Σπονδυλωτό αλγικό σύνδρομο: πόνος στην πλάτη και τα αίτια, τα συμπτώματά του;

Το σπονδυλοαρθρικό σύνδρομο συγκεντρώνει μια ευρεία ομάδα διαταραχών που έχουν λειτουργική ή δομική βάση. Το κοινό χαρακτηριστικό των προβλημάτων της πλάτης είναι κυρίως ο πόνος.

Ρωτάτε:
Τι είναι το σπονδυλογενές αλγικό σύνδρομο;
Συντομογραφία VAS =
σπονδυλική / σπονδυλική που σχετίζεται με το σπονδυλικό σύστημα
+ γενετική / πηγή και σημασία της προέλευσης
+ αλγικό / επώδυνο
+ σύνδρομο / σύνολο τυπικών συμπτωμάτων

Πόνος στην πλάτη, στον αυχένα, στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, στην κνήμη, αλλά και στο ιερό οστό ή στον κόκκυγα.

Συνδέεται με ακτινοβόλο ή και βλαπτικό πόνο σε άλλο σημείο του σώματος, π.χ. στο κεφάλι, στο πρόσθιο τμήμα του θώρακα, που μιμείται καρδιακά προβλήματα, στα άνω ή και στα κάτω άκρα.

Ο πόνος μπορεί επίσης να συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα και νευρολογικά προβλήματα, όπως μυρμήγκιασμα, τσούξιμο, διαταραχή της αίσθησης ή μυϊκή αδυναμία.

Ο πόνος στην πλάτη ταλαιπωρεί την ανθρωπότητα από αρχαιοτάτων χρόνων. Ωστόσο, η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από μια ανοδική καμπύλη.
Αναφέρεται ότι ο πόνος στην πλάτη επηρεάζει το 80-90% του πληθυσμού και κάθε άνθρωπος θα τον αντιμετωπίσει τουλάχιστον μία φορά στη διάρκεια της ζωής του.

Είναι ανησυχητικό ότι ο πόνος στη μέση είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις που περιορίζουν τη δραστηριότητα ενός ατόμου και προκαλούν αναπηρία σε άτομα κάτω των 45 ετών.

Προκαλεί αναπηρία.

Αποτελεί την πέμπτη έως έκτη συχνότερη αιτία νοσηλείας.

Εμφανίζεται τόσο σε οξείες όσο και σε χρόνιες μορφές, οι οποίες έχουν σημαντικό αντίκτυπο στον ψυχισμό του ατόμου.

Η οξεία μορφή υποχωρεί μέσα σε 4 εβδομάδες στις περισσότερες περιπτώσεις και το 10-40% των περιπτώσεων εξελίσσεται σε χρόνια προβλήματα.

Ανάλογα με τη διάρκεια του πόνου, διακρίνεται σε:

1. οξεία - που διαρκεί έως 1 μήνα
2. υποξεία - διάρκειας 1 έως 3 μηνών
3. χρόνιο - διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες, δηλαδή χρόνια ή μια ολόκληρη ζωή

Η οσφυϊκή περιοχή της πλάτης προσβάλλεται συχνότερα, ακολουθεί η αυχενική περιοχή και λιγότερο συχνά είναι τα προβλήματα στη θωρακική περιοχή.

• αυχενική μοίρα σπονδυλικής στήλης 30% των περιπτώσεων
• θωρακική σπονδυλική στήλη 10% των περιπτώσεων
• οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης 60% των περιπτώσεων
  περιλαμβάνει επίσης τη μετάβαση LS, η οποία είναι η μετάβαση μεταξύ της αυχενικής και της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης
• Πολυτοπική μορφή - πολλαπλά τμήματα της σπονδυλικής στήλης

Σπονδυλική στήλη (βασικές πληροφορίες)

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από σπονδύλους. Οι σπόνδυλοι είναι μικρά οστά που ενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν μια ενιαία μονάδα.

Σπόνδυλοι = 33 έως 34 κομμάτια.

