Μυκητίαση των νυχιών, μύκητας των ποδιών και των νυχιών: εκδηλώσεις και αφαίρεση;

Ο μύκητας των νυχιών, ή μυκητίαση των μυκήτων (τεχνικά ονυχομυκητίαση), επηρεάζει πολλούς ανθρώπους και προσβάλλει κυρίως τα νύχια και το κοντινό δέρμα των ποδιών, δηλαδή των κάτω άκρων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ποια είναι τα συμπτώματα και τι βοηθάει;

Συχνά ρωτάτε: Φταίει η μυκητίαση των νυχιών για την τραχύτητα των νυχιών; Πώς μπορούμε να αφαιρέσουμε τον μύκητα των νυχιών; Βοηθάει αν εφαρμόσουμε ξύδι, σκόρδο ή κολλοειδές ασήμι στα νύχια μας; Και τι λέτε για την εξάλειψή τους με λέιζερ;

Οι μυκητιάσεις είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα δερματικά προβλήματα. Οι μύκητες μπορούν να προκαλέσουν διάφορα προβλήματα που κάνουν τη ζωή πολύ δυσάρεστη. Δεν επηρεάζουν μόνο την επιφάνεια του δέρματος ή των νυχιών, αλλά και βαθύτερα μέρη του δέρματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορούν επίσης να προκαλέσουν ασθένειες οργάνων.

Στις μέρες μας, οι μύκητες στα πόδια και τα νύχια γίνονται όλο και πιο συχνό πρόβλημα. Αυτό οφείλεται στις κατάλληλες συνθήκες που δημιουργούμε γι' αυτούς. Θα συζητήσουμε τις δυσκολίες με τη δερματική μορφή των μυκητιασικών ασθενειών στη συνέχεια του άρθρου.

Σχετικά με τους μύκητες ή τις μούχλες εν συντομία

Μέχρι σήμερα έχουν περιγραφεί περίπου 150.000 είδη μυκήτων. Από αυτά, περίπου 180 είδη είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Οι μύκητες είναι κυτταρικά φυτά. Διαθέτουν κυτταρικό τοίχωμα, τον πυρήνα. Δεδομένου ότι δεν έχουν χλωροφύλλη, χρειάζονται οργανική ύλη και οξυγόνο για να ζήσουν, να αναπτυχθούν και να αναπαραχθούν.

Επιπλέον, ένα κατάλληλο περιβάλλον είναι σημαντικό για τους μύκητες. Για παράδειγμα, η υψηλότερη υγρασία, το αλκαλικό περιβάλλον και η θερμοκρασία είναι επίσης πολύ σημαντικές. Για την ανάπτυξη και την αναπαραγωγή τους, η καλύτερη θερμοκρασία είναι περίπου 36,7 °C. Εδώ μπορούμε να δούμε τη σύνδεση με τη συχνή εμφάνιση, ειδικά στις επιφάνειες του ποδιού και των νυχιών.

Δημιουργούμε κατάλληλο περιβάλλον γι' αυτούς με τα υποδήματα, την ακατάλληλη σύνθεση των τεχνητών ινών των ρούχων, όπως οι κάλτσες. Ευνοούνται από τις αθλητικές δραστηριότητες, αλλά και από τις μαζικές δραστηριότητες. Κατά συνέπεια, η μειωμένη ανοσία και οι συναφείς ασθένειες, όπως ο διαβήτης, συμβάλλουν επίσης στον πολλαπλασιασμό τους.

Οι μύκητες ταξινομούνται με βάση διάφορα χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, ανάλογα με τη δομή σε νηματοειδείς μύκητες, υφές και μονοκύτταρους ζυμομύκητες. Γνωρίζουμε γεωφιλικούς μύκητες (οι οποίοι μεταδίδονται στον άνθρωπο από το έδαφος), ζωοφιλικούς (από ζώα) και ανθρωπόφιλους (από άνθρωπο σε άνθρωπο).

Ένας άλλος τρόπος διαχωρισμού τους είναι σε παθογόνους και σε εκείνους που θα προκαλέσουν πρόβλημα μόνο αν οι συνθήκες είναι κατάλληλες και αναπτυχθούν υπερβολικά (ονομάζονται επίσης σαπροφυτικοί). Οι παθογόνοι θα προκαλέσουν πρόβλημα σε κάθε περίπτωση.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι μυκητιάσεων

Οι μύκητες μπορούν να προκαλέσουν μια μεγάλη ποικιλία ασθενειών. Ακόμη και μια μυκητίαση από μόνη της μπορεί να προάγει την παρουσία μιας άλλης, υποκείμενης ασθένειας. Πρόκειται, για παράδειγμα, για διαβήτη ή καρκίνο. Οι μυκητιάσεις χωρίζονται σε τρεις βασικές κατηγορίες.

