Θεραπεία της περικαρδίτιδας: φαρμακευτική αγωγή, παρακέντηση, χειρουργική επέμβαση

Το κλειδί για την αποτελεσματική θεραπεία είναι ο εντοπισμός της αιτίας της περικαρδίτιδας. Εξαρτάται επίσης από το αν πρόκειται για οξεία ή χρόνια μορφή περικαρδίτιδας. Η θεραπεία είναι κυρίως συμπτωματική. Η θεραπεία πραγματοποιείται ανάλογα με τα κλινικά συμπτώματα και τις εκδηλώσεις του ασθενούς.

Η βάση είναι ο περιορισμός της υπερβολικής σωματικής δραστηριότητας, η εξάλειψη των παραγόντων στρες και ένας συγκεκριμένος τρόπος διατροφής.

Φαρμακολογική θεραπεία

Στη βακτηριακή περικαρδίτιδα επιλέγεται κυρίως η φαρμακολογική θεραπεία με αντιβιοτικά (από το στόμα ή ενδοφλέβια).

Μπορεί να ενδείκνυνται μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής. Σε ορισμένες περιπτώσεις επιλέγονται κορτικοστεροειδή για την καταστολή της φλεγμονής.

Η κολχικίνη είναι ένα από τα κύρια φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην περικαρδίτιδα. Μπορεί να μειώσει στο μισό την πιθανότητα υποτροπής της νόσου.

Περικαρδιακή παρακέντηση (παροχέτευση)

Σε μια παθολογική κατάσταση, αίμα, εξίδρωμα ή χυλοειδές υγρό μπορεί να συσσωρευτεί στο περικάρδιο.

Εάν υπάρχει πολύ υγρό στο περικάρδιο και επίκειται καρδιακός επιπωματισμός, το πλεονάζον υγρό πρέπει να παροχετευθεί από την περικαρδιακή κοιλότητα.

Η περικαρδιοκέντηση και πραγματοποιείται είτε με ανοικτή χειρουργική επέμβαση είτε με τη χρήση ειδικού καθετήρα μέσω του θωρακικού τοιχώματος του ασθενούς. Πιο συχνά σήμερα, η περικαρδιοκέντηση πραγματοποιείται υπό υπερηχοκαρδιογραφικό έλεγχο.

Χειρουργική επέμβαση

Εάν η περικαρδίτιδα δεν ανταποκρίνεται σε καμία άλλη επιλεγμένη θεραπεία και υπάρχει επίσης κίνδυνος εξέλιξης σε χρονιότητα ή σοβαρές επιπλοκές για την υγεία, το περικάρδιο μπορεί να αφαιρεθεί χειρουργικά.

Η επέμβαση ονομάζεται περικαρδιεκτομή. Είναι η τελευταία θεραπευτική επιλογή για την περικαρδίτιδα.