Μύωμα της μήτρας: αιτία, συμπτώματα. Είναι επικίνδυνο για μια γυναίκα;

Τι είναι το μύωμα, γιατί εμφανίζεται, πώς εκδηλώνεται, διαγιγνώσκεται και αντιμετωπίζεται;

Επιπλέον, το άρθρο προσφέρει ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με την πρόληψη και σε ποιο βαθμό είναι επικίνδυνο για μια γυναίκα γενικά και όσον αφορά τη γονιμότητα και την εγκυμοσύνη.

Η ανατομία της μήτρας με λίγα λόγια

Τα εσωτερικά όργανα του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος περιλαμβάνουν τη μήτρα (μήτρα), τις ωοθήκες, τις σάλπιγγες και τον κολπικό σωλήνα.

Η μήτρα είναι ένα κοίλο μυώδες όργανο που βρίσκεται στο μέσο της μικρής λεκάνης. Συνδέεται με μια συνδεσμική ανασταλτική συσκευή. Αποτελείται από δύο κύρια μέρη, δηλαδή τον τράχηλο και το πραγματικό σώμα (κοιλότητα) της μήτρας.

Ιστολογικά, η μήτρα αποτελείται από 3 στρώματα.

1. Το εσωτερικότερο είναι ο βλεννογόνος της μήτρας (ενδομήτριο).

2. Το μεσαίο στρώμα είναι το μυϊκό σύστημα της μήτρας (μυομήτριο).

3. Το ανώτερο στρώμα είναι το περιτοναϊκό περίβλημα (περιμήτριο).

Τα ινομυώματα της μήτρας ξεκινούν και αναπτύσσονται στη μεσαία μυϊκή στιβάδα του μυομητρίου. Από εκεί προέρχεται η ονομασία καλοήθης νεοπλασία.

Μύωμα της μήτρας

Το ινομύωμα της μήτρας ονομάζεται επίσης τεχνικά ινομύωμα ή λειομύωμα. Είναι μια καλοήθης καλοήθης ανάπτυξη που προέρχεται από το μυϊκό σύστημα της μήτρας.

Ένα μυώμα προκαλείται από την ανάπτυξη μη φυσιολογικών κυττάρων, αλλά δεν είναι καρκίνος. Συνεπώς, δεν κάνει μεταστάσεις.

Περίπου οι μισές γυναίκες ηλικίας 35-50 ετών θα αναπτύξουν ένα ινομύωμα κατά τη διάρκεια της ζωής τους.

Η γενετική, η ορμονική ανισορροπία και η προχωρημένη ηλικία είναι οι κύριοι παράγοντες για την ανάπτυξη ινομυωμάτων. Ωστόσο, εμφανίζονται κυρίως σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Το μέγεθος των ινομυωμάτων ποικίλλει και κυμαίνεται από περίπου 1 cm έως 15 cm. Τα ινομυώματα που δεν αντιμετωπίζονται μπορεί να αυξήσουν το μέγεθος της ίδιας της μήτρας.

Βρίσκονται συνήθως στο μυ της κοιλότητας της μήτρας, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστούν στο τοίχωμα της σάλπιγγας, της ωοθήκης ή του τραχήλου της μήτρας.

Ανάλογα με τον εντοπισμό, τα ινομυώματα της μήτρας διακρίνονται σε:

1. Υποβλεννογόνια: βρίσκονται κάτω από τον βλεννογόνο της μήτρας, μπορούν να προεξέχουν μέσω του βλεννογόνου και να εισέλθουν στην κοιλότητα της μήτρας.
2. Ενδοβλεννογόνια: βρίσκονται απευθείας στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας και δεν εισχωρούν στα γύρω στρώματα.
3. Υποβλεννογόνια: βρίσκονται στην εξωτερική πλευρά του τοιχώματος της μήτρας, μπορούν να αναπτυχθούν στην κοιλιακή/πυελική κοιλότητα.
4. Στελέχη: βρίσκονται και αναπτύσσονται σε στέλεχος προς την κοιλιακή κοιλότητα, την κοιλότητα της μήτρας, τον τράχηλο της μήτρας ή τον κολπικό πόρο.

Η ακριβής αιτιολογία και η αιτία των ινομυωμάτων, καθώς και άλλων παρόμοιων καλοήθων όγκων, δεν είναι πλήρως εξακριβωμένη.

Η αιτία του σχηματισμού ινομυωμάτων είναι πολυπαραγοντική.

Πρώτα απ' όλα, είναι η φυλή, ο γενετικός παράγοντας και η ευαισθησία, η προχωρημένη ηλικία και οι ορμονικές αλλαγές ή ανισορροπία στο σώμα της γυναίκας.

Είναι επιστημονικά επιβεβαιωμένο ότι και οι δύο ορμόνες του φύλου (οιστρογόνα και προγεστερόνη) δρουν ως πιθανοί προωθητές της ανάπτυξης μονοκύτταρων ινομυωμάτων.

