Οστεοχόνδρωση: Τι είναι η νόσος των σπονδυλικών δίσκων και ποια είναι τα συμπτώματα;

Η οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης σχετίζεται με εκφυλιστικές αλλαγές που επηρεάζουν κυρίως τους μεσοσπονδύλιους δίσκους.

Η διαδικασία είναι μακροχρόνια και εξελίσσεται με την πάροδο των ετών, ξεκινώντας από νεαρή ηλικία. Τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν γύρω στην ηλικία των 40 ετών, αλλά και νωρίτερα.

Ο πόνος στη μέση συνδέεται επίσης με άλλα προβλήματα που προκύπτουν από τη χρόνια βλάβη της σπονδυλικής στήλης, των δίσκων και των σπονδύλων.

Αρχικά, προσβάλλονται οι δίσκοι. Με την πάροδο του χρόνου, η παθολογική διαδικασία επηρεάζει επίσης τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις και τους σπονδύλους και τις γύρω δομές, δηλαδή ολόκληρο το τμήμα. Σε αυτό το σημείο, μιλάμε ήδη για σπονδύλωση.

Τι είναι ο μεσοσπονδύλιος δίσκος

Η σπονδυλική στήλη αποτελεί σημαντικό τμήμα του συστήματος στήριξης και κίνησης. Ο νωτιαίος μυελός, ή αλλιώς η σύνδεση μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος, περνά επίσης από τη σπονδυλική στήλη. Στην περίπτωση αυτή, η προστατευτική της λειτουργία είναι επίσης σημαντική.

Διαθέτει αυχενικό, θωρακικό, οσφυϊκό, ιερό και κοκκυγικό τμήμα.

Αποτελείται από σπονδύλους και μεσοσπονδύλιους δίσκους. Οι δίσκοι βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων της αυχενικής, της θωρακικής και της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Οι σπόνδυλοι συγχωνεύονται μεταξύ τους. Αυτή η σύνδεση είναι ισχυρή και ευέλικτη. Μας επιτρέπει να κινούμαστε πλάγια και να περιστρεφόμαστε.

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 33 έως 34 σπονδύλους:

• Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης έχει 7 σπονδύλους, γνωστούς και ως C1 έως C7.
• η θωρακική σπονδυλική στήλη έχει 12 σπονδύλους, Θ1 έως Θ12
• η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης έχει 5 σπονδύλους, L1 έως L5
• η ιερή σπονδυλική στήλη έχει 5 ή 6 σπονδύλους που μαζί σχηματίζουν το ιερό οστό, S1 έως S5 (S6)
• ο κόκκυγας μπορεί να έχει 4 έως 5 σπονδύλους Co1-Co4 (Co5)

Λατινική ονομασία:
C - σπόνδυλος Cervicales
Th - σπόνδυλος Thoracicae
L - σπόνδυλος Lumbales
S - σπόνδυλος Sacrales
Co - σπόνδυλος Coccygeae

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι λιγότεροι (23) επειδή δεν βρίσκονται μεταξύ όλων των σπονδύλων.

Βρίσκονται στον μεσοσπονδύλιο χώρο από τους δεύτερους αυχενικούς σπονδύλους C2-C3 έως τους L5 και S1.

Μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, επίσης λατινικά disci intervertebrales.
Η ονομασία δίσκος είναι επίσης γνωστή από αυτή την ονομασία.

Ο σημαντικός ρόλος των δίσκων είναι η απορρόφηση των κραδασμών. Ωστόσο, η λειτουργία τους είναι σημαντική και με άλλους τρόπους. Εξισορροπούν τις δυνάμεις συμπίεσης και εφελκυσμού που ασκούνται στη σπονδυλική στήλη. Διανέμουν αυτές τις φυσικές δυνάμεις σε μια μεγαλύτερη περιοχή.

Επιπλέον, βοηθούν στη σταθεροποίηση και τη διατήρηση της ισορροπίας.

