Soor, ωίδιο, βάτραχος: Πώς να απαλλαγείτε από τον βάτραχο στο στόμα; + Τι βοηθά για το soor

Το Soor (κοινώς γνωστό ως πονόλαιμος ή πονόλαιμος βατράχου) είναι μια μυκητιασική (ζυμομύκητας, μύκητας) λοίμωξη που προσβάλλει τον στοματικό βλεννογόνο. Εμφανίζεται σε νεογέννητα και βρέφη κυρίως γύρω στη δωδέκατη εβδομάδα ζωής. Προσβάλλει το 5% έως 15% όλων των παιδιών.

Μπορεί να μεταδοθεί στο μωρό κατά τη διάρκεια του ίδιου του τοκετού μέσω του αμνιακού υγρού στο οποίο συνήθως βρίσκεται ο ζυμομύκητας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μεταδίδεται αργότερα κατά τη διάρκεια του θηλασμού, ιδίως εάν η μητέρα έχει φλεγμονώδεις θηλές.

Υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης αλευρώδους μύκητα σε πρόωρα νεογνά με χαμηλό βάρος μετά τη γέννηση.

Εκδηλώνεται ως λευκή επίστρωση κυρίως στον βλεννογόνο του ουρανίσκου, της γλώσσας και των μάγουλων. Η εμφάνισή του μοιάζει με πηγμένο γάλα.

Ωστόσο, σε αντίθεση με το πηγμένο γάλα, το soor δεν μπορεί να αφαιρεθεί μηχανικά. Προσπαθώντας να καθαρίσει το στόμα του μωρού νομίζοντας ότι πρόκειται για υπολείμματα γάλακτος, η προσβεβλημένη περιοχή μπορεί να αρχίσει να αιμορραγεί λόγω ερεθισμού.

Η νόσος είναι δυσάρεστη. Προκαλεί πόνο και τοπική αιμορραγία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα δυσκολία στο θηλασμό και ιδιόρρυθμη συμπεριφορά στο μωρό.

Συχνά παρατηρείται δευτερογενής μετάδοση της λοίμωξης στη θηλή της θηλάζουσας μητέρας και αντίστροφα. Επομένως, είναι προτιμότερο να ταΐζετε το μωρό με μπιμπερό κατά τη διάρκεια της ασθένειας. Το μπιμπερό πρέπει να καθαρίζεται σχολαστικά μετά από κάθε χρήση.

Εκτός από τον σχολαστικό καθαρισμό των μπιμπερό, οι πιπίλες πρέπει επίσης να βράζονται τακτικά σε ζεστό νερό. Εάν ο θηλασμός επιμένει, η μητέρα πρέπει φυσικά να διασφαλίζει την κατάλληλη υγιεινή και φροντίδα του μαστού.

Μεταξύ των λοιμογόνων παραγόντων των μυκητιασικών ασθενειών του στοματικού βλεννογόνου, οι οποίες περιλαμβάνουν πληγές, ο ζυμομύκητας candida albicans έχει το υψηλότερο ποσοστό εκπροσώπησης.

Τα τελευταία χρόνια έχουν επίσης έρθει στο προσκήνιο άλλα μη αλβανικά είδη μυκήτων, όπως η candida glabrata, η candida krusei, η candida tropicalis και τα είδη candida.

Οι αιτιολογικοί παράγοντες της νόσου είναι μύκητες (μυκητιάσεις, candida) που επιβιώνουν ως σαπρόφυτα στη ρίζα της γλώσσας στους ενήλικες ανθρώπους. Εάν δεν μειωθεί η ανοσία λόγω διαφόρων αιτιών της νόσου, παραμένουν εκεί. Όταν όμως η ανοσία μειώνεται, οι μύκητες υπεραναπτύσσονται.

Τα νεογέννητα μωρά έχουν ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα. Γι' αυτό συχνά υποφέρουν από ασθένειες ζυμομυκήτων. Δεν υπάρχει ισορροπία μεταξύ των μυκήτων και της φυσικής χλωρίδας στη στοματική κοιλότητα. Οι μύκητες γίνονται κυρίαρχοι και επιβλαβείς.

Με τη σταδιακή ανάπτυξη της ανοσίας στα παιδιά, ο αριθμός των ασθενειών μειώνεται. Εάν η ασθένεια επιμένει ή επανεμφανίζεται, είναι απαραίτητο να αναζητηθεί η αιτία της ανεπαρκούς ή μειωμένης ανοσίας από άλλες παθολογικές αιτίες.

