Θεραπεία της νόσου Bechterew: φαρμακευτική αγωγή, άσκηση και αποκατάσταση

Η ασθένεια δεν είναι επί του παρόντος πλήρως ιάσιμη.

Ο στόχος της θεραπείας είναι να επιβραδυνθεί η εξέλιξη των εκφυλιστικών αλλαγών που συμβαίνουν στις αρθρώσεις. Η τακτική αποκατάσταση και οι ασκήσεις κινητικότητας των αρθρώσεων αποτελούν το κύριο σημείο εστίασης της θεραπείας. Η ανάπτυξη της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης και η εξάσκηση της σωστής αναπνοής είναι επίσης σημαντικές.

Η άσκηση και η αποκατάσταση είναι οι σημαντικότεροι παράγοντες για την καθυστέρηση της εξέλιξης της νόσου. Στο πλαίσιο αυτό χρησιμοποιείται και η μαγνητοθεραπεία. Η βάση αυτής είναι η παλμική μαγνητοθεραπεία χαμηλής συχνότητας, η οποία έχει επίδραση τόσο στον πόνο όσο και στη φλεγμονή και επίσης εξουδετερώνει το πρήξιμο. Έχει επίσης θεραπευτική δράση.

Σημαντικές είναι οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, το συνολικά κατάλληλο περιβάλλον, η αποκατάσταση, η θεραπεία με λουτρά και ο συνδυασμός με φαρμακευτική αγωγή. Επιπλέον, χρησιμοποιείται και μια μορφή φαρμακολογικής θεραπείας που στοχεύει στον πόνο και τις αλλαγές στις αρθρώσεις.

Παίρνει κανείς μη στεροειδή ρευματικά φάρμακα για την ανακούφιση της φλεγμονώδους διαδικασίας και του πόνου, επίσης ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για την καταστολή των αντιδράσεων του ανοσοποιητικού συστήματος. Σε οξείες περιπτώσεις, μπορεί κανείς να πάρει και κορτικοστεροειδή για μικρό χρονικό διάστημα, τα οποία έχουν παρόμοια αποτελέσματα με τις δύο προηγούμενες ομάδες φαρμάκων, αλλά και πολλές παρενέργειες.

Οι βιολογικές θεραπείες είναι επίσης σύγχρονες, στοχεύοντας στην εξέλιξη της νόσου και σε συγκεκριμένες φλεγμονώδεις ουσίες. Η κρυοθεραπεία, δηλαδή η ψυχοθεραπεία, και η θεραπεία με κρουστικά κύματα έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί πρόσφατα.