Lordosis σε παιδιά και ενήλικες: γιατί προκύπτει μια παθολογική καμπυλότητα της πλάτης;

Λόρδωση ονομάζεται η φυσική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης.

Από την άλλη πλευρά, η υπερλόρδωση αναφέρεται σε υπερβολική απόκλιση από τη φυσιολογική ή υγιή καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιας συγγενούς ανωμαλίας, αλλά μπορεί επίσης να προκύψει από λανθασμένη στάση του σώματος και έναν αδρανή ή καθιστικό τρόπο ζωής.

Υπερλόρδωση = παθολογική λόρδωση.

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη είναι το συνηθέστερο πρόβλημα με το οποίο ένα άτομο αναζητά ιατρική βοήθεια. Επηρεάζει παιδιά, ενήλικες και ηλικιωμένους.

Έχει αναφερθεί ότι οι...

Μέχρι και το 90% του πληθυσμού έχει βιώσει πόνο στη μέση τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.

Είναι ένα πρόβλημα του πολιτισμού. Η αιτία του πρέπει να αναζητηθεί στον τρόπο ζωής, στην αδράνεια, στην καθιστική ζωή και στην καθιστική απασχόληση. Στην καθιστική ζωή προστίθεται η παρατεταμένη αναγκαστική ορθοστασία ή η υπερβολική υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης κατά την ανύψωση φορτίων.

Οι μυϊκές ανισορροπίες και τα δομικά ελαττώματα της σπονδυλικής στήλης βρίσκονται επίσης στην πρώτη γραμμή του προβλήματος της υπερλόρδωσης.

Όταν αναζητούμε πληροφορίες για την υπερλόρδωση, συχνά συναντάμε τον συντομογραφικό όρο λόρδωση.

Ας δούμε τη σπονδυλική στήλη μαζί

Τι είναι η σπονδυλική στήλη;

Κατ' αρχάς, ας φανταστούμε τους σπονδύλους ή τα μικροσκοπικά οστά ενωμένα μεταξύ τους ως μονάδα.

Σωστά, αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Η σπονδυλική στήλη παίζει σημαντικό ρόλο στην κίνηση και τη στήριξη του ανθρώπινου σώματος. Επιπλέον, ο νωτιαίος μυελός βρίσκεται επίσης εκεί, στον σπονδυλικό σωλήνα.

Σπονδυλική στήλη = columna vertebralis
Νωτιαίος μυελός = medulla spinalis
Σπόνδυλοι = vertebrae

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από διάφορους σπονδύλους. Οι σπόνδυλοι αυτοί έχουν συγκεκριμένο σχήμα και μέγεθος. Η σύνδεσή τους παρέχει ένα εύρος κίνησης. Η σπονδυλική στήλη φέρει το βάρος του σώματος όταν στέκεται, κάθεται και κινείται.

Οι σπόνδυλοι μεταφέρουν τόσο στατικά όσο και δυναμικά φορτία. Σε αυτό βοηθούν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι ή μεσοσπονδύλιοι δίσκοι. Οι δίσκοι λειτουργούν ως αμορτισέρ που μεταφέρουν το φορτίο σε ολόκληρη την επιφάνεια των σπονδύλων.

Υπάρχουν 33 έως 34 σπόνδυλοι.
Υπάρχουν 23 μεσοσπονδύλιοι δίσκοι.