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι έχουν μια συγκεκριμένη σύνθεση που βοηθά στη λειτουργικότητά τους, και συγκεκριμένα:

1. Ο δακτύλιος αποτελεί το εξωτερικό τμήμα του δίσκου - το κέλυφος.

Περιέχει έναν αριθμό ινών κολλαγόνου οι οποίες είναι διατεταγμένες σε δακτύλιο. Υπάρχουν 15 έως 20 από αυτές, παρόμοιες με τις στιβάδες ενός κρεμμυδιού. Στο χώρο μεταξύ αυτών των ελασμάτων υπάρχει νερό και ίνες ελαστίνης.

Ο ινώδης δακτύλιος περιέχει επίσης εν μέρει νευρικές ίνες. Όταν καταστραφεί, γίνεται επομένως αισθητός ο πόνος.

2. Ο πυρήνας είναι το εσωτερικό τμήμα του δίσκου. Βρίσκεται στο κέντρο του ανελκτήρα. Έχει σύσταση που μοιάζει με γέλη. Περιέχει νερό, ίνες κολλαγόνου και πρωτεΐνες.

Πυρήνας πολφού
Κατά τη γέννηση, αποτελείται κατά 90% από υγρό.
Η περιεκτικότητα σε νερό μειώνεται με την ηλικία.
Μετά την ηλικία των 50 ετών, είναι περίπου 70%.

Ο πυρήνας έχει πιο σταθερή συνοχή από τον δακτύλιο. Δεν περιέχει αιμοφόρα αγγεία ή νεύρα.

Ακόμη και αν δεν έχει αιμοφόρα αγγεία, πρέπει να τροφοδοτείται με θρεπτικά συστατικά και να αποχετεύεται από τα άχρηστα υλικά.

Η διακίνηση των θρεπτικών ουσιών και των άχρηστων υλικών σε αυτή την περίπτωση εξασφαλίζεται με τη διαπερατότητα - τη ροή του υγρού.

Για να σας δώσω μια ιδέα:
Όπως ένα σφουγγάρι στο νερό - πιέζοντας το απορροφά υγρό.

Η κίνηση βοηθά στη βελτίωση της έκπλυσης και της ροής του υγρού. Η πηγή της κίνησης είναι η επαναλαμβανόμενη συμπίεση και απελευθέρωση των πλακών.

Το περπάτημα έχει επομένως μεγάλη σημασία για τη θρέψη των δίσκων.

Το αντίθετο είναι η αδράνεια. Το παρατεταμένο κάθισμα ή η μονότονη στάση έχει αρνητική επίδραση στη θρέψη τους.

3. Η πλάκα κάλυψης είναι το τρίτο τμήμα. Πρόκειται για τον υαλώδη χόνδρο. Το στρώμα αυτό είναι λεπτό περίπου 1 χιλιοστό. Το στρώμα αυτό καλύπτει τους δίσκους στο σημείο επαφής με τους σπονδύλους.

Αναφέρεται ως σπονδυλική τελική πλάκα.

Είναι σημαντικό για την ανταλλαγή θρεπτικών ουσιών, οξυγόνου και άχρηστων ουσιών από τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Περιέχει αιμοφόρα αγγεία και νεύρα.

Ωστόσο, καθώς μεγαλώνουμε, ορισμένα από αυτά τα μικρά αιμοφόρα αγγεία εξαφανίζονται.
Παίζει επίσης ρόλο στην εκφυλιστική διαδικασία.

Δίνουμε γενικές πληροφορίες επειδή θα βοηθήσουν στην κατανόηση του θέματος.

Η οστεοχόνδρωση ορίζεται ως...

Μια εκφυλιστική διαδικασία που επηρεάζει τους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Η υποκείμενη αιτία είναι μια διαταραχή του μεταβολισμού, της κυκλοφορίας του αίματος. Εμφανίζεται σταδιακή βλάβη.

