Ψωρίαση, ψωρίαση: μια μη μολυσματική αλλά μακροχρόνια ασθένεια. Ποια είναι τα συμπτώματα;

Η ψωρίαση δεν είναι τόσο μια επικίνδυνη όσο μια δυσάρεστη ασθένεια, ιδιαίτερα αισθητικά. Συνήθως τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται γύρω στην ηλικία των 20 ετών.

Εκτός από το δέρμα, η ψωρίαση προσβάλλει επίσης τα νύχια και τις αρθρώσεις. Κατά τη διάρκεια της ζωής, υπάρχουν επίσης υποτροπές και υποτροπές.

Η ψωρίαση είναι μια μη μολυσματική (μη μεταδοτική) φλεγμονώδης αυτοάνοση δερματική νόσος. Είναι χρόνια, δηλαδή η διάρκειά της είναι μακρά. Σε πολλές περιπτώσεις επιμένει για όλη τη ζωή και σε κάποιες εξαφανίζεται.

Ο όρος ψωρίαση προέρχεται από τη λέξη psora, δηλαδή απολέπιση, ξύσιμο. Γνωστή και ως psoriasis vulgaris στα λατινικά.

Μπορεί να έχει ταχεία έναρξη και πιο έντονα συμπτώματα. Η χρόνια μορφή είναι ηπιότερη. Η νόσος χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό φολίδων. Αυτές σχηματίζονται κυρίως σε τυπικά, τα λεγόμενα σημεία προτίμησης.

Οι περίοδοι εναλλαγής ονομάζονται επίσης ύφεση (υποχώρηση) και υποτροπή (επιστροφή, υποτροπή).

Η νόσος εκδηλώνεται σε διάφορα σημεία του δέρματος που συνήθως υφίστανται μεγαλύτερη πίεση ή καταπόνηση, όπως οι αγκώνες και τα γόνατα, και προσβάλλει επίσης το δέρμα των ποδιών, τις μικρές αρθρώσεις των χεριών, ακόμη και τα νύχια, συγκεκριμένα τις κοίτες των νυχιών. Ορισμένες φορές τα συμπτώματα δεν είναι πολύ έντονα και γίνονται ελάχιστα αντιληπτά.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, προσβάλλονται οι αρθρώσεις και στη συνέχεια προσβάλλεται το δέρμα. Τότε γίνεται λόγος και για ψωριασική αρθρίτιδα. Συνολικά, ανάλογα με τις εξωτερικές εκδηλώσεις, υπάρχουν πολλές μορφές και τύποι ψωρίασης.

Μερικές φορές τα συμπτώματα και τα προβλήματα εμφανίζονται μόνο τοπικά, στα χέρια και τα πόδια. Άλλες φορές, από την άλλη πλευρά, η ψωρίαση προσβάλλει μόνο τις αρθρώσεις. Οι λιγότερες περιπτώσεις έχουν τη μορφή γενικευμένης ή ολόσωμης ψωρίασης. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα φλεγμονή του δέρματος σε όλο το σώμα.

Η ακριβής αιτία της νόσου είναι άγνωστη, αλλά υπάρχουν ορισμένες επιρροές και παράγοντες κινδύνου που μπορούν να προκαλέσουν τη νόσο. Πρώτη και κυριότερη είναι η κληρονομικότητα, η οποία μπορεί να ευθύνεται για το ένα τρίτο περίπου των περιπτώσεων ψωρίασης.

Παγκοσμίως, η ψωρίαση μπορεί να προσβάλει έως και το 5% του πληθυσμού, με το μεγαλύτερο ποσοστό των προσβεβλημένων να είναι λευκοί, λιγότερο συχνή στους Ασιάτες και λιγότερο συχνή στους μαύρους.

Η πιθανότητα εμφάνισης ψωρίασης είναι επίσης αυξημένη λόγω άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων. Μερικές φορές μολύνσεις από το περιβάλλον ή άλλες εξωτερικές επιδράσεις, όπως φάρμακα ή τραυματισμοί, μπορούν επίσης να προκαλέσουν ψωρίαση.

Στους παράγοντες κινδύνου για την ψωρίαση περιλαμβάνονται:

• Κληρονομικότητα - είναι κληρονομική σε κάποιο βαθμό και το οικογενειακό ιστορικό έχει σημαντική επίδραση στον κίνδυνο εμφάνισης ψωρίασης.
• ορμονικές αλλαγές, όπως στην εφηβεία, στην εμμηνόπαυση, μετά τον τοκετό
• λοιμώξεις (ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, αμυγδαλίτιδα, λοίμωξη δοντιών)
• διαβήτης
• ηπατική νόσος
• παχυσαρκία
• ουρική αρθρίτιδα
• ηλιοθεραπεία
• άγχος και ψυχική καταπόνηση
• Φάρμακα όπως β-αναστολείς, φάρμακα κατά της ελονοσίας
• κάπνισμα
• αλκοόλ
• έλλειψη ύπνου
• ραφιναρισμένη ζάχαρη
• υπερφόρτωση του δέρματος με φυσικές επιδράσεις (ξαφνικές και απότομες αλλαγές θερμοκρασίας, τριβή, πίεση)
• χημικές ουσίες (χάραξη)

Συχνές ερωτήσεις:
Είναι η ψωρίαση μεταδοτική;
Πώς μεταδίδεται η ψωρίαση;

Όχι, δεν μεταδίδεται.