Αυχενική μοίρα σπονδυλικής στήλης - 7 σπόνδυλοι = C1 έως C7
Θωρακική μοίρα σπονδυλικής στήλης - 12 σπόνδυλοι = Th1 έως Th12
Οσφυϊκή μοίρα σπονδυλικής στήλης - 5 σπόνδυλοι = L1 έως L5
Ιερά μοίρα σπονδυλικής στήλης - 5 ή 6 σπόνδυλοι = S1 έως S5 (S6)
Ιερό οστό - 4 ή 5 σπόνδυλοι = Co1 έως Co4 (Co5)

Στα λατινικά αναφέρονται ως σπόνδυλοι:

• C - vertebrae cervicales
• Th - θωρακικοί σπόνδυλοι
• L - οσφυϊκοί σπόνδυλοι
• S - ιεροί σπόνδυλοι
• Co - vertebrae coccygeae

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες:

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι βρίσκονται από το C2-C3 έως τη σπονδυλική ένωση του L5 και του S1.
Ο νωτιαίος μυελός έχει μήκος περίπου 40 έως 50 cm και πάχος περίπου 1 cm.
Ο νωτιαίος μυελός εξέρχεται από τον εγκέφαλο μέσω του νωτιαίου σωλήνα από το C1 έως το L2.
Στη συνέχεια συνεχίζει σε ένα κουβάρι νεύρων γνωστό ως ιππόκαμπος, η ουρά του αλόγου.

Εκτός από τους σπονδύλους και τους δίσκους, υπάρχουν και οι περιβάλλουσες μεγάλες δομές. Αυτές είναι οι μικρές μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, οι σύνδεσμοι και οι μύες.

Όλες μαζί αποτελούν μια λειτουργική μονάδα στην οποία οφείλουμε το κινητικό και υποστηρικτικό στοιχείο της σπονδυλικής λειτουργίας, τη σταθερότητα και την ισορροπία του ανθρώπινου σώματος.

Το εύρος κίνησης της σπονδυλικής στήλης είναι διαφορετικό σε κάθε τμήμα.
Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης έχει το μεγαλύτερο εύρος κίνησης. Η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ενισχύεται από πλευρές, οι οποίες μειώνουν το εύρος.
Η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η λιγότερο κινητική και φέρει το μεγαλύτερο φορτίο.

Το ιερό οστούν είναι ακίνητο. Οι σπόνδυλοι μαζί σχηματίζουν τον άξονα ιερό οστούν = ιερό οστούν. Το ιερό οστούν μπορεί να κάμπτεται ελάχιστα μόνο προς την προσθιοπίσθια κατεύθυνση.

Η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης υποδεικνύεται από:

1. προγενέστερη κάμψη - κάμψη προς τα εμπρός
2. οπισθοδρόμηση - κάμψη
3. οπισθοδρόμηση - κάμψη
4. περιστροφή - στροφή ή συστροφή
5. στρεπτικές κινήσεις - οι οποίες προκαλούνται από συνδυασμό των ανωτέρω κινήσεων
6. ελατήρια - γίνονται δυνατά από τους δίσκους και είναι σημαντικά για την απορρόφηση των κραδασμών

Η σπονδυλική στήλη καμπυλώνεται σε σχήμα S = φυσική ή φυσιολογική καμπυλότητα.

Η καμπυλότητα του άξονα της σπονδυλικής στήλης είναι εξίσου σημαντική για τη στήριξη του σώματος και την ανάληψη βάρους όσο και για την απορρόφηση κραδασμών κατά την κίνηση.
Παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση του κέντρου βάρους του ανθρώπινου σώματος.

Οι φυσικές καμπυλότητες της σπονδυλικής στήλης εναλλάσσονται με τη σειρά τους:
Αυχενική λόρδωση > θωρακική κύφωση > αυχενική λόρδωση > ιερή κύφωση.

Είναι ενδιαφέρον ότι η λόρδωση εξακολουθεί να ισιώνει σε ένα εξάχρονο παιδί όταν κοιμάται σε ύπτια θέση. Ένας ορισμένος βαθμός ευκαμψίας διατηρείται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής.

Η φυσική καμπυλότητα φαίνεται στον παρακάτω πίνακα

Η σκολίωση είναι μια παθολογική ή νοσηρή παρεκτόπιση της σπονδυλικής στήλης κατά περισσότερο από 10 μοίρες.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στο άρθρο Σκολίωση

Υπερλορδωτική καμπυλότητα = λόρδωση εν συντομία...

