Σπονδυλοδισκίτιδα: ως αιτία μακροχρόνιου πόνου στην πλάτη; Και η θεραπεία της

Ο πόνος στη σπονδυλική στήλη είναι ένα σύγχρονο και συχνό πρόβλημα. Μπορεί να εμφανιστεί οξέως και στη συνέχεια να επιμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προκαλείται από διάφορες ασθένειες.

Μία από τις λιγότερο συχνές ασθένειες είναι η λοίμωξη, αλλιώς και η οστεομυελίτιδα της σπονδυλικής στήλης ή η σπονδυλοδισκίτιδα.

Οστεομυελίτιδα = φλεγμονώδης νόσος των οστών. Προκαλείται από διάφορους μικροοργανισμούς. Προκαλεί καταστροφή του οστικού ιστού.

Οστεο = υποδεικνύει το οστό.
Μυελίτιδα = φλεγμονή του μυελού των οστών.

Σπονδυλοδισκίτιδα από τις λέξεις...
Σπόνδυλος = δηλώνει σχέση με τη σπονδυλική στήλη +
Σπόνδυλος από τα ελληνικά = σπόνδυλος +
Δίσκος - από τη λέξη disc intervertebralis = μεσοσπονδύλιος δίσκος +
Itida = itis, itida είναι λατινική κατάληξη που δηλώνει φλεγμονή, φλεγμονώδη νόσο.

Τι γνωρίζουμε για τη σπονδυλική στήλη και τους σπονδύλους.
Με λίγα λόγια

Η σπονδυλική στήλη αποτελεί το στήριγμα του ανθρώπινου σώματος. Φέρει το βάρος του άνω μέρους της και έχει σημαντική κινητική και αμυντική λειτουργία.

Σπονδυλική στήλη = columna vertebralis.

Βοηθάει η ιδιαίτερη σύνθεσή της. Τα μικρά οστά, οι σπόνδυλοι, μαζί με τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, τους συνδέσμους και τους μυς αποτελούν μια ιδιαίτερη λειτουργική μονάδα.

Ο άνθρωπος έχει 33 έως 34 σπονδύλους. Αυτοί ονομάζονται σπόνδυλοι ανάλογα με το τμήμα της σπονδυλικής στήλης:

1. Αυχενικοί σπόνδυλοι, αυχενικοί σπόνδυλοι = 7 σπόνδυλοι, αναφέρονται ως C1 έως C7.
2. σπόνδυλοι Thoracicae, θωρακικοί σπόνδυλοι = 12 σπόνδυλοι, που ονομάζονται Th1 έως Th12
3. σπόνδυλοι Lumbales, οσφυϊκοί σπόνδυλοι = 5 σπόνδυλοι, L1 έως L5
4. σπόνδυλοι Sacrales, ιεροί σπόνδυλοι = 5 ή 6 σπόνδυλοι, S1-S5 (S6)
5. σπόνδυλοι Coccygeae, coccygeus = 4 ή 5 σπόνδυλοι, Co1-CO4 (Co5)

Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό κινητικότητας. Συνδέεται με το κρανίο, μέσω του πρώτου αυχενικού σπονδύλου.

Ο C1 (ο πρώτος αυχενικός σπόνδυλος) έχει λάβει την ονομασία άτλας (φορέας).
Ο C2 αναφέρεται ως άξονας. Περιέχει το δόντι της ακρολοφίας (dens) και αυτό είναι σημαντικό στις κινήσεις του κεφαλιού.

Στους θωρακικούς σπονδύλους προσκολλώνται οι πλευρές. Αυτές σχηματίζουν τον θώρακα που υπερασπίζεται τα ζωτικά όργανα.

Οι οσφυϊκοί σπόνδυλοι είναι οι πιο ογκώδεις. Φέρουν υψηλό βαθμό φορτίου και έχουν προσαρμοστεί στο ρόλο τους.

Οι ιεροί σπόνδυλοι είναι ενωμένοι με το ιερό οστό (os sacrum). Το ιερό οστό συνδέεται με τα οστά του ισχίου και τη λεκάνη με αρθρώσεις γνωστές ως ιερολαγόνιες αρθρώσεις.

