Σπονδυλαρθρίτιδα: Τι είναι η αρθρίτιδα των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης και των αρθρώσεων της σπονδυλικής στήλης;

Η σπονδυλοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική νόσος που επηρεάζει τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις. Αν αναρωτιέστε τι είναι η σπονδυλοαρθρίτιδα της σπονδυλικής στήλης, έχετε έρθει στο σωστό μέρος. Σε αυτό το άρθρο θα βρείτε τις πιο απαραίτητες και βασικές πληροφορίες.

Η ονομασία συγχωνεύεται από δύο λέξεις, δηλαδή σπονδυλική σπονδυλική στήλη και αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα είναι μια εκφυλιστική νόσος που επηρεάζει τις αρθρώσεις.

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, παρατηρούνται παθολογικές (νοσηρές) μεταβολές στις:

• αρθρικό χόνδρο
• στην κάψα της άρθρωσης
• την αρθρική σχισμή
• το οστό
• τους συνδέσμους
• και οι μύες

Γενικά, η αρθροπάθεια μπορεί να λάβει πρωτογενή ή δευτερογενή μορφή. Η πρωτογενής δεν έχει σαφή αιτία. Η δευτερογενής προκύπτει ως αποτέλεσμα γήρανσης, τραυματισμού, αναπτυξιακών ελαττωμάτων ή άλλης νόσου (αρθρίτιδα, διαβήτης, DNA).

Για περισσότερες γενικές πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο σχετικά με την αρθρίτιδα και στο άρθρο Σταματήστε την αρθρίτιδα.

Η οσφυαλγία συμβάλλει σημαντικά στην αναπηρία. Δεν πλήττει μόνο τους ηλικιωμένους, αλλά μάλλον το παραγωγικό και νεαρό τμήμα του πληθυσμού.

Τα αίτια των προβλημάτων της πλάτης και των ασθενειών που επηρεάζουν αυτό το τμήμα του μυοσκελετικού συστήματος είναι ποικίλα.

Συχνά, η αιτία τους είναι άγνωστη, αλλά σε μεγάλο βαθμό αποδίδονται σε λανθασμένο τρόπο ζωής, καθιστική ζωή, υπερβολικό βάρος και λανθασμένη ή υπερβολική υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης.

Τα προβλήματα είναι οξέα = ξαφνικά, δεν διαρκούν πολύ. Ο πάσχων είναι ικανός μέσα σε τρεις έως τέσσερις ημέρες.

Η δεύτερη ομάδα είναι οι χρόνιες περιπτώσεις = όταν επιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ή επανεμφανίζονται συνεχώς (επανέρχονται, υποτροπιάζουν). Αυτές έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη σωματική και ψυχική κατάσταση = μειώνουν την ποιότητα ζωής.

Όταν η αρθροπάθεια προσβάλλει τις αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, αναφέρεται ως σπονδυλαρθρίτιδα.
Ως επί το πλείστον, προσβάλλει κυρίως τους άνδρες, ήδη μετά την ηλικία των 40 ετών.

Μέχρι τότε, μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματική ή οι ενοχλήσεις να είναι ήπιες. Ωστόσο, η παραμέληση αυτού του αρχικού σταδίου είναι αυτή που μπορεί να οδηγήσει σε μη αναστρέψιμη βλάβη της σπονδυλικής στήλης.

Θα περιγράψουμε εν συντομία τη σπονδυλική στήλη και τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις. Στη συνέχεια θα επανέλθουμε στο θέμα της σπονδυλαρθρίτιδας.

Τι είναι η σπονδυλική στήλη και οι μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις

Η σπονδυλική στήλη είναι ο άξονας στήριξης του ανθρώπινου σώματος. Έχει τόσο κινητική όσο και προστατευτική λειτουργία.

Μέσω της σπονδυλικής στήλης διέρχεται ο νωτιαίος μυελός, ο οποίος αποτελεί σημαντική οδό μετάδοσης των νευρικών αντανακλαστικών και των διεγέρσεων μεταξύ του σώματος και του εγκεφάλου.

Στα λατινικά ονομάζεται columna vertebralis. Έχει φυσική καμπυλότητα (λόρδωση και κύφωση). Η νοσηρή καμπυλότητα ονομάζεται σκολίωση.