Ένας υγιής δίσκος έχει ύψος. είναι σημαντικό για τη σωστή λειτουργία.

Με την πάροδο του χρόνου, το ύψος μειώνεται. Αυτό επηρεάζει αρνητικά τη συνολική σταθερότητα του τμήματος. Επηρεάζει επίσης την ευελιξία και τη δύναμη του δίσκου.

Στην καθομιλουμένη, αυτό θα μπορούσε να περιγραφεί ως αποξήρανση του δίσκου.

Συνολικά, η κατανομή των φυσικών δυνάμεων αλλάζει. Η παρατεταμένη άνιση υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης συμβάλλει στις αλλαγές της νόσου.

Στη συνέχεια, η οστεοχόνδρωση εξελίσσεται σε σπονδύλωση. Μέχρι τότε, οι παθολογικές αλλαγές έχουν ήδη επηρεάσει ολόκληρο το τμήμα, τους σπονδύλους, τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, τους συνδέσμους, τους μυς και τους δίσκους.

Η διαδικασία μπορεί να επηρεάσει πολλά τμήματα ταυτόχρονα.

Αυτό επηρεάζει τη σταθερότητα, την καμπυλότητα και τη συνολική λειτουργία της σπονδυλικής στήλης. Η άνιση κατανομή των δυνάμεων είναι η βάση του προβλήματος μακροπρόθεσμα.

Η βλάβη ενέχει τον κίνδυνο ανάπτυξης κήλης δίσκου. Και ως αποτέλεσμα αυτής της πρόπτωσης δίσκου, μπορεί να εμφανιστεί ριζοπάθεια, δηλαδή καταπίεση του νωτιαίου μυελού ή του νεύρου.

Η οστεοχόνδρωση υποδιαιρείται περαιτέρω ανάλογα με το τμήμα της σπονδυλικής στήλης στο οποίο εντοπίζεται.

Ένα παράδειγμα είναι...

Οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Είναι η δεύτερη πιο συχνά εμφανιζόμενη οστεοχόνδρωση. Προκαλείται κυρίως από την καθιστική ζωή και την παρατεταμένη εργασία στον υπολογιστή, καθώς και από την οδήγηση αυτοκινήτου.

Οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης.
Ο λιγότερο συχνός τύπος. Η θωρακική σπονδυλική στήλη έχει το μικρότερο εύρος κίνησης, επίσης λόγω των τενόντων των πλευρών.

Οστεοχόνδρωση της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή. Προκαλείται επίσης κυρίως από παρατεταμένη υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης.

Προσβάλλεται σε αυξημένο βαθμό η περιοχή μεταξύ των σπονδύλων L4-L5 και L5-S1.

Εκτός από αυτόν τον τύπο, η οστεοχόνδρωση μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλα μέρη της σπονδυλικής στήλης.

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη είναι το συνηθέστερο πρόβλημα με το οποίο οι άνθρωποι επισκέπτονται το γιατρό. Εμφανίζεται για διάφορους λόγους. Οι πιο συνηθισμένοι είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές. Στην περίπτωση της συμμετοχής του δίσκου, πρόκειται επομένως για οστεοχόνδρωση.

Βασίζεται σε διαταραχή του μεταβολισμού και της αιμάτωσης του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Παρατηρείται μείωση της περιεκτικότητας σε νερό. Αυτή είναι η βάση της εκφυλιστικής διαδικασίας και των δυστροφικών αλλαγών.

Οι δίσκοι ξηραίνονται, το ύψος τους μειώνεται. Αυτή η διαδικασία αποτελεί τη βάση της μειωμένης λειτουργίας. Ο δίσκος αδυνατεί να κατανείμει ομοιόμορφα το φορτίο.

