Ρινίτιδα: πώς μεταδίδεται και ποια συμπτώματα τη συνοδεύουν + Θεραπεία

Η ρινίτιδα είναι η πιο συχνή νόσος του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος.

Συνήθως προέρχεται από λοίμωξη, αλλά μπορεί να είναι και αλλεργική και υπάρχουν και άλλες αιτίες. Στη λοίμωξη, η φλεγμονή αρχίζει στη βλεννογόνο μεμβράνη της ρινικής κοιλότητας.

Πρόκειται για μια οξεία ιογενή νόσο που προκαλεί φλεγμονή. Είναι μια φλεγμονή της βλεννογόνου μεμβράνης της ρινικής κοιλότητας. Εκδηλώνεται κυρίως με διόγκωση αυτής της βλεννογόνου μεμβράνης, παραγωγή βλέννας και περιορισμό της ρινικής βατότητας.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα τυπικά συμπτώματα.

Η ρινίτιδα μπορεί επίσης να σχετίζεται με φλεγμονή των ιγμορείων. Μερικές φορές επεκτείνεται στον ρινοφάρυγγα.

Η φλεγμονή μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Η χρόνια ρινίτιδα εμφανίζεται όταν η οξεία ρινίτιδα δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς στο παρελθόν.

Μερικές φορές, ωστόσο, η ρινίτιδα μπορεί να προκύψει και από αλλεργική αντίδραση. Υπάρχουν επίσης και άλλες αιτίες.

Τις περισσότερες φορές σας ενδιαφέρει: Τι είναι το κοινό κρυολόγημα και γιατί προκύπτει η χρόνια (μακροχρόνια) μορφή του; Είναι το κοινό κρυολόγημα μεταδοτικό, μπορώ να το κολλήσω από άλλο άτομο; Πώς να το θεραπεύσω και να απαλλαγώ γρήγορα και μπορούν να βοηθήσουν οι σπιτικές συνταγές;

Ως αποτέλεσμα της φλεγμονής της βλεννογόνου μεμβράνης, αυτή διογκώνεται, γεγονός που μειώνει σημαντικά τον χώρο στη μύτη και τη βατότητά της. Αυτό επιδεινώνεται περαιτέρω από την αυξημένη ρινική έκκριση και, όχι μόνο στα παιδιά, τον βήχα.

Η περίοδος επώασης της ρινίτιδας είναι σχετικά σύντομη και διαρκεί από 12 ώρες έως 3 ημέρες. Η λοιμώδης μορφή είναι επίσης σχετικά εύκολα μεταδοτική, γεγονός στο οποίο συμβάλλει το γεγονός ότι μεταδίδεται με τη σταγονιδιακή οδό, δηλαδή με το βήχα, το φτέρνισμα και την άμεση επαφή. Η ασθένεια διαρκεί συνήθως 7-10 ημέρες.

Τι είναι η μύτη και η ρινική κοιλότητα;

Η εξωτερική μύτη αποτελείται από τη ρινική πυραμίδα. Αυτή αποτελείται από τα οστά που προεξέχουν από το φατνιακό τμήμα του κρανίου (τη ρίζα της μύτης). Πάνω σε αυτό κάθεται ο ρινικός χόνδρος, που είναι το ορατό τμήμα. Πιο σημαντικό όμως είναι το ιγμόρειο, το οποίο έχει μια σειρά από σημαντικές λειτουργίες.

Η ρινική κοιλότητα χωρίζεται σε δύο μισά από το διάφραγμα. Τα μέρη αυτά δεν είναι όμως πανομοιότυπα. Στη συνέχεια χωρίζεται οριζόντια από τα ρινικά χτένια σε ένα άνω, ένα μεσαίο και ένα κάτω πέρασμα. Ανοίγει στον ρινοφάρυγγα.

Δίπλα στη ρινική κοιλότητα βρίσκονται οι παραρρινικοί κόλποι, τεχνικά τα ιγμόρεια. Πρόκειται για τα ιγμόρεια στα γναθιαία, μετωπιαία, οσφρητικά και σφηνοειδή οστά. Στο άνω μέρος της μύτης βρίσκεται μια σημαντική περιοχή που παρέχει την αντίληψη της όσφρησης, το οσφρητικό πεδίο.