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από σπονδύλους, από τους οποίους υπάρχουν 33 έως 34. Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από σπονδύλους, οι οποίοι αποτελούνται από δύο μέρη. Έχουν συγκεκριμένο σχήμα και λειτουργία.

Η σπονδυλική στήλη χωρίζεται σε τμήματα, segments, δηλαδή:

1. την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης
   • έχει 7 σπονδύλους, οι οποίοι αναφέρονται ως αυχενικοί σπόνδυλοι - C1 έως C7
   • Ο C1 ονομάζεται επίσης άτλας και συνδέεται με το κρανίο.
   • Ο Γ2 είναι γνωστός ως άξονας.
   • οι αυχενικοί σπόνδυλοι διαθέτουν επίσης αιμοφόρα αγγεία που αιματώνουν τον εγκέφαλο
2. η θωρακική σπονδυλική στήλη
   • έχει 12 σπονδύλους, σπονδύλους θωρακικούς - Θ1 έως Θ12
   • οι θωρακικοί σπόνδυλοι συνδέονται με τις πλευρές, οι οποίες σχηματίζουν τον θώρακα
3. η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης
   • έχει 5 σπονδύλους, vertebrae lumbales - L1 έως L5
   • οι σπόνδυλοι αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης είναι οι μεγαλύτεροι
4. η ιερή σπονδυλική στήλη
   • σχηματίζεται από τη σύντηξη 5 ή 6 σπονδύλων - vertebrae sacrales S1 έως S5 (6)
   • ιερό οστό - os sacrum
   • μαζί με άλλα οστά, σχηματίζει τη λεκάνη
5. κόκκυγας
   • σπόνδυλοι κόκκυγας
   • μπορεί να έχει 4 ή 5 σπονδύλους - Co1 έως Co4 (Co5)

Οι σπόνδυλοι έχουν συγκεκριμένο σχήμα και λειτουργία. Διαφέρουν σε μέγεθος και η λειτουργία τους είναι να στηρίζουν το σώμα και να προστατεύουν τον νωτιαίο μυελό.

Αποτελούνται από διάφορες ανατομικές δομές, δηλαδή το σώμα, το τόξο και τις αποφύσεις.

1. Το σπονδυλικό σώμα

Στα λατινικά σημαίνει corpus vertebrae. Είναι το μπροστινό μέρος του σπονδύλου. Η λειτουργία του είναι να φέρει το βάρος - βαρυτική λειτουργία.

Τα σπονδυλικά σώματα ποικίλλουν σε μέγεθος και ύψος.

Οι μεγαλύτεροι σπόνδυλοι είναι οι αυχενικοί σπόνδυλοι. Από την άλλη πλευρά, οι λεπτότεροι σπόνδυλοι βρίσκονται στο αυχενικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Το άνω και κάτω μέρος του σπονδυλικού σώματος είναι επίπεδο. Στη θέση αυτή κάθεται ο μεσοσπονδύλιος δίσκος, ο οποίος έχει σχήμα που προσαρμόζεται.

2. Το σπονδυλικό τόξο

Συνδέεται με το σπονδυλικό σώμα. Η σύνδεση αυτή σχηματίζεται από τα στελέχη - αυτά αναφέρονται ως μίσχοι.

Οι μίσχοι περιέχουν μικρές εγκοπές. Αυτές σχηματίζουν τα μεσοσπονδύλια ανοίγματα από τα οποία διέρχονται τα νωτιαία νεύρα.

Το δεύτερο μέρος είναι τα ελάσματα. Διαμορφώνουν τα σπονδυλικά ανοίγματα εκατέρωθεν από τα οποία διέρχεται ο νωτιαίος μυελός.

3. Οι σπονδυλικές αποφύσεις

Προέχουν από το τόξο. Η σημασία τους έγκειται στη σύνδεση των σπονδύλων και στην κίνηση.