Ο κόκκυγας είναι η τελική προέκταση της σπονδυλικής στήλης. Δεν είναι ένα ασήμαντο απομεινάρι της ουράς, έχει τη δική του σημασία.

Οι σπόνδυλοι είναι ανατομικά προσαρμοσμένοι ώστε να επιτρέπουν τη διέλευση του νωτιαίου μυελού μέσα από αυτούς.
Τα σπονδυλικά σώματα και τα τόξα σχηματίζουν τον σπονδυλικό σωλήνα.

Νωτιαίος μυελός = νωτιαίος μυελός.

Είναι ο σύνδεσμος μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος.
Έχει λειτουργία μετάδοσης, αλλά και αντανακλαστική λειτουργία.

Τι γίνεται με τους μεσοσπονδύλιους δίσκους;

Εκτός από τις μικρές σπονδυλικές αρθρώσεις, στην κίνηση συμμετέχουν και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι. Στα λατινικά ονομάζονται disc intervertebralis. Εξ ου και η σύντομη εκδοχή discs.

Έχουν μια σημαντική λειτουργία κίνησης. Απορροφούν τους κραδασμούς όταν περπατάμε, τρέχουμε, γενικά κινούμαστε. Εξασφαλίζουν ότι οι σπόνδυλοι δεν προσκρούουν ο ένας στον άλλο.

Οι δίσκοι ποικίλλουν σε μέγεθος. Οι μεγαλύτεροι δίσκοι βρίσκονται στην οσφυϊκή περιοχή.

Ο αριθμός τους είναι 23. Βρίσκονται από το μεσοσπονδύλιο διάστημα C2-C3 έως το L5 και το S1.

Η σπονδυλική ακρολοφία βρίσκεται μεταξύ της επιφάνειας του σπονδυλικού σώματος και του δίσκου. Έχει σημαντική θρεπτική λειτουργία, παρέχοντας αγγειακή και νευρική παροχή.

Ρωτάτε:
Γιατί παρέχουμε αυτές τις πληροφορίες;

Απαντήστε:

Η λοίμωξη της σπονδυλικής στήλης επηρεάζει κυρίως αυτά τα μέρη.

Η λοίμωξη προκαλεί βλάβη στους σπονδύλους, τον μεσοσπονδύλιο δίσκο και το λεπτό στρώμα μεταξύ τους, την καλυπτήρια πλάκα.

Σε αυτό το άρθρο παρέχουμε:
Ορισμός της σπονδυλοδισκίτιδας.
Αίτια της φλεγμονής.
Συμπτώματα που συνοδεύουν τη νόσο.
Διάγνωση καθώς και διαθέσιμη θεραπεία.

Ο ορισμός της σπονδυλοδισκίτιδας είναι

Η σπονδυλοδισκίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος που προκαλείται από μόλυνση, δηλαδή από την εισχώρηση μικροοργανισμών στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης.

Προσβάλλει κυρίως τον δίσκο, την πλάκα κάλυψης και το σπονδυλικό σώμα.

Η νόσος προκαλεί βλάβη στα μέρη αυτά. Η καταστροφή προκαλεί στη συνέχεια πόνο στην πλάτη και άλλες νευρολογικές παρενέργειες ανάλογα με την έκταση της προσβεβλημένης περιοχής.

Πρόκειται για μια ασυνήθιστη νόσο με συχνότητα εμφάνισης 1:250.000. Αντιπροσωπεύει το 2-4% όλων των οστικών λοιμώξεων.

Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να προσβληθούν.
Δεν υπάρχει ακριβής ηλικία έναρξης.
Ωστόσο, είναι πιο συχνή μετά την ηλικία των 50 ετών.

Συχνά συγχέεται με άλλες διαταραχές της σπονδυλικής στήλης. Ως εκ τούτου καθυστερεί η αποτελεσματική θεραπεία. Και ως εκ τούτου ο κίνδυνος πιθανών επιπλοκών και ακόμη και θανάτου.

Η λοίμωξη προσβάλλει τμήματα της σπονδυλικής στήλης σε ένα κατά προσέγγιση εύρος:

1. Οσφυϊκή μοίρα - 45-50%.
2. θωρακική - 35%
3. αυχενική - 3 έως 20%
4. και το υπόλοιπο για το ιερό τμήμα.