Η νόσος εκδηλώνεται με τη μορφή των λεγόμενων "κηλίδων γάλακτος", οι οποίες δεν μπορούν να σκουπιστούν. Οι κηλίδες αυτές ονομάζονται κηλίδες γάλακτος λόγω του λευκού έως ελαφρώς κίτρινου χρώματός τους και επειδή θυμίζουν έντονα τα υπολείμματα του πηγμένου γάλακτος μετά το θηλασμό. Αιμορραγούν και είναι επώδυνες όταν αφαιρούνται με τη βία μηχανικά.

Ο πόνος δεν εμφανίζεται σε κάθε μωρό. Τις περισσότερες φορές είναι το ερεθισμένο στόμα που προκαλεί τον πόνο. Ο πόνος προκαλεί στο μωρό νευρικότητα και δυσαρέσκεια ή άρνηση του στήθους. Το μωρό τότε γίνεται ανήσυχο, δακρυσμένο και συχνά πεινάει λόγω της έλλειψης σίτισης. Η πείνα αυξάνει τη δυσαρέσκεια και οι μητέρες συχνά βρίσκονται σε έναν φαύλο κύκλο.

Δεδομένου ότι το soor είναι αρκετά συχνό στα νεογέννητα, οποιοσδήποτε γιατρός μπορεί να το εντοπίσει με γυμνό μάτι, ακόμη και οι μητέρες. Πρόκειται για τη λεγόμενη οφθαλμολογική εξέταση.

Για την πραγματική, εργαστηριακή επιβεβαίωση του μύκητα απαιτείται μικροσκοπική εξέταση με επιβεβαίωση της καλλιέργειας του αιτιολογικού παράγοντα. Αυτό είναι σημαντικό για τη διαφοροποίηση του τύπου του μύκητα και στη συνέχεια την κατάλληλη θεραπεία.

Η πορεία της νόσου μπορεί να ακολουθηθεί από τη γέννηση έως τη νηπιακή ηλικία. Ωστόσο, εμφανίζεται συχνότερα κατά τις δύο πρώτες εβδομάδες της ζωής. Κατά μέσο όρο, προσβάλλει περίπου το 10% των νεογέννητων από το σύνολο των νεογνών.

Μορφές του soor:

1. Ήπια μορφή της νόσου - τοπική μυκητίαση (η νόσος εμφανίζεται τοπικά, προσβάλλοντας συνήθως τον βλεννογόνο της υπερώας, της γλώσσας και των μάγουλων)
2. Σοβαρή μορφή της νόσου - συστηματική μυκητιασική νόσος (υπερανάπτυξη μυκήτων με επακόλουθη προσβολή άλλων οργανικών συστημάτων)

Μη επιπλεγμένη πορεία της νόσου

Η πορεία της νόσου είναι σχεδόν πάντα χωρίς σοβαρές επιπλοκές. Η ανωριμότητα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι προσωρινή. Με την ανάπτυξη του μωρού, την ανοσία του αλλά και με τη συμβολή της κατάλληλης θεραπείας, η νόσος εξαφανίζεται το ίδιο γρήγορα όπως ήρθε.

Ορισμένα μωρά έχουν προβλήματα στην αναρρόφηση του γάλακτος. Προκαλείται από τον πόνο του στόματος μετά από μηχανικό ερεθισμό. Η τοπική αιμορραγία είναι ήπια. Μερικές φορές περνάει απαρατήρητη.

Με τη σωστή ανάπτυξη του μωρού και την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, η θεραπεία διαρκεί κατά μέσο όρο περίπου μία εβδομάδα. Ο χρόνος ανάρρωσης μπορεί να διαφέρει ατομικά ανάλογα με διάφορους παράγοντες. Ένας από αυτούς είναι η επαναμόλυνση με μολυσμένη θηλή.

Περίπλοκη πορεία της νόσου - παθολογικά νεογνά

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, μπορεί να παρουσιαστεί μια περίπλοκη πορεία. Ο λόγος συνήθως δεν είναι ο ίδιος ο μύκητας, αλλά ο πρωταρχικός λόγος για την υπερανάπτυξη και την επιβίωσή του στον οργανισμό του παιδιού.

Το Soor με περίπλοκη πορεία προσβάλλει συνήθως παθολογικά νεογέννητα με χαμηλό βάρος γέννησης, έλλειψη μεταγεννητικής προσαρμογής και ταυτόχρονη εμφάνιση άλλων ασθενειών σοβαρότερης φύσης.

Εκδηλώνεται με την έλλειψη λειτουργίας ή την ανεπάρκεια του οργάνου που προσβλήθηκε από τον δευτερογενή μύκητα, συνήθως του αναπνευστικού συστήματος, γεγονός που είναι πολύ επικίνδυνο στα μικρά παιδιά.