+

Ένας υγιής δίσκος βρίσκεται μεταξύ δύο σπονδύλων και τους ακολουθεί στο σχήμα. Στις εκφυλιστικές αλλαγές, ο χώρος αυτός στενεύει. Αυτό μπορεί να φανεί στις ακτινογραφίες.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μικροτραυματισμούς του δίσκου και ολόκληρου του τμήματος. Και αυτοί με τη σειρά τους επιταχύνουν την εκφυλιστική διαδικασία.

Βλάβη στον ανελκτήρα + υαλώδης χόνδρος + πυρήνας + μείωση του ύψους του δίσκου = οστεοχόνδρωση.

Η οστεοχόνδρωση είναι πρόδρομος της σπονδυλαρθρίτιδας και της σπονδυλόλυσης. Στη σπονδυλαρθρίτιδα, πρόκειται για βλάβη των μικρών μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων. Η σπονδυλόλυση χαρακτηρίζεται από βλάβη ολόκληρου του τμήματος με το σχηματισμό οστικών αναπτύξεων.

Μαζί αποτελούν έναν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης:

1. δισκοκήλη
2. Σπονδυλολίσθηση
3. ριζιτικό σύνδρομο ή στένωση του σπονδυλικού σωλήνα
4. σύνδρομο ιππουρίδας

Οι εκφυλιστικές αλλαγές επηρεάζονται από διάφορους παράγοντες κινδύνου:

• Γήρανση
• γενετική προδιάθεση
• μεταβολικές διαταραχές και αγγειακά προβλήματα λόγω μειωμένης παροχής αίματος
• τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης
• μακροχρόνια υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης
  • βαριά σωματική εργασία
  • δονήσεις, όπως στην περίπτωση του επαγγέλματος του οδηγού
  • αθλητικές δραστηριότητες, προπόνηση δύναμης, αθλήματα με απότομες αλλαγές θέσης και κατεύθυνσης της κίνησης
• κακή στάση του σώματος και συνήθειες κίνησης
• πλατυποδία
• εξασθενημένοι μύες της σπονδυλικής στήλης
• ελαττωματική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης
• αδράνεια, καθιστική ζωή και καθιστική εργασία
• ακατάλληλη διατροφή, ριζικές δίαιτες και πείνα
• κρυολογήματα
• ακατάλληλα υποδήματα, ψηλά τακούνια
• σε έγκυες γυναίκες λόγω αυξημένης καταπόνησης
• παρατεταμένο στρες
• ορμονικές διαταραχές
• μεταβολικές διαταραχές
• άλλες ασθένειες όπως ρευματισμοί, γενετικές ανωμαλίες
• υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία
• κάπνισμα
• αλκοολισμός

Η οστεοχόνδρωση είναι μια εκφυλιστική ασθένεια που εξελίσσεται σε μεγάλο χρονικό διάστημα. Αναφέρεται ότι οι παθολογικές αλλαγές εμφανίζονται ήδη στην ηλικία των 20-30 ετών.

Τα πρώτα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ήδη από τα 40 έτη, αλλά και νωρίτερα.

Ο πόνος είναι ο πρώτος που εμφανίζεται, στην περιοχή της βλάβης του σπονδυλικού τμήματος.

Ανάλογα με την έκταση, στη συνέχεια συνδέονται και άλλα προβλήματα. Παραδείγματα αποτελούν η ακτινοβολία σε άλλο σημείο του σώματος, η μυϊκή δυσκαμψία ή άλλα νευρολογικά προβλήματα.

