Καρκίνος των ωοθηκών. Η έγκαιρη διάγνωση σώζει τη ζωή: Πώς να τον ανιχνεύσετε;

Οκαρκίνος των ωοθηκών είναι επίσης γνωστός ως καρκίνος των ωοθηκών.

Κάθε γυναίκα οποιασδήποτε ηλικίας μπορεί να αντιμετωπίσει καρκίνο των ωοθηκών.

Η ασθένεια αυτή προσβάλλει ένα τέταρτο του εκατομμυρίου γυναικών παγκοσμίως κάθε χρόνο. Η έγκαιρη ανίχνευση της νόσου είναι σημαντική για την επιτυχή θεραπεία.

Οιωοθήκεςείναι ένα ζευγαρωτό όργανο ωοειδούς σχήματος που βρίσκεται σε μια μικρή λεκάνη. Κάθε μήνα στην αναπαραγωγική ζωή μιας γυναίκας, παράγουν ένα ωάριο έτοιμο για γονιμοποίηση και τη γυναικεία σεξουαλική ορμόνη οιστρογόνο.

Πώς προκύπτει ο καρκίνος;

Ο καρκίνος εμφανίζεται όταν τα κύτταρα μεταλλάσσονται και έχουνένα λάθος στο DNA τους.

Μετά τη μετάλλαξη, το κύτταρο αναπτύσσεται και πολλαπλασιάζεται γρήγορα. Σχηματίζονται περισσότερα μη φυσιολογικά κύτταρακαι ένας όγκος. Τα μη φυσιολογικά κύτταρα επιβιώνουν μετά το θάνατο των υγιών κυττάρων. Μπορούν να εισβάλουν στους γύρω ιστούς. Μερικά από αυτά μπορεί να αποκολληθούν και να ταξιδέψουν σε άλλο σημείο του σώματος. Αυτό ονομάζεται μετάσταση.

Ο καρκίνος των ωοθηκών προκαλείται από κύτταρα στην ωοθήκη που αρχίζουν ξαφνικά να αναπτύσσονται και να πολλαπλασιάζονται. Σχηματίζουν μια συστάδα κυττάρων - έναν όγκο.

Οι όγκοι διακρίνονται ανάλογα με την κακοήθειά τους σε

Κακοήθεις - Οι κακοήθεις όγκοι τείνουν να αναπτύσσονται γρήγορα και να εξαπλώνονται στη γύρω περιοχή. Εισβάλλουν σε υγιείς ιστούς και σχηματίζουν άλλες αποθέσεις, κάνοντας μεταστάσεις. Μπορούν να αναπτυχθούν σε μεγάλα μεγέθη και να προκαλέσουν προβλήματα πιέζοντας τα γύρω όργανα.

Καλοήθεις - Οι μη κακοήθεις όγκοι (που ονομάζονται ψευδοόγκοι) αναπτύσσονται αργά και δεν εισβάλλουν στους γύρω ιστούς. Είναι διάφοροι σχηματισμοί όπως κύστη, απόστημα, μυώμα. Μπορεί να είναι μεγάλοι, γεμάτοι με υγρό, αίμα, πύον. Είναι συνήθως περιγεγραμμένοι. Η χειρουργική επέμβαση αφαιρεί ολόκληρη τη βλάβη.

Ημι-κακοήθεις όγκοι - Η βιολογική τους συμπεριφορά δεν είναι σαφής. Δεν γνωρίζουμε πώς αναπτύσσονται. Είναι όγκοι που βρίσκονται μεταξύ καλοήθους και κακοήθους.

Ηαιτία του καρκίνου των ωοθηκών δεν είναι σαφής. Ορισμένοιπαράγοντεςαυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου των ωοθηκών.

Προσβάλλει συχνότερα τις ηλικιωμένες γυναίκες μετά την ηλικία των 50 ετών και τις γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση.

