Καρκίνος του μαστού: γιατί εμφανίζεται και πώς εκδηλώνεται; Η αυτοεξέταση ως μέθοδος πρόληψης

Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 20-30% όλων των καρκίνων.

Προσβάλλει κυρίως γυναίκες,
αλλά σπάνια άνδρες.
Το ποσοστό επίπτωσης στους άνδρες αναφέρεται ότι είναι 1:100.

Η συχνότητα εμφάνισης του κακοήθους καρκίνου του μαστού αυξάνεται παγκοσμίως. Στο παρελθόν, η νόσος διαγιγνώσκονταν συχνότερα σε γυναίκες άνω των 60 ετών. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια προσβάλλει όλο και περισσότερο και γυναίκες ηλικίας μεταξύ 25 και 45 ετών.

Η έγκαιρη διάγνωση και η έγκαιρη θεραπεία έχουν άμεσο αντίκτυπο στα ποσοστά θνησιμότητας. Σε αυτό συμβάλλουν ο προσυμπτωματικός έλεγχος, οι τακτικές προληπτικές εξετάσεις και η αυτοεξέταση του μαστού.

Αν και η ακριβής αιτία του καρκίνου είναι άγνωστη, γνωρίζουμε ορισμένους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξή του.

Τα προειδοποιητικά σημάδια είναι επίσης σημαντικά και δεν πρέπει να παραμελούνται. Τι πρέπει να γνωρίζει μια γυναίκα για τη νόσο παρουσιάζεται στο άρθρο.

Συχνά σας ενδιαφέρει:
Γιατί εισβάλλει και πόσος χρόνος χρειάζεται για να αναπτυχθεί;
Πώς εκδηλώνεται;
Ποια είναι η θεραπεία του;
Ποιος είναι ο ρόλος της αυτοεξέτασης του μαστού στην πρόληψη;

Δεν είναι κάθε εξόγκωμα στο μαστό όγκος ή καρκίνος

Δεν υποδηλώνει κάθε εξόγκωμα στο μαστό καρκίνο.

Ακόμα κι έτσι, είναι σημαντικό να προσέχετε τα εξογκώματα.

Ένας όγκος δεν ακολουθεί τους κανόνες του οργανισμού και ζει μόνος του. Μπορεί να προσβάλει οποιοδήποτε κύτταρο του σώματος. Η ακριβής αιτία σχηματισμού του δεν είναι απολύτως γνωστή.

Ως όγκος ορίζεται ο πολλαπλασιασμός ιστού που είναι υπερβολικός, ασυντόνιστος με ανάπτυξη στον περιβάλλοντα και φυσιολογικό ιστό.

Χαρακτηρίζεται από χαρακτηριστικά όπως:

1. υπερβολική ανάπτυξη
2. ασυντόνιστη ανάπτυξη
3. και ανάπτυξη που είναι ανεξάρτητη από το περιβάλλον και τον οργανισμό στο σύνολό του - αυτόνομη ανάπτυξη

Στη δημιουργία των όγκων εμπλέκονται η διαταραχή της γενετικής πληροφορίας του DNA, ο σχηματισμός παθολογικών πρωτεϊνών, οι οποίες στη συνέχεια παρεμβαίνουν στη φυσιολογική συμπεριφορά των κυττάρων, δηλαδή στη διαίρεσή τους, στη σωστή διαφοροποίηση (ταξινόμηση της λειτουργίας, ποικιλομορφία) και στο θάνατο.

Σε αυτή την καρκινική διαδικασία υπάρχουν ουσίες γνωστές ως ογκογονίδια.

Η ανάπτυξη των παθολογικών κυττάρων και ιστών χαρακτηρίζεται επίσης από την καταστολή της λειτουργίας των γονιδίων κατά του όγκου (αντικαρκινικά γονίδια). Αυτά είναι υπεύθυνα για τη ρύθμιση της φυσιολογικής ανάπτυξης και διαίρεσης των κυττάρων. Ο ρόλος τους είναι επίσης να αποτρέπουν τον λανθασμένο πολλαπλασιασμό των κυττάρων με λανθασμένη γενετική πληροφορία.

Διαφορετικοί εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες επηρεάζουν το κατά πόσον σχηματίζεται ένας όγκος. Στους εσωτερικούς παράγοντες περιλαμβάνονται η γενετική προδιάθεση, οι ορμονικές επιδράσεις και η ανοσία του ατόμου. Στους εξωτερικούς παράγοντες περιλαμβάνονται οι χημικές ουσίες, οι φυσικές επιδράσεις και οι ιοί.

