αυτό συμβαίνει, για παράδειγμα, στην καρδιομυοπάθεια.

Σήμερα, η εκφυλιστική διαδικασία έχει το πάνω χέρι, με την εναπόθεση ασβεστίου και την ινωτικοποίηση να επηρεάζουν τις λειτουργικές ιδιότητες των βαλβίδων.

Ωστόσο, η βαλβιδοπάθεια μπορεί να έχει και άλλες αιτίες.

Σύνοψη των αιτιών των βαλβιδικών βλαβών:

• Συγγενείς ανωμαλίες και δυσπλασίες
• εκφυλιστικές μεταβολές και εναπόθεση ασβεστίου και ινωτικοποίηση των βαλβίδων
• φλεγμονώδεις παθήσεις
  • ρευματικός πυρετός
  • ενδοκαρδίτιδα - φλεγμονή του εσωτερικού χιτώνα της καρδιάς και επομένως των βαλβίδων
    • βακτηριακή ενδοκαρδίτιδα
• ρευματοειδής αρθρίτιδα
• συστηματικές, αυτοάνοσες και ρευματικές ασθένειες
  • φλεγμονή των αρθρώσεων, σπονδυλική στήλη
    • αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα - νόσος Bechterew, αξονική σπονδυλαρθρίτιδα
  • φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, π.χ. ελκώδης κολίτιδα
  • συστηματικός λύκος
• Σύνδρομο Marfan
• τραυματισμοί του θώρακα
• Διατομή αορτής
• μυξώματα και όγκοι της καρδιάς

Παράγοντες κινδύνου που μπορεί να οδηγήσουν στο πρόβλημα:

• Υψηλή ηλικία
• Προηγούμενες και ανεπεξέργαστες λοιμώξεις, ιδίως της αναπνευστικής οδού και των αμυγδαλών
• καρδιακές παθήσεις, όπως η στεφανιαία νόσος
  • καρδιακή ανεπάρκεια
  • έμφραγμα του μυοκαρδίου
  • διεύρυνση της καρδιάς και μυοκαρδιοπάθεια
• υψηλή αρτηριακή πίεση, αυξημένη χοληστερόλη
• διαβήτης
• άλλες μεταβολικές ασθένειες
• Ακτινοθεραπεία στην περιοχή του θώρακα
• κάπνισμα
• παχυσαρκία
• έλλειψη σωματικής δραστηριότητας
• Οικογενειακή επιβάρυνση
• συγγενείς καρδιακές ανωμαλίες
• σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα

Όταν εμφανίζεται νόσος της καρδιακής βαλβίδας, υπάρχουν κύρια συμπτώματα. Αυτά περιλαμβάνουν κόπωση, δύσπνοια και πόνο στο στήθος. Αυτά τα τρία συμπτώματα μπορεί επίσης να συμπληρώνουν τα υπόλοιπα.

Τα συμπτώματα που εμφανίζονται με ελαττώματα των βαλβίδων περιλαμβάνουν:

1. Κόπωση
2. δύσπνοια, ιδίως κατά τη διάρκεια δραστηριότητας
3. πόνος στο στήθος
4. καρδιακά μουρμουρητά, τα οποία αξιολογούνται από τον γιατρό που ακούει την καρδιά με φωνηεντοσκόπιο
5. αίσθημα παλμών της καρδιάς, αίσθηση φτερουγίσματος της καρδιάς (αίσθημα παλμών), διαταραχές του καρδιακού ρυθμού
6. ζάλη
7. λιποθυμία, συγκοπή, κατάρρευση, βραχυπρόθεσμη απώλεια συνείδησης
8. Συχνός πονοκέφαλος
9. πρήξιμο των άκρων

Τα καρδιακά μουρμουρητά μπορεί να αποτελούν ένδειξη βαλβιδοπάθειας, αλλά...

Τα φύσημα εμφανίζονται επίσης σε παιδιά, νέους, αθλητές ή εγκύους. Πρόκειται για ένα μη σοβαρό φύσημα που δεν αποτελεί σύμπτωμα νόσου.

Ο πίνακας παρουσιάζει τα τυπικά συμπτώματα ανάλογα με τη μορφή της νόσου

Με τις παθήσεις των βαλβίδων, υπάρχει κίνδυνος σχηματισμού θρόμβων αίματος στην καρδιά. Οι θρόμβοι αυτοί μπορεί να αποκολληθούν. Στη συνέχεια ταξιδεύουν στα αιμοφόρα αγγεία ως έμβολο.

