Πώς αντιμετωπίζεται η πνευμονική εμβολή; Φάρμακα και επεμβατική προσέγγιση

Η θεραπεία ακολουθεί τη διάγνωση. Όταν η εμφάνιση των δυσκολιών γίνεται έξω από τις νοσοκομειακές εγκαταστάσεις, είναι, φυσικά, απαραίτητο να τοποθετηθεί το άτομο σε ξαπλωμένη θέση, με ελαφρώς ανυψωμένη θέση του άνω μισού του σώματος.

Ηρεμία, χαλάρωση των στενών ενδυμάτων και ταχεία μεταφορά για επαγγελματική εξέταση, καλώντας την ιατρική υπηρεσία έκτακτης ανάγκης.

Η ίδια η θεραπεία διακρίνεται σε συντηρητική και επεμβατική. Στην οξεία φάση χορηγείται θρομβολυτική θεραπεία για την απομάκρυνση του θρόμβου.

Ο θρόμβος διαλύεται σε σύντομο χρονικό διάστημα, γεγονός που αποκαθιστά τη ροή του αίματος στην πνευμονική κυκλοφορία. Στη συνέχεια, συνεχίζεται η αντιπηκτική αγωγή, η οποία έχει επίσης προληπτικό αποτέλεσμα έναντι υποτροπής.

Η δεύτερη επιλογή είναι η επεμβατική παρέμβαση ή η χειρουργική επέμβαση, η οποία επιλέγεται όταν η θρομβόλυση δεν είναι αποτελεσματική ή δυνατή. Ωστόσο, η θρομβοεμβολική θεραπεία ενδείκνυται έως και στο 90% των περιπτώσεων.

Ενδείκνυται η πνευμονική εμβολεκτομή, χωρίς τη χρήση εξωσωματικής κυκλοφορίας κατά Trendelenburg ή Marion. Μια άλλη μέθοδος είναι η μορφή ECC (εξωσωματική κυκλοφορία). Η μέθοδος αυτή είναι πιο βολική για τον ασθενή και πιο ήπια για την καρδιά. Ωστόσο, εκτελείται μόνο σε καρδιοχειρουργική μονάδα.

Η διαφλέβια τοποθέτηση καθετήρα με πνευμονική εμβολεκτομή είναι μια μέθοδος καθετηριασμού κατά την οποία εισάγεται ένας καθετήρας στις πνευμονικές φλέβες μέσω της μηριαίας φλέβας ή της σφαγίτιδας φλέβας. Στη συνέχεια, χρησιμοποιείται για την αναρρόφηση του εμβόλου.

Η υποστηρικτική θεραπεία είναι επίσης σημαντική, ανάλογα με τα συνοδά προβλήματα και τη συνολική κλινική πορεία, όπως η χορήγηση οξυγόνου ή φαρμάκων για την υποστήριξη της καρδιακής λειτουργίας.

Η πρόληψη της πνευμονικής εμβολής είναι επίσης σημαντική, ιδίως όταν ακινητοποιείται ο ασθενής ή τα άκρα του. Συνίσταται στην προσθήκη αντιπηκτικής αγωγής. Απαιτείται έγκαιρη αντίστροφη κινητοποίηση και υποστήριξη της σωματικής δραστηριότητας.