Διαθέτουν τρεις τύπους αποφύσεων:

1. τη σπονδυλική απόφυση (spinosus processus spinosus), η οποία προβάλλει απευθείας προς τα πίσω.
   • υπάρχει μόνο μία, μπορεί να ψηλαφηθεί στην πλάτη κάτω από το δέρμα.
   • Εδώ συνδέονται οι σύνδεσμοι ή οι μύες.
2. η εγκάρσια απόφυση - processus transversi - είναι ζευγαρωτή
   • ένας τένοντας και ένας μυς τένοντας τένοντας
   • στο θωρακικό τμήμα της σπονδυλικής στήλης βρίσκονται οι συνδέσεις των πλευρών
3. η αρθρική απόφυση - processus articulares είναι ζευγαρωτή απόφυση
   • πίσω από τη βάση είναι ο σπονδυλικός μίσχος
   • περιέχει την άρθρωση των σπονδύλων και του χόνδρου

Οι σπόνδυλοι συνδέονται μεταξύ τους. Η σύνδεση αυτή είναι σταθερή αλλά και κινητή. Διαμορφώνεται με διάφορους μηχανισμούς.

Στον πίνακα παρουσιάζονται οι μηχανισμοί της σπονδυλοδεσίας

Οι μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις

Οι μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις (articulatio intervertebrales) είναι μικρές αρθρώσεις που σχηματίζουν κινητή σύνδεση μεταξύ δύο σπονδύλων. Είναι ζευγαρωτές αρθρώσεις των μεσοσπονδύλιων αποφύσεων (processo articulares).

Οι αρθρικές επιφάνειες των επιμέρους σπονδύλων έχουν διαφορετικό σχήμα, γεγονός που επηρεάζει το εύρος κίνησης. Το ίδιο ισχύει και για τις αρθρικές κάψουλες. Αυτές είναι πιο χαλαρές, ιδίως στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, δίνοντάς της μεγαλύτερο εύρος κίνησης.

Αρθρώσεις των προσαγωγών (ιτερβερτεβρικών) αρθρώσεων

Οι facet αρθρώσεις (articulationes zygapophysiales) είναι μικροσκοπικές αρθρικές πλάκες. Κάθε τμήμα περιέχει δύο facet αρθρώσεις. Οι αρθρώσεις αυτές νευρώνονται και όταν διαταράσσονται, συχνά προκύπτει πόνος, που ονομάζεται σύνδρομο facet.

Οι αρθρώσεις των πλευρικών αρθρώσεων είναι υπεύθυνες για την κίνηση, το εύρος κίνησης και τη σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης.

Εκτός από το να την επιτρέπουν, την περιορίζουν επίσης. Αυτός ο περιορισμός είναι και προστατευτικός. Προστατεύει το σώμα από υπερβολική κάμψη ή περιστροφή του τμήματος του σώματος.

Είναι διαφορετικοί σε κάθε τμήμα της σπονδυλικής στήλης.

Η σπονδυλοαρθρίτιδα είναι...

Είναι μια μακροχρόνια εκφυλιστική διαδικασία που βλάπτει τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις. Οι αρθρικές αλλαγές συμβαίνουν λόγω υπερφόρτωσης και άλλων αιτιών.

Αναφέρεται επίσης ως μεσοσπονδύλια σπονδυλαρθρίτιδα.

Τα οστεόφυτα σχηματίζονται επίσης όταν καταστρέφονται οι αρθρικές επιφάνειες. Τα οστεόφυτα είναι οστικές προεξοχές.

Η σπονδυλοαρθρίτιδα και η σπονδυλόλυση εμφανίζονται συχνά μαζί (παραμορφωτική σπονδυλοαρθρίτιδα και σπονδυλόλυση). Η σπονδυλόλυση χαρακτηρίζεται επίσης από το σχηματισμό οστεοφύτων, ο οποίος επικάθεται σε εκφυλιστική βλάβη ολόκληρου του σπονδυλικού τμήματος. Σχηματίζονται έτσι οστεόφυτα - αναπτύξεις στη σπονδυλική στήλη.

Ενδιαφέρουσες πληροφορίες:
Σπονδυλόλυση
Οστεοχόνδρωση

Η σπονδυλαρθρίτιδα εκδηλώνεται συνήθως με πόνο ή δυσκαμψία στο προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης.

Ανάλογα με το ποιο τμήμα της σπονδυλικής στήλης έχει προσβληθεί, μπορεί να δούμε χαρακτηρισμούς όπως:
Οσφυϊκή σπονδυλαρθροπάθεια, όταν προσβάλλεται το οσφυϊκό τμήμα.
Αυχενική σπονδυλαρθροπάθεια, όταν προσβάλλεται η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Η νόσος αυτή έχει χρόνια πορεία και είναι προοδευτική στη φύση της. Είναι μια μακροχρόνια νόσος που εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου.