Πρόκειται για αυτοάνοσο νόσημα και όχι για λοιμώδες νόσημα.
Συνεπώς, δεν υπάρχει μετάδοση της νόσου από άτομο σε άτομο.

Αν και πρόκειται για δερματική νόσο, περίπου ένας στους πέντε ανθρώπους έχει επίσης προβλήματα στις αρθρώσεις. Στην περίπτωση αυτή, μία από τις εκδηλώσεις της νόσου είναι η χρόνια φλεγμονή μιας ή περισσότερων αρθρώσεων. Αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παραμόρφωση των αρθρώσεων.

Τις περισσότερες φορές, ωστόσο, η ψωρίαση παίρνει τη μορφή τοπικής και εντοπισμένης νόσου. Τότε η ψωρίαση εκδηλώνεται ως κόκκινες φολιδωτές εναποθέσεις στο δέρμα, οι οποίες στη συνέχεια ξεφλουδίζουν. Σπυράκια κόκκινου χρώματος με υπόλευκα λέπια σπέρνονται.

Εάν η ψωρίαση προσβάλλει τα νύχια, εμφανίζεται μια κίτρινη κηλίδα κάτω από το νύχι. Ταυτόχρονα, το προσβεβλημένο νύχι είναι παραμορφωμένο και θαμπό. Η χρόνια μορφή της νόσου χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδεις εναποθέσεις με σκληρά λέπια, οι οποίες μπορεί να βρίσκονται σε διάφορα σημεία του σώματος.

Στα άνω και κάτω άκρα σχηματίζονται συνήθως μικρότερες κοιλότητες, συνήθως γεμάτες με πύον. Στις σοβαρές μορφές της νόσου σε όλο το σώμα, οι κοκκινισμένες αποθέσεις φολίδων καλύπτουν το δέρμα σχεδόν ολόκληρου του σώματος. Ο έντονος κνησμός είναι επίσης πολύ συχνός.

Ωστόσο, η ψωρίαση παίρνει διάφορες μορφές. εκδηλώνεται ανάλογα.

Είναι γνωστές οι ακόλουθες μορφές ψωρίασης:

• η ψωρίαση punctata, η οποία εκδηλώνεται με τη σπορά μικρών σπυριών
• ψωρίαση guttata, η οποία εκδηλώνεται με τη σπορά εξανθημάτων μεγέθους σταγονιδίων, γνωστή και ως ψωρίαση σταγονιδίων
• ψωρίαση nummularis, εξανθήματα μεγέθους έως 1 cm
• ψωρίαση pustulosa, κυρίως σε ενήλικες, με φουσκάλες, με φλεγμονή (παλάμες, πέλματα ή σε άλλα σημεία του σώματος)
• ψωρίαση αρθροπαθητική, εάν προσβάλλονται μικρές αρθρώσεις, ψωριασική αρθρίτιδα
• ψωρίαση flexuralis, που προσβάλλει περιοχές όπως οι μασχάλες, κάτω από το στήθος, η βουβωνική χώρα και ο ομφαλός, ιδίως σε μεγάλη ηλικία, πιθανώς αναφέρεται ως αντίστροφη ψωρίαση
• η οξεία εξανθηματική μορφή, που εκδηλώνεται κυρίως σε νέους, ενώ προηγούνται συμπτώματα όπως η στηθάγχη ή μια ίωση
• η ερυθροδερμική μορφή, που εκδηλώνεται με εκτεταμένη ερυθρότητα και απολέπιση του δέρματος, η οποία μπορεί να εμφανιστεί σε όλο το σώμα, με πυρετό και πόνο στις αρθρώσεις
• η χρόνια στάσιμη μορφή, που εκδηλώνεται σε σημεία προτίμησης όπως:
  • αγκώνες
  • γόνατα
  • πλάτη, μέση και ιερό οστό
• η κουρευτική μορφή, όταν εμφανίζεται στις παλάμες των χεριών, κυρίως σε μεσήλικες γυναίκες
• zumbusch, είναι μια σοβαρή μορφή γενικευμένης ψωρίασης
• προσβολή των νυχιών, διάφορες παραμορφώσεις των νυχιών, στο 20-50 % των προσβεβλημένων

Η ίδια η σπορά συνοδεύεται, φυσικά, από κνησμό. Αυτό ισχύει για όλα τα σημεία της ψωρίασης - στα μαλλιά (τριχωτό της κεφαλής), στο κεφάλι, στους αγκώνες ή αλλού στα χέρια και τα πόδια. Ο πόνος προστίθεται αν σχηματιστούν ρωγμές στο δέρμα.

