Ποια είναι η θεραπεία για τον καρκίνο του παχέος εντέρου; Χειρουργική, ογκολογική

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση είναι η μόνη θεραπευτική μέθοδος για τον εντοπισμένο καρκίνο του παχέος εντέρου (στάδιο Ι-ΙΙΙΙ). Αποτελεί ενδεχομένως τη μόνη θεραπευτική επιλογή για ασθενείς με περιορισμένη μεταστατική νόσο στο ήπαρ ή/και στους πνεύμονες (στάδιο IV).

Οι γενικές αρχές για όλες τις χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την αφαίρεση του πρωτοπαθούς όγκου με επαρκή περιθώρια, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών λεμφικής αποχέτευσης.

Εάν ο όγκος ανευρίσκεται στην απόφυση και στο δεξιό κόλον, ενδείκνυται η λεγόμενη δεξιά αιμικολεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται ολόκληρο το δεξιό τμήμα του παχέος εντέρου με αγγειακή παροχή.

Για όγκους στο πρώιμο και μεσαίο τμήμα του εγκάρσιου κόλου, ενδείκνυται μια εκτεταμένη δεξιά αιμικολεκτομή, κατά την οποία αφαιρείται ολόκληρο το δεξιό κόλο με μέρος του εγκάρσιου κόλου.

Οι όγκοι στη σπληνική κάμψη και στο αριστερό κόλον αφαιρούνται κατά τη διάρκεια μιας αριστερόπλευρης αιμικολεκτομής. Οι όγκοι στο σιγμοειδές κόλον αφαιρούνται κατά τη διάρκεια μιας σιγμοειδοκολεκτομής (αφαίρεση του σιγμοειδούς τμήματος του παχέος εντέρου).

Εάν υπάρχει εύρημα στο ορθό, διενεργείται ακρωτηριασμός του ορθού. Είναι επιθυμητό να διατηρηθεί ο σφιγκτήρας του ορθού για τη διατήρηση της αφόδευσης.

Η λεγόμενη ολική κολεκτομή (αφαίρεση ολόκληρου του παχέος εντέρου) με τη δημιουργία σύνδεσης μεταξύ του λεπτού εντέρου και του ορθού (ειλεοορθική αναστόμωση) πραγματοποιείται στο σύνδρομο Lynch, στην οικογενή πολυποδίαση ή όταν ανευρίσκονται όγκοι ταυτόχρονα σε διάφορα τμήματα του παχέος εντέρου.

Τεχνικά, η λαπαροσκοπική χειρουργική μπορεί να πραγματοποιηθεί για όλα τα ευρήματα.

Πριν από τη χειρουργική θεραπεία, είναι απαραίτητη η καλή προεγχειρητική διάγνωση της νόσου, η κατάλληλη προεγχειρητική προετοιμασία του ασθενούς (συμπεριλαμβανομένου του καθαρισμού του εντέρου), ο σωστός χρόνος της επέμβασης και η σωστά επιλεγμένη χειρουργική διαδικασία. Φυσικά, η καλή μετεγχειρητική φροντίδα είναι απαραίτητη.

Ορισμένες φορές είναι απαραίτητη η τοποθέτηση οστομίας (προσέγγιση του εντέρου στο κοιλιακό τοίχωμα) κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, ώστε να μπορέσει να επουλωθεί η αναστόμωση (σύνδεση των αποκομμένων υγιών τμημάτων του εντέρου).

Αυτή είναι συνήθως προσωρινή και αφαιρείται μετά από μερικές εβδομάδες κατά τη διάρκεια μιας άλλης σύντομης επέμβασης. Μόνιμη στομία πραγματοποιείται εάν πρέπει να αφαιρεθεί ολόκληρο το άκρο του παχέος εντέρου και του ορθού.

Ογκολογική θεραπεία

• Χημειοθεραπεία

Η χημειοθεραπεία χρησιμοποιεί φάρμακα για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Η χημειοθεραπεία για τον καρκίνο του παχέος εντέρου χορηγείται συνήθως μετά από χειρουργική επέμβαση, εάν ο καρκίνος είναι μεγαλύτερος ή έχει εξαπλωθεί στους λεμφαδένες.

Με αυτόν τον τρόπο, η χημειοθεραπεία μπορεί να σκοτώσει τυχόν καρκινικά κύτταρα που παραμένουν στο σώμα και να συμβάλει στη μείωση του κινδύνου υποτροπής του καρκίνου.

Η χημειοθεραπεία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση των συμπτωμάτων του καρκίνου του παχέος εντέρου που δεν μπορεί να αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση ή που έχει εξαπλωθεί σε άλλες περιοχές του σώματος. Μερικές φορές συνδυάζεται με ακτινοθεραπεία.

Η νεοεπικουρική χημειοθεραπεία χρησιμοποιείται πριν από τη χειρουργική επέμβαση για τη συρρίκνωση του όγκου, ώστε ο χειρουργός να μπορεί να τον αφαιρέσει πλήρως με λιγότερες επιπλοκές. Μερικές φορές χορηγείται μαζί με ακτινοβολία, επειδή μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της ακτινοβολίας.

