Θεραπεία του καρκίνου του μαστού: χειρουργική και ογκολογική

Η θεραπεία του καρκίνου του μαστού μπορεί να χωριστεί σε χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Η ριζική μαστεκτομή περιλαμβάνει την αφαίρεση ολόκληρου του μαστού. Η αφαίρεση του μαστού αποτελεί την πρώτη επιλογή για πολλά χρόνια. Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την αφαίρεση των περιφερειακών λεμφαδένων στη μασχάλη και των μυών του θώρακα.

Σήμερα, αυτή η μορφή χειρουργικής επέμβασης δεν αποτελεί την πρώτη επιλογή. Αφαιρείται μόνο το τμήμα του μαστού που περιέχει τον όγκο. Αυτό ονομάζεται τεταρτημοριακή εκτομή. Εναλλακτικά, αφαιρείται το προσβεβλημένο τμήμα, δηλαδή τμηματική εκτομή. Ο όρος ογκορεκτομή είναι ο όρος για την αφαίρεση μόνο του ίδιου του όγκου με προστατευτικό περιθώριο.

Αυτή η μερική μορφή χειρουργικής επέμβασης είναι πιο αποδεκτή από τις γυναίκες. Τέλος, δεν δημιουργεί τόσο μεγάλο περιθώριο για ψυχολογικά προβλήματα όσο η ολική μαστεκτομή. Το όριο είναι το μέγεθος και η περιβάλλουσα περιοχή που επηρεάζεται από τον όγκο.

Στο παρελθόν, το λεμφοίδημα αποτελούσε συχνή επιπλοκή της αφαίρεσης του λεμφικού ιστού. Σήμερα, χάρη στη μέθοδο sparing, αυτό συμβαίνει μόνο στο 10% περίπου των περιπτώσεων. Το λεμφοίδημα δεν είναι επώδυνο, αλλά εκδηλώνεται με πρήξιμο του άνω άκρου στην πλευρά της επέμβασης.

Η ακτινοθεραπεία είναι μια θεραπεία που χρησιμοποιείται εδώ και πολλά χρόνια. Είναι ήπια και αποτελεσματική. Ακτινοβολούνται μόνο οι προσβεβλημένοι ιστοί και το περιβάλλον υγιές τμήμα γλιτώνει. Η ακτινοβολία έχει αρνητική επίδραση κυρίως στα καρκινικά κύτταρα, τα οποία δεν μπορούν να αναγεννηθούν μετά την επίδραση της ιοντίζουσας ακτινοβολίας.

Οι υγιείς ιστοί, από την άλλη πλευρά, αναγεννώνται.

Η ακτινοθεραπεία επιλέγεται συχνά μετά τη χειρουργική επέμβαση. Σκοπός της είναι να βλάψει τα εναπομείναντα καρκινικά κύτταρα που δεν έχουν αφαιρεθεί με τη χειρουργική επέμβαση. Η ακολουθία αυτή αποσκοπεί στη μείωση του κινδύνου υποτροπής της νόσου. Η θεραπεία διαρκεί περίπου 6 εβδομάδες.

Χάρη στις μοριακές εξελίξεις, ο καρκίνος του μαστού μπορεί επίσης να αντιμετωπιστεί με μια καινοτόμο βιολογική θεραπεία - τη βιολογική θεραπεία.

Η χημειοθεραπεία, δηλαδή η κυτταροστατική θεραπεία, έχει σκοπό να σταματήσει την ανάπτυξη του καρκίνου. Παρεμβαίνει στην ανάπτυξη των κυττάρων. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για εκείνα που χαρακτηρίζονται από ταχεία ανάπτυξη, δηλαδή κυρίως τα καρκινικά κύτταρα. Η χημειοθεραπεία μπορεί να λάβει τη μορφή δισκίων, καψουλών, αλλά και ενέσεων ή εγχύσεων. Διαρκεί αρκετούς μήνες.

Η χημειοθεραπεία παίζει επίσης ρόλο στη μετάσταση του όγκου. Σκοπός της είναι να την αποτρέψει. Αυτή η μορφή επιλέγεται επίσης μετά από χειρουργική επέμβαση στο μαστό. Το μειονέκτημα είναι ότι επηρεάζει και άλλα κύτταρα του ανθρώπινου σώματος. Δρα κυρίως σε όγκους που αναπτύσσονται γρήγορα, αλλά έχει παρενέργειες και ανεπιθύμητες ενέργειες.

Οι γνωστές αρνητικές επιδράσεις της χημειοθεραπείας στις:

• απώλεια μαλλιών και τριχών στο σώμα
• ναυτία και εμετό
• έλλειψη όρεξης
• φλεγμονή των βλεννογόνων
• μυελό των οστών
• συχνότερα λοιμώξεις
• αιμορραγία

Στην περίπτωση όγκων που εξαρτώνται από γυναικείες ορμόνες, χορηγείται επίσης ορμονοθεραπεία, είτε με τη μορφή αναστολέων οιστρογόνων, αντιοιστρογόνων ή φαρμάκων που μειώνουν την παραγωγή τους.

Χορηγούνται επίσης γεσταγόνα, τα οποία μειώνουν το επίπεδο των οιστρογόνων. Αλλά και φάρμακα που εμποδίζουν την παραγωγή ορμονών στις ωοθήκες. Η αφαίρεση των ωοθηκών, οι οποίες είναι ο κύριος παραγωγός οιστρογόνων, δεν πραγματοποιείται πλέον.

Σημαντική είναι η αποκατάσταση του μαστού, δηλαδή η πλαστική χειρουργική και η χρήση εμφυτευμάτων σιλικόνης. Στη συνέχεια, είναι επίσης απαραίτητη η μεταθεραπευτική φροντίδα. Αυτή περιλαμβάνει επαναλαμβανόμενες εξετάσεις, αποκατάσταση και, εάν είναι απαραίτητο, ψυχοθεραπεία.

Η μεταθεραπευτική φροντίδα παίζει σημαντικό ρόλο στην έγκαιρη ανίχνευση υποτροπής.