Η διάταξη της ρινικής κοιλότητας και των βλεννογόνων της παρέχουν σημαντικές λειτουργίες:

• η αιμοπερατή βλεννογόνος μεμβράνη θερμαίνει τον εισπνεόμενο αέρα στη θερμοκρασία του σώματος.
• η βλέννα που σχηματίζεται εκεί παγιδεύει τις ακαθαρσίες του αέρα και τους μικροοργανισμούς
• οι ακαθαρσίες παγιδεύονται στις βλεφαρίδες
• η ρινική κοιλότητα αποτελεί το πρώτο εμπόδιο στη μόλυνση από το εξωτερικό περιβάλλον
• το νερό εξατμίζεται από τη βλέννα, η οποία υγραίνει τον ξηρό αέρα
• Οι οσμές ερεθίζουν τα οσφρητικά κύτταρα.
• η ρινική κοιλότητα συμμετέχει στην παραγωγή φωνής, ως φωνητικό αντηχείο

Ένα παιδί μπορεί να αναπνεύσει μόνο από τη μύτη μετά τη γέννηση. Η αναπνοή από το στόμα απαιτεί μεγάλη προσπάθεια, καθώς το στόμα είναι μικρό και γεμίζει από τη γλώσσα. Η καλή αναπνοή από το στόμα είναι δυνατή μόνο μετά την ανάπτυξη των δοντιών.

Τα αίτια της ρινίτιδας είναι ποικίλα. Μπορεί να είναι μολυσματική ή μη μολυσματική. Η αλλεργική ρινίτιδα κατατάσσεται επίσης στις μη μολυσματικές. Αυτή η κοινή νόσος επηρεάζει την ανώτερη αναπνευστική οδό.

Λοιμώδης ρινίτιδα

Η λοιμώδης ρινίτιδα είναι η πιο κοινή μορφή. Είναι συνήθως οξεία, αλλά υπάρχει και χρόνια ρινίτιδα, η οποία μπορεί να είναι αποτέλεσμα ανεπαρκούς θεραπείας.

Η πιο κοινή αιτία της λοιμώδους ρινίτιδας είναι οι ιοί, γι' αυτό και τα αντιβιοτικά είναι αναποτελεσματικά.

Αυτή η μορφή ρινίτιδας προκαλείται από ιούς, κυρίως ρινοϊούς, κορονοϊούς και αδενοϊούς. Συχνά, η ρινίτιδα είναι δευτερογενές σύμπτωμα της γρίπης ή άλλων λοιμώξεων του αναπνευστικού συστήματος. Η ρινίτιδα εμφανίζεται επίσης σε ασθένειες όπως η ιλαρά, η οστρακιά και η λοιμώδης μονοπυρήνωση.

Οι ρινοϊοί είναι συνήθως η αιτία στα μικρά παιδιά και οι κορονοϊοί στους ενήλικες. Αυτοί οι ιοί μεταδίδονται με μόλυνση σταγονιδίων. Αυτό σημαίνει ότι μεταδίδονται με σταγονίδια, για παράδειγμα, όταν φτερνίζεστε ή βήχετε, αλλά και μέσω μολυσμένων αντικειμένων, χεριών ή φιλιού.

Είναι σύνηθες για τα παιδιά να παθαίνουν κοινό κρυολόγημα 5-6 φορές το χρόνο.

Έτσι, τις περισσότερες φορές το κρυολόγημα έχει τη μορφή οξείας λοιμώδους νόσου που προκαλείται από ιούς, για παράδειγμα:

• ρινοϊούς
• ρινοϊός
• αδενοϊός
• κοροναϊός
• Εντεροϊός
• ιός της γρίπης

Συνολικά, υπάρχουν περισσότεροι από 70 διαφορετικοί τύποι ιών που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες το κρυολόγημα προκαλείται από αλλεργική αντίδραση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει ακόμη μεγαλύτερη ευαισθησία στη μακροχρόνια επιμονή.

Μη μολυσματική ρινίτιδα

Η αλλεργική ρινίτιδα προκαλείται από τη διείσδυση ενός αλλεργιογόνου σε μια περιοχή ευαίσθητου βλεννογόνου, στην προκειμένη περίπτωση στη ρινική κοιλότητα. Η αλλεργική αντίδραση είναι μια υπερβολική αντίδραση του οργανισμού σε μια κατά τα άλλα αβλαβή ουσία. Η αλλεργική ρινίτιδα είναι ένα παράδειγμα αλλεργικής ρινίτιδας.

Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να είναι εποχιακή, όπως στην περίπτωση της αλλεργικής ρινίτιδας, ή μπορεί να είναι ολόχρονη.