Πρόκειται για υπερβολική καμπυλότητα ενός τμήματος της σπονδυλικής στήλης με την έννοια της προσθιοπίσθιας απόκλισης. Αυξάνει τη γωνία καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης και της λεκάνης. Η αιτία βασίζεται κυρίως σε μια ανισορροπία των μυών της κοιλιάς, της πλάτης, των γλουτών και των μηρών.

Προκύπτει στην αυχενική ή την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Ανάλογα με το ποιο τμήμα επηρεάζει:
Λαιμός = αυχενική υπερλόρδωση - αυχενική
ή
Ισχίο = οσφυϊκή υπερλόρδωση - οσφυϊκή

Η οσφυϊκή υπερλόρδωση αντιπροσωπεύεται συχνότερα.

Η οσφυϊκή περιοχή είναι το πιο υπερφορτωμένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Όταν η καμπυλότητα αποκλίνει, συμβαίνουν αλλαγές που προκαλούν μειωμένη λειτουργία του σπονδυλικού τμήματος.

Μακροπρόθεσμα, οι μυϊκές ανισορροπίες συμβάλλουν στην ανάπτυξη πόνου στην πλάτη, την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης ή το ιερό οστό. Σε πιο σοβαρό βαθμό είναι η βλάβη της σπονδυλικής δομής και του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει επίσης κίνδυνος κήλης δίσκου.

Με τη λανθασμένη στάση του σώματος, μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε:

• κυρτή πλάτη - υπερλόρδωση, δηλαδή υπερβολική κάμψη στο οσφυϊκό (L) τμήμα της σπονδυλικής στήλης
• επίπεδη πλάτη - ανεπαρκής θωρακική (Θ) κύφωση και οσφυϊκή (L) λόρδωση
  ευθεία - ισορροπημένη λόρδωση της αυχενικής (C) ή της οσφυϊκής (L) μοίρας της σπονδυλικής στήλης
• στρογγυλή πλάτη - υπερκύφωση, υπερβολική θωρακική (Θ) κύφωση

Σύνδρομο άνω και κάτω σταυρού

Τι είναι αυτό, ρωτάτε;

Στην περίπτωση των μυϊκών ανισορροπιών, μπορούμε επίσης να βρούμε δύο όρους στο διαδίκτυο, δηλαδή σύνδρομο άνω ή κάτω σταυροειδούς. Άνω για το άνω μισό του σώματος και κάτω για το κάτω μισό του σώματος.

Για τους μύες, αναφέρεται σε μια ορισμένη προδιάθεση να τους κονταίνουν και να τους αποδυναμώνουν.

Στον πίνακα φαίνονται οι μύες που ταξινομούνται ανάλογα με την προδιάθεσή τους να κονταίνουν και να αποδυναμώνονται

Α. Σύνδρομο του άνω σταυρού

Πρόκειται για µυϊκή ανισορροπία στο άνω µισό του σώµατος. Εκδηλώνεται κυρίως µε υπερκυψελίδα της θωρακικής µοίρας της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή στρογγυλή πλάτη.

Στη συνέχεια, μπορούν να παρατηρηθούν τα εξής:

• Υπερλόρδωση του τραχήλου της μήτρας
  • προεξέχον πηγούνι
  • συμφόρηση του λαιμού
• πτώση των ώμων προς τα εμπρός
• προεξέχουσες ωμοπλάτες

Η υπερφόρτωση της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης οδηγεί σε βράχυνση των μυών του λαιμού και του θώρακα. Οι μύες του λαιμού, οι ωμοπλάτες γίνονται χαλαροί.

Δυσκολίες προκύπτουν από την αστάθεια του αυχένα και των μυών του αυχένα. Παραδείγματα περιλαμβάνουν πόνο στον αυχένα που ακτινοβολεί στο κεφάλι, αλλά και στους ώμους, μεταξύ των ωμοπλάτων ή στα άνω άκρα. Προστίθενται ψευδοορθικά προβλήματα.

