Η μόλυνση του κόλπου από ζύμες. Τι την προκαλεί και ποια είναι τα συμπτώματα;

Η μόλυνση του κόλπου από ζυμομύκητες, που ονομάζεται επίσης κολπική καντιντίαση ή κολπική μυκητίαση, είναι μια μυκητιασική λοίμωξη. Προκαλεί κνησμό του κόλπου και των γυναικείων γεννητικών οργάνων, ερεθισμό, οίδημα και εκκρίσεις.

Πρόκειται για λοίμωξη του κατώτερου τμήματος των γυναικείων γεννητικών οργάνων, συγκεκριμένα του κόλπου. Μπορεί να εμφανιστεί σε οξεία ή χρόνια, υποτροπιάζουσα μορφή.

Πολλές γυναίκες προσέρχονται στο ιατρείο του γυναικολόγου με αυτό το πρόβλημα.

Αυτός ο τύπος λοίμωξης είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα και συνηθισμένα προβλήματα στις γυναίκες. Υπολογίζεται ότι περίπου το 75% των γυναικών θα παρουσιάσουν μια τέτοια λοίμωξη τουλάχιστον μία φορά στη διάρκεια της ζωής τους.

Δεν πρόκειται για φλεγμονή. Είναι ο πολλαπλασιασμός των μικροβίων στον κόλπο που προκαλεί τη μόλυνση.

Ο συνηθέστερος αιτιολογικός παράγοντας της μυκητιασικής λοίμωξης του κόλπου είναι η Candida albicans, η οποία αντιπροσωπεύει έως και το 80-90% όλων των περιπτώσεων.

Η Candida glabrata αντιπροσωπεύει το 5-15% και η Candida tropicalis περίπου το 5%. Άλλα είδη είναι λιγότερο συχνά αλλά μπορεί να εμφανιστούν.

Η συλλοίμωξη με πολλαπλά είδη Candida είναι σπάνια.

Η Candida βρίσκεται επίσης συνήθως στο εσωτερικό του σώματος, στο έντερο, στον κόλπο, στο στόμα, στο δέρμα, χωρίς να προκαλεί προβλήματα. Μόνο όταν υπεραναπτύσσεται γίνεται πρόβλημα.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, ένας υγιής κόλπος κατοικείται από ορισμένους τύπους ζυμομυκήτων και βακτηρίων. Όταν η ισορροπία διαταράσσεται, τα κύτταρα ζυμομυκήτων πολλαπλασιάζονται. Αναπτύσσεται μια μόλυνση από ζυμομύκητες, που προκαλεί εκκρίσεις, κνησμό και πρήξιμο στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

Η παρουσία βακτηρίων στον κόλπο δεν είναι η αιτία της μόλυνσης από ζυμομύκητες.

Ο κόλπος έχει το δικό του φυσιολογικό κολπικό οικοσύστημα ως προστασία από τη μόλυνση.

Αποτελείται, για παράδειγμα, από:

• Το βλεννογονικό ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο προστατεύει τον κολπικό βλεννογόνο.
• Τα επίπεδα ορμονών κατά τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για την προστασία του κόλπου από τα μικρόβια.
• Την κολπική χλωρίδα, η οποία αποτελείται από μικροοργανισμούς και βρίσκεται σε ισορροπία μεταξύ τους. Η κολπική χλωρίδα αποτελείται από γαλακτοβάκιλλους
• Οι λακτοβάκιλλοι διατηρούν το όξινο pH του κόλπου παράγοντας γαλακτικό οξύ, το οποίο διατηρεί την οξύτητά του, και παράγοντας υπεροξείδιο του υδρογόνου. Αυτό περιορίζει την ανάπτυξη των επιβλαβών βακτηρίων και ζυμομυκήτων

Η Candida, ή αλλιώς η ζύμη, εμφανίζεται φυσιολογικά στον κόλπο. Τα βακτήρια Lactobacillus τα κρατούν υπό έλεγχο.