Άλλες μορφές μη μολυσματικής ρινίτιδας είναι: η αλλεργική ρινίτιδα:

• ιδιοπαθής, υπερδραστήρια, αγγειοκινητική με υπεροχή του παρασυμπαθητικού συστήματος
• NARES (μη αλλεργική ρινίτιδα με ηωσινοφιλικό σύνδρομο), όταν η αιτία δεν είναι αλλεργιογόνο, αλλά στο έκκριμα υπάρχουν ουσίες όπως στην αλλεργία
• ορμονική, συχνότερα με μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδούς
• φαρμακευτική, μετά την ασπιρίνη, με υπερβολική χρήση ρινικών σπρέι
• συναισθηματική
• ατροφικό, με βάση τη βλάβη του βλεννογόνου
• που προκαλείται από τα τρόφιμα, εκτός αν υπάρχει αλλεργική αντίδραση
• που προκαλείται από ερεθιστικούς παράγοντες, όπως ορισμένες χημικές ουσίες

Εάν η ρινίτιδα επιμένει, μπορεί επίσης να οφείλεται σε πολύποδες. Στις αλλεργικές μορφές, το έναυσμα μπορεί να είναι η γύρη, η σκόνη, τα ακάρεα της σκόνης, αλλά και οι τρίχες και πολλά άλλα σωματίδια που ερεθίζουν τον βλεννογόνο. Ο βλεννογόνος παράγει τότε εκκρίσεις με αυξημένο ρυθμό.

Όταν εμφανίζεται χρόνια ή υποτροπιάζουσα ρινίτιδα, είναι φυσικά καλύτερο να γίνεται επαγγελματική εξέταση από ειδικό ΩΡΛ.

Η διαφορά μεταξύ λοιμώδους και μη λοιμώδους ρινίτιδας δεν είναι τόσο σημαντική. Ωστόσο, ορισμένα προβλήματα μπορεί να υποδηλώνουν μια προκαταρκτική αιτία. Τα κύρια συμπτώματα είναι η δυσκολία στην αναπνοή από τη μύτη και η αυξημένη έκκριση βλέννας.

Η διόγκωση της βλεννογόνου μεμβράνης προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή από τη μύτη αλλά και αλλαγή στη φωνή, καθώς αλλάζει ο συντονισμός του ιγμορείου. Το αποτέλεσμα είναι η τυπική ρινική φωνή που εμφανίζεται σε κάθε μορφή ρινίτιδας. Η αυξημένη έκκριση βλέννας προκαλεί επίσης υπερβολική έκκριση.

Το αυξημένο έκκριμα μπορεί να είναι υδαρές, αλλά και έγχρωμο και παχύρρευστο (πυώδες). Αυτό αποτελεί ήδη ένδειξη λοίμωξης. Το πρήξιμο και η αυξημένη έκκριση προκαλούν επίσης διαταραχή της όσφρησης. Αυτή μπορεί να είναι μερική ή πλήρης. Στα συμπτώματα της ρινίτιδας περιλαμβάνονται επίσης ο κνησμός στη μύτη, το φτέρνισμα.

Λόγω της εγγύτητας του αυτιού και της ρινικής κοιλότητας (ευσταχιανή σάλπιγγα), μπορεί να υπάρχει πίεση ή άλλος πόνος στα αυτιά, καθώς και κατάκλιση και διαταραχή της ακοής. Μια συχνή επιπλοκή του κρυολογήματος και της γρίπης στα μικρά παιδιά (ακόμη και στα μωρά) είναι η μέση ωτίτιδα.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις οφθαλμικές εκδηλώσεις. Η στενή γειτνίαση αποτελεί συχνή αιτία επιπλοκών με τη μορφή υδαρών, κόκκινων, πρησμένων και ερεθισμένων ματιών. Μέσω του ρινοφάρυγγα, η βλέννα μετακινείται επίσης στο λαιμό και τους κατώτερους αεραγωγούς. Αυτή είναι η αιτία της διαρροής βλέννας στα νεογέννητα ή τα βρέφη, αλλά και στα μεγαλύτερα παιδιά και, φυσικά, στους ενήλικες.

Η λοίμωξη μπορεί επίσης να εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του αναπνευστικού συστήματος. Αυτό μπορεί να προκαλέσει πονόλαιμο ή κνησμό ή ξύσιμο. Οι βλεννογόνοι του λαιμού είναι κόκκινοι και πρησμένοι ως αποτέλεσμα της φλεγμονής.

Συμπτώματα του κρυολογήματος στο τραπέζι:

Η διάγνωση της νόσου γίνεται στα εξωτερικά ιατρεία του γενικού ιατρού για παιδιά ή ενήλικες. Ο γενικός ιατρός καθορίζει αν η νόσος είναι λοιμώδης ή μη λοιμώδης με βάση το ιατρικό ιστορικό.

Εάν η αιτία του κρυολογήματος δεν είναι οξεία λοίμωξη, προστίθενται φυσικά και άλλες εξετάσεις. Ο γενικός ιατρός θα προτείνει ΩΡΛ ή ανοσολογικές εξετάσεις. Οι εργαστηριακές εξετάσεις αίματος μπορεί να είναι χρήσιμες. Για παράδειγμα, διενεργείται επίσης η CRP, η τιμή της οποίας μπορεί να προσδιοριστεί από τον ιατρό στο εξωτερικό ιατρείο.

