Σκολίωση στα παιδιά, στην ενήλικη ζωή: ποιες είναι οι αιτίες, τα συμπτώματα, οι βαθμοί;

Η σκολίωση είναι ο τεχνικός όρος για την πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Είναι μια κατάσταση παθολογικής κακής ευθυγράμμισης. Μπορεί να προκληθεί από λανθασμένη στάση του σώματος αλλά και από άλλα προβλήματα υγείας.

Συνηθέστερα συναντάται στην εφηβεία και στα παιδιά. Ωστόσο, μπορούν να προσβληθούν άτομα οποιασδήποτε ηλικίας.

Ελληνικά: σκολιός = στραβός, λυγισμένος.
Ο Γαληνός Κλαύδιος το 130 έως 200 μ.Χ. περιέγραψε τη σκολίωση ως την πρώτη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης.

Αυτός ο τύπος παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης θεωρείται ότι επηρεάζει περίπου το 3% του πληθυσμού.

Η σκολίωση εμφανίζεται ακόμη και υπό φυσιολογικές συνθήκες. Αλλά μόνο σε ορισμένο βαθμό. Η παροδική παρεκτόπιση της σπονδυλικής στήλης εμφανίζεται όταν ασκείται μονομερές φορτίο, για παράδειγμα, όταν μεταφέρουμε με το ένα χέρι μια τσάντα για ψώνια.

Η σπονδυλική στήλη έχει μια φυσιολογική καμπυλότητα

Η σπονδυλική στήλη αποτελεί σημαντικό τμήμα του μυοσκελετικού συστήματος του ανθρώπινου σώματος. Αυτό σημαίνει ότι έχει σημαντική λειτουργία κίνησης και στήριξης. Επιπλέον, είναι σημαντική από την άποψη της προστασίας του νωτιαίου μυελού, ο οποίος διέρχεται από τον σπονδυλικό σωλήνα.

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από σπονδύλους. Υπάρχουν 33 έως 34 σπόνδυλοι.

Η σπονδυλική στήλη χωρίζεται σε διάφορα τμήματα:

• αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης - 7 σπόνδυλοι = C1 έως C7
• θωρακική σπονδυλική στήλη - 12 σπόνδυλοι = Θ1 έως Θ12
• Οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης - 5 σπόνδυλοι = L1 έως L5
• ιερή σπονδυλική στήλη - 5 ή 6 σπόνδυλοι = S1 έως S5 (S6), που μαζί σχηματίζουν το ιερό οστό.
• ιερό οστό - 4 ή 5 σπόνδυλοι = Co1 έως Co4 (Co5)

Στα λατινικά αναφέρονται ως σπόνδυλοι: C - vertebrae ecrvicales. Th - vertebrae htoracicae L - vertebrae lumbales S - vertebrae sacrales Co - vertebrae coccygeae

Από το κεφάλι έως τη λεκάνη, αποτελούν περίπου το 35% του μήκους του ανθρώπινου σώματος.

Λατινική ονομασία: Columna vertebralis.

Οι σπόνδυλοι σχηματίζουν τον σπονδυλικό σωλήνα μέσα από τον οποίο διέρχεται ο νωτιαίος μυελός (medulla spinalis). Ο νωτιαίος μυελός εκτείνεται από το κεφάλι μέχρι περίπου τον δεύτερο οσφυϊκό σπόνδυλο - L2.

Η σπονδυλική στήλη είναι μια μονάδα που αποτελείται από τους σπονδύλους. Μαζί με τους μεσοσπονδύλιους δίσκους (disci intervertebrales), τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, τους συνδέσμους και τους μυς, αποτελεί μια τέλεια λειτουργική μονάδα. Η αλληλεπίδραση όλων των δομών και το συγκεκριμένο σχήμα μας εγγυώνται την κινητικότητα.

Η κινητικότητα είναι διαφορετική σε κάθε τμήμα.

Η μεγαλύτερη κινητικότητα είναι στο αυχενικό τμήμα. Η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ενισχύεται από πλευρές, οι οποίες περιορίζουν σε κάποιο βαθμό το εύρος κίνησης. Το μικρότερο εύρος κίνησης είναι στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Το ιερό τμήμα είναι ακίνητο. Ο κόκκυγας έχει περιορισμένη ικανότητα κίνησης προς τα εμπρός και προς τα πίσω.

