Θεραπεία του νεογνικού ίκτερου: φυσικό φως, θηλασμός και παρακολούθηση

Ο ίκτερος του νεογέννητου δεν απαιτεί καμία θεραπεία στις περισσότερες περιπτώσεις, καθώς η κατάσταση υποχωρεί αργά και αυτόματα.

Η μητέρα του μωρού θα πρέπει να ενημερωθεί για το τι είναι ο νεογνικός ίκτερος και επίσης σε τι πρέπει να είναι συνεπής.

Υπενθυμίζεται στη μητέρα η σημασία του συχνού θηλασμού με φυσικό μητρικό γάλα και όχι με τεχνητά υποκατάστατα γάλακτος.
Η βελτιστοποίηση της εντερικής διατροφής επιταχύνει τη διαδικασία.

Η χαμηλή πρόσληψη μητρικού γάλακτος οδηγεί σε αυξημένη εντεροηπατική κυκλοφορία και προκαλεί παράταση της συνολικής περιόδου υψηλής συγκέντρωσης χολερυθρίνης στο αίμα.

Σημαντικότερη, όμως, είναι η έκθεση του μωρού στο φυσικό φως της ημέρας (ηλιοθεραπεία). Η δράση του στο δέρμα του μωρού επιταχύνει τη διάσπαση της χολερυθρίνης απευθείας στο αίμα.

Η διασπασμένη χολερυθρίνη διασπάται πιο γρήγορα από τον οργανισμό, αποβάλλεται με τα ούρα, η κατάσταση βελτιώνεται και το δέρμα ανακτά πιο γρήγορα το φυσικό του χρώμα.

Ωστόσο, προσέξτε να μην εκθέσετε το παιδί στο άμεσο ηλιακό φως. Αυτό θα έκανε περισσότερο κακό παρά καλό.

Φωτοθεραπεία

Η φωτοθεραπεία στην πραγματικότητα μεταφράζεται ως φωτοθεραπεία. Περιλαμβάνει τη στοχευμένη έκθεση του δέρματος του μωρού στο φυσικό φως της ημέρας.

Για τα εξαιρετικά κίτρινα νεογέννητα, αυτή η φυσιολογική διαδικασία χρειάζεται κάποια βοήθεια, οπότε δημιουργούνται αυτοσχέδιες συνθήκες με τη χρήση μπλε φωτός συγκεκριμένης συχνότητας.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα είδη φωτός.

Η έκθεση του δέρματός τους σε μπλε φως (με προστασία των ματιών) οδηγεί σε φωτοϊσομερίωση, δομική ισομερίωση και φωτοοξείδωση (χαμηλότερη τοξικότητα της χολερυθρίνης).

Έτσι, λειτουργεί με βάση την αρχή της διάσπασης της χολερυθρίνης στο δέρμα από το φως. Η χολερυθρίνη διασπάται σε μη τοξικά προϊόντα που αποβάλλονται με τα ούρα.

Το μεγάλο πλεονέκτημα είναι η μη επεμβατικότητα, η ασφάλεια και το ποσοστό επιτυχίας της φωτοθεραπείας.
Έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την εξέλιξη της πάθησης και τη μετάβαση σε σοβαρή υπερβιλιρουβιναιμία.

Ενδιαφέρον:
Εάν η κούνια του νεογέννητου καλυφθεί με αλουμινόχαρτο, η αποτελεσματικότητα της φωτοθεραπείας είναι μεγαλύτερη.

Φαρμακολογική θεραπεία

Στο πλαίσιο της φαρμακολογικής θεραπείας, οι ανοσοσφαιρίνες χρησιμοποιούνται ως συμπληρωματική θεραπεία στη φωτοθεραπεία.

Έχει αποδειχθεί ότι μειώνουν την ανάγκη για μετάγγιση ανταλλαγής υψηλού κινδύνου.

Τα πιο σύγχρονα φάρμακα περιλαμβάνουν τις μεταλλοπορφυρίνες και τις πρωτοπορφυρίνες.
Ωστόσο, η χρήση τους είναι ακόμη πειραματική.

Ανταλλακτική μετάγγιση

Η μετάγγιση ανταλλαγής χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις ίκτερου όπου η φωτοθεραπεία έχει αποτύχει.
Ωστόσο, τα τελικά κριτήρια ένδειξης για τη μετάγγιση ανταλλαγής είναι τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης και χολερυθρίνης του ομφάλιου λώρου.

Βοηθά στην απομάκρυνση των ευαισθητοποιημένων ερυθροκυττάρων, των αντισωμάτων που προκαλούν αιμόλυση και τελικά της χολερυθρίνης.
Δευτερευόντως διορθώνει την αναιμία.

Ουσιαστικά, πρόκειται για μερική αντικατάσταση του αίματος ενός νεογέννητου με υψηλά επίπεδα χολερυθρίνης με υγιές αίμα.

Με τον τρόπο αυτό μειώνεται το συνολικό επίπεδο χολερυθρίνης στον οργανισμό, γεγονός που συμβάλλει στην ταχύτερη αντιμετώπιση της πάθησης.

Δεν ενδείκνυται για όλα τα μωρά, είναι η πιο ριζική μέθοδος θεραπείας.

Σημαντικό:
Η μετάγγιση με ανταλλαγή αίματος έχει επίσης τους κινδύνους της, δηλαδή τις παρενέργειες της διαδικασίας.
Αυτές προκύπτουν από την ποιότητα της ίδιας της συντήρησης του αίματος και την ορθότητα της διαδικασίας.
Οι πιο συνηθισμένες περιλαμβάνουν υπερφόρτωση όγκου, κίνδυνο λοίμωξης ή αλλεργικής αντίδρασης.
Επίσης, εμφανίζονται υπασβεστιαιμία, υπομαγνησιαιμία, υπερκαλιαιμία, υπογλυκαιμία, διαταραχές της οξεοβασικής ισορροπίας (ΟΒΑ), μεταβολική οξέωση και αλκάλωση, εμβολή αέρα, θρόμβωση, διαταραχές του καρδιακού ρυθμού και καρδιακή ανακοπή.