Εάν υπάρχει ανισορροπία, εμφανίζεται λοίμωξη.

Η Candida albicans είναι η πιο συχνή αιτία μόλυνσης του κόλπου από ζυμομύκητες. Συνήθως βρίσκεται στον κόλπο σε μικρούς αριθμούς μαζί με άλλες ζύμες.

Η κολπική χλωρίδα, συμπεριλαμβανομένων των γαλακτοβακίλλων, εμποδίζει την υπερανάπτυξη των ζυμομυκήτων. Εάν υπάρχει ανισορροπία μεταξύ τους, πολλαπλασιάζονται και ακολουθεί μόλυνση από ζυμομύκητες.

Η υπερανάπτυξη των ζυμομυκήτων μπορεί να προκαλέσει:

• Υψηλότερα επίπεδα σεξουαλικών ορμονών, τα οποία αυξάνουν την ποσότητα γλυκογόνου στον κόλπο. Αυτό αυξάνει τις συνθήκες για την ανάπτυξη και τον πολλαπλασιασμό των ζυμομυκήτων Candida. Αυτό είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στην εγκυμοσύνη, το αυξημένο επίπεδο γλυκού περιβάλλοντος στον κόλπο αυξάνει τον πολλαπλασιασμό των ζυμομυκήτων
• Σακχαρώδης διαβήτης. Η μόλυνση από ζύμες είναι συχνή στις διαβητικές γυναίκες.
• Αντιβιοτικά. Ορισμένοι τύποι αντιβιοτικών μειώνουν και διαταράσσουν τη φυσική μικροχλωρίδα του κόλπου, αυξάνοντας έτσι τον πολλαπλασιασμό της ζύμης
• Ορμονικά αντισυλληπτικά
• Μειωμένη ανοσία
• Κακές σεξουαλικές συνήθειες και συνήθειες υγιεινής
• Στρες

Το κολύμπι σε χλωριωμένο νερό, η παρατεταμένη χρήση υγρών μαγιό, τα ζεστά λουτρά συμβάλλουν επίσης στη μόλυνση από ζυμομύκητες.

Παράγοντες κινδύνου

• Φοράτε στενά, εφαρμοστά εσώρουχα που είναι αδιαπέραστα, τα οποία αυξάνουν την τοπική υγρασία και τη θερμοκρασία γύρω από την περιοχή των γεννητικών οργάνων
• Πολύ συχνή κολπική υγιεινή με αρωματικά προϊόντα
• Χρήση αρωματισμένου χαρτιού τουαλέτας
• Συχνή κολύμβηση σε δημόσιες πισίνες και επισκέψεις σε υδρομασάζ

Λοίμωξη από ζύμη μετά το σεξ

Η ίδια η μόλυνση ζύμης δεν κατατάσσεται στα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

Ωστόσο, μπορεί να μεταδοθεί και να εγκατασταθεί στον κόλπο μετά τη χρήση σεξουαλικών παιχνιδιών, δακτύλων ή από σύντροφο που έχει μόλυνση ζύμης στο πέος.

Το στοματικό σεξ μπορεί να διαταράξει τα βακτήρια στο στόμα, τον κόλπο και στο πέος, προκαλώντας στη συνέχεια μόλυνση.

Τα συμπτώματα μπορεί να είναι ήπια, μέτρια έως σοβαρά.

Μια μόλυνση από ζυμομύκητες μπορεί να αναγνωριστεί πολύ γρήγορα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματά της, τα οποία έχουν κυρίως τη μορφή λευκωπών κολπικών εκκρίσεων και έντονου κνησμού του κόλπου και των γεννητικών οργάνων.