Η οστεοαρθρίτιδα επηρεάζει τις επιφάνειες των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων, λεπταίνει το χόνδρο τους και καταστρέφει την κάψα της άρθρωσης. Αυτό επηρεάζει επίσης τις γύρω δομές, όπως τους συνδέσμους και τους μυς. Με την πάροδο του χρόνου, σχηματίζονται αναπτύξεις ή οστεόφυτα.

Το τι προκαλεί αυτό το πρόβλημα υγείας συχνά δεν μπορεί να προσδιοριστεί. Η γήρανση, η κακή στάση του σώματος, η παρατεταμένη καθιστική ζωή και η καθιστική ζωή, ο τραυματισμός ή άλλες ασθένειες παίζουν ρόλο.

Μπορεί να έχετε ακούσει για...

Η αρθρίτιδα των αρθρώσεων χωρίς κάλυμμα είναι η αρθρίτιδα των μικρών αρθρώσεων της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων C3 έως C7. Αναφέρονται επίσης ως αρθρώσεις Luschka. Βρίσκονται στο χώρο μεταξύ των σπονδύλων και χρησιμοποιούνται για την κίνηση και τη σταθεροποίηση του αυχένα.

Συχνά προσβάλλονται από εκφυλιστικές αλλαγές που μπορεί να οδηγήσουν σε πόνο στον αυχένα, πόνο στον αυχένα και ακτινοβολία στα άνω άκρα. Αυτό οφείλεται στην καταπίεση των νεύρων που εκφύονται από αυτό το τμήμα του νωτιαίου μυελού.

Και τι είναι η αρθροπάθεια των πλευρικών αρθρώσεων;

Πρόκειται επίσης για μια εκφυλιστική διαδικασία που επηρεάζει τις μικροσκοπικές αρθρικές επιφάνειες που βρίσκονται μεταξύ των σπονδύλων.

Η σπονδυλαρθρίτιδα είναι μια πολυπαραγοντική νόσος.

Τι σημαίνει;

Ότι διάφοροι παράγοντες εμπλέκονται στην ανάπτυξή της. Ωστόσο, η ακριβής αιτία δεν έχει ακόμη κατανοηθεί πλήρως.

Πρωτοπαθής μορφή = άγνωστη αιτία.
Δευτεροπαθής μορφή = γνωστή αιτία, π.χ. ηλικία, τραυματισμός.

Η γήρανση αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στη συμβολή της.

Επιπλέον, η λανθασμένη στάση του σώματος, οι κακές συνήθειες κίνησης, ο καθιστικός τρόπος ζωής και η καθιστική εργασία συμβάλλουν αρνητικά. Αλλά και άλλοι εργασιακοί παράγοντες, όπως οι αναγκαστικές στάσεις για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή η υπερβολική καταπόνηση της σπονδυλικής στήλης.

Η ανύψωση φορτίων επιβαρύνει φυσικά τη σπονδυλική στήλη. Και οι ακατάλληλοι μηχανισμοί ανύψωσης εγκυμονούν επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης ενός οξέος προβλήματος, όπως η κήλη δίσκου, δηλαδή η κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Εκτός από την εργασία, η μακροχρόνια καταπόνηση εμφανίζεται και σε ορισμένα αθλήματα. Οι απότομες κινήσεις, οι αλλαγές στην κατεύθυνση της κίνησης ή οι γρήγορες και ανεξέλεγκτες περιστροφές και η υπερβολική κάμψη της σπονδυλικής στήλης συμβάλλουν σημαντικά.

Οι τραυματισμοί είναι ένας άλλος παράγοντας στον αθλητισμό και τις καθημερινές δραστηριότητες.

Στη συνέχεια, οι ακόλουθοι παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν στη νόσο:

• γενετικές ανωμαλίες
• ανατομικές ανωμαλίες - υπερκινητικότητα των αρθρώσεων ή διαφορετικά μήκη των άκρων
  και συνεπώς άνιση επιβάρυνση της σπονδυλικής στήλης
• ενδοκρινικά και μεταβολικά νοσήματα (διαβήτης, DNA)
• το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία
• αλλά και, για παράδειγμα, το κάπνισμα ή η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ

Στις δευτερογενείς αιτίες περιλαμβάνονται οι φλεγμονές.