Οι σπόνδυλοι χωρίζονται σε τμήματα της σπονδυλικής στήλης:

1. Σπόνδυλοι του τραχήλου - 7 σπόνδυλοι, σπόνδυλοι του τραχήλου C1 έως C7.
2. θωρακικός - 12 σπόνδυλοι, vertebrae thoracicae Th1 έως Th12
3. οσφυϊκή μοίρα - 5 σπόνδυλοι, vertebrae lumbales L1 έως L5
4. ιερός - 5 ή 6 σπόνδυλοι, vertebrae sacrales S1 έως S5 (S6)
   μαζί σχηματίζουν τον άξονα του ιερού οστού - sacrum
5. κόκκυγας - 4 ή 5 σπόνδυλοι, σπόνδυλοι coccygeae Co1 έως Co4 (Co5)

Επιπλέον, η σπονδυλική στήλη (columna vertebralis) περιέχει και άλλα στοιχεία και δομές.

Αυτά είναι οι μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, οι σύνδεσμοι, οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι, οι σπονδυλικοί μύες (παρασπονδυλικοί μύες). Οι σπόνδυλοι μαζί σχηματίζουν τον σπονδυλικό σωλήνα και μικρότερες διόδους για τα νεύρα - νευροδιαφράγματα.

Οι δίσκοι ως απορροφητές κραδασμών

Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι σημαντικοί όσον αφορά την κίνηση, αλλά και τη στατική. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι χρησιμεύουν ως απορροφητές κραδασμών και κρούσεων. Διανέμουν την υπερφόρτωση σε ολόκληρη την επιφάνεια των σπονδύλων.

Οι πιο ογκώδεις σπόνδυλοι και δίσκοι βρίσκονται στην οσφυϊκή περιοχή. Είναι σχεδιασμένοι να φέρουν το μεγαλύτερο φορτίο σε όλη τη σπονδυλική στήλη. Το τμήμα αυτό έχει χαμηλότερο βαθμό κινητικότητας.

Δίσκοι = 23 τεμάχια, μεταξύ των σπονδύλων από το τμήμα C2 - C3 έως τη μετάβαση των σπονδύλων L5 και S1.

Περιέχουν ένα δακτύλιο (anulus fibrosus) που σχηματίζει ένα άκαμπτο κέλυφος. Το δεύτερο μέρος είναι ο πυρήνας (nucleus pulposus).

Ο πυρήνας δεν έχει αγγειακή παροχή.

Η θρέψη του γίνεται κυρίως κατά τη διάρκεια της κίνησης. Η κίνηση, η επαναλαμβανόμενη συμπίεση και χαλάρωση, δημιουργεί ροή υγρού στο εσωτερικό του δίσκου. Κατά τη διάρκεια αυτής της ροής ανταλλάσσονται οξυγόνο, θρεπτικά συστατικά και απόβλητα.

Η ανταλλαγή ουσιών διευκολύνεται από το τρίτο τμήμα του δίσκου, την καλυπτήρια πλάκα. Βρίσκεται στις επιφάνειες επαφής του δίσκου και του σπονδύλου. Εκτός από αιμοφόρα αγγεία, περιέχει και νευρικές απολήξεις.

Τα αιμοφόρα αγγεία και τα νεύρα εκτείνονται και στο δακτυλιοειδές τμήμα του δίσκου. Αναφέρεται ότι αποτελούν περίπου το 1/3 του εξωτερικού του στρώματος.

Με την ηλικία, δηλαδή λόγω γήρανσης, ο αριθμός των αιμοφόρων αγγείων μειώνεται.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη θρέψη των δίσκων.

Η έλλειψη άσκησης, η αδράνεια, αποτελεί επίσης σημαντικό αρνητικό παράγοντα μειωμένης θρέψης των δίσκων. Συνέπεια είναι η μείωση της περιεκτικότητας των δίσκων σε νερό.

Μετά τη γέννηση, ο πυρήνας έχει έως και 90% περιεκτικότητα σε νερό.
Μετά το 50ό έτος της ηλικίας, πέφτει στο 70% περίπου.

Παρατηρείται χαλάρωση έως διατάραξη της ακεραιότητας του δακτυλίου. Επιπλοκή αυτής της κατάστασης είναι η διόγκωση του πυρήνα από το δίσκο. Η κήλη του δίσκου μπορεί να προκαλέσει καταπίεση του νωτιαίου μυελού ή των νωτιαίων νεύρων.

Επιπλέον...