Το υπόλευκο έκκριμα μπορεί συχνά να μοιάζει με τη συνοχή σβώλων τυριού cottage. Το κολπικό αυτό έκκριμα συνοδεύεται επίσης από αίσθημα καύσου στα γεννητικά όργανα. Το κάψιμο και ο κνησμός επηρεάζει τους εξωτερικούς και εσωτερικούς βλεννογόνους των γεννητικών οργάνων και συνοδεύεται από ερυθρότητα.

Συμπτώματα της μόλυνσης από ζυμομύκητες

• Το έκκριμα μπορεί να είναι παχύρρευστο, κοκκώδες, σαν πηγμένο γάλα ή ακόμη και υδαρές
• Το χρώμα του εκκρίματος μπορεί να είναι λευκό έως λευκοκίτρινο
• Το έκκριμα είναι άοσμο
• Εμφανίζεται μια λευκή επίστρωση στο εξωτερικό κάτουρο
• Ερεθισμός του κόλπου και του περιβάλλοντός του
• Κνησμός, μερικές φορές κάψιμο του κόλπου ή του αιδοίου
• Αίσθημα καύσου κατά τη διάρκεια της επαφής ή της ούρησης
• Πόνος στην περιοχή του κόλπου
• Ερυθρότητα και πρήξιμο των γεννητικών οργάνων
• Σε σοβαρές λοιμώξεις, μπορεί να εμφανιστούν ρωγμές στο κολπικό τοίχωμα, ακολουθούμενες από καφετί ή αιματηρό έκκριμα

Ο πίνακας δείχνει τις χαρακτηριστικές διαφορές μεταξύ των λοιμώξεων

Διαβάστε επίσης:

• Κολπικές εκκρίσεις: Τι σημαίνει πράσινο, κίτρινο, λευκό έκκριμα και κνησμός;
• Κολπικές εκκρίσεις και αλλαγή στο χρώμα, την οσμή ή τη συνοχή = πρόβλημα;

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό και την εξέταση.

Ο γυναικολόγος σας πρέπει να έχει τις ακόλουθες πληροφορίες:

• Πόσο καιρό διαρκεί το πρόβλημα
• πότε εμφανίστηκε το πρόβλημα
• πώς σχετίζεται με τον εμμηνορροϊκό κύκλο
• τη φύση του προβλήματος

Ο γιατρός διαπιστώνει ποιο είναι το είδος του εκκρίματος, τη μυρωδιά του και κάτω από ποιες συνθήκες προέκυψε.

Είναι επίσης σημαντικό να ενημερώσετε τον γυναικολόγο για τη σεξουαλική σας ζωή, για τη χρήση αντισύλληψης, για το αν χρησιμοποιείτε προφυλακτικό και για το αν έχετε πάρει πρόσφατα ή αν παίρνετε αντιβιοτικά.

Η διάγνωση βασίζεται στα εξής: Η διάγνωση βασίζεται στα ακόλουθα στοιχεία:

Εξέταση στα κολπικά κάτοπτρα. Αξιολογείται η ποιότητα και ο χαρακτήρας του εκκρίματος, αν υπάρχει αίμα σε αυτό και η κατάσταση του κολπικού βλεννογόνου. Παρατηρείται η έκταση και η ένταση των αλλαγών στον κόλπο, το χρώμα του και η αιμάτωσή του.

Προσδιορισμός του pH του κολπικού εκκρίματος με χρήση χαρτιού δείκτη. Υπό φυσιολογικές συνθήκες, το pH του κόλπου είναι 3,5-4,5.

Το τεστ αμινοξέων γίνεται με την προσθήκη μιας σταγόνας 10% διαλύματος υδροξειδίου του καλίου στο έκκριμα. Στη μόλυνση από ζυμομύκητες παράγεται μια μυρωδιά ψαριού.

Η διάγνωση μπορεί επίσης να γίνει με τη μικροσκοπική εξέταση των κολπικών εκκρίσεων, κατά την οποία λαμβάνεται ένα επίχρισμα από τον κόλπο και στη συνέχεια τοποθετείται σε γυάλινη αντικειμενοφόρο πλάκα. Στην αντικειμενοφόρο πλάκα στάζει φυσιολογικός ορός και καλύπτεται με άλλη αντικειμενοφόρο πλάκα. Οι αντικειμενοφόροι πλάκες τοποθετούνται αμέσως κάτω από μικροσκόπιο για αξιολόγηση.