Ρωτάτε για τις αιτίες που προκαλούν λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης;

Η νόσος έχει ενδογενείς και εξωγενείς μορφές.
Η ενδογενής λοίμωξη προέρχεται από άλλη φλεγμονή στο σώμα σε απομακρυσμένο σημείο.
Η εξωγενής προκαλείται συνήθως από χειρουργική επέμβαση στη σπονδυλική στήλη, αλλά και από μια δεύτερη λοίμωξη κοντά στη σπονδυλική στήλη.

Στην ενδογενή μορφή, παθογόνοι μικροοργανισμοί από άλλο σημείο εισέρχονται στη σπονδυλική στήλη μέσω της αγγειακής οδού (αίμα μέσω αρτηριών ή φλεβών). Έτσι, μπορεί να προσβληθούν ένα ή περισσότερα μέρη της σπονδυλικής στήλης.

Εξάπλωση της λοίμωξης μέσω του αίματος = αιματογενής εξάπλωση.

Συχνά, για παράδειγμα, λοιμώξεις:

• του πεπτικού συστήματος
• του απεκκριτικού συστήματος
• του γεννητικού συστήματος
• του αναπνευστικού συστήματος
• του καρδιαγγειακού συστήματος

Λόγω του μακρού διαγνωστικού χρόνου, η πρωταρχική εστία της λοίμωξης συχνά δεν εντοπίζεται.

Η εξωγενής προκύπτει ως επιπλοκή της χειρουργικής επέμβασης στη σπονδυλική στήλη, στη σπονδυλική στήλη, στη δισκοπλαστική ή στο τραύμα. Ένας άλλος τρόπος είναι η άμεση διάδοση των ιστών κατά τη διάρκεια μιας κοντινής λοίμωξης.

Μια σπάνια εμφάνιση αναφέρεται κατά τη διάρκεια οσφυονωτιαίας παρακέντησης ή μετά από ένεση κοντά στη σπονδυλική στήλη.

Ο κίνδυνος της νόσου αυξάνεται από ορισμένες συνοδές καταστάσεις νόσου. Παραδείγματα είναι:

• Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
• HIV
• θεραπεία με κορτικοστεροειδή, κυτταροστατικά, ανοσοκατασταλτικά, εθισμός στα ναρκωτικά
• διαβήτης
• νεφρική ανεπάρκεια
• ρευματοειδής αρθρίτιδα
• φυματίωση

Παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τη χειρουργική επέμβαση:

• Μακρύς χρόνος χειρουργικής επέμβασης
• Παρατεταμένη νοσηλεία
• οπίσθια χειρουργική προσέγγιση - μελέτη των Levie et al.
• Χειρουργική αναθεώρηση
• μεγαλύτερος αριθμός ατόμων κατά τη χειρουργική επέμβαση
• αυξημένη χειρουργική απώλεια αίματος και ανάγκη για μετάγγιση αίματος
• παροχέτευση για διάστημα μεγαλύτερο των 3 ημερών
• παχυσαρκία ή, αντίθετα, υποσιτισμός
• συσχέτιση άλλων ασθενειών, όπως ο διαβήτης
• κάπνισμα
• προχωρημένη ηλικία

Ποιοι μικροοργανισμοί προκαλούν σπονδυλοδισκίτιδα;

Βακτήρια, μύκητες ή, σε μικρότερο βαθμό, ένα παράσιτο μπορεί να είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της λοίμωξης.

Το πιο κοινό παθογόνο είναι το βακτήριο Staphylococcus aureus (χρυσίζων σταφυλόκοκκος). Έχει επίσης περιγραφεί λοίμωξη με έναν ανθεκτικό στα αντιβιοτικά υποτύπο, γνωστό ως MRSA.

MRSA = ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη σταφυλόκοκκος.
Στέλεχος βακτηρίου ανθεκτικό σε ορισμένα αντιβιοτικά.
Αναφέρεται επίσης ως υπερβακτήριο.