Β. Σύνδρομο του κάτω σταυρού

Στην περίπτωση αυτή, η μυϊκή ανισορροπία επηρεάζει το κάτω μισό του σώματος. Η μορφή αυτή αντιπροσωπεύεται σε μεγαλύτερο βαθμό.

Εκδηλώνεται ως οσφυϊκή ή οσφυϊκή υπερλόρδωση. Οι κοιλιακοί και οι γλουτιαίοι μύες γίνονται χαλαροί, οι μύες της πλάτης, της λεκάνης και των μηρών βραχύνονται.

Η περιοχή της μέσης υπερφορτώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πόνο στη μέση και στη μέση, καθώς και πόνο στο ισχίο και στις αρθρώσεις του ισχίου.

Σε γενικές γραμμές, οι αιτίες της υπερβολικής κάμψης της σπονδυλικής στήλης μπορούν να διακριθούν σε συγγενείς, επίκτητες και σε στάσιμες ή στάσιμες λόρδωση.

Θεωρείται ότι η ελαττωματική στάση του σώματος είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη της υπερλόρδωσης στις περισσότερες περιπτώσεις.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της επίπεδης πλάτης. Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται για το αντίθετο φαινόμενο όπου η καμπυλότητα είναι πεπλατυσμένη = ανεπαρκής.

Αντιστροφή και οπισθοστροφή της λεκάνης + υπερλόρδωση

Η λεκάνη παίζει σημαντικό ρόλο στη σωστή στάση του σώματος.

Στην περίπτωση της λεκάνης, υπάρχουν δύο αποκλίσεις προς την προσθιοπίσθια κατεύθυνση. Μιλάμε για αναστροφή και οπισθοστροφή. Ένας άλλος τύπος είναι η πλευρική μετατόπιση, η λοξότητα ή η περιστροφή. Εμφανίζεται επίσης στη σκολίωση.

Η σωστή θέση της λεκάνης στην προσθιοπίσθια κατεύθυνση επηρεάζεται κυρίως από τους μύες της κοιλιάς, του πυελικού εδάφους, επίσης του διαφράγματος. Ομοίως, οι μύες της πλάτης, των γλουτών και των κάτω άκρων είναι σημαντικοί σε αυτή τη σχέση.

Α. Πυελική αντεστροφή = κλίση της λεκάνης προς τα εμπρός καθώς η ηβική σύμφυση κινείται προς τα κάτω.

Στο πλαίσιο αυτό αναφέρεται η πρωτογενής αντεστροφή της λεκάνης με δευτερογενή υπερλόρδωση. Πρόκειται για μια κατάσταση όπου οι καμπτήρες του ισχίου είναι βραχυκυκλωμένοι και κυρίαρχοι.

Αντίστροφα.

Σε περίπτωση όπου οι εκτείνοντες του ισχίου είναι βραχυκυκλωμένοι και κυριαρχούν με επακόλουθη αδυναμία των κοιλιακών μυών, πρόκειται για πρωτοπαθή υπερολόρδωση της σπονδυλικής στήλης και δευτεροπαθή αντεστροφή.

Η πυελική αντεστροφή προκαλεί οσφυϊκή υπερλόρδωση και αντίστροφα η υπερλόρδωση προκαλεί πυελική αντεστροφή.

Β. Πυελική οπισθοστροφή = κατάσταση κατά την οποία η πύελος γέρνει προς τα πίσω και η σύμφυση δείχνει προς τα πάνω.

Προκαλείται κυρίως από εξασθενημένους μύες στην περιοχή των γλουτών - γλουτιαίοι μύες. Στην περίπτωση αυτή εμφανίζεται επίπεδη πλάτη, μειωμένη καμπυλότητα της οσφυϊκής λόρδωσης.

