Σηπτική αρθρίτιδα: επώδυνη μολυσματική φλεγμονή της άρθρωσης, πώς εκδηλώνεται;

Η σηπτική αρθρίτιδα είναι μια μολυσματική φλεγμονή μιας άρθρωσης. Αναφέρεται επίσης ως μολυσματική αρθρίτιδα ή επίσης πυώδης αρθρίτιδα. Εμφανίζεται ως επιπλοκή φλεγμονής σε άλλο σημείο του ανθρώπινου σώματος.

Προκαλείται συχνότερα από βακτήρια.

Υπάρχουν δύο τρόποι με τους οποίους οι μικροοργανισμοί εισέρχονται στην άρθρωση. Ο πρώτος τρόπος είναι μέσω διείσδυσης από το περιβάλλον, μέσω τραυματισμού, μέσω φλεγμονής των κοντινών δομών. Ένα καλό παράδειγμα είναι η οδός μετάδοσης μέσω παρακέντησης της άρθρωσης ή ένεσης φαρμάκων ή φαρμάκων.

Ο δεύτερος μηχανισμός είναι η μετάδοση μέσω του αίματος. Αυτό μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, σε λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και σε ανεπεξέργαστη αμυγδαλίτιδα, όπου τα βακτήρια που μεταφέρονται μέσω του αίματος εγκαθίστανται στην άρθρωση.

Προσβάλλει τόσο τους ενήλικες όσο και τα παιδιά.

Τις περισσότερες φορές προσβάλλει μία άρθρωση, τις μεγαλύτερες αρθρώσεις, όπως το γόνατο ή το ισχίο. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να προσβάλλει πολλές αρθρώσεις ταυτόχρονα.

Ο κίνδυνος της καθυστερημένης ή παραμελημένης θεραπείας είναι η πλήρης και μη αναστρέψιμη καταστροφή της άρθρωσης. Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε απειλές για τη ζωή και τα άκρα.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη λοιμώδη αρθρίτιδα;
Τι την προκαλεί;
Πώς εκδηλώνεται;
Ποια είναι η θεραπεία της;
Διαβάστε μαζί μας.

Τι είναι η λοιμώδης αρθρίτιδα;

Η λοιμώδης αρθρίτιδα είναι μια λοιμώδης φλεγμονή της άρθρωσης. Στην περίπτωσή της, ο αιτιολογικός μικροοργανισμός αποδεικνύεται άμεσα στην άρθρωση.

Ως αποτέλεσμα της λοίμωξης, σχηματίζεται στην προσβεβλημένη άρθρωση μια φλεγμονώδης πυώδης συλλογή, η οποία έχει τυπικό λασπώδες έως κρεμώδες χρώμα. Ως εκ τούτου, αυτός ο τύπος φλεγμονής των αρθρώσεων αναφέρεται επίσης ως πυώδης αρθρίτιδα.

Purulent = πυώδης.

Προκαλείται συχνότερα από βακτηριακό παράγοντα, αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί ιογενής ή μυκητιασική φλεγμονή.

Συνήθως προσβάλλει ενήλικες και ηλικιωμένους που έχουν κάποια άλλη υποκείμενη πάθηση, όπως διαβήτη ή προϋπάρχουσα νόσο των αρθρώσεων. Προσβάλλει επίσης άτομα που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Ωστόσο, εμφανίζεται και σε παιδιά. Αναφέρεται ότι προσβάλλει συχνότερα παιδιά κάτω των 3 ετών κατά την παιδική ηλικία.

Τα μικρά παιδιά δεν είναι σε θέση να περιγράψουν καλά τα προβλήματά τους, οπότε είναι απαραίτητο να ανιχνεύονται οι δυσκολίες. Παραδείγματα είναι οι εξωτερικές εκδηλώσεις της φλεγμονής, όπως το πρήξιμο ή το κοκκίνισμα της άρθρωσης και η αναστολή της δραστηριότητας του παιδιού. Αυτό συμβαίνει επειδή η κίνηση επιδεινώνει τον πόνο.