Οι κινήσεις της σπονδυλικής στήλης χωρίζονται σε:

1. Προσανατολισμός - κάμψη προς τα εμπρός
2. οπισθοδρόμηση - κάμψη
3. οπισθοδρόμηση - κάμψη προς τα εμπρός
4. περιστροφή - στροφή ή συστροφή
5. κυκλικές κινήσεις - συνδυασμοί αυτών
6. ανάρτηση - επίσης σημαντική για την απορρόφηση των κραδασμών που παρέχουν οι δίσκοι

Η σπονδυλική στήλη είναι φυσικά (φυσιολογικά) καμπυλωμένη σε διάφορα τμήματα.

Η σπονδυλική στήλη είναι φυσικά καμπυλωμένη.

Αυτή η αξονική καμπυλότητα είναι σημαντική για τη λειτουργία στήριξης και κίνησης. Εντός ενός συγκεκριμένου εύρους, η καμπυλότητα είναι φυσιολογική = φυσιολογική.

Αναφέρεται ως λόρδωση και κύφωση.

Α. Η λόρδωση είναι μια προς τα εμπρός καμπυλότητα - αυχενική και οσφυϊκή. Κορυφώνεται στο C4-C5 στον αυχένα και στο L3-L4 στα ισχία.

Β. Η κύφωση είναι μια προς τα πίσω καμπυλότητα - θωρακική και ιερή. Κορυφώνεται στη θωρακική περιοχή Th6-Th7.

Εναλλάσσονται με την ακόλουθη σειρά: αυχενική λόρδωση > θωρακική κύφωση > οσφυϊκή λόρδωση > ιερή κύφωση

Η σπονδυλική στήλη μπορεί να επηρεαστεί από διάφορες παθήσεις. Μία από αυτές είναι η σκολίωση.

Η σκολίωση εμφανίζεται σε κάποιο βαθμό σε κάθε άνθρωπο. Είναι πιο αισθητή στην περιοχή των σπονδύλων Θ3-Θ5. Επιτείνεται παροδικά όταν στέκεστε στο ένα πόδι, αλλά και όταν μεταφέρετε ένα φορτίο στο ένα χέρι.

Διαβάστε περισσότερα:ΥπερλόρδωσηΥπερκύφωση

Η σκολίωση είναι...

Σύμφωνα με τον ορισμό της σκολίωσης, είναι μια κατάσταση νοσηρής καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης προς τα πλάγια από την άποψη του μετωπιαίου επιπέδου, κατά περισσότερο από 10 μοίρες.

Πρόκειται για μια τρισδιάστατη παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης.

Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις της σκολίωσης. Λαμβάνουν υπόψη, για παράδειγμα, την πλευρά, την έκταση ή τη θέση της καμπύλης. Μια άλλη σημαντική ταξινόμηση είναι σύμφωνα με την αιτιολογία, δηλαδή την προέλευση της σκολίωσης.

Η καμπυλότητα στα δεξιά ταξινομείται ως δεξιόστροφη και στα αριστερά ως σινιστρόστροφη (αριστερόστροφη). Από τα λατινικά dexter = δεξιά και sinister = αριστερά.

Ο πίνακας δείχνει την ταξινόμηση ανάλογα με την εντόπιση της καμπυλότητας

Μια άλλη μορφή διαχωρίζει τη σκολίωση ανάλογα με την έκταση. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται η ταξινόμηση Cobb-Lippman σε 4 βασικές βαθμίδες.

Ο πίνακας παρουσιάζει τους 4 βαθμούς σκολίωσης σύμφωνα με τους Cobb-Lippman

Ως αποτέλεσμα, οι καμπύλες είναι επίσης γνωστές ως κυφοσκολίωση ή λορδοσκολίωση. Σε αυτές τις περιπτώσεις συνδέονται επίσης παραμορφώσεις κύφωσης και λόρδωσης. Η σκολίωση εμφανίζεται συχνότερα μαζί με κύφωση στο επίπεδο του θώρακα.