Οι υποδοχείς των οιστρογόνων τείνουν να είναι παρόντες στον ιστό των ινομυωμάτων και δεσμεύουν υψηλότερο ποσοστό της ορμόνης οιστραδιόλης.

Έχει επίσης αποδειχθεί σύνδεση μεταξύ του σχηματισμού ινομυωμάτων και της διέγερσης της ανάπτυξης από τις ορμόνες του φύλου ή της ανάπτυξης.

Πιθανοί παράγοντες για τον σχηματισμό ινομυωμάτων της μήτρας:

• Ηλικία πριν από την εμμηνόπαυση
• Γενετικός παράγοντας
• Ορμονική ανισορροπία
• Ορμονική αντισύλληψη
• Διαταραχή του υποδοχέα των οιστρογόνων
• Ορμονική θεραπεία
• Διέγερση της αυξητικής ορμόνης
• Συχνή φλεγμονώδης νόσος της πυέλου
• Παχυσαρκία
• Πρώιμη έναρξη της εμμηναρχής (πρώτη έμμηνος ρύση)
• Εγκυμοσύνη και τοκετός
• Υψηλή αρτηριακή πίεση
• Κατανάλωση αλκοόλ και καπνού
• Υπερβολική πρόσληψη καφεΐνης

Η παρουσία ενός ινομυώματος στη μήτρα μπορεί να μην γίνεται αισθητή από τη γυναίκα. Τα συμπτώματα ενός ινομυώματος εξαρτώνται από τη θέση του, τη φύση και το μέγεθος της ίδιας της ανάπτυξης.

Σε πολλές περιπτώσεις, ένα μικρό ινομύωμα είναι ασυμπτωματικό.

Ωστόσο, είναι απαραίτητη η εξειδικευμένη διάγνωση από γυναικολόγο και η τακτική παρακολούθηση.

Η συνηθέστερη εκδήλωση των ινομυωμάτων της μήτρας είναι η αλλαγή του εμμηνορροϊκού κύκλου. Πρόκειται κυρίως για βαρύτερη ή παρατεταμένη αιμορραγία, επώδυνη έμμηνο ρύση και πίεση (πόνος) στην κάτω κοιλιακή χώρα.

Μπορεί επίσης να υπάρχει ελαφριά αιμορραγία εκτός του κύκλου, πόνος κατά τη συνουσία, προβλήματα με τις κινήσεις του εντέρου ή προβλήματα εγκυμοσύνης.

Εκτός από τις τακτικές προληπτικές εξετάσεις, μια γυναίκα πρέπει να επισκέπτεται αμέσως τον γυναικολόγο της εάν εμφανίσει ασυνήθιστα συμπτώματα και πόνο.

Οι πιο συχνές εκδηλώσεις των ινομυωμάτων της μήτρας:

• Βαριά εμμηνορροϊκή αιμορραγία
• Ασθενής αιμορραγία εκτός του κύκλου
• Επώδυνη έμμηνος ρύση
• Πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα
• Πόνος στην περιοχή της πυέλου
• Αυξημένη πίεση στην κάτω κοιλιακή χώρα
• Πρήξιμο στην περιοχή της κοιλιάς
• Αναιμία και αναιμικό σύνδρομο
• Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
• Πίεση στην ουροδόχο κύστη
• Δυσκοιλιότητα και υπερβολικός μετεωρισμός
• Προβλήματα εγκυμοσύνης

Η διάγνωση των ινομυωμάτων της μήτρας γίνεται βάσει μιας ολοκληρωμένης γυναικολογικής εξέτασης. Η ασθενής εξετάζεται κολπικά. Συνιστάται η λήψη δείγματος αίματος για τον προσδιορισμό του επιπέδου της αιμοσφαιρίνης στο αίμα.

Ο γυναικολόγος χρησιμοποιεί έναν εξωτερικό υπερηχογράφο κοιλίας και έναν εσωτερικό υπερηχογράφο μέσω της κολπικής εισόδου σε οθόνη για να εξετάσει τις εσωτερικές δομές της μήτρας της ασθενούς.

Η εύκολη διαθεσιμότητα του υπερηχογραφήματος επιτρέπει την άμεση διάγνωση σχεδόν όλων των τύπων ινομυωμάτων.

Ο γυναικολόγος μπορεί να παραπέμψει την ασθενή για μαγνητική τομογραφία (MRI) ή αξονική τομογραφία (CT) για την καλύτερη απεικόνιση των μαλακών εσωτερικών δομών και τον εντοπισμό των μυϊκών αναπτύξεων της μήτρας.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνιστάται υστεροσκόπηση για την ασθενή.