Στους ενήλικες, η ηλικία άνω των 80 ετών έχει αναφερθεί ως παράγοντας κινδύνου. Με την ανάπτυξη της ιατρικής, η φλεγμονή μετά από παρακέντηση της άρθρωσης, ενδοαρθρική ένεση ή χειρουργική επέμβαση στην άρθρωση είναι πιο συχνή.

Σε αυτή την αρθρίτιδα, η ακριβής αιτία είναι άγνωστη, σε αντίθεση με τις ρευματικές παθήσεις των αρθρώσεων.

Η λοιμώδης αρθρίτιδα είναι επικίνδυνη κυρίως λόγω της σχετικά ταχείας καταστροφής της άρθρωσης. Επομένως, η έγκαιρη ανίχνευσή της και η έγκαιρη αλλά και αποτελεσματική θεραπεία είναι σημαντικές.

Είναι πρακτικό και σημαντικό να διακρίνουμε τη σηπτική αρθρίτιδα σε μη γονοκοκκική και γονοκοκκική μορφή. Η μη γονοκοκκική προκαλείται από διάφορα παθογόνα.

Η γονοκοκκική αρθρίτιδα προκαλείται από το βακτήριο Neisseria gonorrhoeae, το οποίο βρίσκεται πίσω από το σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα της γονόρροιας.

Έχουν κάποιες διαφορές, αλλά η έγκαιρη ανίχνευση και η έγκαιρη θεραπεία είναι κοινή και για τις δύο.

Μη γονοκοκκική και γονοκοκκική σηπτική αρθρίτιδα: σύγκριση στον πίνακα

Η πλειονότητα της σηπτικής αρθρίτιδας είναι οξεία νόσος. Σπάνια, εμφανίζεται μια χρόνια μορφή, η οποία αποτελεί επιπλοκή της φυματίωσης ή της μυκητιασικής νόσου.

Η αιτία της λοιμώδους αρθρίτιδας είναι η μετάδοση της λοίμωξης από άλλη περιοχή του σώματος απευθείας στην άρθρωση. Προτείνονται δύο κύριοι μηχανισμοί μετάδοσης.

Ο πρώτος είναι...

Η μετάδοση των παθογόνων μικροοργανισμών γίνεται με απευθείας διαδρομή από άλλη κοντινή φλεγμονή.

Τραύμα, ανεπεξέργαστος επιφανειακός δερματικός τραυματισμός ή διεισδυτικός τραυματισμός μέσω του δέρματος σε βαθύτερα στρώματα αποτελεί κίνδυνο. Μια παρόμοια οδός είναι η φλεγμονή του οστού κοντά στην άρθρωση (οστεομυελίτιδα).

Συμβαίνει σε οποιαδήποτε ηλικία.

Εναλλακτικά, η λοίμωξη μπορεί να εισαχθεί στην άρθρωση κατά την παρακέντηση της άρθρωσης ή κατά την εφαρμογή ενός φαρμάκου στην άρθρωση. Συμβαίνει η λοίμωξη να αναπτυχθεί μετά από χειρουργική επέμβαση στην άρθρωση, κατά τη διάρκεια τεχνητών αντικαταστάσεων κ.ο.κ.

Το δεύτερο παράδειγμα μετάδοσης είναι...

Τα βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί μπορούν επίσης να ταξιδέψουν στο ανθρώπινο σώμα μέσω του αίματος.

Αιματογενής οδός = μετάδοση παθογόνων μικροοργανισμών μέσω της κυκλοφορίας του αίματος.

Αυτή η μετάδοση μέσω του αίματος παρατηρείται επίσης στα παιδιά ως αποτέλεσμα φλεγμονής του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και αμυγδαλίτιδας (αμυγδαλίτιδα, γνωστή και ως αμυγδαλίτιδα). Ενδεχομένως κατά τη διάρκεια μιας λοίμωξης του εντέρου ή του ουροποιητικού συστήματος.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η φλεγμονή των δοντιών ή των ούλων. Στην περίπτωση αυτή υπάρχουν πυώδεις φυσαλίδες, αλλά και πυώδεις εναποθέσεις οπουδήποτε στο δέρμα. Στα παιδιά, συχνά στα δάχτυλα των χεριών, τα οποία έχουν τραυματιστεί και μολυνθεί παίζοντας έξω, στο χώμα κ.λπ.