Στον παρακάτω πίνακα παρατίθενται ορισμένοι από τους παράγοντες κινδύνου που επηρεάζουν την ανάπτυξη του καρκίνου

Ο όγκος μπορεί να είναι καλοήθης και κακοήθης.

Οι καλοήθεις όγκοι δεν είναι απειλητικοί για τη ζωή, αλλά ορισμένοι μπορεί να αποτελούν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. Οι καλοήθεις όγκοι είναι για παράδειγμα οι κύστεις. Είναι ψηλαφητοί και περιγεγραμμένοι και μπορεί να είναι επώδυνοι. Ένας άλλος τύπος είναι το ινοαδένωμα και άλλες πολλαπλασιαστικές καταστάσεις.

Ο μαστός υφίσταται διάφορες αλλαγές κατά τη διάρκεια της ζωής. Για παράδειγμα, τα επίπεδα των ορμονών αυξομειώνονται λόγω των οιστρογόνων και των γεσταγόνων. Αυτές οι αλλαγές έχουν σκοπό να προετοιμάσουν τον αδένα του μαστού για την εγκυμοσύνη και τον θηλασμό. Ο αδένας του μαστού διευρύνεται, ο μαστός μπορεί να γίνει επώδυνος και αν δεν γονιμοποιηθεί κανένα ωάριο, οι αλλαγές υποχωρούν.

Κατά τη διάρκεια του κύκλου μπορεί επίσης να εμφανιστούν διάφορα οζίδια στο στήθος. Αυτά αναφέρονται, για παράδειγμα, ως ινοκυστικές αλλαγές ή ινοκυστική μαστοπάθεια. Ομοίως, αυτό συμβαίνει και όταν λαμβάνετε ορμονικά φάρμακα.

Ο καρκίνος του μαστού είναι

Ο καρκίνος του μαστού είναι μια κακοήθης νόσος που εμφανίζεται συχνότερα στα λόβια του μαστικού αδένα ή στον αγωγό του. Μπορούμε επίσης να βρούμε ονομασίες όπως καρκίνωμα in situ ή διηθητικές μορφές καρκινωμάτων.

Το καρκίνωμα in situ μπορεί να λάβει λοβιακές και εκφορητικές μορφές.

Η λοβιακή μορφή αναφέρεται στην προσβολή του ίδιου του μαστικού αδένα, του λοβού (lobus). Ο μαστός αποτελείται από περίπου 15-20 αδένες, καθένας από τους οποίους αποτελεί ξεχωριστό λοβό. Ο όρος αγωγός χρησιμοποιείται όταν εμπλέκεται ο αγωγός του αδένα.

Μπορεί να συναντήσουμε αυτή την ονομασία στον καρκίνο του μαστού:

• ductal carcinoma in situ, το οποίο αφορά τον αγωγό των αδένων- πρόκειται για ένα πρώιμο στάδιο της νόσου.
• λοβιακό καρκίνωμα, που προσβάλλει τον μαστικό αδένα και αντιπροσωπεύει περίπου το 10%, το οποίο συνήθως κάνει μετάσταση στις ωοθήκες ή στις μήνιγγες
• το καρκίνωμα του πόρου, είναι η πιο συχνή μορφή, περίπου 75%, και σχηματίζει ΜΤΣ στα οστά, στον πνεύμονα και στο ήπαρ
• το φλεγμονώδες καρκίνωμα είναι επιθετικό και σπανιότερο, εμφανίζεται στο 1-3% των περιπτώσεων
• Καρκίνωμα Paget, που προσβάλλει τη θηλή
• Το σωληναριακό καρκίνωμα είναι σπάνιο, περίπου 1%.
• Το βλεννώδες καρκίνωμα είναι επίσης σπάνιο, περίπου 2%.
• μυελώδες καρκίνωμα, σε ποσοστό περίπου 6%.

Η ακριβής αιτία του όγκου δεν είναι γνωστή. Το ίδιο ισχύει και για τον καρκίνο του μαστού. Πιστεύεται ότι η βάση του καρκίνου του μαστού είναι μια γονιδιακή μετάλλαξη στα γονίδια BRCA1 και BRCA2. Αυτό προκαλεί τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των κυττάρων και την ανάπτυξη καρκίνου.

