Θεραπεία της οστεοχόνδρωσης: φαρμακευτική αγωγή, σχήμα και κίνηση και σωστή θέση

Η θεραπεία των οξέων ενοχλήσεων περιλαμβάνει κυρίως μέτρα θεραπείας και φαρμακολογική αγωγή. Για τον οξύ πόνο, η ανάπαυση στο κρεβάτι και η διαχείριση του πόνου είναι σημαντικές.

Για την ανακούφιση από τον πόνο, χρησιμοποιούνται φάρμακα όπως:

• αναλγητικά, παυσίπονα, παρακεταμόλη κ.λπ.
• μυοχαλαρωτικά για τη χαλάρωση των μυών
• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ΜΣΑΦ
• φάρμακα για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος
• τοπικά φάρμακα με τη μορφή αλοιφών, επιθεμάτων, πηκτωμάτων
• σπρέι
• οπιούχα και οπιοειδή για έντονη δυσφορία
• ψυχοφάρμακα για μακροχρόνια προβλήματα

Μετά την αποτυχία της συντηρητικής θεραπείας ακολουθεί νευροχειρουργική εξέταση και αξιολόγηση της ανάγκης και της ένδειξης για χειρουργική επέμβαση.

Συντηρητική θεραπεία και πρόληψη

Η πρόληψη είναι σημαντική για την πρόληψη των προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης. Πρέπει να περιλαμβάνει, πάνω απ' όλα, επαρκή σωματική δραστηριότητα. Σε περίπτωση καθιστικής εργασίας, εργονομία του εργασιακού περιβάλλοντος, συχνή αλλαγή θέσης.

Η σωματική δραστηριότητα θα πρέπει να περιλαμβάνει επαρκές περπάτημα, ιδίως εάν η σωματική δραστηριότητα είναι περιορισμένη λόγω άλλων συνοδών ασθενειών ή λόγω γήρατος.

Στις μέρες μας, διατίθεται μια σχολή πλάτης καθώς και μια επιλογή επαρκών ασκήσεων για τη σπονδυλική στήλη. Οι ασκήσεις στοχεύουν στην ενδυνάμωση τόσο των μυών της πλάτης όσο και του πυρήνα του σώματος (κοιλιακοί μύες, διάφραγμα και μύες της λεκάνης ή της πλάτης).

Στις κατάλληλες σωματικές δραστηριότητες περιλαμβάνονται η κολύμβηση, η γιόγκα, το σκανδιναβικό περπάτημα, η ποδηλασία, το σκι ανωμάλου δρόμου, το τρέξιμο και το επαρκές καθημερινό περπάτημα.

Η φυσικοθεραπεία και η αποκατάσταση περιλαμβάνουν μασάζ, θερμοθεραπεία, μαγνητοθεραπεία, φωτοθεραπεία, υπερήχους κ.ά. Η θεραπεία με σπα, η παραφίνη, ο βελονισμός, η θεραπευτική άσκηση και η θεραπευτική άσκηση είναι επίσης κατάλληλες.

Είναι σημαντικό να σκεφτείτε μια ορθολογική διατροφή, την πρόσληψη επαρκών μετάλλων και βιταμινών, ιδίως των βιταμινών C, E και του συμπλέγματος Β. Η διατροφή των αρθρώσεων είναι επίσης κατάλληλη.