Ο σταφυλόκοκκος ευθύνεται για περισσότερο από το 50% αυτών των λοιμώξεων. Άλλα βακτήρια περιλαμβάνουν την Escherichia coli (E. coli) και το Enterobacter.

Τα δύο τελευταία είναι Enterobacteriaceae. Βρίσκονται στο πεπτικό σύστημα (εντερική χλωρίδα) των ανθρώπων και των ζώων. Βρίσκονται παγκοσμίως, συνήθως στο έδαφος, το νερό ή τη βλάστηση. Ορισμένα είναι κυρίως παθογόνα για τον άνθρωπο, όπως η Sallmonella και η Shigella.

Έτσι, οι περισσότερες σπονδυλοδισκίτιδες προκαλούνται από μη ειδική λοίμωξη.
Ένας ειδικός τύπος είναι η φυματίωση της σπονδυλικής στήλης.

Το ήμισυ του συνόλου της φυματίωσης των οστών εντοπίζεται στη σπονδυλική στήλη.
Προκύπτει αποκλειστικά με ενδογενή εξάπλωση μέσω του αίματος.

Η φυματίωση είναι κυρίως νόσος των πνευμόνων.

Ωστόσο, το αίμα μπορεί επίσης να μεταδώσει τη λοίμωξη σε άλλα μέρη του σώματος. Τότε αναφέρεται και ως εξωπνευμονική. Η φυματίωση των οστών και των αρθρώσεων είναι η πιο συχνή.

Νόσος του Pott = Χρόνια επισκληρίδιος φυματιώδης λοίμωξη της σπονδυλικής στήλης. Η οσφυϊκή και η ιερή μοίρα της σπονδυλικής στήλης προσβάλλονται περισσότερο, ακολουθούμενη από τη θωρακική και την αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.

Ο πόνος κυριαρχεί μεταξύ των συμπτωμάτων της λοίμωξης της σπονδυλικής στήλης.
Ανάλογα με τη θέση της φλεγμονής, ο πόνος είναι στους γοφούς, στο κάτω μέρος της πλάτης ή στο άνω μέρος της πλάτης, ανάμεσα στις ωμοπλάτες ή στον αυχένα.

Ο πόνος είναι μακροχρόνιος, επίμονος.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν περιορισμό της κινητικότητας, πόνο που επιδεινώνεται με την κίνηση, μυϊκό σπασμό (μυϊκή δυσκαμψία) γύρω από την προσβεβλημένη σπονδυλική στήλη.

Συχνά πιστεύεται λανθασμένα ότι οφείλεται σε άλλη αιτία του σπονδυλοαρθρικού αλγικού συνδρόμου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί επίσης να υπάρχουν τα γενικά συμπτώματα της λοιμώδους νόσου. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, πυρετό και σήψη. Η σήψη μπορεί να καταλήξει σε κατάσταση σοκ.

Το ρίγος και το τρέμουλο είναι παρόντα όταν αυξάνεται η θερμοκρασία του σώματος. Η κόπωση, η αδυναμία, η ναυτία και ο έμετος είναι άλλα γενικά παράπονα που μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια μιας οξείας λοίμωξης.

Μια επιπλοκή της λοιμώδους φλεγμονής της σπονδυλικής στήλης είναι ο σχηματισμός αποστήματος. Πρόκειται για μια περιγεγραμμένη κοιλότητα που γεμίζει με φλεγμονώδες υγρό και πύον.

Πιο σοβαρά είναι τα συμπτώματα βλάβης του νωτιαίου μυελού ή των νεύρων.

Τα νευρολογικά συμπτώματα μπορεί να κυμαίνονται από αισθητηριακές διαταραχές, μυρμήγκιασμα (παραισθησία), μυϊκή αδυναμία και διάφορους βαθμούς παράλυσης.

Συμπτώματα της νόσου του Pott

Η φυματίωση της σπονδυλικής στήλης περιγράφηκε από τον Pott, από τον οποίο πήρε το όνομα νόσος του Pott. Ήδη από το 1779 περιέγραψε μια τριάδα συμπτωμάτων (3 τυπικά συμπτώματα αυτής της νόσου).