Παράδειγμα αποτελεί η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Είναι μια συστηματική φλεγμονώδης ρευματική νόσος και έχει αυτοάνοση βάση.

Προσοχή, όμως, αυτή η μακροχρόνια νόσος έχει και εξωαρθρικές επιπλοκές.

Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει κίνδυνος να προκληθούν βλάβες σε άλλα μέρη του σώματος, όπως π.χ:

• αρθρώσεις του ώμου, του ισχίου ή του γόνατος
• προσφύσεις τενόντων, συχνά του αχίλλειου τένοντα
• δέρμα - ψωριασική αρθρίτιδα, στην ψωρίαση, δηλαδή στην ψωρίαση
• μάτια
• έντερα
• Βλεννογόνοι μεμβράνες

Ένα σύμπτωμα στα αρχικά στάδια της σπονδυλαρθρίτιδας είναι ο ήπιος πόνος που εντοπίζεται στο πάσχον τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Ο πόνος προκαλείται ή επιδεινώνεται με την κίνηση και τη σωματική άσκηση. Αντίθετα, ο πόνος ανακουφίζεται κατά την ανάπαυση.

Χαρακτηριστικό είναι ο περιορισμός της κινητικότητας και του εύρους της κίνησης στο εν λόγω τμήμα.

Η εξέλιξη της νόσου χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό οστεοφύτων.

Οι οστικές αναπτύξεις ή τα οστεόφυτα μπορεί να παρεμποδίζουν τον σπονδυλικό σωλήνα και τη διέλευση των σπονδυλικών νεύρων, οπότε προκαλούν καταπίεση του νωτιαίου μυελού ή των νευρικών ριζών.

Συμπίεση των νεύρων = συμπίεση = συμπίεση.

Η κατάσταση αυτή προκαλεί ριζιτικό σύνδρομο. Πρόκειται για πόνο στην πλάτη που συνοδεύεται από ακτινοβολία σε άλλο μέρος του σώματος, όπως στο άνω ή κάτω άκρο.

Στην περίπτωση αυτή, εκτός από τον πόνο, παρουσιάζονται και άλλες νευρολογικές διαταραχές, μυρμηγκιάσματα, αισθητηριακές διαταραχές ή μυϊκή αδυναμία και εξασθενημένα αντανακλαστικά.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο σχετικά με τη ριζοπάθεια.

Στην αυχενική σπονδυλαρθρίτιδα, πόνος στον αυχένα, περιορισμός της κινητικότητας του αυχένα καθώς και άλλες νευρολογικές διαταραχές. Αυτές ακτινοβολούν στον ώμο, στο χέρι, στο άνω άκρο ή ψηλότερα στο κεφάλι.

Μια σοβαρή επιπλοκή είναι η κατάσταση κατά την οποία οι οστικές αναπτύξεις καταπιέζουν τα αιμοφόρα αγγεία. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Πρόκειται για καταπίεση των σπονδυλικών αιμοφόρων αγγείων που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο με αίμα, οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά.

Στην περίπτωση αυτή, ο πονοκέφαλος μπορεί να συνοδεύεται από ζάλη, ίλιγγο, εμβοές και άλλα νευρολογικά προβλήματα που σχετίζονται με τη μειωμένη παροχή αίματος στον εγκέφαλο.

Η σημαντική εξασθένιση της εγκεφαλικής αιματικής ροής έχει ως αποτέλεσμα το εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο μπορεί να έχει διάφορες σοβαρές αιτίες.

Η οσφυϊκή σπονδυλαρθρίτιδα χαρακτηρίζεται από πόνο στην εν λόγω περιοχή της σπονδυλικής στήλης (πόνος στο κάτω μέρος της πλάτης και στο ιερό οστό), δυσκαμψία των μυών και πυροβολισμούς στους γλουτούς, στο μηρό και επομένως στο κάτω άκρο.

Κίνδυνος αρθρικής κύστης = κύστη στο επίπεδο της επιφάνειας της αρθρικής κάψας.
Κύστη = παθολογικός σχηματισμός, κοιλότητα περιγεγραμμένη από το περιβάλλον, γεμάτη με υγρό ή πυκνή μάζα.

