Θεραπεία των κατακλίσεων: φάρμακα, αντιβιοτικά και τοπικές θεραπείες

Όταν υπάρχει υποψία τραυματισμού κατάκλισης, θα πρέπει να λαμβάνονται γρήγορα μέτρα για την άρση της αυξημένης πίεσης στην εν λόγω περιοχή. Η τακτική τοποθέτηση θα βοηθήσει, αλλά πάνω απ' όλα, τα βοηθήματα κατά της κατάκλισης, ένα κρεβάτι με δυνατότητα τοποθέτησης και, αν είναι δυνατόν, η κινητοποίηση του ασθενούς.

Ένα κατάλληλο κρεβάτι και κλινοσκεπάσματα είναι επίσης σημαντικά. Κατά την τοποθέτηση, ο χειρισμός του ατόμου, η σωστή τεχνική κατά την ανύψωση είναι επίσης σημαντική. Διαφορετικά υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης πληγών πίεσης λόγω τριβής ή διάτμησης.

Τα βοηθήματα για την καταπολέμηση των κατακλίσεων περιλαμβάνουν:

• αφρώδη μαξιλάρια (κύλινδροι, κύκλοι).
• στρώματα κατά της αναπηρίας, τα οποία μπορούν να γεμίσουν με αέρα ή άλλα υλικά
• ένα στρώμα αέρα με συμπιεστή
• μαξιλάρι, σεντόνι, κουβέρτα από ύφασμα, για να εξασφαλίζεται η αναπνοή, η μεταφορά της υγρασίας
• μαξιλάρι από συνθετικό μαλλί
• μαξιλάρια, τα οποία μπορούν επίσης να είναι με αέρα, αλλά και με ζελατίνη, με κόκκους
• τραπέζιο

Η επαρκής υγιεινή και η καθαριότητα είναι σημαντικές για το δέρμα. Η ακράτεια ούρων και κοπράνων αποτελεί ιδιαίτερο κίνδυνο. Τα ούρα και τα κόπρανα είναι επιθετικά για το δέρμα και επιταχύνουν την ανάπτυξη ελκών κατάκλισης. Το δέρμα δεν πρέπει να είναι πολύ υγρό, αλλά ούτε και πολύ ξηρό. Πρέπει να περιποιείται και να κάνει μασάζ.

Η θεραπεία επικεντρώνεται στην επούλωση των τραυμάτων. Η φάση της επούλωσης έχει τρία μέρη, συγκεκριμένα

1. τη φάση καθαρισμού (εξίδρωσης), κατά την οποία μπορεί να υπάρχει νεκρωτική επικάλυψη, η επικάλυψη είναι λευκογκρίζα ή πρασινοκαστανή και μυρίζει
2. η φάση της κοκκίωσης, κατά την οποία η βάση είναι βαθυκόκκινη και το έλκος γεμίζει με κοκκώδη ιστό
3. η φάση της επιθηλιοποίησης, όταν νέο επιθήλιο αναπτύσσεται από τα άκρα του ελαττώματος και καλύπτει τον κοκκιώδη ιστό

Η επαρκής διατροφή του ανθρώπου είναι επίσης πολύ σημαντική για τη θεραπεία. Το έλκος μπορεί να προκληθεί από έλλειψη πρωτεϊνών. Επομένως, η πρωτεΐνη συμπληρώνεται, αλλά και οι βιταμίνες και τα μέταλλα. Τα πιο σημαντικά είναι η βιταμίνη C και ο ψευδάργυρος.

Τι θα βοηθήσει κατά της αποφλοίωσης;

Η φαρμακολογική θεραπεία με τη μορφή αντιβιοτικών χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν ενδείξεις μικροβιακής μόλυνσης του τραύματος από βακτήρια και ευαισθησίας τους στα κατάλληλα αντιβιοτικά. Χορηγούνται ολικά αντιβιοτικά.

Σημαντική είναι βέβαια και η τοπική θεραπεία. Χρησιμοποιούνται διαλύματα έκπλυσης (φυσιολογικός ορός, ιώδιο, διάλυμα Ringer, διάλυμα υπερμαγγανικού άλατος). Τα επιθετικά διαλύματα είναι ακατάλληλα, καθώς μπορεί να βλάψουν το δέρμα και τη διαδικασία επούλωσης του τραύματος.

Η φροντίδα του τραύματος πρέπει να γίνεται προσεκτικά και σύμφωνα με τις αρχές της ασηψίας (προφυλάξεις κατά της μόλυνσης του τραύματος). Μετά το ξέπλυμα του τραύματος και την απολύμανσή του, εφαρμόζονται διάφορα σκευάσματα που εγγυώνται την επούλωση του τραύματος. Παραδείγματα είναι τα τοπικά αντισηπτικά, οι διάφοροι επίδεσμοι και οι μεμβράνες.

Υπάρχουν πολλά σκευάσματα για τη θεραπεία των πληγών κατάκλισης. Είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για την καταλληλότητά τους και τον κατάλληλο τύπο και συνδυασμό. Για παράδειγμα, έναν χειρουργό. Η χειρουργική θεραπεία (αφαίρεση του νεκρωτικού ιστού) είναι απαραίτητη στην περίπτωση των σταδίων 3 και 4. Παραδείγματα είναι αντισηπτικά επιθέματα, μη προσκολλητικά επιθέματα, επίδεσμοι και ενεργός άνθρακας, υδρογέλη, υδροκολλοειδές, ασημένιο κάλυμμα, αφρώδες κάλυμμα, φιλμ, πλέγμα σιλικόνης, αλγινικά επιθέματα.

Η έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία στην καταπολέμηση της αποκόλλησης. Ο καλύτερος τρόπος είναι, βέβαια, η εκτίμηση του κινδύνου και η αποτροπή της εμφάνισής του. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας αξιολογείται η γενική κατάσταση του ασθενούς (κλίμακα Norton). Σημαντικό είναι το σωστό σχήμα φροντίδας του τραύματος (όχι κάθε μέρα, καθορίζεται από ειδικό), καθώς και η αποκατάσταση.