Μετά τη χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου, χορηγείται επικουρική χημειοθεραπεία. Τα καρκινικά κύτταρα μπορεί να παραμείνουν στο σώμα μετά τη χειρουργική επέμβαση και η επικουρική χημειοθεραπεία τα σκοτώνει.

Η παρηγορητική χημειοθεραπεία χορηγείται για τη μεταστατική εξάπλωση όταν η χειρουργική επέμβαση δεν μπορεί να αφαιρέσει πλήρως τα καρκινικά κύτταρα. Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας μπορούν να συρρικνώσουν τους όγκους, να ανακουφίσουν τα συμπτώματα και να παρατείνουν την επιβίωση.

Ο χημειοεμβολισμός της ηπατικής αρτηρίας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του καρκίνου που έχει εξαπλωθεί στο ήπαρ - για τη θεραπεία των ηπατικών μεταστάσεων.

Περιλαμβάνει την απόφραξη της ηπατικής αρτηρίας (της κύριας αρτηρίας που τροφοδοτεί με αίμα το ήπαρ) και την έγχυση αντικαρκινικών φαρμάκων μεταξύ της απόφραξης και του ήπατος.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη χημειοθεραπεία του παχέος εντέρου είναι η 5-φθοροουρακίλη, η καπεσιταβίνη, η λευκοβορίνη, η ιρινοτεκάνη, η οξαλιπλατίνη, η τριφλουριδίνη και η τιπιρακίλη.

• Ακτινοθεραπεία

Η ακτινοθεραπεία χρησιμοποιεί ισχυρές πηγές ενέργειας, όπως ακτίνες Χ και πρωτόνια, για να σκοτώσει τα καρκινικά κύτταρα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συρρίκνωση ενός μεγάλου όγκου πριν από τη χειρουργική επέμβαση, ώστε να μπορεί να αφαιρεθεί ευκολότερα.

Εάν η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή, η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση συμπτωμάτων όπως ο πόνος. Μερικές φορές η ακτινοβολία συνδυάζεται με χημειοθεραπεία.

• Στοχευμένη φαρμακευτική θεραπεία

Η στοχευμένη θεραπεία είναι ένας τύπος θεραπείας που χρησιμοποιεί φάρμακα ή άλλες ουσίες για τον εντοπισμό και την προσβολή συγκεκριμένων καρκινικών κυττάρων. Οι στοχευμένες θεραπείες προκαλούν συνήθως μικρότερη βλάβη στα φυσιολογικά κύτταρα από τη χημειοθεραπεία ή την ακτινοθεραπεία.

Οι τύποι στοχευμένων θεραπειών που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

- Μονοκλωνικά αντισώματα: Τα μονοκλωνικά αντισώματα είναι πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού συστήματος που παράγονται στο εργαστήριο για τη θεραπεία μιας ποικιλίας ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου. Τα αντισώματα είναι ικανά να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα, να εμποδίζουν την ανάπτυξή τους ή να τα εμποδίζουν από την εξάπλωσή τους. Τα μονοκλωνικά αντισώματα χορηγούνται με έγχυση. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνα τους ή μπορούν να μεταφέρουν φάρμακα, τοξίνες ή ραδιενεργό υλικό απευθείας στα καρκινικά κύτταρα.

Μονοκλωνικά αντισώματα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου:

Αναστολέας του αγγειακού ενδοθηλιακού αυξητικού παράγοντα (VEGF) - bevacizumab και ramucirumab

Αναστολέας του υποδοχέα του επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR) - cetuximab και panitumumab

- Αναστολείς αγγειογένεσης: οι αναστολείς αγγειογένεσης σταματούν την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων που χρειάζονται οι όγκοι για να αναπτυχθούν - regorafenib, aflibercept.

- Αναστολέας πρωτεϊνικής κινάσης: Αυτή η θεραπεία εμποδίζει μια πρωτεΐνη που απαιτείται για τη διαίρεση των καρκινικών κυττάρων. Στους αναστολείς πρωτεϊνικής κινάσης περιλαμβάνονται οι αναστολείς BRAF, οι οποίοι εμποδίζουν τη δραστηριότητα των πρωτεϊνών που παράγονται από μεταλλαγμένα γονίδια BRAF. Η ενκοραφενίμπη είναι ένας αναστολέας BRAF.

• Ανοσοθεραπεία

Η ανοσοθεραπεία είναι μια θεραπεία που χρησιμοποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς για την καταπολέμηση του καρκίνου. Ουσίες που παράγονται από τον οργανισμό ή παράγονται σε εργαστήριο χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν, να κατευθύνουν ή να αποκαταστήσουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού κατά του καρκίνου. Αυτή η θεραπεία του καρκίνου είναι ένας τύπος βιολογικής θεραπείας.