Και έτσι στη σπονδυλαρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί:

• πόνος στο σημείο της προσβεβλημένης σπονδυλικής στήλης (συχνά στον αυχένα, σπανιότερα στο θώρακα)
• επιδείνωση του πόνου κατά την άσκηση, το παρατεταμένο περπάτημα, την παρατεταμένη αδράνεια σε αναγκαστική μονότονη θέση
• πρωινή δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης
• δυσκαμψία των μυών της σπονδυλικής στήλης
• περιορισμός της κίνησης, της κάμψης ή της περιστροφής
• απώλεια της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης
• λανθασμένη στάση του σώματος
• Πόνος που προκαλεί πυροβολισμούς
• Μυρμήγκιασμα, συσπάσεις ή άλλες παραισθησίες
• ακτινοβολούμενα νευρολογικά συμπτώματα σε άλλα μέρη του σώματος, στα άκρα ή στο κεφάλι
• μυϊκή αδυναμία
• διαταραχή της αίσθησης
• μειωμένα αντανακλαστικά

Η διάγνωση της νόσου γίνεται με βάση το ιστορικό, την περιγραφή των κλινικών συμπτωμάτων και τη φυσική εξέταση. Η νευρολογική εξέταση περιλαμβάνει την εξέταση της σπονδυλικής στήλης, της στάσης του σώματος, των κινήσεων ή των αντανακλαστικών.

Κατά τη λήψη του ιατρικού ιστορικού, ο γιατρός θέτει ερωτήσεις όπως:

• πόσο καιρό διαρκούν οι ενοχλήσεις
• πότε εμφανίστηκαν
• εάν και πόσο συχνά υποτροπιάζουν
• εξάρτηση από την κίνηση και τη θέση
• επίδραση στον ύπνο
• αν η ενόχληση περιορίζει τις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες
• καθημερινή ρουτίνα, ανύψωση φορτίων, εργασία, θέση εργασίας
• τραυματισμοί

Στη συνέχεια, οι μέθοδοι απεικόνισης είναι σημαντικές:

• X-RAY
• ΑΞΟΝΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• Μαγνητική τομογραφία MRI
• ΗΜΓ

Κατά τη διαφορική διάγνωση, είναι σημαντικό να διακρίνουμε μια άλλη αιτία του πόνου στην πλάτη. Ως εκ τούτου, μπορεί να προστεθούν αιμοληψία, υγρό ή άλλες μέθοδοι εξέτασης.

Εξετάζεται επίσης μια φλεγμονώδης αιτία, όπως ο ρευματισμός, η ψωρίαση, η νόσος του Bechterew και, φυσικά, άλλα προβλήματα υγείας. Για τη διάγνωση συνεργάζονται νευρολόγος, ορθοπεδικός χειρουργός, φυσιοθεραπευτής, ακτινολόγος ή γενικός ιατρός.

Η νόσος έχει μακρά πορεία.
Στα αρχικά στάδια είναι ασυμπτωματική = κρυφά συμπτώματα = ασυμπτωματική.

Οι πρώτες αλλαγές εμφανίζονται σε μεταβολικό επίπεδο, αυτό επηρεάζει την κατάσταση του αρθρικού χόνδρου. Ο χόνδρος προσβάλλεται από ρωγμές, το πάχος του μειώνεται και οι προηγουμένως επίπεδες αρθρικές επιφάνειες είναι ανώμαλες.

Με την πάροδο του χρόνου, το τμήμα του οστού που βρίσκεται κάτω από το χόνδρο καταστρέφεται επίσης. Ανατομικές αλλαγές και παραμορφώσεις επικάθονται στο οστό, την άρθρωση και την αρθρική σχισμή.

Η εξέλιξη αυτή χωρίζεται σε 4 στάδια:

1. Στάδιο 1 - μεταβολικές αλλαγές, λέπτυνση του χόνδρου, μείωση της ποσότητας του υγρού.
   • Η εξέλιξη είναι σε μεγάλο βαθμό ασυμπτωματική.
2. στάδιο - ανώμαλη αρθρική επιφάνεια, αρχική διάβρωση του οστού κάτω από το χόνδρο
3. στάδιο - το οστό αντιδρά στη βλάβη, σχηματισμός οστικών εκβλαστήσεων (οστεόφυτα), αλλά και ανάπτυξη οστεοσκληρώσεων ή οστεοπόρωσης (αλλαγές στην οστική πυκνότητα)
4. Στάδιο - εξαφάνιση της αρθρικής σχισμής, παραμορφώσεις και παθολογία των αρθρώσεων
   • πλήρης περιορισμός της κινητικότητας σε ένα συγκεκριμένο τμήμα

Αρχόμενη σπονδυλαρθρίτιδα = όρος που αναφέρεται στην αρχική ή αρχόμενη μορφή της νόσου.