Τρεις κατηγορίες μυκητιασικών δερματικών ασθενειών:

• Δερματοφυτώσεις
• δερματική καντιντίαση
• ασθένειες που προκαλούνται από τη Μαλάσσεια

Οι δερματοφυτώσεις αναφέρονται επίσης ως tinea. Αυτές οι ασθένειες υποδιαιρούνται στη συνέχεια ανάλογα με το σημείο που προσβάλλουν. Για παράδειγμα, η tinea pedis είναι η μορφή που προσβάλλει το πόδι. Αυτή η ομάδα ασθενειών είναι επίσης γνωστή ως πόδι του αθλητή. Για να μην είναι απλή, υπόκεινται επίσης σε περαιτέρω υποδιαιρέσεις.

Μια στενότερη διαίρεση των δερματικών μυκητιάσεων στον πίνακα

Ο πίνακας διαχωρίζει τις μυκητιάσεις ανάλογα με την κλινική εκτίμηση

Όταν πρόκειται για μυκητίαση των ποδιών και των νυχιών, πρέπει να σκεφτείτε...

Οι μυκητιάσεις στα πόδια και τα νύχια προκαλούν ρυτίδες σε πολλούς ανθρώπους. Είναι από τα πιο συνηθισμένα δερματικά προβλήματα του ανθρώπινου πληθυσμού. Όταν αντιμετωπίζετε προβλήματα, είναι απαραίτητο να σκεφτείτε τις ασθένειες που αναφέρονται ως tinea pedis, tinea unguium ή ακόμη και ονυχομυκητίαση.

Tinea pedis

Πρόκειται για την πιο κοινή μυκητιασική νόσο, που προσβάλλει έως και το 50% του πληθυσμού. Προκαλείται συχνότερα από T. rubrum, T. interdigitalis, E. floccosum, αλλά και από Candida και Trichosporon.

Αυτή η μυκητιασική νόσος υποδιαιρείται ανάλογα με τη θέση της προσβεβλημένης περιοχής. Διακρίνεται σε πελματιαία και μεσοποδία (μεσοδόντια) τίνεα. Η νόσος είναι συχνά χρόνια και υποτροπιάζουσα. Τα άτομα με αυτό το πρόβλημα έχουν επίσης προβλήματα με αυξημένη εφίδρωση. Επομένως, η πρόληψη της νόσου είναι σημαντική, όπως η χρήση κατάλληλων υποδημάτων ή αεράτων και όχι τεχνητών κάλτσες.

Τινέα του αδένα και ονυχομυκητίαση των νυχιών

Ονυχομυκητίαση των νυχιών ονομάζεται η μυκητιασική λοίμωξη των νυχιών. Αυτή η μορφή αναπτύσσεται συχνότερα από την tinea pedis. Μόνο σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις εμφανίζεται πρωτοπαθής νόσος των νυχιών. Η Tinea unguium κατατάσσεται στον ευρύτερο όρο ονυχομυκητίαση. Η Tinea unguium είναι επομένως μια δερματοφυτίαση.

Η ονυχομυκητίαση αναφέρεται σε μια ποικιλία παθογόνων μικροοργανισμών. Προκαλείται συχνότερα από δερματόφυτα και σπανιότερα από ζυμομύκητες και άλλα παθογόνα. Έως και το 50% των περιπτώσεων προκύπτουν από παραμόρφωση των νυχιών. Προσβάλλει κυρίως ενήλικες και προσβάλλει κυρίως τα νύχια των ποδιών.

Παράγοντες όπως:

• φύλο, οι άνδρες προσβάλλονται συχνότερα
• ηλικία, προσβάλλει έως και το 60 % των ηλικιωμένων ατόμων
• επάγγελμα, με μυκητιασικές ασθένειες των χεριών - για παράδειγμα, παρατεταμένη διαβροχή των χεριών (καθαριστές, πλυντήρια πιάτων κ.λπ.)
• κλίμα
• ταξίδια
• αθλητικές δραστηριότητες και χόμπι
• ακατάλληλα υποδήματα, κλειστά και τρύπια παπούτσια
• μειωμένη υγιεινή, κακή υγιεινή των νυχιών
• τραυματισμοί των νυχιών
• φάρμακα όπως αντιβιοτικά, ανοσοκατασταλτικά
• συναφείς ασθένειες
  • διαβήτης
  • εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα
  • χρόνια φλεβική ανεπάρκεια των κάτω άκρων ή μειωμένη παροχή αίματος στα πόδια
  • ψωρίαση

τα νύχια των ποδιών έχουν 7 φορές περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν.