Υποκύφωση = χαμηλή/μειωμένη καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης ή υπερκύφωση = υπερβολική/υπερβολική κύφωση

Με βάση την ηλικία κατά την οποία εντοπίζεται η διαταραχή της κύρτωσης, αξιολογείται επίσης ως:

• βρεφική - σε παιδιά κάτω των 3 ετών
• νεανική - σε παιδιά ηλικίας 3 έως 10 ετών
• εφηβική - σε παιδιά ηλικίας άνω των 10 ετών

Υπάρχει επίσης διαχωρισμός ανάλογα με τις δομικές αλλαγές που υπάρχουν. Τότε μιλάμε για δομική και μη δομική σκολίωση.

Στην περίπτωση της πρώτης, υπάρχει βλάβη (παραμόρφωση) στη δομή του σπονδύλου, του μεσοσπονδύλιου δίσκου και των γύρω μαλακών συστατικών. Η βλάβη είναι είτε σοβαρή είτε, αντίθετα, ήπια ή αντισταθμιστική. Η σοβαρή βλάβη είναι πάντα δομική. Στην ήπια και αντισταθμιστική βλάβη, μπορεί να μην υπάρχει δομική παραμόρφωση.

Η σκολίωση ή η καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης μπορεί να έχει σχήμα γράμματος C. Στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ως σκολίωση μεγάλου τόξου. Μπορεί επίσης να αναφέρεται ως σκολίωση ενός τόξου. Αυτή η μορφή είναι σπανιότερη.

Μια άλλη περίπτωση είναι η σκολίωση σε σχήμα S (αντισταθμιστική). Αναφέρεται ως σκολίωση διπλής καμπύλης. Η καμπυλότητα βρίσκεται στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, στη μετάβαση της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης ή στα ισχία.

Η τελευταία είναι η σκολίωση με πολλαπλές καμπύλες. Σε αυτήν υπάρχουν περισσότερες καμπύλες, τρεις ή και τέσσερις.

Ρωτάτε για την αιτία της σκολίωσης;

Στην περίπτωση αυτής της παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης, υπάρχουν διάφορες αιτίες. Με βάση τις αιτίες, η σκολίωση χωρίζεται σε διάφορες μορφές.

Στον παρακάτω πίνακα παρατίθενται οι μορφές σκολίωσης ανάλογα με την αιτία

Όπως αναφέρεται στον πίνακα, η αιτία της σκολίωσης μπορεί να μην είναι γνωστή. Υπάρχουν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που, ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία, μπορούν να πυροδοτήσουν την ανάπτυξη της παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης.

Για τη σκολίωση, οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

• γενετική προδιάθεση
• φύλο
• πιο συχνή στα κορίτσια κατά την εφηβεία
  • πιθανή επίδραση των ορμονών
• σεξουαλική ωριμότητα
• ύψος
• ελαττωματική στάση του σώματος
• κακές συνήθειες άσκησης
• μυϊκές ανισορροπίες
• Διαφορές στο μήκος των κάτω άκρων
• αθλητικές δραστηριότητες, ιδίως μονομερής φόρτιση
  • τένις
  • γκολφ
• τραυματισμοί
• παίξιμο μουσικού οργάνου
• παχυσαρκία

Τα κορίτσια έχουν 5 έως 10 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν σκολίωση μεγαλύτερη από 30 μοίρες. Τα παιδιά κάθονται πολύ ώρα και κινούνται πολύ λίγο.

Η σημερινή σύγχρονη εποχή φέρνει πολλά πλεονεκτήματα, από την άλλη πλευρά όμως και μειονεκτήματα. Τα παιδιά έχουν υιοθετήσει έναν καθιστικό τρόπο ζωής, τους λείπει η κίνηση.

Το καθισιό αποδυναμώνει τους μύες της πλάτης, της κοιλιάς και συνεπώς ολόκληρο τον πυρήνα του σώματος. Αυτό έχει γενικά αρνητικές επιπτώσεις στο μυοσκελετικό σύστημα και τον οργανισμό του παιδιού.