Μια άλλη επιλογή είναι η αποστολή του κολπικού επιχρίσματος απευθείας στο εργαστήριο μικροσκοπίας για αξιολόγηση.

Εάν η μικροσκοπική εξέταση είναι αρνητική, πρέπει να πραγματοποιηθεί καλλιέργεια για να προσδιοριστεί ο τύπος της candida και των βακτηρίων που υπάρχουν στον κόλπο.

Η ασθένεια ξεκινά με τον πολλαπλασιασμό των ζυμομυκήτων και την προσκόλλησή τους στον βλεννογόνο, ο οποίος απαιτεί κατάλληλο περιβάλλον, όπως αυξημένα επίπεδα ζωικού αμύλου στα κύτταρα.

Μόλις εγκατασταθεί ο ζυμομύκητας, πολλαπλασιάζεται και εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα.

Συνήθως χρειάζονται λίγες ημέρες, σπάνια μια εβδομάδα ή και περισσότερο, μέχρι να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα από τη μόλυνση.

Εμφανίζονται κολπικές εκκρίσεις και άλλα συμπτώματα. Τις περισσότερες φορές υπάρχει κάψιμο, κνησμός των γεννητικών οργάνων και, σε μεταγενέστερα στάδια, κοιλιακό άλγος.

Για να εμφανιστεί μια μόλυνση από ζυμομύκητες, η μόλυνση πρέπει να περάσει από μια διαδικασία τριών σταδίων.

Η διαδικασία αυτή περιλαμβάνει την προσκόλληση, τη βλάστηση, την εισβολή:

Η προσκόλληση είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση του μύκητα. Η προσκόλληση είναι προσκόλληση. Εάν υπάρχει Candida ablicans, η προσκόλληση είναι μεγαλύτερη από ό,τι με άλλα είδη ζύμης.

Η προσκολλητικότητα των ζυμομυκήτων περιλαμβάνει διαφορές που επηρεάζουν την ευαισθησία στην ανάπτυξη λοίμωξης.

Είναι πιο συχνή στον μελιταίο διαβήτη, στην εγκυμοσύνη και με τη θεραπεία με οιστρογόνα, επειδή τα επίπεδα των ορμονών οιστρογόνων αυξάνουν την προσκόλληση της Candida.

Η μόλυνση από ζύμη προκαλείται επίσης πολύ συχνά από τη θεραπεία με αντιβιοτικά.

Εμφανίζεται λιγότερο συχνά κατά τη διάρκεια και μετά την εμμηνόπαυση.

Μια άλλη αιτία μόλυνσης μπορεί να είναι η έλλειψη γαλακτοβακίλλων στον κόλπο.

Η βλάστηση είναι η διαδικασία της αρχικής ανάπτυξης όταν συμβαίνει η ανάπτυξη και η εξάπλωση της ζύμης.

Η εισβολή οδηγεί στην απελευθέρωση ουσιών που έχουν ως αποτέλεσμα πρήξιμο, κνησμό και σχηματισμό εκκρίσεων.

Η ανάπτυξη της λοίμωξης εξαρτάται κυρίως από την κολπική χλωρίδα και την ανοσία.

Το πιο σημαντικό είναι η υγιής παρουσία των γαλακτοβακίλλων, οι οποίοι αποτελούν τη φυσιολογική κολπική χλωρίδα.

Όταν η candida πολλαπλασιάζεται, οι ζυμομύκητες διεισδύουν στην επιφάνεια του κολπικού βλεννογόνου και προκαλούν λοίμωξη.