Στην οστεοχόνδρωση, εμφανίζονται συμπτώματα όπως:

• πόνος, ο οποίος μπορεί να είναι αμβλύς ή οξύς
• πόνος που ακτινοβολεί στο κεφάλι, τα άκρα ή το στήθος
• επιδείνωση του πόνου κατά την κίνηση
• μυρμήγκιασμα, τσούξιμο και άλλες δυσάρεστες αισθήσεις - παραισθησίες
• μυϊκή δυσκαμψία
• μυϊκές κράμπες
• ζάλη
• αλληθωρισμός, αναλαμπές μπροστά στα μάτια - "μύγες" μπροστά στα μάτια
• εμβοές

Συμπτώματα όταν επηρεάζεται μέρος της σπονδυλικής στήλης στο τραπέζι

Η διάγνωση βασίζεται στη λήψη ιατρικού ιστορικού. Σε αυτό, εκτός από τον πόνο, περιγράφεται η πάσχουσα κλινική κατάσταση. Ο γιατρός εξετάζει τη γενική κατάσταση της σπονδυλικής στήλης, τη στάση του σώματος, την κίνηση, η νευρολογική εξέταση περιλαμβάνει επίσης τη διατήρηση των αντανακλαστικών.

Οι απεικονιστικές μέθοδοι είναι επίσης σημαντικές. Αποκαλύπτουν την κατάσταση των σπονδύλων, των μεσοσπονδύλιων δίσκων, την καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης και άλλα.

Examples include:

• X-RAY
• ΑΞΟΝΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• Δισκογραφία
• ΗΜΓ

Για την εξέταση συνεργάζονται γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων, δηλαδή γενικός ιατρός, νευρολόγος, ορθοπεδικός ακτινολόγος, νευροχειρουργός ή φυσιοθεραπευτής.

Η διαφορική διάγνωση είναι σημαντική. Στόχος είναι να αποκλειστεί άλλη αιτία. Στην περίπτωση αυτή προστίθενται και εργαστηριακές εξετάσεις αίματος ή υγρού.

Παράδειγμα άλλου προβλήματος μπορεί να είναι μια σπονδυλική μετατόπιση (σπονδυλολίσθηση, σπονδυλοαρθροπάθεια) ή η νόσος του Bechterev, αλλά και μια νόσος εκτός της σπονδυλικής στήλης (παθήσεις του πεπτικού και απεκκριτικού συστήματος ή μια ογκολογική διεργασία).

Η πορεία της νόσου είναι συνήθως ασυμπτωματική για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή πρόκειται για μια μακροχρόνια εκφυλιστική διαδικασία.

Το αρχικό στάδιο χαρακτηρίζεται από μείωση της ελαστικότητας του μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Το ύψος του δίσκου μειώνεται. Ως εκ τούτου, υπάρχει ο κίνδυνος να προκληθεί βλάβη στο δίσκο, αρχικά από μικρά σχισίματα. Σε αυτό το πρώτο στάδιο, μπορεί να εμφανιστεί οξύς πόνος στο σημείο του προβλήματος.

Κατά τη δεύτερη φάση, η παθολογική διαδικασία συνεχίζεται, το ύψος του δίσκου συνεχίζει να μειώνεται. Εμφανίζονται ρωγμές στον δακτύλιο του δίσκου, όπου αρχίζει μια φλεγμονώδης διαδικασία. Οι νευρικές απολήξεις εξακολουθούν να ερεθίζονται, εξ ου και η παρουσία πόνου.

Αυτές οι αλλαγές είναι η αιτία της τμηματικής αστάθειας.

Στο τελευταίο στάδιο, ο δακτύλιος διαταράσσεται, ο πυρήνας του δίσκου διογκώνεται. Η κήλη του δίσκου μπορεί να πιέσει τον νωτιαίο μυελό ή τα νωτιαία νεύρα. Από αυτό προκύπτουν σχετικές δυσκολίες.

Η πρόπτωση δίσκου είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη όσον αφορά τις πιθανές επιπλοκές. Στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, μπορεί να υπάρξει συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή των σπονδυλικών αγγείων - αρτηριών που τροφοδοτούν με αίμα τον εγκέφαλο. Στον οσφυϊκό τύπο, ακτινοβολεί στα κάτω άκρα.

Τα συμπτώματα που προκύπτουν από την καταπίεση του νωτιαίου μυελού ή των νεύρων αναφέρονται ως ριζιτικό σύνδρομο - ριζοπάθεια.