Σε μεγαλύτερο βαθμό, η οπισθοστροφή παρουσιάζεται σε άτομα με υπερκινητικότητα των αρθρώσεων.

Ελαττωματική στάση του σώματος + μυϊκή ανισορροπία + καθιστική ζωή + ...

Η υπερλόρδωση προκαλείται όλο και περισσότερο από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Αυτό σχετίζεται ιδιαίτερα με τον καθιστικό τρόπο ζωής ή το υπερβολικό κάθισμα στην εργασία.

Ωστόσο, προσέξτε.

Η προέλευση των δυσκολιών πρέπει να αναζητηθεί στην παιδική ηλικία. Έλλειψη άσκησης, λανθασμένη στάση του σώματος, λανθασμένες συνήθειες κίνησης, πλατυποδία, εξασθενημένοι μύες και μυϊκές ανισορροπίες.

Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους ο πόνος στη μέση μπορεί να εμφανιστεί στην παιδική ηλικία.

Αποδυνάμωση των κοιλιακών μυών, των γλουτιαίων, της πλάτης και του πυελικού εδάφους. Μυϊκές ανισορροπίες μεταξύ του κορμού και των κάτω άκρων.

Πρόκειται κυρίως για μύες:

• Μυς του εγκάρσιου κοιλιακού μυός - εγκάρσιος κοιλιακός μυς
• musculus gluteus maximus - μεγάλος γλουτιαίος μυς
• musculus iliopsoas - ο μυς της άρθρωσης του ισχίου, ο οποίος αποτελείται από
  • Μείζων ιγνυακός μυς - συνδέεται με τη σπονδυλική στήλη και το μηριαίο οστό.
  • λαγόνιος μυς - προσφύεται στο οστό του ισχίου και στο μηριαίο οστό
• musculus erector trunci - σύνολο μυών που προσφύονται στη σπονδυλική στήλη
  erector spinae - ο ορθωτής του κορμού και της σπονδυλικής στήλης
• musculus quadratus lumborum - τετρακέφαλος οσφυϊκός μυς
• hamstrings - αποτελείται από τους 3 μύες του πίσω μέρους του μηρού
  • δικέφαλος μηριαίος μυς - δικέφαλος μηριαίος μυς του μηρού
  • ημιμεμβρανώδης μυς - ημιμεμβρανώδης μυς του μηρού
  • ημιτενόντιος μυς - ημιτενοντώδης μυς
• μύες του πυελικού εδάφους - συλλογή διαφόρων μυών
  • από την ομάδα των μυών του ανελκτήρα μυός, του κοκκυγικού μυός, του εγκάρσιου επιφανειακού μυός, του ισχιοκοιλιακού μυός και άλλων
  • μύες σημαντικοί για την αναπνοή, τη στάση του σώματος, την κίνηση, την απέκκριση και τη σεξουαλική λειτουργία κ.λπ.

Ο μηχανισμός του προβλήματος της μυϊκής ανισορροπίας με απλότητα:

Η μακροχρόνια υπερβολική χρήση των μυών της πλάτης ακολουθείται από τη συντόμευσή τους. Αυτό επιτείνεται από τη μειωμένη παροχή αίματος και θρέψης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη παραμόρφωσης και κάμψης της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Με τη σειρά τους, οι κοιλιακοί μύες είναι χαλαροί και τεντωμένοι.

Αποδυνάμωση των κοιλιακών μυών + γλουτιαίοι μύες >
Σύντμηση των καμπτήρων του κορμού + εκτείνοντες της σπονδυλικής στήλης >
Επίδραση των μηριαίων μυών + αφαιρετική λειτουργία του πυελικού εδάφους

Επισκόπηση των κύριων αιτιών και παραγόντων κινδύνου με λίγα λόγια:

1. Συγγενείς ανωμαλίες - οι ανωμαλίες εμφανίζονται κατά την ενδομήτρια ανάπτυξη
2. Επίκτητες - τραυματισμός κατά τη γέννηση, παιδικό τραύμα, χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη, άλλες ασθένειες και όγκοι
3. υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία, ιδίως στην παιδική ηλικία
4. ελλείψεις βιταμινών, ιδίως βιταμίνης D, η οποία είναι σημαντική για τον σχηματισμό των οστών, και μετάλλων όπως το ασβέστιο
5. εγκυμοσύνη
6. κακή στάση του σώματος
7. παρατεταμένο καθισιό, αδράνεια, καθιστικός τρόπος ζωής και καθιστική εργασία
8. μυϊκές ανισορροπίες
9. πλατυποδία
10. ακατάλληλη αναπνοή
11. υπερβολική υπερφόρτωση - ανύψωση φορτίων
12. μονομερής υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης

Διαβάστε επίσης άρθρα:
Παχυσαρκίασε παιδιά και νέους
Υπέρβαροι ή παχύσαρκοι;
Υπολογίστε τον ΔΜΣ σας

Τα μακροχρόνια προβλήματα βρίσκονται πίσω από την εμφάνιση των προβλημάτων. Αυτά μπορεί να εκδηλωθούν ήδη από την παιδική ηλικία ή κατά την εφηβεία.

Το πρώτο που μπορεί να εμφανιστεί μπορεί να είναι πόνος στην πλάτη, στο κάτω μέρος της πλάτης ή στο ιερό οστό και στον αυχένα. Ο πόνος μπορεί να είναι κοφτός, καυστικός, με τη μορφή οσφυαλγίας, παρατεταμένος, επαναλαμβανόμενος.

Επιπλοκή αποτελεί η αλλαγή της δομής των σπονδύλων και η μονόπλευρη υπερβολική επιβάρυνση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη του δίσκου και κήλη, δηλαδή εξάρθρωση τμήματος του δίσκου.

Ένας άλλος κίνδυνος κήλης δίσκου είναι η συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή των νωτιαίων νεύρων. Η συμπίεση των νευρικών δομών προκαλεί ερεθισμό των ριζών - ριζοπάθεια. Πρόκειται για πόνο και άλλα νευρικά συμπτώματα (μυρμήγκιασμα, μειωμένη αίσθηση ή κινητικότητα) που εξαπλώνονται στην περιοχή που νευρώνεται από το εν λόγω νεύρο.

Ο πόνος δεν είναι το μόνο πρόβλημα με την υπερλόρδωση.

Η αυξημένη μυϊκή ένταση στην οσφυϊκή περιοχή είναι επίσης ένα παράδειγμα. Το σφίξιμο των μυών της πλάτης επεκτείνεται πλευρικά. Το άτομο το αντιλαμβάνεται αυτό ως δυσφορία.

Σχετίζεται με μηχανισμούς κίνησης. αλλαγές στη στάση του σώματος, αλλαγές στη βάδιση.

Η λεκάνη ωθείται προς τα εμπρός, οι γοφοί είναι πιο λυγισμένοι, η πλάτη είναι βυθισμένη.
Στην αυχενική λόρδωση, φυσικά, ο αυχένας.
Υπάρχει πρόπτωση των ώμων - οι ώμοι πέφτουν προς τα εμπρός.

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό και την εξέταση, η οποία διακρίνεται σε στατική ή δυναμική. Εκτός από την εξέταση της στάσης, της κίνησης και της ίδιας της σπονδυλικής στήλης, διενεργείται εξέταση με βαρίδι σύμφωνα με τους Mathias, Jarosz και Lomíček, το τεστ Adams και άλλα.

Είναι σημαντικό να αξιολογούνται ο αυχένας, ο θώρακας, η λεκάνη, τα κάτω άκρα, τα πλατυποδία, η συμμετρία της στάσης, το ύψος των ωμοπλάτων και των γοφών, τα άνω και κάτω άκρα και ο μυϊκός τόνος. Αυτό γίνεται από κάθε πλευρά με το βλέμμα, αλλά και με την αφή.