Η επαρκής κίνηση στα παιδιά προάγει τη μυϊκή δύναμη, την ισορροπία και τη σωστή στάση του σώματος. Επομένως, είναι σημαντικό να οδηγηθούν τα παιδιά σε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, σε αθλητικές δραστηριότητες. Το κολύμπι, το τρέξιμο, το ποδόσφαιρο ή το καράτε είναι κατάλληλα.

Η σωματική δραστηριότητα έχει θετική επίδραση στην υγιή ανάπτυξη του παιδιού,
όχι μόνο στο μυοσκελετικό σύστημα, αλλά και στο νευρικό σύστημα και σε ολόκληρο τον οργανισμό.

Εκτός από την άσκηση, η ορθολογική διατροφή είναι σημαντική για την πρόληψη του υπερβολικού βάρους και της παχυσαρκίας. Το υπερβολικό σωματικό βάρος συμβάλλει σε προβλήματα της σπονδυλικής στήλης και άλλα δευτερογενή προβλήματα ή ασθένειες στην ενήλικη ζωή.

Διαβάστε τα άρθρα:Υπέρβαρο και παχυσαρκία σε παιδιά και νέουςΜεσογειακού τύπου διατροφή

Η παρουσία συμπτωμάτων επηρεάζεται από τη μορφή της σκολίωσης, τη σοβαρότητα και την έκτασή της. Στην ιδιοπαθή σκολίωση πρώτου βαθμού, μπορεί να μην παρατηρήσουμε καμία παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Από την άλλη πλευρά, στην περίπτωση του δεύτερου και υψηλότερου βαθμού, ακόμη και ένας απλός άνθρωπος μπορεί να την εντοπίσει.

Οι εκδηλώσεις της σκολίωσης μπορεί να είναι ή να μην είναι ορατές με την πρώτη ματιά. Ως εκ τούτου, οι τακτικές εξετάσεις με γιατρό είναι απαραίτητες για την έγκαιρη ανίχνευση του προβλήματος.

Η κατάσταση αλλάζει στην περίπτωση της δευτεροπαθούς σκολίωσης. Σε αυτή την περίπτωση, τα συμπτώματα εξαρτώνται από την υποκείμενη ή τη συνοδό νόσο και από το αν επηρεάζονται ένα ή περισσότερα όργανα. Επομένως, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν είναι συγγενής ή επίκτητη.

Σε σοβαρή εξάρθρωση, μπορεί να διαταραχθούν οι λειτουργίες των θωρακικών οργάνων, του αναπνευστικού ή του καρδιαγγειακού συστήματος.

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη μπορεί να μην υπάρχει καθόλου. Επομένως, το παιδί δεν δείχνει ότι έχει πρόβλημα. Εναλλακτικά, μπορεί να υπάρχει μόνο με ήπια ένταση ή να εμφανίζεται μετά από σωματική άσκηση και με κόπωση. Εμφανίζεται όταν κάθεται ή στέκεται για παρατεταμένες περιόδους.

Και ακριβώς λόγω της απουσίας πόνου είναι απαραίτητο να δίνεται προσοχή στη στάση του σώματος, στο στερεότυπο της κίνησης, στη σπονδυλική στήλη και στη συνολική στάση του παιδιού.

Η διαφορά στο ύψος των ώμων αναγνωρίζεται από το γεγονός ότι ο ένας ώμος βρίσκεται σε χαμηλότερη θέση από τον άλλο. Για το λόγο αυτό, ο ένας ώμος μπορεί να φαίνεται μακρύτερος από τον άλλο. Το κεφάλι είναι σκυφτό.

Κοιτάζοντας την πλάτη, οι ωμοπλάτες είναι ορατές. Η μία ωμοπλάτη είναι πιο ευδιάκριτη από την άλλη. Ο κορμός μπορεί να είναι κοντύτερος από τη μία πλευρά, περιστρεφόμενος.

Σχηματίζεται μια καμπούρα ή ένας κόρφος.

Υπάρχει μια ανομοιομορφία στους γοφούς, στη λεκάνη. Το οστό του ισχίου είναι ψηλότερα στη μία πλευρά. Το σώμα γέρνει προς τη μία πλευρά.