Το οικογενειακό ιστορικό κληρονομικών γενετικών διαταραχών που περιλαμβάνει ιστορικό καρκίνου του μαστού ή των ωοθηκώναυξάνει τονκίνδυνο μιας γυναίκας για καρκίνο των ωοθηκών.

Οι υγιείς γυναίκες έχουν χαμηλότερο κίνδυνο σε σύγκριση με τις γυναίκες με κληρονομικές προδιαθέσεις. Η εμφάνιση καρκίνου του μαστού στη μητέρα ή την αδελφή πριν από την ηλικία των 50 ετών και η εμφάνιση αμφοτερόπλευρου καρκίνου του μαστού και των ωοθηκών στην οικογένεια αυξάνει τον κίνδυνο. Σε αυτές τις περιπτώσεις διενεργείται γενετικός έλεγχος.

Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι

Αναπαραγωγικοί παράγοντες - Ο μεγαλύτερος αριθμός ωοθυλακιορρηξιών που λαμβάνουν χώρα στον οργανισμό αυξάνει επίσης τον κίνδυνο. Προκαλείται από την πρώιμη έμμηνο ρύση και την καθυστερημένη έναρξη της εμμηνόπαυσης.

Οι όγκοι των ωοθηκών που προέρχονται από επιφανειακά κύτταρα (επιθηλιακού τύπου) αποδίδονται στην επίδραση των οιστρογόνων.

Ηλικία - Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά οι γυναίκες μετά την ηλικία των 50 ετών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο.

Βάρος - Η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου και άλλων σοβαρών ασθενειών.

Ενδομητρίωση - Το ενδομήτριο εμφανίζεται οπουδήποτε στο σώμα και επηρεάζει άλλα όργανα κοντά του.

Κάπνισμα

Λήψη ορισμένων φαρμάκων γονιμότητας ή ορμονικών θεραπειών

Εμφανίζεται συχνότερα σε γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει ποτέ ή που γέννησαν το πρώτο τους παιδί μετά την ηλικία των 35 ετών.

Πρόληψη

Καμία μέθοδος πρόληψης δεν μπορεί να αποτρέψει τον καρκίνο των ωοθηκών. Υπάρχουν τρόποι για να μειωθεί ο κίνδυνος.

Τααντισυλληπτικά χάπια χαμηλής ορμονικής συγκέντρωσης που λαμβάνονται για περισσότερα από 5 χρόνια μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου των ωοθηκών έως και κατά 40%. Αυξάνουν όμως άλλους κινδύνους. Ο γιατρός σας θα σας συστήσει την καταλληλότερη μορφή αντισυλληπτικών χαπιών για εσάς.

Οθηλασμός και η εγκυμοσύνη μειώνουν τον κίνδυνο.

Ηαφαίρεση της μήτρας μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου των ωοθηκών.

Ηαποφυγή της παχυσαρκίας, του καπνίσματοςκαι άλλων παραγόντων κινδύνου μειώνει τον κίνδυνο.

Ουγιεινός τρόπος ζωής, η πρόσληψη άφθονων φρούτων και λαχανικών, χωρίς πρόσθετα σάκχαρα και λίπη μειώνει τον κίνδυνο.

Εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των ωοθηκών ή του μαστού, μπορεί να ζητηθεί η συμβουλή ενός γενετικού συμβούλου. Αυτός θα εντοπίσει τυχόν γονιδιακή μετάλλαξη. Με βάση τα αποτελέσματα, θα εξετάσει το ενδεχόμενο μεταγενέστερης αφαίρεσης των ωοθηκών για την πρόληψη του καρκίνου.

Στα αρχικά στάδια του καρκίνου των ωοθηκών, μπορεί να υπάρχουν λίγα ή καθόλουσυμπτώματα.

Ως εκ τούτου, είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθείτε και να γνωρίζετε το σώμα σας. Το πιο σημαντικό είναι να κάνετε τακτικές εξετάσεις με τον γυναικολόγο σας μία φορά το χρόνο.