Η τριάδα in malum Potti:

1. gibbus - μια καμπούρα που προκύπτει από την υπερκυψελίδα
2. απόστημα - περιγεγραμμένη φλεγμονή
3. παραπληγία - παράλυση των κάτω άκρων

Μεταξύ των αρχικών συμπτωμάτων μπορεί επίσης να εμφανιστούν:

• πόνος στη σπονδυλική στήλη
• τσουχτερός πόνος που επιδεινώνεται με την κίνηση
• περιορισμός της κινητικότητας
• αυξημένη μυϊκή ένταση
• μυϊκή δυσκαμψία
• ευαισθησία στην αφή

Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, λαμβάνεται ιατρικό ιστορικό καθώς υπάρχουν σημαντικές κλινικές εκδηλώσεις. Στη συνέχεια, διενεργείται τυπική νευρολογική εξέταση.

Η διαφορική διάγνωση είναι σημαντική. Αποσκοπεί στην ακριβή διάγνωση και στη διαφοροποίηση από νόσους όπως οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις της σπονδυλικής στήλης, καθώς και η αξονική σπονδυλαρθρίτιδα (νόσος Bechterev) και η νόσος Scheuermann.

Νόσος Scheuermann = νεανική κύφωση = σε παιδιά και νεαρούς εφήβους.

Στην περίπτωση της σπονδυλοδισκίτιδας, η βασική εξέταση περιλαμβάνει εργαστηριακές εξετάσεις αίματος. Αυτές περιλαμβάνουν CRP, FW (ταχύτητα καθίζησης αίματος κυρίως στην οξεία νόσο, στη χρόνια νόσο μπορεί να είναι φυσιολογική), ειδική μέθοδος είναι η καλλιέργεια αίματος, η οποία συμπληρώνεται με ειδικό προσδιορισμό του παθογόνου και ευαισθησία στα αντιβιοτικά.

Στη συνέχεια, μπορεί να πραγματοποιηθεί βιοψία - υπό τον έλεγχο της αξονικής τομογραφίας, εισάγεται βελόνα και λαμβάνεται δείγμα. Ωστόσο, αυτή η μέθοδος θα δώσει μικρή ποσότητα υλικού. Περισσότερο λαμβάνεται όταν το δείγμα λαμβάνεται χειρουργικά.

Οι απεικονιστικές μέθοδοι, όπως η ακτινογραφία, το σπινθηρογράφημα, είναι σημαντικές, αλλά η αξονική και η μαγνητική τομογραφία θα παρέχουν την πιο λεπτομερή εικόνα.

Υπάρχει κίνδυνος φυματίωσης, οπότε είναι επίσης απαραίτητη η εξέταση για τη νόσο αυτή.

Η πορεία της νόσου μπορεί να είναι οξεία, όταν εκδηλώνεται με αρχικά γενικά συμπτώματα.

Παραδείγματα περιλαμβάνουν αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σε πυρετό, ρίγη, κακουχία, γενική αδυναμία και κόπωση. Αυτά μπορεί να συνοδεύονται από αίσθημα ναυτίας ή εμετού.

Ο πόνος στην πλάτη, η μυϊκή δυσκαμψία ή ο περιορισμός της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης είναι στο σημείο της φλεγμονής.

Η χρόνια μορφή μπορεί να μη συνοδεύεται από γενική δυσφορία. Χαρακτηρίζεται από πόνο στη σπονδυλική στήλη, ο οποίος μπορεί να μην ανταποκρίνεται στα συμβατικά παυσίπονα.

Επιμένει.

Κατά την πορεία της νόσου μπορεί να εμφανιστούν νευρολογικές δυσκολίες, που οφείλονται σε ερεθισμό των νεύρων ή του νωτιαίου μυελού. Παραδείγματα είναι ο πυροβόλος πόνος στο άκρο, η μειωμένη ευαισθησία του δέρματος και η εξασθένηση των μυών και των αντανακλαστικών.

Τότε είναι απαραίτητη η άμεση εξέταση και η σωστή διάγνωση.
Η έγκαιρη θεραπεία εγγυάται την επιτυχία και την καλή πρόγνωση.

Πρόγνωση = προσδιορισμός της αναμενόμενης εξέλιξης ή κατάστασης.