Περίληψη των κύριων χαρακτηριστικών:

• Κλίση του κεφαλιού
• ο ένας ώμος ψηλότερα
• Το ένα χέρι είναι σαν να είναι μακρύτερο.
• η μία ωμοπλάτη εκτείνεται
• κλίση κορμού
• καμπούρα ή καμπούρα και τονισμός της στην ύπτια θέση
• Παραμόρφωση των πλευρών, του θώρακα
• ανομοιομορφία στους γοφούς - ασυμμετρία στην αυχενική περιοχή
• το αποτέλεσμα είναι η συντόμευση του ενός άκρου (ανύψωση της πλευράς της λεκάνης, όχι συντόμευση του άκρου)
• Κλίση του σώματος
• σε ύπτια θέση, έμφαση στην καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης

Η σκολίωση διαγιγνώσκεται συχνότερα στην παιδική ηλικία μεταξύ 10 και 18 ετών. Συνήθως προσβάλλει ταχέως αναπτυσσόμενα και λεπτόσωμα κορίτσια. Λιγότερες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται αργότερα στη ζωή.

Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητη η τακτική προληπτική εξέταση της σπονδυλικής στήλης από παιδίατρο.

Σημαντικό:
Σημαντικό ρόλο παίζουν φυσικά και οι γονείς.
Θα πρέπει να είναι ενήμεροι για την κατάσταση του μυοσκελετικού συστήματος του παιδιού.
Θα πρέπει να παρακολουθούνται τα εξής: Η υγεία του παιδιού πρέπει να ελέγχεται από τους γονείς του:
Η στάση του σώματος, το βάδισμα, οι συνήθειες κίνησης
από όλες τις πλευρές:
από μπροστά, από πίσω, από το πλάι, επίσης σε ύπτια θέση.

Να θυμάστε ότι η σπονδυλική στήλη μπορεί να επηρεαστεί από διάφορες μορφές παραμορφώσεων και ασθενειών.

Παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης ανά συχνότητα:

1. Σκολίωση: ιδιοπαθής σκολίωση των εφήβων
2. συγγενής σκολίωση
3. συγγενής κύφωση
4. παιδική ιδιοπαθής σκολίωση
5. νεανική ιδιοπαθής σκολίωση
6. κύφωση σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες
7. σπονδυλόλυση και σπονδυλολίσθηση
8. νευρομυϊκή σκολίωση
9. Παραμορφώσεις σε σύνδρομα

Η διάγνωση απαιτεί λήψη ιστορικού και κλινική εξέταση. Διερευνάται η οικογενειακή εμφάνιση και, στα κορίτσια, η εμμηναρχή, δηλαδή η έναρξη της πρώτης εμμήνου ρύσεως.

Ο γιατρός εξετάζει τη σπονδυλική στήλη, την καμπυλότητά της, τη συμμετρία των ώμων, των ισχίων, αξιολογεί την αντεστροφή, την πιθανή εμφάνιση καμπούρας και την ανύψωση των ωμοπλάτων, μια λειτουργική δοκιμασία της σπονδυλικής στήλης.

Αξιολογούνται η κύρια καμπύλη, η αντισταθμιστική καμπύλη, ο τελικός σπόνδυλος, ο σπόνδυλος κορυφής, ο προσανατολισμός της καμπύλης, ο εντοπισμός της.

Χρησιμοποιούνται χάρακας, αλφάδι (μέτρηση της προεξοχής των πλευρών - καμπούρα ή λοξό), σκολιόμετρο. Μέθοδοι διαλογής όπως η δοκιμασία αντεστροφής του Adams, η αξιολόγηση του βαθμού οστικής ωριμότητας, η μέτρηση της σπονδυλικής περιστροφής, ο προσδιορισμός της οστικής ηλικίας σύμφωνα με τη ζώνη Risser και άλλες.

Εάν είναι απαραίτητο, προστίθεται νευρολογική εξέταση. Αυτή περιλαμβάνει επίσης ΗΜΓ, ΗΕΓ. Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι απαραίτητη η καρδιολογική εξέταση (ECHO) και η ζωτική χωρητικότητα των πνευμόνων και η ενδοκρινολογική εξέταση.