Πρόληψη των ινομυωμάτων της μήτρας

Δεν υπάρχει πρόληψη της ανάπτυξης των ινομυωμάτων της μήτρας καθεαυτήν. Ωστόσο, είναι δυνατόν να στοχεύσετε στους παράγοντες κινδύνου που θα μπορούσαν δυνητικά να προκαλέσουν ινομυώματα της μήτρας.

Σε αυτούς περιλαμβάνεται ένας υγιεινός τρόπος ζωής όσον αφορά την κατάλληλη υγιεινή διατροφή, την επαρκή άσκηση, την πρόσληψη των απαραίτητων βιταμινών (B, D, E) και μετάλλων, τον περιορισμό της κατανάλωσης αλκοόλ, καπνού και καφεΐνης και την εξάλειψη των μυϊκών ανισορροπιών στην περιοχή της πυέλου.

Συνιστάται η διατήρηση της ορμονικής ισορροπίας στον οργανισμό και η αντιμετώπιση άλλων συναφών ιατρικών διαγνώσεων υπό την επίβλεψη ειδικού.

Για την υγεία των γυναικείων γεννητικών οργάνων, συνιστάται η χρήση της ευεργετικής επίδρασης των βοτάνων όσον αφορά τη φυσική βοήθεια. Αυτά είναι κυρίως η κοινή αχιλλέα, η αχιλλέα, το τυμπανόσπορο ή βατόμουρο και πολλά άλλα.

Ωστόσο, καλό είναι να συμβουλεύεστε έναν γυναικολόγο κατά την κατανάλωσή τους, καθώς μπορούν να επηρεάσουν μεμονωμένα τα επίπεδα ορισμένων ορμονών του φύλου.

Ινομυώματα μήτρας και εγκυμοσύνη

Η προβληματική φύση ενός ινομυώματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εξαρτάται από το μέγεθος, τη φύση και τον ακριβή εντοπισμό του.

Εάν το ινομύωμα της μήτρας είναι μικρό, όχι επικίνδυνο και δεν αποτελεί εμπόδιο στον κολπικό τοκετό, η ανάπτυξή του μπορεί να παρακολουθείται μόνο περιοδικά. Έτσι, δεν προκαλεί κινδύνους για την υγεία.

Από την άλλη πλευρά, εάν το ινομύωμα προκαλεί στη γυναίκα αιμορραγία, πόνο, πίεση ή άλλα προβλήματα υγείας, είναι σκόπιμο να αφαιρεθεί πριν από την εγκυμοσύνη. Επομένως, οι τακτικές προληπτικές εξετάσεις και η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία των ινομυωμάτων της μήτρας είναι απαραίτητες.

Εάν μια ανάπτυξη στη μήτρα προκαλεί προβλήματα υγείας κατά τη διάρκεια μιας εν εξελίξει εγκυμοσύνης, η κατάσταση του ινομυώματος θα πρέπει να παρακολουθείται τακτικά και να αντιμετωπίζεται ατομικά με γυναικολόγο.

Ινομυώματα μήτρας και γυναικεία γονιμότητα

Τα ινομυώματα μπορεί να επηρεάσουν τη γονιμότητα μιας γυναίκας με διάφορους μηχανισμούς: παραμόρφωση της κοιλότητας της μήτρας, ακανόνιστη ανάπτυξη, αλλαγές στην ευαισθησία και την παροχή αίματος στο ενδομήτριο (επένδυση της μήτρας) ή τοπικές ορμονικές αλλαγές.

Όλες αυτές οι πτυχές μπορούν με κάποιο τρόπο να μειώσουν τη γονιμότητα μιας γυναίκας και να οδηγήσουν σε υπογονιμότητα.

Ως εκ τούτου, η ακριβής διάγνωση των ινομυωμάτων και ο προσδιορισμός του κινδύνου τους είναι απαραίτητη.
Fertility = γονιμότητα, ικανότητα αναπαραγωγής.

Ορισμένα ινομυώματα υψηλού κινδύνου μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά την πορεία της εγκυμοσύνης και τον ίδιο τον τοκετό. Έχει επίσης περιγραφεί μια πιθανή συσχέτιση των ινομυωμάτων με υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού. Η έγκαιρη διάγνωση και η εισαγωγή εξειδικευμένης θεραπείας είναι επομένως ουσιαστικής σημασίας.

Εκτός από τη φύση του ίδιου του ινομυώματος, σημαντικό ρόλο παίζει και η θέση του. Εάν η ανάπτυξη είναι μικρότερη αλλά ωθείται μέσα στην κοιλότητα της μήτρας, μπορεί να είναι παρεμβατική.

Αντίθετα, ένα μεγαλύτερο ινομύωμα που αναπτύσσεται έξω από τη μήτρα μπορεί να μην προκαλεί καμία δυσκολία. Κάθε ινομύωμα είναι ξεχωριστό και είναι απαραίτητη η εξειδικευμένη διαγνωστική εξέταση.