Κατά την περίοδο αυτή μπορεί να παρατηρήσουμε ήπιους πόνους που είναι παρόντες ιδίως μετά από σωματική άσκηση. Αυτοί στη συνέχεια υποχωρούν κατά την ανάπαυση.

Ο πόνος εντείνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας λόγω της αυξημένης επιβάρυνσης της σπονδυλικής στήλης κατά τη σωματική άσκηση και είναι εντονότερος το βράδυ.

Αυτό συνοδεύεται από δυσκαμψία των μυών και περιορισμό της κινητικότητας στη σπονδυλική στήλη.

Το αντίθετο συμβαίνει...

Σοβαρή σπονδυλαρθρίτιδα, η οποία χαρακτηρίζεται από πόνο στο προσβεβλημένο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, αλλά τα νευρολογικά συμπτώματα ακτινοβολούν σε άλλα μέρη του σώματος.

Στην περίπτωση αυτή, ο πόνος είναι έντονος, διαταράσσει τον ύπνο και είναι ενοχλητικός ακόμη και με μικρές κινήσεις.

Η παρουσία οστεοφύτων ευθύνεται επίσης για το μειωμένο εύρος κίνησης. Η ακινητοποίηση των παρακείμενων σπονδύλων μπορεί να οφείλεται σε γεφύρωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου από οστικές προεξοχές.

Είναι επίσης σημαντικό να σκεφτούμε...

Η σπονδυλαρθρίτιδα συχνά συνυπάρχει με τη σπονδυλόλυση. Η σπονδυλόλυση είναι επίσης μια εκφυλιστική νόσος. Επηρεάζει ολόκληρο το τμήμα και επομένως τον σπόνδυλο, τον δίσκο και τις αρθρώσεις και άλλες περιβάλλουσες δομές.

Επιπλέον...

Μπορεί να προσβληθεί μόνο ένα τμήμα, αλλά σε χειρότερες περιπτώσεις μπορεί να προσβληθούν πολλά τμήματα ή ολόκληρη η σπονδυλική στήλη.

Η πρόληψη και οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι σημαντικές

Όπως λέμε πάντα, η πρόληψη προηγείται.

Τα προβλήματα της σπονδυλικής στήλης πρέπει να προλαμβάνονται από νεαρή ηλικία, κατά τη διάρκεια της εφηβείας και της νεαρής ενηλικίωσης. Εναλλακτικά, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής πρέπει να γίνονται το συντομότερο δυνατό.

Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:

• την επαρκή άσκηση
• κατάλληλη άσκηση και βελτίωση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης και του πυρήνα (κοιλιακοί μύες, διάφραγμα, λεκάνη, πυελικό έδαφος και σπονδυλική στήλη, σύστημα βαθιάς σταθεροποίησης)
• αυτό έχει επίσης επίδραση στη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης
• σωστή στάση και πρότυπα κίνησης
• μείωση της αδράνειας και της καθιστικής συμπεριφοράς
• κατάλληλη θέση στο κρεβάτι - στρώμα, μαξιλάρι
• εργονομία στην εργασία - καθιστή, όρθια και εργασιακή θέση, συχνότερες αλλαγές θέσης
• κατάλληλη ανύψωση και μεταφορά φορτίων
• τακτικό περπάτημα
• διαχείριση του βάρους και μείωση του υπέρβαρου και της παχυσαρκίας
• ισορροπημένη διατροφή, επαρκείς βιταμίνες και μέταλλα

Διαβάστε επίσης τα άρθρα:
Βασικά θρεπτικά συστατικά
Μεσογειακού τύπου διατροφή
Απώλεια βάρους και διατροφή

Σε σχέση με μια υγιή σπονδυλική στήλη, αναφέρεται η σχολή μέσης και μερικές από τις πιο κατάλληλες σωματικές δραστηριότητες. Δηλαδή χορός, κολύμβηση, ποδηλασία, σκι ανωμάλου δρόμου, πατινάζ, τρέξιμο, σκανδιναβικό περπάτημα, ιππασία, ακόμα και απλό περπάτημα.