Στην ανάπτυξη του καρκίνου του μαστού, αναφέρονται ορισμένοι παράγοντες κινδύνου όπως:

Η παρουσία ενός ή περισσοτέρων παραγόντων κινδύνου δεν αποτελεί σαφή εκλυτικό παράγοντα της νόσου.

Επομένως, η τακτική παρακολούθηση του μαστού είναι απαραίτητη. Η έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση αποτελεί εγγύηση για την επιτυχή θεραπεία. Ο προσυμπτωματικός έλεγχος, οι τακτικές προληπτικές εξετάσεις και, φυσικά, η αυτοεξέταση του μαστού είναι σημαντικές.

Οι προληπτικές εξετάσεις καλύπτονται από την ασφάλιση υγείας.

Εάν μια γυναίκα δεν πηγαίνει σε γυναικολόγο, θα πρέπει να παραπεμφθεί για εξέταση από γενικό ιατρό. Η εξέταση του μαστού ξεκινά στην ηλικία των 18. Μέχρι την ηλικία των 40 ετών, πραγματοποιείται επίσης εξέταση με υπερηχογράφημα. Για τις γυναίκες μετά τα 40, πραγματοποιείται επίσης μαστογραφία κάθε δύο χρόνια.

Η αυτοεξέταση του μαστού πρέπει να διενεργείται από κάθε γυναίκα τουλάχιστον μία φορά το μήνα από την ηλικία των 18 ετών.

Τα συμπτώματα στον καρκίνο του μαστού ποικίλλουν. Ορισμένοι τύποι και καρκίνοι του μαστού σε πρώιμο στάδιο δεν έχουν εμφανή συμπτώματα.

Εντοπίζονται τυχαία κατά τη διάρκεια της γυναικολογικής εξέτασης. Και αυτός είναι ο κύριος σκοπός της πρόληψης και του προσυμπτωματικού ελέγχου.

Οι καλοήθεις (μη κακοήθεις) αναπτύξεις μπορεί να είναι ψηλαφητές ως σαφώς καθορισμένα ογκίδια που μπορεί να πονάνε. Από την άλλη πλευρά, μια κακοήθης διαδικασία μπορεί να μην πονάει καθόλου.

Η εξέλιξη της νόσου μπορεί να είναι αργή ή αιφνίδια. Εξαρτάται κυρίως από το είδος.

Τα εξογκώματα και η σκλήρυνση ή διεύρυνση των μαστών εμφανίζονται επίσης λόγω του εμμηνορροϊκού κύκλου, λόγω των αλλαγών στα επίπεδα των ορμονών.

Είναι σημαντικό να παρατηρήσετε αυτά τα προειδοποιητικά σημάδια, όπως:

• Αντίσταση, δηλαδή σκλήρυνση, εξόγκωμα στο στήθος
  • έως και το 75% των εξογκωμάτων του μαστού είναι ψηλαφητά και ανώδυνα.
• σύσπαση του δέρματος
• σύσπαση της θηλής
• Όγκος, αντίσταση στη μασχάλη και πάνω από την κλείδα
  • διεύρυνση των λεμφαδένων στην περιοχή του μαστού, στο θωρακικό τοίχωμα
• εκκρίσεις, δηλαδή εκκρίσεις από τη θηλή που είναι καστανές ή αιματηρές
• φλεγμονή του μαστού
• ερυθρότητα του δέρματος του μαστού
• έκζεμα στη θηλή
• ρυτιδωμένο δέρμα του μαστού, πορτοκαλί δέρμα
• αλλαγές στο χρώμα του δέρματος του μαστού και της θηλής
• αλλαγή της ευαισθησίας της θηλής
• πόνος στο στήθος εμφανίζεται σε περίπου 5% τωνμαστών
• διεύρυνση του ενός μαστού, αλλά μόνο στο 1% των περιπτώσεων
• συρρίκνωση του ενός μαστού
• αλλαγή του σχήματος του μαστού
• γενικά συμπτώματα (κόπωση, αδυναμία, απώλεια βάρους), συμπτώματα που σχετίζονται με την παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων

Στάδιο του καρκίνου του μαστού

Δίνονται διάφοροι τύποι ταξινόμησης ανάλογα με το κλινικό στάδιο, καθώς και η παθολογική σταδιοποίηση της νόσου. Προσδιορίζονται ορισμένα χαρακτηριστικά. Εκτιμάται το μέγεθος του όγκου, η συμμετοχή των λεμφαδένων και η παρουσία μεταστάσεων.