Στα αρχικά στάδια, τα συμπτώματα μπορεί να εκδηλωθούν ως δυσάρεστη πίεση στην κάτω κοιλιακή χώρα. Συχνά αποδίδεται σε προεμμηνορροϊκό σύνδρομο. Μπορεί να εμφανιστεί σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ή συχνή ανάγκη για ούρηση.

Στον καρκίνο των ωοθηκών, τα συμπτώματα αυτά δεν υποχωρούν. Αντίθετα, επιμένουν και επιδεινώνονται.

Τα πρώιμα συμπτώματα περιλαμβάνουν

• Κοιλιακό και πυελικό άλγος
• Απροσδόκητη κολπική αιμορραγία
• Πόνος στην πλάτη
• Φούσκωμα και κοιλιακή δυσφορία
• Δυσπεψία, ταχεία εμφάνιση αισθήματος κορεσμού
• Συχνή ούρηση, ξαφνική ανάγκη για ούρηση
• Διαταραχές της αφόδευσης, διάρροια, δυσκοιλιότητα

Εάν οποιοδήποτε από αυτά τα συμπτώματα επιμένει για περισσότερο από 2εβδομάδες, καλό είναι να επισκεφθείτε έναν γιατρό.

Άλλα πιθανά συμπτώματα:

• Διευρυμένοι λεμφαδένες στη βουβωνική χώρα, στο λαιμό, στη μασχάλη ή ακριβώς πάνω από την κλείδα
• Αυξημένη κόπωση
• Ζάλη
• Πόνος κατά τη συνουσία
• Απώλεια όρεξης, αίσθημα κορεσμού μετά από μικρές ποσότητες φαγητού
• Ακανόνιστος εμμηνορροϊκός κύκλος
• Αύξηση της κοιλιακής περιφέρειας
• Απώλεια ή αύξηση βάρους, ιδίως στην κοιλιά
• Κολπικές εκκρίσεις, άχρωμες, λευκές ή αιματηρές

Όσο νωρίτερα διαγνωστεί ο καρκίνος, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες θεραπείας.

Συχνά μια γυναίκα δεν παίρνει σοβαρά τα συνεχιζόμενα συμπτώματα και αναζητά ιατρική βοήθεια αργά. Τότε η θεραπεία δεν είναι πλέον δυνατή.

Ηδιάγνωση του καρκίνου των ωοθηκών είναι πολύ δύσκολη. Ακόμη και με τις τακτικές γυναικολογικές εξετάσεις, μπορεί να μην εντοπιστεί σε πρώιμο στάδιο.

Εάν έχουν ήδη εμφανιστεί συμπτώματα, είναι απαραίτητο να υποβληθεί σε εξέτασηαπό γιατρό.

Η βάση της διάγνωσης είναι η αξιολόγηση του ιατρικού ιστορικού και η γυναικολογική εξέταση.

Ακολουθεί γυναικολογική υπερηχογραφική εξέταση της μικρής πυέλου και διακολπική υπερηχογραφική εξέταση. Ο γιατρός προσπαθεί να εντοπίσει αποκλίσεις από το φυσιολογικό.

Γίνεται αιμοληψία για εξετάσεις αίματος και ογκομετρικές εξετάσεις.

Η ειδικός εγγυήτρια του άρθρου Zuzana Kožlejová, MD, PhD, προσθέτει: "Ο ασθενής δεν είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει μια τέτοια εξέταση.

Περαιτέρω εξέταση:

Ακτινογραφία θώρακα

Αξονική τομογραφία κοιλίας και πυέλου

Μαγνητική τομογραφία κοιλίας και πυέλου

Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης για τον καρκίνο των ωοθηκών διενεργείται συχνά βιοψία.Χρησιμοποιείται για τον ακριβή προσδιορισμό του τύπου του καρκίνου.