Από τις απεικονιστικές μεθόδους επιλέγεται η ακτινογραφία. Οι εικόνες λαμβάνονται από διαφορετικές πλευρές και σε διαφορετικές θέσεις. Στη συνέχεια αξιολογούνται οι γωνίες, π.χ. η γωνία Cobb και η μέτρηση της σοβαρότητας της καμπυλότητας της σπονδυλικής στήλης. Η εξέταση αυτή μπορεί να συμπληρωθεί με αξονική ή μαγνητική τομογραφία, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αξιολόγηση του σπονδυλικού σωλήνα και των νωτιαίων νεύρων.

Η εξέλιξη της σκολίωσης εξαρτάται από τη μορφή της και τη σχετιζόμενη νόσο. Για παράδειγμα, η νευρομυϊκή σκολίωση θεωρείται ότι εξελίσσεται, δηλαδή η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης εξελίσσεται.

Το 80% των περιπτώσεων σκολίωσης αναπτύσσεται χωρίς γνωστή αιτία.

Τα έφηβα κορίτσια με την εφηβική μορφή σκολίωσης έχουν αυξημένη πιθανότητα υποστροφής της σπονδυλικής στήλης.

Πιστεύεται ότι εμπλέκεται μια πολυπαραγοντική επίδραση, όπως η πολύ γρήγορη ανάπτυξη και η επίδραση των ορμονικών αλλαγών.

Αντίθετα, στην περίπτωση της βρεφικής σκολίωσης, η οποία είναι πιο συχνή στα νεαρά αγόρια, η παραμόρφωση εξαφανίζεται καθώς προχωρά η ανάπτυξη.

Είναι σημαντικό να σκεφτούμε τους παράγοντες κινδύνου που θα ευνοήσουν την εξέλιξη της παραμόρφωσης της σπονδυλικής στήλης και να τους εξαλείψουμε. Για το λόγο αυτό, είναι απαραίτητο να καθοδηγούμε τα παιδιά από μικρή ηλικία προς τη σωματική δραστηριότητα.

Το παιδί δεν θα παραπονιέται...

Φυσικά, είναι απαραίτητο να σκεφτούμε το κατάλληλο είδος άθλησης για να αποφύγουμε την άσκοπη υπερφόρτωση του οργανισμού του παιδιού. Τα παιδιά μπορούν να αντεπεξέλθουν ψυχικά στην επίθεση της άθλησης και δεν θα παραπονεθούν για κόπωση.

Σίγουρα επίσης για να ευχαριστήσουν τους γονείς τους.

Αργότερα, η υπερβολική αθλητική επιβάρυνση μπορεί να εκδηλωθεί σε προβλήματα με το μυοσκελετικό σύστημα, τις αρθρώσεις.

Οι γονείς και ο παιδίατρος σημειώνουν τη στάση του σώματος, τα πρότυπα κίνησης και τη σπονδυλική στήλη στο σύνολό της, από κάθε πλευρά. Καθώς η σκολίωση εξελίσσεται, ο πόνος στη σπονδυλική στήλη μπορεί να μην εμφανίζεται.

Πιστεύεται ότι η μεγαλύτερη εξέλιξη της σπονδυλικής δυσαρμονίας συμβαίνει κατά τη διάρκεια της εφηβείας και της ανάπτυξης. Η σκολίωση στην ενήλικη ζωή θα έχει ήδη ελάχιστη εξέλιξη.

Πρόληψη προβλημάτων σπονδυλικής στήλης και σκολίωσης

Στην περίπτωση της σκολίωσης, η λανθασμένη στάση του σώματος έχει αρνητικές επιπτώσεις. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να ξεκινήσετε με τη σωστή στάση του σώματος και το σωστό κάθισμα από μικρή ηλικία.

Η τακτική άσκηση, τα σωστά υποδήματα και η αποφυγή υπερφόρτωσης της σπονδυλικής στήλης είναι σημαντικά.

Αυτό περιλαμβάνει την προαναφερθείσα επιλογή κατάλληλων αθλητικών δραστηριοτήτων. Συνιστάται η κολύμβηση, το περπάτημα και η παραμονή σε εξωτερικούς χώρους.