Οι μύκητες δεν είναι η μόνη αιτία των προβλημάτων. Ως εκ τούτου, η διαφορική διάγνωση (καθορισμός της σωστής διάγνωσης) είναι σημαντική. Παρόλο που περίπου το 50% των παθήσεων των νυχιών προκαλείται από μύκητες, μπορεί να εμπλέκονται και άλλα προβλήματα, όπως η ψωρίαση των νυχιών ή το γνωστό ενσφηνωμένο νύχι (unguis incarnatus), μεταξύ άλλων.

Οι μυκητολογικές ασθένειες έχουν διάφορους αιτιολογικούς παράγοντες. Ως εκ τούτου, τα αίτια αυτών των ασθενειών είναι επίσης διαφορετικά. Ο μύκητας μπορεί να μεταδοθεί στον άνθρωπο από το έδαφος, από ένα ζώο ή τις περισσότερες φορές από άλλο άτομο.

Ο σημερινός σύγχρονος τρόπος ζωής συμβάλλει στην εμφάνιση προβλημάτων. Οι μύκητες, οι μούχλες, οι ζυμομύκητες και οι μυκητιάσεις γενικά ευδοκιμούν σε κατάλληλο περιβάλλον. Αυτό αντιπροσωπεύεται από υψηλότερη υγρασία ή θερμοκρασία. Ο μαζικός αθλητισμός και η συνύπαρξη μεγάλου αριθμού ανθρώπων, για παράδειγμα σε πισίνες ή κολυμβητήρια, συμβάλλουν επίσης στον πολλαπλασιασμό.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι τα σημερινά υποδήματα και τα ρούχα, τα οποία είναι κατασκευασμένα από τεχνητές ίνες. Αυτού του είδους τα ρούχα είναι στεγανά, δημιουργώντας ένα υγρό περιβάλλον. Αυτό συμβάλλει στον πολλαπλασιασμό των παθογόνων μικροοργανισμών. Ο χειρότερος συνδυασμός είναι τα στεγανά και τα στενά ρούχα.

Φυσικά, ορισμένοι τύποι απασχόλησης προδιαθέτουν επίσης σε μυκητιάσεις. Ειδικά εκείνοι στους οποίους απαιτείται η χρήση ασφαλών υποδημάτων ανά πάσα στιγμή στην εργασία. Εξ ου και τα στενά παπούτσια και η αυξημένη εφίδρωση των ποδιών.

Η ονυχομυκητίαση προκαλείται συχνότερα από: Trichophyton rubrum 65-90% Trichophyton interdigitale 5-15% Scopulariopsis brevicularis 2-8% Aspergillus 2-8% Fusarium 1-3% Epidermophyton floccosum 1% Λιγότερο συχνά Candida albicans και tropicalis

Μια ειδική ομάδα είναι οι συστηματικές ασθένειες που σχετίζονται με μυκητιάσεις. Οι ασθένειες αυτές σχετίζονται κυρίως με το δέρμα. Προσβάλλουν το δέρμα επιφανειακά ή και σε βάθος. Ωστόσο, μπορούν επίσης να βλάψουν υποδόριες δομές.

Οι μυκητιασικές νόσοι μπορούν επίσης να προκαλέσουν προβλήματα σε συστήματα και όργανα του σώματος, όπως στην περίπτωση της αιδοιοκολπίτιδας που προκαλείται από ζυμομύκητες στις γυναίκες. Μια άλλη περίπτωση είναι η ασπεργίλλωση και άλλες διεισδυτικές μυκητιασικές λοιμώξεις.

Η παρουσία μιας υποκείμενης νόσου συμβάλλει επίσης στην ανάπτυξη μυκητίασης. Τα άτομα με διαβήτη, ενδοκρινικές διαταραχές και εξασθενημένη ανοσία είναι πιο ευάλωτα. Το AIDS και ο καρκίνος αποτελούν επίσης σοβαρούς κινδύνους.

Η πιο κοινή πηγή μόλυνσης είναι ένα μολυσμένο άτομο. Οι κύριοι τόποι μετάδοσης είναι οι κοινωνικοί χώροι όπου οι άνθρωποι κυκλοφορούν ξυπόλυτοι. Πισίνες, κολυμβητήρια, κοινόχρηστα ντους. Η μετάδοση γίνεται μέσω του πληγωμένου δέρματος ή των βλεννογόνων και με την αφή.