Στα αρχικά στάδια, μια γυναίκα μπορεί να μην έχει ορατά συμπτώματα. Είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί ο καρκίνος των ωοθηκών κατά τη διάρκεια μιας γυναικολογικής εξέτασης ρουτίνας. Μερικές φορές εμφανίζεται σιωπηλά, χωρίς πρώιμα συμπτώματα.

Πολλές γυναίκες προσέρχονται στο γιατρό σε προχωρημένο στάδιο καρκίνου των ωοθηκών. Μέχρι τότε, δεν αντιμετώπιζαν καμία δυσκολία και δεν έδιναν προσοχή σε συμπτώματα όπως φούσκωμα ή διογκωμένους κόμβους.

Η πορεία του καρκίνου των ωοθηκών μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους.

Καθώς ο όγκος πολλαπλασιάζεται ανεξέλεγκτα, εισβάλλει σε υγιή κύτταρα και κάνει μεταστάσεις, αρχίζουν να εμφανίζονταιανεξήγητος κοιλιακός πόνος, φούσκωμα και κοιλιακή δυσφορία. Μόνο σε προχωρημένο στάδιο τα συμπτώματα είναι πιο έντονα. Μέχρι τότε, μπορεί να υπάρχουν ήδη καρκινικά κύτταρα στα γύρω όργανα, ιδίως στη μήτρα. Αυτό επιδεινώνει την πρόγνωση.

Μόλις εντοπιστεί ένας όγκος, πρέπει να διενεργηθεί μια σειρά εξετάσεων για ναπροσδιοριστεί ο τύπος και το στάδιο του καρκίνου των ωοθηκών.

Κατά τη διάρκεια μιας βιοψίας, λαμβάνεται δείγμα του καρκινικού ιστού. Ο ιστός εξετάζεται προσεκτικά στο μικροσκόπιο. Ο τύπος του ιστού από τον οποίο έχει προκύψει ο καρκίνος διακρίνεται από την εμφάνισή του.

Οι τύποι καρκίνου των ωοθηκών διακρίνονται ως εξής

• Επιθηλιακός- έως και το 90% όλων των καρκίνων των ωοθηκών - ορώδες, βλεννώδες, ενδομητριοειδές, καθαροκυτταρικό καρκίνωμα.
• Οιμη επιθηλιακοίαποτελούν το 10%.

Τοστάδιο του όγκου καθορίζεται από το μέγεθος του όγκου, από τηνεξάπλωση στη γύρω περιοχή και από τη συμμετοχή λεμφαδένων.

Σταδιοποίηση

1. Στάδιο - Ο καρκίνος εντοπίζεται μόνο στην ωοθήκη.
2. Στάδιο - Ο καρκίνος έχει προσβάλει τη μία ή και τις δύο ωοθήκες και έχει εξαπλωθεί στη γύρω περιοχή.
3. Στάδιο - Ο καρκίνος έχει προσβάλει τη μία ή και τις δύο ωοθήκες, την περιοχή πάνω από την πύελο ή έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες.
4. Στάδιο - Ο καρκίνος έχει προσβάλει απομακρυσμένα όργανα.

Διατήρηση της γονιμότητας

Οι γυναίκες που έχουν ξεπεράσει τον καρκίνο των ωοθηκών σε νεαρήηλικία δυσκολεύονται να μείνουν έγκυες στο μέλλον. Αυτό μπορεί να οφείλεται στη θεραπεία του καρκίνου, την ακτινοβολία, τη χημειοθεραπεία ή τη χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών.

Οι τρέχουσες επιλογές διατήρησης της γονιμότητας περιλαμβάνουν:

• Την κατάψυξη του εμβρύου, του γονιμοποιημένου ωαρίου
• Κατάψυξη μη γονιμοποιημένου ωαρίου
• Αφαίρεση μόνο της μίας ωοθήκης που έχει προσβληθεί από καρκίνο. Η άλλη υγιής ωοθήκη παραμένει