Η μόλυνση του κόλπου από ζυμομύκητες δεν θεωρείται σεξουαλικώς μεταδιδόμενη ασθένεια- δεν μεταδίδεται όπως άλλες λοιμώξεις. Αν και μπορεί να μεταδοθεί μέσω της σεξουαλικής επαφής, εμφανίζεται και σε γυναίκες που δεν είναι σεξουαλικά ενεργές.

Η μόλυνση ζύμης μπορεί να μεταδοθεί από σύντροφο σε σύντροφο.

Η μετάδοση είναι επίσης δυνατή από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού, κατά τη διάρκεια του θηλασμού, εάν η ζύμη υπερβλαστήσει στην περιοχή του μαστού, και στα παιδιά εκδηλώνεται με μια λευκή επίστρωση στο στόμα γνωστή ως αλευρώδης μύκητας.

Λοίμωξη από ζύμη και έμμηνος ρύση

Μια μόλυνση από ζύμη εμφανίζεται συχνότερα λίγες ημέρες πριν από την έμμηνο ρύση. Πριν από την έμμηνο ρύση, υπάρχει μια διακύμανση των ορμονών. Αυτό συχνά προκαλεί μια ανισορροπία των υγιών βακτηρίων στον κόλπο και μια υπερανάπτυξη των ζυμομυκήτων.

Εάν εμφανίσετε κίτρινο ή λευκό έκκριμα πριν από την περίοδό σας, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε αμέσως για μόλυνση από ζύμη. Μπορεί να πρόκειται για μόλυνση από ζύμη εάν εμφανίσετε άλλα συμπτώματα όπως φαγούρα, κάψιμο.

Είναι καλύτερο να ξεκινήσετε τη θεραπεία με το πρώτο σημάδι και να μην περιμένετε να αναπτυχθούν συμπτώματα.

Η έγκαιρη θεραπεία πριν από την έμμηνο ρύση στα πρώτα σημάδια μπορεί να σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από τη μόλυνση. Εάν τα προβλήματα επιμένουν μετά την έμμηνο ρύση, επισκεφθείτε τον γυναικολόγο σας.

Θεραπεία της μόλυνσης ζύμης κατά την εγκυμοσύνη

Στην εγκυμοσύνη, η κολπική μυκητίαση μπορεί να εμφανιστεί λόγω των τακτικών και συχνών αλλαγών στα επίπεδα των ορμονών.

Κατά την εγκυμοσύνη, ο κολπικός βλεννογόνος είναι πιο επιρρεπής στη μυκητίαση.

Τα υψηλότερα επίπεδα ορμονών, ιδίως των οιστρογόνων, προκαλούν αύξηση του γλυκογόνου ή της ζάχαρης. Η ζάχαρη επιταχύνει και επιτρέπει στον ζυμομύκητα να πολλαπλασιάζεται στον κόλπο.

Σε αυτή την περίπτωση, αυτό που συμβαίνει είναι ότι μετά τον τοκετό, τα επίπεδα των ορμονών ομαλοποιούνται. Αυτό ισχύει και για τη μόλυνση.

Η θεραπεία στην εγκυμοσύνη είναι η ίδια με τη μη εγκυμοσύνη. Ωστόσο, το ποσοστό επιτυχίας είναι χαμηλότερο και η θεραπεία τείνει να είναι πιο αργή.

Ωστόσο, στη θεραπεία προτιμάται η τοπική χρήση.

Όταν μια μόλυνση από ζυμομύκητες εμφανίζεται κατά την εγκυμοσύνη, πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η πιθανή βλάβη του εμβρύου, ιδίως κατά το πρώτο τρίμηνο. Εάν η θεραπεία είναι απαραίτητη μόλις στην αρχή της εγκυμοσύνης, χρησιμοποιείται βορειογλυκερίνη, η οποία είναι φιλική προς το έμβρυο.

