Κολπική μαρμαρυγή: τι είναι και πώς εκδηλώνεται η διαταραχή του ρυθμού;

Συνήθως, η κολπική μαρμαρυγή επηρεάζει περίπου το 5% των ανθρώπων και υπάρχουν τρεις μορφές όσον αφορά τη διάρκεια της νόσου. Η πρώτη είναι η παροξυσμική μορφή, η οποία διαρκεί λιγότερο από 7 ημέρες, αλλά συνήθως λιγότερο, και τελειώνει μόνη της χωρίς καμία παρέμβαση. Η δεύτερη μορφή είναι η επίμονη μορφή. Διαρκεί περισσότερο από 7 ημέρες και απαιτείται ιατρική παρέμβαση. Υπάρχει επίσης και η μόνιμη μορφή, η οποία συχνά συνδέεται με κάποια άλλη επιπλοκή.

Η ίδια η κολπική μαρμαρυγή σημαίνει ότι οι δύο κόλποι της καρδιάς δεν μπορούν να συσπαστούν. Δεν μπορούν να αποβάλουν το αίμα στις κοιλίες, το οποίο έτσι φτάνει εκεί μόνο παθητικά, απορροφώντας το. Σε ένα υγιές άτομο, αυτό μπορεί να μην αποτελεί τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο σε ένα άτομο με κάποια ασθένεια, όπου ήδη προκύπτουν επιπλοκές. Παράλληλα, αυτό προκαλεί και ακανόνιστο καρδιακό παλμό, δηλαδή αλλαγή στο ρυθμό με τον οποίο λειτουργεί η καρδιά. Συνήθως υπάρχει αύξηση της ταχύτητας, καθώς η καρδιά προσπαθεί να αντλήσει αίμα στην κυκλοφορία γρηγορότερα παρά το πρόβλημα.

Υπάρχουν διάφορες αιτίες αυτής της διαταραχής. Μπορεί να πρόκειται για γενετική προδιάθεση, αλλά μπορεί επίσης να είναι κάποια άλλη καρδιακή νόσος που μπορεί να συνοδεύεται μόνο από μαρμαρυγή. Επιπλέον, η πολύ λίγη άσκηση, η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης, η παχυσαρκία, διάφορα μεταβολικά προβλήματα και το υπερβολικό κάπνισμα ή η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ αποτελούν επίσης πολύ υψηλούς παράγοντες κινδύνου. Επίσης, ορισμένα πνευμονικά προβλήματα, όπως όγκοι ή πνευμονία, μπορούν να προκαλέσουν αρρυθμία. Ομοίως, οι διαταραχές του θυρεοειδούς αποτελούν επίσης παράγοντα κινδύνου.

Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα της νόσου είναι ο ακανόνιστος σφυγμός και η αρρυθμία της καρδιάς. Επιπλέον, ένα άτομο με αυτή τη νόσο μπορεί επίσης να αισθάνεται κάποιο αίσθημα παλμών και κυρίως υπερβολική κόπωση. Επιπλέον, μετά από υπερβολική σωματική άσκηση, υπάρχει και δύσπνοια. Το άτομο λαχανιάζει νωρίτερα και ευκολότερα και η αναπνοή είναι στη συνέχεια πιο δύσκολη. Μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν ακόμη και πόνοι στο στήθος που είναι αμβλύς και συσφικτικός.

Επιπλέον, η νόσος παρουσιάζει επίσης συμπτώματα μιας πιθανής σχετιζόμενης νόσου με άλλη διαταραχή. Για παράδειγμα, εάν η κολπική μαρμαρυγή σχετίζεται με διαταραχές του θυρεοειδούς, οι οποίες μπορεί επίσης να προκαλέσουν αυτόν τον ακανόνιστο καρδιακό παλμό, το άτομο μπορεί επίσης να χάσει βάρος και βάρος. Μπορεί επίσης να έχει πεπτικά προβλήματα, τις περισσότερες φορές με τη μορφή διάρροιας. Ωστόσο, εάν η νόσος είναι μόνο βραχύβια και περνάει, για παράδειγμα, μέσα σε 7 ημέρες, το άτομο μπορεί συνήθως να μην παρατηρήσει άλλα συμπτώματα εκτός από τους γρήγορους καρδιακούς παλμούς.

Η νόσος μπορεί να ανιχνευθεί από την παρουσία συμπτωμάτων, αλλά κυρίως με εξέταση. Αυτό γίνεται μέσω ενός ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ). Ωστόσο, ορισμένοι τύποι μαρμαρυγής μπορεί να μην είναι παρόντες συνεχώς. Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιείται επίσης το λεγόμενο Holter ΗΚΓ, το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση του ασθενούς επί ένα 24ωρο και έτσι τη λήψη ακριβών δεδομένων. Ορισμένες αιτίες κολπικής μαρμαρυγής μπορούν επίσης να ανιχνευθούν μέσω της υπερηχοκαρδιογραφίας ή της ακτινογραφίας θώρακος, όπου λαμβάνεται η εικόνα της καρδιάς και των πνευμόνων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κολπική μαρμαρυγή υποχωρεί από μόνη της εντός 24 ωρών. Σε άλλες, χρειάζεται περισσότερος χρόνος ή η κατάσταση διορθώνεται μετά από ιατρική παρέμβαση. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις όπου η νόσος υπάρχει ακόμη και μετά από ιατρική παρέμβαση ρουτίνας. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες επιπλοκές, όπως αναπνευστικά προβλήματα, υπερβολικούς και γρήγορους καρδιακούς παλμούς ή θρόμβους αίματος και απειλές για τον εγκέφαλο, τα άκρα ή τα εσωτερικά όργανα. Είναι η πιο συχνή αιτία ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, που αντιπροσωπεύει έως και το 85% των περιπτώσεων.