Ποια είναι η θεραπεία για το στραβισμό; Άσκηση στη χειρουργική επέμβαση

Η βάση της θεραπείας είναι η έγκαιρη διάγνωση, η οποία, ειδικά στην περίπτωση του στραβισμού στην παιδική ηλικία, θα σώσει την όραση του παιδιού από τη θόλωση.

Βασικός πυλώνας είναι η στραβολογική εξέταση, βάσει της οποίας προσδιορίζεται η μορφή, η θέση των ματιών, η κινητικότητά τους (κινητικότητα).

Στις μορφές που αφορούν διαθλαστικά σφάλματα, η αποκλίνουσα θέση των ματιών μπορεί να διορθωθεί είτε μερικώς είτε πλήρως με γυαλιά. Έτσι διορθώνεται το διαθλαστικό σφάλμα των ματιών. Χρησιμοποιείται διόρθωση είτε με γυαλιά είτε με φακούς.

Οι ασκήσεις για τα μάτια, τα επιθέματα, τα φάρμακα (όπως οφθαλμικές σταγόνες και αλοιφές, ενέσεις βοτουλινικής τοξίνης) μπορούν να βοηθήσουν...

Στα παιδιά, βοηθάει η άσκηση του ματιού, καλύπτοντας το ισχυρότερο μάτι με ένα κάλυμμα και εκπαιδεύοντας το ασθενέστερο. Με αυτόν τον τρόπο καθορίζεται και ενισχύεται η κινητικότητά του, αποτρέποντας έτσι την τεμπελιά.

Στόχος της θεραπείας είναι να προκληθεί παράλληλη θέση των ματιών, εξασφαλίζοντας έτσι τη διόφθαλμη όραση. Εκτός από τη διόφθαλμη όραση, αποκαθίσταται και η αυτοπεποίθηση του παιδιού ή του ενήλικα.

Εάν ακόμη και αυτή η λύση δεν επαρκεί (και ιδίως στην ενήλικη ζωή), ενδείκνυται η χειρουργική θεραπεία. Η χειρουργική θεραπεία βρίσκεται σήμερα σε υψηλό επίπεδο και μπορεί να βοηθήσει ένα άτομο να ανακτήσει την παράλληλη θέση των ματιών.

Στην ενηλικίωση, μόνο η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη και αποτελεσματική. Οι ασκήσεις αλληθωρισμού δεν είναι αποτελεσματικές.

Η ηλικία δεν αποτελεί περιοριστικό παράγοντα για τη χειρουργική επέμβαση.

Η μέθοδος είναι μια παρέμβαση που έχει είτε αποδυναμωτική είτε ενισχυτική επίδραση στους μυς του ματιού. Για παράδειγμα, χρησιμοποιείται η θεραπεία με λέιζερ ή η χειρουργική θεραπεία για την αλλαγή του μήκους των μυών, η οποία γίνεται υπό γενική αναισθησία και περιλαμβάνει την εφαρμογή διαλυτών ραμμάτων.

Ρωτάτε για την ηλικία στην οποία γίνεται η χειρουργική επέμβαση; Εξαρτάται από την εκτίμηση του γιατρού και από τον βαθμό, τη μορφή και τη σοβαρότητα του στραβισμού... + Μπορείτε να κάνετε χειρουργική επέμβαση σε οποιαδήποτε ηλικία...

Η χειρουργική επέμβαση είναι περίπου 90% επιτυχής την πρώτη φορά. Ωστόσο, περίπου το 10% χρειάζεται δεύτερη επέμβαση, το νωρίτερο μετά από 6 μήνες.

Πώς να διορθώσετε με μεγαλύτερη ακρίβεια τον στραβοτιμονιά;

Μια κατάλληλη μέθοδος είναι μια μορφή ρυθμιζόμενων ραμμάτων. Το πλεονέκτημά τους σε σχέση με τα σταθερά ράμματα είναι ότι το ράμμα μπορεί να χειραγωγηθεί κατά την περίοδο μετά την επέμβαση.

Είναι στερεωμένα στον μυ, ώστε να μπορούν να χαλαρώσουν ή να σφίξουν ανάλογα με τις ανάγκες για ένα χρονικό διάστημα. Αυτό επιτρέπει τη διόρθωση της έκτασης της απόκλισης του ματιού με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η διόρθωση γίνεται λιγότερο ή περισσότερο από ό,τι χρειάζεται. Ωστόσο, όταν χρησιμοποιούνται σταθερά ράμματα, αυτά δεν μπορούν πλέον να χειραγωγηθούν στη συνέχεια. Αυτή η μέθοδος έχει υπόψη της αυτή την προϋπόθεση. Αυτό είναι το μεγάλο της πλεονέκτημα.

Η ανάρρωση μετά το χειρουργείο διαρκεί αρκετές εβδομάδες. Το κυριότερο είναι να ξεκουράζεστε όσο το δυνατόν περισσότερο και να διατηρείτε την καθαριότητα (ως πρόληψη της μόλυνσης του τραύματος). Την επόμενη εβδομάδα ή δύο εβδομάδες το καθεστώς είναι πιο χαλαρό, ωστόσο η επούλωση συνεχίζεται.

Συνολικά, η σωματική δραστηριότητα θα πρέπει να είναι περιορισμένη για περίπου ένα μήνα.

Η επέμβαση αποσκοπεί στην αποκατάσταση της ικανότητας του ατόμου να εκτελεί καθημερινές δραστηριότητες και στην αύξηση της άνεσης κατά την εκτέλεσή τους. Παραδείγματα είναι συνηθισμένα και, για ένα υγιές άτομο, καθημερινά πράγματα όπως ο προσανατολισμός στο χώρο, η ανάγνωση, η παρακολούθηση τηλεόρασης, ο αθλητισμός ή ακόμη και η οδήγηση αυτοκινήτου.

Εάν ο στραβισμός αφεθεί χωρίς θεραπεία, απειλεί να:

• Αδυναμία - τεμπέλικο μάτι (αμβλυωπία)
• θολή όραση
• διπλή όραση
• μειωμένη χωρική όραση
• διαταραχή της όρασης έως τύφλωση στο εξασθενημένο μάτι (ο εγκέφαλος κλείνει το μάτι)
• αυξημένη καταπόνηση και κόπωση των ματιών
• γενική κόπωση
• πόνος στα μάτια και στο κεφάλι
• ψυχολογική δυσφορία (άγχος, κατάθλιψη) και μειωμένη αυτοεκτίμηση