Εναλλακτική θεραπεία: Ποια είναι η σπιτική θεραπεία για τη μυκητίαση του μυκητιασικού πυρετού στον κόλπο;

Όταν ξεκινά μια μυκητίαση, υπάρχει η επιλογή να φτάσετε σε φάρμακα χωρίς συνταγή για την αντιμετώπιση της μυκητίασης ή να δοκιμάσετε εναλλακτικές φυσικές/σπιτικές θεραπείες.

• Σκόρδο - Είναι αποτελεσματικό κατά της candida albicans. Μπορεί να γίνει έλαιο, σκόνη ή εκχύλισμα και να χρησιμοποιηθεί σε μορφή πουρέ. Το εκχύλισμα σκόρδου σκοτώνει τους ζυμομύκητες μέσα σε μία ώρα.
• Πράσο - Χρησιμοποιείται το έλαιο από αυτό.
• Γαρύφαλλο - Το εκχύλισμα γαρύφαλλου σκοτώνει τη μαγιά μέσα σε 5 ώρες.
• Πρόπολη - Έχει αντιβακτηριακή και αντιμυκητιακή δράση.
• Λακτοβάκιλλοι - Σε μορφή δισκίων, εξουδετερώνουν τον πολλαπλασιασμό των ζυμομυκήτων.
• Ψευδάργυρος - Έχει θετική επίδραση στη θεραπεία.

Είναι σημαντικό να ακολουθήσετε μια δίαιτα όταν πάσχετε από μόλυνση από ζυμομύκητες

Αποφύγετε τις τροφές:

• Ζάχαρη σε οποιαδήποτε μορφή, είτε πρόκειται για λευκή ζάχαρη, είτε για καστανή ζάχαρη, είτε για γλυκαντικά από σιρόπι σφενδάμου, μέλι ή βύνη
• Το λευκό αλεύρι, το λευκό ρύζι, τα ζυμαρικά, τα ζυμαρικά περιέχουν απλούς υδατάνθρακες που δεν περιέχουν φυτικές ίνες και μετατρέπονται σε ζάχαρη στο πεπτικό σύστημα
• Μαγιά: Τρόφιμα που περιέχουν μαγιά και τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση (ψωμί και αρτοσκευάσματα)

Για την ιστορία, το ψωμί από προζύμι επιτρέπεται.

• Αλκοόλ, π.χ. κρασί, μπύρα
• Ξύδι, σάλτσα σόγιας, μαγιονέζα, μουστάρδα
• Μούχλες - τυρί μούχλας, ερμίνα
• Καπνιστό, αποξηραμένο κρέας
• Φυστίκια και φιστίκια
• Αποξηραμένα φρούτα ή κονσερβοποιημένα, συμπυκνωμένα φρούτα
• Μύκητες - μπορεί να συμβάλουν στην υπερανάπτυξη ζυμομυκήτων
• Χυμοί φρούτων

Ποια δίαιτα είναι κατάλληλη;

• Λευκό γιαούρτι που περιέχει γαλακτοβάκιλλους
• Πρωτεΐνες από ζωικές πηγές, κοτόπουλο, αυγά, ψάρια, όσπρια, ξηρούς καρπούς και σπόρους
• Φρέσκα λαχανικά, ιδίως φυλλώδη χόρτα, λάχανο, σπανάκι, λάχανο
• Προσοχή με τις πατάτες, καθώς μπορεί να περιέχουν υδατάνθρακες που μετατρέπονται σε ζάχαρη
• Φρέσκα φρούτα που παρέχουν φυτικές ίνες, βιταμίνες και μέταλλα
• Σύνθετοι υδατάνθρακες που περιέχονται στα δημητριακά ολικής αλέσεως, όπως το καστανό ρύζι, το κεχρί, το φαγόπυρο, το κριθάρι, η βρώμη, η κινόα.
• Μη επεξεργασμένα και ψυχρής έκθλιψης έλαια. Έλαια ελιάς, καρύδας, ηλίανθου, ψαριών, λιναριού, αβοκάντο