Η απώλεια βάρους και ο πόνος στα οστά είναι σημάδι νόσου σε προχωρημένο στάδιο και μετάστασης. Η μετάσταση από άλλους καρκίνους στο μαστό δεν είναι τόσο συχνή. Ωστόσο, η μετάσταση του όγκου από τον καρκίνο του μαστού σε άλλα μέρη του σώματος είναι πιο συχνή.

Οι καρκίνοι του μαστού κάνουν μετάσταση σε:

• τον εγκέφαλο και τις μήνιγγες
• πνεύμονες
• ήπαρ
• ωοθήκες
• οστά
• λεμφαδένες

Η διάγνωση γίνεται κυρίως με τη μορφή διαγνωστικών και προληπτικών εξετάσεων. Η αυτοεξέταση του μαστού είναι επίσης πολύ σημαντική. Οι γυναίκες και τα κορίτσια πρέπει να ψηλαφούν τους μαστούς τους τουλάχιστον μία φορά το μήνα.

Οι τακτικές εξετάσεις με γυναικολόγο είναι σημαντικές. Ο γυναικολόγος εξετάζει επίσης τους μαστικούς αδένες. Μέχρι την ηλικία των 40 ετών καλύπτεται και ο υπέρηχος. Μετά τα 40 έτη καλύπτεται η μαστογραφία κάθε δύο χρόνια. Εάν μια γυναίκα παρατηρήσει προειδοποιητικά σημάδια, χρειάζεται εξέταση από ειδικό.

Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει τη λήψη προσωπικού, οικογενειακού και γυναικολογικού ιστορικού. Στη συνέχεια εξετάζονται οι μαστοί με όραση και ψηλάφηση. Η περιοχή της μασχάλης εξετάζεται επίσης με ψηλάφηση.

Συλλέγεται βιολογικό υλικό, δηλαδή εξετάσεις αίματος, ογκολογικοί δείκτες, ορμονικοί υποδοχείς, HR (ER και PR) και HER/2. Λαμβάνεται δείγμα ιστού με παρακέντηση (βιοψία) και στη συνέχεια γίνεται ιστολογία του δείγματος.

Οι απεικονιστικές μέθοδοι αποτελούν μια ειδική ομάδα. Η μαστογραφία είναι μια από τις κύριες εξετάσεις, ακολουθούμενη από τους υπερήχους, την αξονική τομογραφία, τη μαγνητική τομογραφία, το ΡΕΤ και την αγωγιμογραφία. Η μαστογραφία αναφέρεται ότι είναι η πιο αξιόπιστη μέθοδος για τη διάγνωση της νόσου σε πρώιμο στάδιο.

Η μαστογραφία μπορεί να ανιχνεύσει ακόμη και μικρές μάζες μεγέθους μόλις 5 mm. Μπορεί επίσης να διαγνώσει έως και το 90% των προκαρκινικών μαζών και καταστάσεων. Στο παρελθόν είχαν εκφραστεί ανησυχίες σχετικά με την υψηλή δόση ιοντίζουσας ακτινοβολίας κατά την εξέταση αυτή. Οι ανησυχίες αυτές είναι πλέον αβάσιμες.

Η μαστογραφία είναι μια ειδική εξέταση με ακτίνες Χ. Συνιστάται να γίνεται η πρώτη βασική εξέταση μετά την ηλικία των 40 ετών και στη συνέχεια τακτικές εξετάσεις μετά την ηλικία των 49 ετών.

Εκτός από τη μαστογραφία, οι γυναίκες πρέπει να υποβάλλονται σε εξέταση τουλάχιστον μία φορά το χρόνο μετά την ηλικία των 18 ετών.

Η πορεία της νόσου δεν είναι ομοιόμορφη.

Ορισμένοι τύποι όγκων αναπτύσσονται αργά για αρκετά χρόνια χωρίς συμπτώματα και ανιχνεύονται τυχαία κατά την εξέταση.

Από την άλλη πλευρά, ένας άλλος τύπος όγκου μπορεί να αναπτυχθεί γρήγορα και να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος εξίσου γρήγορα. Μια τέτοια επιθετική συμπεριφορά σημαίνει επίσης μικρό προσδόκιμο ζωής για το πάσχον άτομο.