Σημαντικές είναι επίσης οι απεικονιστικές μέθοδοι, δηλαδή η ακτινογραφία, η αξονική ή η μαγνητική τομογραφία.

Ο βαθμός της καμπυλότητας αξιολογείται σε πλάγια εικόνα. Η αξονική και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να αποκαλύψουν βλάβες στους σπονδύλους, οι οποίοι μπορεί να έχουν κωνικό σχήμα, και την κατάσταση των δίσκων.

Η διαφορική διάγνωση είναι επίσης σημαντική για τον πόνο στην πλάτη για να αποκαλυφθεί η ακριβής αιτία του προβλήματος.

Οι πληροφορίες σχετικά με την υπερλόρδωση αναφέρουν ως κύριες αιτίες τη λανθασμένη στάση του σώματος και τις μυϊκές ανισορροπίες. Το πρόβλημα αυτό έχει τις ρίζες του στην παιδική ηλικία και στην προτίμηση για καθιστική ζωή.

Η υπερλόρδωση, η οποία δεν έχει ακόμη αφήσει βλάβες στους σπονδύλους, μπορεί να διορθωθεί.

Ο πόνος είναι σύμπτωμα μακροχρόνιας υπερφόρτωσης της σπονδυλικής στήλης, των σπονδύλων, των δίσκων, αλλά και της δυσκαμψίας των μυών της πλάτης. Ο πόνος μπορεί να εξαπλωθεί σε όλα τα μέρη της πλάτης, μέχρι κάτω από τις ωμοπλάτες ή στους γλουτούς.

Μετά από ένα ατύχημα και μια πτώση στους γλουτούς, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε την κοκκυγοδυνία, ένα σύνδρομο του κόκκυγα. Ωστόσο, ο πόνος αυτού του τύπου μπορεί να εμφανιστεί με το πέρασμα του χρόνου, όταν το άτομο έχει ξεχάσει την πτώση.

Ο έντονος πόνος και η εξάπλωση άλλων ενοχλήσεων, όπως μυρμηκίαση, μειωμένη ευαισθησία, επίσης σημαντική μυϊκή αδυναμία του άκρου οδηγεί σε ριζοπάθεια. Το ριζοπάθεια προκύπτει, για παράδειγμα, με κήλη δίσκου.

Ο πόνος συνοδεύεται από αλλαγή της στάσης του σώματος και των προτύπων κίνησης. Σε πλάγια όψη, παρατηρούμε έντονα λυγισμένη πλάτη και κρεμασμένους ώμους.

Η πρόληψη προηγείται

Και γι' αυτό...

Από την παιδική ηλικία, τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται τη σωστή στάση του σώματος και τις συνήθειες κίνησης και να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν σε κατάλληλες σωματικές δραστηριότητες.

Γενικά, τα παιδιά πρέπει να μαθαίνουν τις αρχές ενός υγιεινού τρόπου ζωής.

Μια ορθολογική διατροφή με επαρκείς βιταμίνες, μέταλλα και ισορροπημένη αναλογία θρεπτικών συστατικών είναι σημαντική.

Προσοχή στο υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία στα παιδιά.

Η πρόληψη περιλαμβάνει επίσης:

• το περπάτημα σε επαρκή ημερήσια δόση
• σωστή στάση του σώματος
• εξάλειψη των ακατάλληλων συνηθειών άσκησης
• τακτική και κατάλληλη άσκηση, κολύμπι, τρέξιμο, ποδηλασία κ.λπ.
• Κάθισμα με περιστασιακές αλλαγές θέσης
• επαρκή διαλείμματα κατά την εργασία
• εργονομία στην εργασία και στο σπίτι
• σωστή τεχνική για την ανύψωση φορτίων
• η μονομερής φόρτιση είναι ακατάλληλη
• Η εκπαίδευση της πλάτης είναι σημαντική