Θεραπευτικές επιλογές IBD - Φάρμακα για τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου;

Για να καθοριστεί το σχέδιο θεραπείας, είναι απαραίτητο να διαγνωστεί με ακρίβεια ο τύπος της ΙΦΝΕ.

Η θεραπεία της ΙΦΝΕ περιλαμβάνει τροποποίηση του τρόπου ζωής και της διατροφής, φαρμακευτική θεραπεία και, σε ακραίες περιπτώσεις, χειρουργική επέμβαση. Η νόσος πρέπει να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί έγκαιρα, ώστε η ζωή του ασθενούς να είναι σε μεγάλο βαθμό απρόσκοπτη και χωρίς συμπτώματα.

Επί του παρόντος, η φλεγμονώδης αντίδραση της ΙΦΝΕ μπορεί να εξαλειφθεί και να διατηρηθεί υπό έλεγχο μακροπρόθεσμα με τη βοήθεια της διαθέσιμης φαρμακοθεραπείας. Ωστόσο, η νόσος δεν μπορεί ακόμη να θεραπευτεί δια βίου.

Σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις της νόσου και στις οξείες φάσεις της είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. Αυτό συμβαίνει με την ανάπτυξη αποστημάτων, στένωσης ή απόφραξης του εντερικού σωλήνα.

Φαρμακευτική θεραπεία

Ενδείκνυνται αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα (κορτικοστεροειδή, αμινοσαλικυλικά) και ανοσοκατασταλτικά (φάρμακα που καταστέλλουν την ανοσολογική αντίδραση).

Τα αμινοσαλικυλικά χορηγούνται συνήθως αρχικά στη CD, ιδίως εάν η φλεγμονή εντοπίζεται στο παχύ έντερο. Σε ήπιες μορφές, τα αμινοσαλικυλικά μπορεί να είναι επαρκή για την πρόκληση και τη διατήρηση της ύφεσης.

Στη ΧΝΝ, τα κύρια φάρμακα περιλαμβάνουν αμινοσαλικυλικά σε μορφή δισκίων και υπόθετων, συστηματικά κορτικοστεροειδή, αντιβιοτικά και ανοσοκατασταλτικά.

Σε αντίθεση με την UC, η κορτικοθεραπεία απαιτείται συχνότερα στη CD όταν εμφανίζεται οξεία φλεγμονή. Η θεραπεία με κορτικοστεροειδή αποσκοπεί στην εξάλειψη και την καταστολή της φλεγμονής. Ωστόσο, δεν είναι κατάλληλα για μακροχρόνια χρήση.

Ορισμένα ανοσοκατασταλτικά ταξινομούνται ως φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση μιας κατάστασης ηρεμίας.

Τα αντιβιοτικά ενδείκνυνται βραχυπρόθεσμα, ιδίως για σηπτικές επιπλοκές, βακτηριακή υπερανάπτυξη του εντέρου και άλλες οξείες ασθένειες.

Τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά είναι φάρμακα και συμπληρώματα διατροφής που χρησιμοποιούνται για την προώθηση της ισορροπίας της εντερικής βακτηριακής χλωρίδας και των πεπτικών διεργασιών.

Τροποποίηση του τρόπου ζωής

Τα διατροφικά μέτρα συνίστανται σε μια τακτικά ισορροπημένη διατροφή, επαρκή κατανάλωση αλκοόλ, καλής ποιότητας τακτικό ύπνο και εξάλειψη του καθημερινού στρες.

Για τις συναφείς δυσανεξίες και αλλεργίες στα τρόφιμα, απαιτείται επίσης τήρηση κατά τις φάσεις ανάπαυσης. Συνιστάται η συμβουλή ενός διατροφολόγου.

Σε περίπτωση υποτροπής της φλεγμονής, είναι ιδιαίτερα κατάλληλη μια δίαιτα χωρίς άμυλο που δεν επιβαρύνει τον εντερικό σωλήνα. Κατά τη διάρκεια της δίαιτας, το άτομο τρώει εύπεπτες τροφές που δεν προκαλούν πεπτικές ενοχλήσεις.

Μια δίαιτα χωρίς πρωτεΐνες ελαχιστοποιεί την ποσότητα των αδιάλυτων ακατέργαστων ινών που προσλαμβάνονται. Αυξάνει την πρόσληψη πρωτεϊνών και εξαλείφει τις δύσπεπτες τροφές. Τρώγονται τακτικά μικρότερες μερίδες φαγητού.

Σε αυτή τη δίαιτα, δεν είναι σημαντική μόνο η σύνθεση της διατροφής, αλλά και η κατάλληλη προετοιμασία των τροφίμων. Το βράσιμο, το μαγείρεμα και το ψήσιμο χωρίς λίπος είναι κατάλληλα. Οι κανόνες της δίαιτας χωρίς λίπος πρέπει να τηρούνται αυστηρά, ιδίως κατά την οξεία περίοδο της νόσου. Συμπεριλαμβανομένων των επιμέρους δυσανεξιών (γλουτένη, λακτόζη...).

Παράδειγμα ακατάλληλων τροφίμων:

• Τηγανητά και λιπαρά κρέατα
• όσπρια
• γαλακτοκομικά προϊόντα που περιέχουν λακτόζη
• ψωμί ολικής άλεσης
• τεχνητά γλυκαντικά
• φλούδες και κουκούτσια φρούτων και λαχανικών
• καφεΐνη
• αλκοόλ
• ανθρακούχα ποτά
• ξηροί καρποί και σπόροι

Παραδείγματα κατάλληλων τροφίμων:

• άπαχο κρέας και άπαχο ψάρι
• Ρύζι
• πατάτες
• ζυμαρικά
• αυγά
• μαγειρεμένα αποφλοιωμένα λαχανικά
• λευκό ψωμί
• tofu
• πατάτες και άμυλο καλαμποκιού

Τι είναι η βιολογική θεραπεία, η βιολογική ιατρική; Βοηθάει εκεί που οι άλλες αποτυγχάνουν