Η ψωρίαση μπορεί επίσης να αναγνωριστεί με την όραση. Ο δερματολόγος μπορεί να διαγνώσει την ψωρίαση με βάση το ιατρικό ιστορικό και τη φυσιολογική εξέταση κατά την πρώτη επίσκεψη στα εξωτερικά ιατρεία. Τα κλινικά συμπτώματα και τα υποκειμενικά παράπονα βοηθούν στη διάγνωση της ψωρίασης.

Επιπλέον, η ιστολογική δειγματοληψία βοηθά επίσης στη διάγνωση. Λαμβάνεται δείγμα από την επιφάνεια του δέρματος στο προσβεβλημένο σημείο ή από μια κλίμακα. Η μορφή και ο τύπος της ψωρίασης μπορούν στη συνέχεια να προσδιοριστούν βάσει εργαστηριακών εξετάσεων.

Η ιστολογική εξέταση είναι επίσης σημαντική για τη διαφοροποίηση άλλων διαγνώσεων σε σχέση με τις δερματικές παθήσεις. Δειγματοληψία αίματος για τη μέτρηση της γενικής αίματος, των ανοσολογικών παραμέτρων ή των επιπέδων των βιταμινών, ιδίως της Β12, και των στοιχείων, ιδίως του σιδήρου.

Στις διάφορες μορφές ψωρίασης, η νόσος εξελίσσεται με διαφορετικούς τρόπους. Στην οξεία μορφή, παρατηρείται ξαφνικό ξέσπασμα, εφάπαξ σπορά σπυριών και κοκκίνισμα του δέρματος. Μπορεί να προστεθούν συμπτώματα όπως αυτά της αμυγδαλίτιδας και ενός ιού. Τα εξανθήματα φαγουρίζουν έντονα.

Η πορεία αυτή είναι συχνή, ιδίως σε νέους ανθρώπους. Οι δερματικές αλλοιώσεις επουλώνονται πιο γρήγορα από ό,τι στον χρόνιο τύπο. Στη χρόνια ψωρίαση, υπάρχει υποτροπή αυτών των συμπτωμάτων. Στη συνέχεια ακολουθεί μια περίοδος ανάπαυσης (ύφεση).

Στην ψωριασική αρθρίτιδα, ο πόνος στις αρθρώσεις είναι το πρώτο σύμπτωμα, ακολουθούμενο από τις δερματικές εκδηλώσεις. Η τοπική ψωρίαση είναι επίσης λιγότερο έντονη από τη γενικευμένη ψωρίαση. Η εξιδρωματική ψωρίαση είναι μια διαφορετική μορφή ψωρίασης, στην οποία σχηματίζονται επικαθήσεις καλυμμένες με κίτρινα λέπια. Οι επικαθήσεις είναι βαθυκόκκινες και περιγεγραμμένες.

Μετά την επούλωση, ο χρωματισμός του δέρματος στο σημείο της προηγούμενης βλάβης αυξάνεται. Σε άλλες περιπτώσεις, από την άλλη πλευρά, ο χρωματισμός μειώνεται και υπάρχει τοπικός αποχρωματισμός του δέρματος. Το πρόβλημα υποχωρεί αυτόματα ή μετά από αποτελεσματική θεραπεία.

Ψωρίαση στα παιδιά

Η ψωρίαση εμφανίζεται και στην παιδική ηλικία. Και σε αυτή την περίοδο, μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής. Και όχι μόνο για αισθητικές πτυχές. Οι εκδηλώσεις της είναι επίσης δυσάρεστες.

Η νόσος σε αυτή την ηλικία μπορεί να πυροδοτηθεί, για παράδειγμα, από αμυγδαλίτιδα, αλλά και από άλλες ασθένειες. Το έναυσμα μπορεί επομένως να είναι διάφορες αιτίες. Φυσικά, ο τρόπος ζωής, οι ορμονικές αλλαγές, οι φυσικές ή χημικές επιδράσεις έχουν επίσης αντίκτυπο.

Στα παιδιά, λαμβάνει χώρα με διαφορετικό τρόπο από ό,τι στους ενήλικες. Μπορεί να εκδηλωθεί ήδη από την περίοδο της πάνας. Ονομάζεται επίσης ψωρίαση της πάνας. Η ερυθρότητα και η φλεγμονή του δέρματος με λέπια μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό φουσκάλων. Οι φουσκάλες μπορεί να έχουν πυώδες περιεχόμενο.

Η οξεία πορεία της ψωρίασης είναι πιο χαρακτηριστική για ηλικίες έως 6 ετών. Η περίοδος από την ηλικία των 12 ετών είναι πιο χαρακτηριστική για τη χρόνια μορφή. Οι δερματικές εκδηλώσεις ποικίλλουν. Εμφανίζονται με τη μορφή ραβδώσεων οπουδήποτε στο κεφάλι ή στο σώμα. Από ψωρίαση στο μέτωπο, γύρω από τα μάτια, στο στήθος, μέσω των παλαμών των χεριών έως τα πέλματα των ποδιών.