Τα τσιμπήματα μπορεί επίσης να είναι η αιτία.

Επομένως, ακόμη και οι μικροτραυματισμοί πρέπει να αντιμετωπίζονται και η νόσος πρέπει να θεραπεύεται σε βάθος.

Ειδική φλεγμονή είναι η μόλυνση των αρθρώσεων στη γονόρροια ή η χρόνια φλεγμονή στη φυματίωση.

Η σηπτική αρθρίτιδα προκαλείται από βακτήρια, ιούς, μύκητες ή παράσιτα.

Ποια παθογόνα μπορούν να προκαλέσουν σηπτική αρθρίτιδα:

• Staphylococcus aureus (χρυσίζων σταφυλόκοκκος) - πάνω από το 50% των λοιμώξεων.
• Streptococcus haemolyticus και Pseudomonas
• Staphylococcus epidermidis
• Streptococcus pyogenes, περίπου 15-20% των περιπτώσεων
• Enterococcus faecium
• Enterococcus faecalis
• Haemophilus influenzae
• E. coli (Escherichia coli)
• Klebsiella pneumoniae
• Είδη σαλμονέλας - προκαλεί σαλμονέλωση
• Mycobacterium tuberculosis - φυματίωση
• Neisseria gonorrhoeae - γονόρροια
• Borrelia - νόσος του Lyme
• Proteus mirabilis
• Pseudomonas aeruginosa
• Bacteroides fragilis
• Candida albicans

Ενδιαφέροντα στοιχεία:
Περίπου το 60% των λοιμώξεων προκαλείται από χρυσό σταφυλόκοκκο.
Περίπου το 22% από στρεπτόκοκκο.
Για τους σεξουαλικά ενεργούς, προσέξτε τη γονόρροια.
Για τα παιδιά, εντεροβακτήρια, τα οποία βρίσκονται παντού γύρω μας, στο έδαφος, το νερό, τη βλάστηση, αποτελούν μέρος της εντερικής χλωρίδας όλων μας.
+ Για τα παιδιά, Kingella kingae - σε λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού.

Φυσικά, δεν αναπτύσσουν σηπτική αρθρίτιδα όλα τα άτομα που τραυματίζονται, έχουν φλεγμονή στο λαιμό τους ή τρυπούν τις αρθρώσεις τους.

Οι παράγοντες κινδύνου παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο.

Παράγοντες κινδύνου στην ανάπτυξη λοιμώδους αρθρίτιδας:

• Αποδυναμωμένη ανοσία
• ανοσοκατασταλτική αγωγή - όταν λαμβάνετε ανοσοκατασταλτικά φάρμακα
• ρευματικά νοσήματα των αρθρώσεων - ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός λύκος, νεανική αρθρίτιδα στα παιδιά κ.λπ.
• χρόνια νοσήματα όπως το
  • σακχαρώδης διαβήτης
  • κίρρωση του ήπατος
  • νεφρική νόσος
  • ογκολογικά νοσήματα
  • αιμορροφιλία
  • HIV
• χειρουργική αρθρώσεων και αντικατάσταση αρθρώσεων, αρθροσκόπηση κ.λπ.
• παρακέντηση αρθρικού υγρού της άρθρωσης
• έγχυση φαρμάκου στην άρθρωση
• έγχυση φαρμάκων και φαρμάκων - εθισμός στα ναρκωτικά
• αλκοολισμός
• Μεγάλη ηλικία, ήδη άνω των 60 ετών
• μακροχρόνια θεραπεία με κορτικοστεροειδή
• δερματική λοίμωξη κοντά στην άρθρωση
• φλεγμονή της ανώτερης αναπνευστικής οδού, των πνευμόνων, των νεφρών
• πυώδεις πληγές - ιδίως εκείνες που δεν έχουν υποβληθεί σε θεραπεία
• αιμοκάθαρση
• μεταμόσχευση
• χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση

Αναφέρεται κατά προσέγγιση επίπτωση 2-10 περιπτώσεων ανά 100.000 κατοίκους.

Το σύμπτωμα της σηπτικής αρθρίτιδας είναι ένα πρόβλημα στην άρθρωση. Τις περισσότερες φορές προσβάλλεται το γόνατο, το ισχίο ή ο αστράγαλος.