Ο ανοσολόγος θα επιβεβαιώσει ή θα αποκλείσει μια αλλεργική αιτία με βάση ένα τεστ αλλεργίας. Ο ΩΡΛ γιατρός μπορεί να διαγνώσει αγγειοκινητικά αίτια, καθώς και πολύποδες, με ρινοσκόπηση. Η εξέταση συνιστάται εάν τα προβλήματα επιμένουν για περισσότερες από 10 ημέρες ή είναι επαναλαμβανόμενα ή εποχιακά.

Στην περίπτωση μιας αλλεργικής αντίδρασης, η ρινίτιδα εμφανίζεται ως αντίδραση στην παρουσία ενός αλλεργιογόνου, τις περισσότερες φορές λόγω της εποχικής εμφάνισης γύρης. Αυτό συμβαίνει με την αλλεργική ρινίτιδα. Τα αλλεργιογόνα περιλαμβάνουν γύρη, σκόνη, μούχλα, ακάρεα, τρίχες κατοικίδιων ζώων.

Η χρόνια ρινίτιδα έχει τα ίδια συμπτώματα, δηλαδή γεμάτη μύτη, πρησμένους βλεννογόνους, ρινικό έκκριμα. Το ρινικό έκκριμα είναι πιο πιθανό να είναι υδαρές διαυγές και χωρίς πύον. Μπορεί να σχετίζεται με δάκρυα ή φτέρνισμα, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο, μάλλον σπάνιο.

Η αλλεργική ρινίτιδα είναι πιο πιθανό να σχετίζεται με άλλες ασθένειες, όπως το άσθμα, το ατοπικό έκζεμα και άλλες αλλεργίες, ειδικά αν υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό.

Πώς εξελίσσεται η λοιμώδης ρινίτιδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, η ρινίτιδα έχει λοιμώδη προέλευση. Όταν προσβάλλεται από μόλυνση με σταγονίδια, τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από μια περίοδο επώασης. Η περίοδος επώασης μπορεί να διαρκέσει από 12 ώρες έως 3 ημέρες.

Συμπτώματα όπως η δυσκολία στην αναπνοή λόγω της πρησμένης και γεμάτης μύτης, η ρινοφωνία και η μειωμένη αίσθηση της όσφρησης είναι από τα πρώτα που εμφανίζονται. Παρατηρείται αυξημένη παραγωγή βλέννας, η οποία μπορεί να είναι αρχικά υδαρής. Με την πάροδο του χρόνου γίνεται πιο παχύρρευστη και χρωματίζεται από την παρουσία πύου. Μπορεί να είναι πράσινη, κίτρινη, καφέ με ίχνη αίματος.

Συχνό συνάχι και ερεθισμός των βλεννογόνων μπορεί να προκληθεί από ρινορραγία. Συχνό φτέρνισμα σχετίζεται. Η μύτη φαγουρίζει ή καίει. Ο βήχας εμφανίζεται όταν στάζει βλέννα. Επιπλοκή μπορεί να είναι η φλεγμονή του λαιμού, δηλαδή πόνος ή διαταραχή της κατάποσης. Η φωνή είναι βραχνή.

Το δάκρυ, το πρήξιμο των βλεφάρων είναι συχνό. Ειδικά στα μικρά παιδιά, περιπλέκεται από μέση ωτίτιδα. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, πίεση στο αυτί, αλλά και κατάκλιση ή διαταραχή της ακοής. Η γεμάτη μύτη είναι συχνά η αιτία πονοκεφάλων και επακόλουθης ιγμορίτιδας.

Αδυναμία, κόπωση, έλλειψη όρεξης. Αλλά και πόνος στο σώμα, στους μυς και στις αρθρώσεις. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα με τη γρίπη. Αυξημένη θερμοκρασία σώματος σε πυρετό. Όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, χαρακτηριστικό είναι το ρίγος.

Η ασθένεια διαρκεί συνήθως μόνο μία εβδομάδα έως 10 ημέρες, αλλά τα προβλήματα της γεμάτης και βουλωμένης μύτης είναι πολύ δυσάρεστα. Στα παιδιά, το κρυολόγημα συνοδεύεται από έλλειψη όρεξης. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπιστεί πλήρως το κρυολόγημα. Διαφορετικά, μπορεί να προκύψουν διάφορες επιπλοκές, όπως μέση ωτίτιδα, ιγμορίτιδα ή η λοίμωξη μπορεί να εξαπλωθεί στο κατώτερο τμήμα του αναπνευστικού συστήματος.