Τα φάρμακα έχουν επίσης επίδραση. Οι μυκητιάσεις είναι συχνές μετά από θεραπεία με αντιβιοτικά. Εμφανίζονται όμως και κατά τη διάρκεια θεραπείας με κορτικοστεροειδή, κυτταροστατικά και ανοσοκατασταλτική θεραπεία για την καταστολή της ανοσίας ενός ατόμου, ιδίως μετά από μεταμόσχευση.

Τα συμπτώματα των μυκητιασικών νόσων ποικίλλουν. Εξαρτώνται κυρίως από τον τύπο της νόσου, δηλαδή από τον αιτιολογικό παράγοντα. Σε επιφανειακές δερματικές βλάβες, οι αλλαγές στο δέρμα είναι αισθητές και μπορεί να υπάρχει πόνος ή άλλος δυσάρεστος ερεθισμός του δέρματος.

Η μόλυνση του δέρματος στα δάχτυλα των ποδιών και γύρω από τα νύχια έχει ως αποτέλεσμα δυσφορία, όπως αφόρητο κνησμό ή ακόμη και κάψιμο. Ωστόσο, ο πόνος μπορεί να μην είναι πάντα παρών.

Μπορεί να υπάρχει διαβροχή του δέρματος, ακόμη και φουσκάλες.

Από την άλλη πλευρά, το δέρμα μπορεί επίσης να είναι ξηρό και σκασμένο, ιδίως στα πόδια ή στις φτέρνες.

Το δέρμα είναι χλωμό.

Όταν η λοίμωξη εξαπλώνεται στο νύχι, το δέρμα κάτω από αυτό αλλάζει. Παρουσιάζεται αυξημένη αγκυλοποίηση (υπερκεράτωση). Η πλάκα του νυχιού παραμένει άθικτη, αλλά είναι υπερυψωμένη.

Το νύχι γίνεται κίτρινο. Αργότερα, μπορεί να προσβληθούν επίσης η κοίτη του νυχιού και το στρώμα του νυχιού. Το δέρμα πάνω από το νύχι είναι κόκκινο και πρησμένο.

Συμπτώματα που εμφανίζονται στη μυκητίαση των ποδιών και των νυχιών, στον πίνακα

Στη διάγνωση των μυκητιασικών παθήσεων των ποδιών και των νυχιών, είναι ιδιαίτερα χρήσιμη η αξιολόγηση της κλινικής εικόνας και επομένως του ιατρικού ιστορικού του πάσχοντος. Φυσικά, σε αυτές τις παθήσεις, είναι απαραίτητο να γίνεται διαφορική διάγνωση. Αυτό γίνεται για να διακριθούν άλλες παθήσεις, όπως η ψωρίαση ή το εν τω βάθει νύχι.

Για τον προσδιορισμό της μυκητιασικής νόσου απαιτείται μυκητολογική εξέταση. Χρησιμοποιούνται η μικροσκοπική εξέταση (KOH) και η καλλιέργεια. Ο προσδιορισμός του αιτιολογικού παράγοντα και επομένως του παθογόνου που προκάλεσε το πρόβλημα είναι σημαντικός. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την αντιμυκητιασική θεραπεία, καθώς κάθε φάρμακο δεν έχει επίδραση σε όλους τους μύκητες.

Ως εκ τούτου, η θεραπεία δεν πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στην κλινική αξιολόγηση των ορατών συμπτωμάτων. Πραγματοποιείται επίσης δειγματοληψία νυχιών. Τα δείγματα αυτά λαμβάνονται πριν από την έναρξη της θεραπείας, αλλά και μετά από τουλάχιστον 2-4 εβδομάδες. Στη συνέχεια, πραγματοποιείται εξέταση παρακολούθησης μετά από 3-6 μήνες.

Το δείγμα νυχιών λαμβάνεται με απόξεση. Η μικροσκοπική εξέταση πραγματοποιείται με χρώση των αντικειμενοφόρων πλακών. Εάν η εξέταση είναι αρνητική, μπορεί να πραγματοποιηθεί ιστοπαθολογική εξέταση του δείγματος νυχιών. Η βιοψία νυχιών είναι σημαντική, για παράδειγμα, για να αποκλειστεί η ψωρίαση των νυχιών.

Η πορεία της νόσου είναι τυπική, καθώς η μυκητίαση προσβάλλει αρχικά το δέρμα των δακτύλων των ποδιών. Σπανιότερα, ο μύκητας προσβάλλει επίσης τα δάκτυλα. Αργότερα, ωστόσο, μετακινείται στα νύχια. Μόνο σε σπάνιες περιπτώσεις προσβάλλεται κυρίως το νύχι.

Τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν δυσάρεστο κνησμό. Στη συνέχεια, το δέρμα μπορεί να είναι υγρό, υγρό, μαζεμένο. Αυτό το οξύ στάδιο περνάει, το δέρμα είναι ξηρό και ξεφλουδίζει. Τα λέπια του δέρματος μπορεί να είναι παρόντα για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Στη χρόνια μορφή, μπορεί να μην υπάρχει πόνος, ούτε καν κνησμός.

Το τροφικό μυκητιασικό δηλητήριο αφλατοξίνη είναι επικίνδυνο και προκαλεί καρκίνο του ήπατος.

Το δέρμα μπορεί να είναι κόκκινο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι πρησμένο. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν η λοίμωξη εντοπίζεται στην περιοχή του δερματικού αναχώματος του νυχιού. Κάτω από το νύχι, το δέρμα γίνεται υπερβολικά κεράτινο, το οποίο ανασηκώνει την πλάκα του νυχιού. Όταν το νύχι προσβάλλεται, το χρώμα του αλλάζει. Μπορεί να είναι κίτρινο, καφέ. Μπορεί να υπάρχουν λευκές κηλίδες στο νύχι ή να είναι λευκό σε όλο το μήκος του.

Το νύχι χονδροποιείται και σε μεταγενέστερο στάδιο παραμορφώνεται. Η ολική δυστροφική ονυχομυκητίαση χαρακτηρίζεται από ολική βλάβη του νυχιού, ακόμη και από πλήρη απώλεια του νυχιού. Η κατάσταση αυτή είναι χαρακτηριστική μακροχρόνιων μυκητιασικών νοσημάτων.

Η έγκαιρη διάγνωση και ο εντοπισμός του παθογόνου παράγοντα είναι σημαντικά για τη θεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία είναι μακροχρόνια. Η νόσος είναι χρόνια ή υποτροπιάζει. Αυτό σημαίνει ότι υποτροπιάζει επανειλημμένα.

Η πρόληψη της μυκητίασης έχει μεγάλη σημασία

Η πρόληψη είναι σημαντική πριν από την έναρξη της νόσου, αλλά και μετά τη θεραπεία του προβλήματος. Οι μύκητες χρειάζονται ένα κατάλληλο περιβάλλον για την ανάπτυξη, την υπερανάπτυξη και την εξάπλωσή τους. Αυτό σημαίνει υγρασία και ζεστασιά. Η κακή υγιεινή, τα ακατάλληλα υποδήματα και ρούχα ή εσώρουχα έχουν επίσης αρνητική επίδραση.

Είναι καλή ιδέα να σκεφτείτε τα δικά σας υποδήματα και την πετσέτα σας, εάν πρέπει να χρησιμοποιήσετε κοινόχρηστες εγκαταστάσεις υγιεινής. Μετά το πλύσιμο, είναι σημαντικό να στεγνώσετε επαρκώς το δέρμα, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών μεταξύ των δακτύλων των ποδιών. Είναι επίσης σημαντικό να απολυμαίνετε τακτικά τα υποδήματα, ιδίως τα αθλητικά ή κλειστά παπούτσια που δεν αναπνέουν.

Υπάρχει αυξημένη συχνότητα εμφάνισης μούχλας σε χώρους όπως:

• πισίνες
• ιαματικά λουτρά
• πισίνες
• γύρω από πισίνες
• χώροι άσκησης
• γυμναστήρια
• αποδυτήρια
• κοινές ντουζιέρες και αποχωρητήρια
• όπου οι άνθρωποι περπατούν ξυπόλητοι

Τα σπόρια των δερματοφύτων μπορούν να επιβιώσουν για εβδομάδες, μήνες ή και χρόνια, για παράδειγμα σε παπούτσια, εσώρουχα, χαλιά, αλλά και σε λίμες νυχιών και παπούτσια σε καταστήματα.

Τα αέρινα ρούχα ή οι βαμβακερές κάλτσες είναι επίσης κατάλληλα. Ο τακτικός αερισμός των ποδιών μπορεί επίσης να βοηθήσει. Για τα άτομα που υποφέρουν από αυξημένη εφίδρωση, υπάρχουν αντιυδατικά που εξουδετερώνουν την εφίδρωση. Η έγκαιρη θεραπεία είναι πολύ σημαντική για το πρόβλημα. Ένα μη συνταγογραφούμενο προϊόν από το φαρμακείο μπορεί να είναι αρκετό στην αρχή.