Ένας πρόχειρος διαχωρισμός χωρίζει την αρθρίτιδα σε:

• μονοαρθρίτιδα - προσβάλλεται μόνο 1 άρθρωση
• ολιγοαρθρίτιδα - δεν προσβάλλονται περισσότερες από 4 αρθρώσεις
• πολυαρθρίτιδα - φλεγμονή σε 5 ή περισσότερες αρθρώσεις

Παραπομπές:
Η πιο συχνή είναι η μη γονοκοκκική μονοαρθρίτιδα.
Περισσότερο από το 50% των ανθρώπων έχουν φλεγμονή στο γόνατο.

Άλλες εκτός από τα γόνατα είναι τα ισχία, οι αστράγαλοι, οι αγκώνες, οι ώμοι, οι καρποί και οι μικρές αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών.

Να θυμάστε:

Τις περισσότερες φορές πρόκειται για οξεία λοίμωξη.

Η πολυαρθρίτιδα είναι λιγότερο συχνή. Παρουσιάζεται, για παράδειγμα, σε μικρά παιδιά κάτω των 3 ετών ή σε νεογέννητα.

Σε ενήλικες και σεξουαλικά ενεργά άτομα μπορεί να υπάρχει γονοκοκκική πολυαρθρίτιδα. Προσβάλλονται πολλές αρθρώσεις. Η πολυαρθρίτιδα μπορεί να είναι μεταναστευτική, δηλαδή οι αρθρώσεις προσβάλλονται διαδοχικά.

Στη χρόνια σηπτική αρθρίτιδα, θα πρέπει να αναζητά κανείς ζυμομύκητες ή φυματίωση.

Και πώς εκδηλώνεται η λοιμώδης αρθρίτιδα;

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της σηπτικής αρθρίτιδας:

• οίδημα των αρθρώσεων - η άρθρωση είναι γεμάτη φλεγμονώδη συλλογή, έως και το 90% των περιπτώσεων
• ερυθρότητα του δέρματος πάνω από την άρθρωση
• αισθητά αυξημένη θερμοκρασία του δέρματος στη φλεγμονώδη περιοχή
• μειωμένη λειτουργία των αρθρώσεων - περιορισμένη κινητικότητα
• πόνος στις αρθρώσεις
• οποιαδήποτε κίνηση, ακόμη και η παραμικρή (παθητική), επιδεινώνει τον πόνο
• δυσκαμψία της άρθρωσης
• το διάτρητο (υγρό που αναρροφάται όταν τρυπηθεί η άρθρωση) είναι θολό, πυώδες, σαν κρέμα
• Γενικά συμπτώματα
  • Γενική αδυναμία
  • κόπωση
  • ρίγος - ρίγη, όταν η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται
  • αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σε πυρετό
  • αυξημένος καρδιακός ρυθμός και σφυγμός, σφυγμός
  • εφίδρωση
  • ατονία, ωχρότητα
  • έλλειψη όρεξης
  • απώλεια βάρους
  • στα μικρά παιδιά είναι αισθητή
    • χωλότητα
    • άρνηση άσκησης, δραστηριότητας
    • το παιδί παραμένει παθητικό
    • δεν θέλει να κινηθεί και να παίξει
      • προσοχή = ένα σημαντικό σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά με το παιδί
    • ένα παράδειγμα αυτής της κατάστασης στη φλεγμονή του ισχίου είναι ότι το παιδί κλαίει όταν αλλάζει πάνα

Η έγκαιρη ανίχνευση και η έγκαιρη θεραπεία είναι σημαντική.
Υπάρχει κίνδυνος μόνιμης και μη αναστρέψιμης βλάβης της άρθρωσης.

Η διάγνωση γίνεται και με βάση το ιστορικό. Ένα άτομο παραπονιέται για τις δυσκολίες που παρουσιάζει. Ο γιατρός εξετάζει την άρθρωση, λαμβάνει μια κλινική εικόνα. Οι ορατές αλλαγές θα προωθήσουν τον περιορισμό της κίνησης και την επιδείνωση του πόνου κατά την κίνηση.