Το γιατί εμφανίζεται ο καρκίνος δεν είναι σαφές.

Η υπόθεση είναι ότι διάφοροι παράγοντες κινδύνου αλληλεπιδρούν. Ωστόσο, αυτό δεν εγγυάται ότι θα εμφανιστεί. Εάν όμως ανακαλύψετε ένα από τα προειδοποιητικά σημάδια που αναφέρθηκαν παραπάνω, είναι απαραίτητη η εξέταση. Η έγκαιρη διάγνωση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη θεραπεία και στη μετέπειτα καλή πρόγνωση.

Να θυμάστε ότι η έγκαιρη ανίχνευση ενός προβλήματος μπορεί να σας σώσει τη ζωή. Για όγκους που είναι μικρότεροι από 1 cm, υπάρχει 90% πιθανότητα ίασης.

Η πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού αυξάνεται με την ηλικία. Γυναίκες άνω των 40 ετών έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου. Ωστόσο, αυτό δεν αποκλείει την ανάπτυξη της νόσου μετά την ηλικία των 20. Στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, είναι ο πιο συχνός καρκίνος στις γυναίκες.

Μην ξεχνάτε την αυτοεξέταση του μαστού

Οι γυναίκες και τα κορίτσια άνω των 18 ετών θα πρέπει να κάνουν τακτικά αυτοεξέταση του μαστού μία φορά το μήνα. Η καλύτερη στιγμή είναι μετά το τέλος της εμμήνου ρύσεως. Στη μετεμμηνοπαυσιακή περίοδο, θα πρέπει να γίνεται την ίδια ημέρα του μήνα. Η αυτοεξέταση αποτελεί σημαντικό μέρος της έγκαιρης ανίχνευσης ενός προβλήματος.

Διαδικασία αυτοεξέτασης:

1. Γδύστε το πάνω μέρος του σώματος
2. Σταθείτε μπροστά από έναν καθρέφτη
   • συγκρίνετε τα στήθη - το ένα μπορεί να είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από το άλλο, αυτό είναι φυσιολογικό
   • το χρώμα του δέρματος
   • το χρώμα των θηλών και των θηλαίων
   • ρυτιδωμένο δέρμα;
   • Πορτοκαλί δέρμα;
   • βυθισμένο δέρμα;
   • αποτραβηγμένη θηλή;
   • διογκωμένο δέρμα
   • έκζεμα στο δέρμα, τη θηλή, τη θηλαία άλω;
   • φλεγμονή του μαστού;
3. ανύψωση των χεριών πάνω από το κεφάλι
4. Οι μαστοί πρέπει να ακολουθούν αυτή την κίνηση των άνω άκρων.
5. Οι θηλές βρίσκονται στο ίδιο ύψος;
6. ξαπλωμένοι στο πλάι
   • ψηλάφηση του μαστού με κυκλικές κινήσεις
   • ψηλάφηση με τις κοιλιές των δακτύλων
   • δεξί χέρι - αριστερό στήθος και αντίστροφα
   • ψηλάφηση της περιοχής μεταξύ του μαστού και του βραχίονα
7. καθιστός ή όρθιος
   • ένα χέρι κάτω από το στήθος
   • ανασηκώστε τον προς τα πάνω
   • το άλλο χέρι ψηλαφεί
   • πιέστε απαλά τη θηλή, προσέξτε για καφέ ή αιματηρό έκκριμα
8. ψηλάφηση της μασχάλης
   • μπορείτε να ψηλαφήσετε τους λεμφαδένες, ακόμη και υπό φυσιολογικές συνθήκες
   • είναι μαλακοί και κινητοί, μια φυσιολογική κατάσταση
   • σε υπέρβαρους και παχύσαρκους συνήθως δεν είναι ψηλαφητοί επειδή είναι ενσωματωμένοι σε μεγαλύτερο στρώμα λίπους

Αλλαγή ή διαφοροποίηση με την προηγούμενη εξέταση πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Δεν υποδηλώνει κάθε εξόγκωμα καρκίνο. Μπορεί όμως να σώσει την υγεία και τη ζωή. Να θυμάστε ότι η έγκαιρη ανίχνευση και η έγκαιρη θεραπεία είναι το κλειδί της επιτυχίας.