Μια σοβαρή επιπλοκή είναι το εγκεφαλικό επεισόδιο.

Υψηλός κίνδυνος σε μεταγενέστερο στάδιο εμφανίζεται λόγω αρρυθμιών ή καρδιακής ανακοπής και θανάτου.

Στη διάγνωση, η κύρια μέθοδος προσδιορισμού των βαλβιδικών βλαβών είναι η ακρόαση.

Ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει το φωνηεντοσκόπιο για να προσδιορίσει το πιθανό πρόβλημα από τη θέση και τη φύση του καρδιακού θορύβου.

Τα καρδιακά φυσήματα προκαλούνται συχνότερα από βαλβιδοπάθεια.

Η συστολή του μυοκαρδίου και το κλείσιμο της βαλβίδας έχουν έναν χαρακτηριστικό ήχο. Όταν η βαλβίδα στενεύει ή υποφουσκώνει, μια αλλαγή στη ροή του αίματος ακούγεται ως φύσημα.

Στη συνέχεια αξιολογείται το συστολικό ή διαστολικό φύσημα. Προσδιορίζεται από την έντασή του, από το ασθενέστερο 1 έως το ισχυρότερο 6.

Αξιολογούνται επίσης και άλλα χαρακτηριστικά του φυσήματος.

Ακίνδυνο φύσημα

Εμφανίζεται συχνά στα παιδιά και εξαφανίζεται κατά την ενηλικίωση.

Είναι ο ήχος που παράγεται από τη ροή του αίματος που τρίβεται στα τοιχώματα της καρδιάς και των αιμοφόρων αγγείων. Είναι συστολικό φύσημα (όταν ο καρδιακός μυς συστέλλεται) και είναι χαμηλής έντασης.

Ο παιδίατρος μπορεί να το διακρίνει καλά από τα παθολογικά φύσημα.

Εμφανίζεται στο 80% περίπου των παιδιών.

Περιγράφονται διάφοροι τύποι μη σοβαρών φυσήματος.

Σε περίπτωση αμφιβολίας, διενεργούνται φυσικά εξετάσεις για τον αποκλεισμό της νόσου.

Άλλες διαγνωστικές εξετάσεις

Στη συνέχεια, λαμβάνεται ιατρικό ιστορικό και πραγματοποιείται φυσική εξέταση. Προστίθενται ακτινογραφία θώρακος, ΗΚΓ, ΗΧΟ, ενδεχομένως εξέταση καθετηριασμού, μαγνητική τομογραφία ή δοκιμασία κοπώσεως.

Η πορεία της νόσου εξαρτάται από την έκταση της βλάβης της βαλβίδας. Όσο μεγαλύτερη είναι η έκταση, τόσο πιο σοβαρά είναι τα συμπτώματα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να μην υπάρχουν προβλήματα στην αρχή. Η νόσος περιγράφεται ως ασυμπτωματική.

Με την πάροδο του χρόνου, η κόπωση, η αυξημένη εξάντληση, ο πονοκέφαλος, η ζάλη ή η λιποθυμία είναι συμπτώματα της ανεπαρκούς αιμάτωσης του εγκεφάλου.

Η σωματική δραστηριότητα προκαλεί έντονη αδυναμία, ζάλη, επανειλημμένες λιποθυμίες, δύσπνοια ή πόνο στο στήθος.

Η καρδιά μπορεί να αντισταθμίσει αυτές τις βλάβες μόνο για ορισμένο χρονικό διάστημα. Η προσαρμογή έχει τα όριά της. Επηρεάζεται από τον τύπο της νόσου και την ταχύτητα εμφάνισης.

Η δεξιά πλευρά της καρδιάς είναι πιο αδύναμη σε σύγκριση με την αριστερή. Αποτυγχάνει νωρίτερα. Όταν η αριστερή κοιλία αποτυγχάνει, η δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια μπορεί να σχετίζεται στο εγγύς μέλλον.

Η ανεπάρκεια θα εκδηλωθεί στη συνέχεια με πρήξιμο των πνευμόνων ή πρήξιμο των άκρων. Δυσανεξία στη σωματική άσκηση, δυσκολία στην αναπνοή και άλλα συμπτώματα.