Προστίθενται εργαστηριακές εξετάσεις αίματος, δηλαδή CRP, καθίζηση, καθώς και βασική γενική αίματος, στην οποία θα υπάρχουν αυξημένες τιμές λευκοκυττάρων (λευκών αιμοσφαιρίων), καλλιέργεια αίματος.

Θα συμπληρωθούν απεικονιστικές εξετάσεις, δηλαδή:

• X-RAY
• ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΑ
• ΑΞΟΝΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• σπινθηρογράφημα

Ακολουθεί παρακέντηση της άρθρωσης - αρθρικό υγρό.

Το παρακέντηση (υγρό που εγχέεται από την άρθρωση) θα είναι θολό, πυώδες, που μοιάζει με κρέμα. Το δείγμα αποστέλλεται για μικροβιολογική εξέταση και ευαισθησία στα αντιβιοτικά.

Η διαφορική διάγνωση και ο προσδιορισμός της ακριβούς αιτίας του προβλήματος είναι σημαντική. Οι συγκεκριμένες φλεγμονές θα έχουν διαφορετική θεραπεία.

Παράδειγμα:

• Ουρική αρθρίτιδα
• μη μολυσματική αρθρίτιδα, ρευματικές παθήσεις
• αντιδραστική αρθρίτιδα
• οστεοαρθρίτιδα
• κάταγμα
• Νόσος του Lyme
• και άλλα

Η πορεία είναι οξεία στην πλειονότητα των περιπτώσεων.

Παρατηρείται αιφνίδια επιδείνωση της κινητικότητας της άρθρωσης, η οποία προκαλεί τη συσσώρευση φλεγμονώδους πυώδους εξίδρωσης. Φυσικά, υπάρχει εξωτερικά ορατό οίδημα, ερυθρότητα του δέρματος πάνω από την άρθρωση με υψηλότερη θερμοκρασία του δέρματος.

Η ερυθρότητα του δέρματος πάνω από την άρθρωση μπορεί να μην είναι πάντα παρούσα.

Η άρθρωση είναι δύσκαμπτη. Ο πόνος είναι έντονος και επιδεινώνεται με την παραμικρή κίνηση.

Προστίθεται γενική δυσφορία, όπως και σε άλλες εμπύρετες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της κόπωσης και της γενικής αδυναμίας. Η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται, έως και πάνω από 38 °C, συνοδευόμενη από ρίγη.

Στα μικρά παιδιά, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε την ασθένεια, καθώς δεν μπορούν να πουν τι τα ενοχλεί. Τα εξωτερικά συμπτώματα και οι γενικές εκδηλώσεις θα επιδεινωθούν με γενική ανησυχία, κλάμα, ιδιαίτερα όταν μετακινούνται. Το παιδί θα είναι παθητικό, δεν θα παίζει.

Τις περισσότερες φορές πρόκειται για μονοαρθρίτιδα μιας μεγάλης άρθρωσης.

Μερικές φορές, όμως, μπορεί να είναι φλεγμονή πολλών αρθρώσεων ή μεσαίων αρθρώσεων και μικρών αρθρώσεων του χεριού και του ποδιού.

Η χρόνια πορεία είναι λιγότερο συχνή. Συνήθως συνοδεύει ασθένειες όπως η νόσος του Lyme, η φυματίωση (η οποία αναπτύσσεται αργά) ή η λοίμωξη που προκαλείται από τον ζυμομύκητα Candida albicans.

Σε ορισμένα άτομα, η νόσος μπορεί επίσης να έχει άτυπη πορεία, κυρίως σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς, αλλά και σε τοξικομανείς. Το πρόβλημα είναι ότι οι λοιμώξεις των αρθρώσεων μπορεί να παραβλέπονται.

Σε κάθε περίπτωση, η άμεση θεραπεία είναι απαραίτητη, διαφορετικά η σηπτική φλεγμονή της άρθρωσης προκαλεί την καταστροφή της αρκετά γρήγορα - ακόμη και μέσα σε λίγες ημέρες.

Η αμέλεια και η καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να προκαλέσει την εξάπλωση της λοίμωξης στους γύρω μαλακούς ιστούς. Η κατάσταση γενικής σήψης αποτελεί επίσης κίνδυνο.