Εκτός από τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, οι σπόνδυλοι και ολόκληρη η σπονδυλική στήλη συνδέονται με αυτές τις δομές:

1. συνδέσμους - πρόκειται για τη συνδεσμική συσκευή, που συγκρατεί τους επιμέρους σπονδύλους μεταξύ τους (βραχείς σύνδεσμοι), αλλά και ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη (μακροί σύνδεσμοι)
2. μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις
3. ειδικές αρθρώσεις που βρίσκονται σε ορισμένα τμήματα της σπονδυλικής στήλης
   παραδείγματα είναι οι χόνδρινες ή ακίνητες αρθρώσεις στο ιερό οστό και τον κόκκυγα
4. μύες, μυϊκό σύστημα της σπονδυλικής στήλης, παρασπονδυλικοί μύες, μυϊκός κορσές

Οι σπόνδυλοι και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι έχουν ταιριαστό σχήμα. Η σπονδυλική στήλη είναι κυρτή σε σχήμα S. Το μυϊκό και συνδεσμικό σύστημα βρίσκεται σε ισορροπία, όπως ένας μυϊκός κορσές.

Χάρη σε αυτά και σε άλλα χαρακτηριστικά, είναι σε θέση να επιτελέσει ένα λειτουργικό έργο.

Η σπονδυλική στήλη στηρίζει το σώμα, φέρει το βάρος του, μεταφέρει στατικά και δυναμικά φορτία, συμμετέχει στην κίνηση, την ισορροπία και τη σταθεροποίηση, και επίσης προστατεύει τον νωτιαίο μυελό και τα νωτιαία νεύρα.

Η σπονδυλική στήλη πρέπει να ανταπεξέλθει στις καθημερινές δραστηριότητες και επιπλέον στις επιπτώσεις της γήρανσης.

Παραδείγματα είναι οι εκφυλιστικές αλλαγές στους σπονδύλους, τις αρθρώσεις, τους δίσκους, η εξασθένηση των μυών και η απώλεια της ευκαμψίας των συνδέσμων και η αποασβεστοποίηση, όπως στην οστεοπόρωση.

Νωτιαίος μυελός και νωτιαία νεύρα

Ο νωτιαίος μυελός έχει μήκος περίπου 40 έως 50 cm. Ξεκινά από τον εγκέφαλο και εκτείνεται από τον πρώτο αυχενικό σπόνδυλο C1 έως περίπου τον δεύτερο οσφυϊκό σπόνδυλο L2.

Λατινικά: medulla spinalis.

Στον σπονδυλικό σωλήνα της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, εκτείνεται μια δέσμη νωτιαίων νεύρων από τον L2. Αναφέρεται ως ιππόκαμπος.

Ο νωτιαίος μυελός συνδέει τον εγκέφαλο (ΚΝΣ) και το υπόλοιπο ανθρώπινο σώμα (περιφέρεια). Αγωγεί νευρικές ώσεις αμφίπλευρα και έχει επίσης αντανακλαστικό ρόλο. Η λειτουργία αυτή αναφέρεται ως μετάδοση και αντανακλαστικό.

Ο νωτιαίος μυελός διέρχεται μέσα από τα ανοίγματα των σπονδύλων, τα οποία αναφέρονται ως foramina vertebralis. Μαζί σχηματίζουν τον σπονδυλικό σωλήνα - canalis vertebralis.

Τα νωτιαία νεύρα διακλαδίζονται από τον νωτιαίο μυελό. Περνούν μέσα από μια ανατομική δομή - τα μεσοσπονδύλια foramina ή νευροφόρα foramina, τα οποία σχηματίζονται από τα σπονδυλικά στελέχη (τα στελέχη που συνδέουν το σπονδυλικό σώμα και το σπονδυλικό τόξο).

Ένα ζεύγος νευρικών ριζών - οι φυσιολογικές ρίζες (radicularia) - διαχωρίζονται από ένα τμήμα του σπονδύλου.

Αυτή η ονομασία είναι σημαντική στη συμπίεση της σπονδυλικής ρίζας = ριζοπάθεια.

Ένα σπονδυλικό τμήμα αποτελείται από:

1. δύο γειτονικούς σπονδύλους
2. έναν μεσοσπονδύλιο δίσκο
3. το μεσοσπονδύλιο τρήμα

Τα τμήματα της σπονδυλικής στήλης χωρίζονται σε:

• 8 αυχενικά
• 12 θωρακικούς
• 5 οσφυϊκά
• 5 ιερά
• 1 κοκκυγικό

= 31 ζεύγη.

Τα νωτιαία νεύρα περιέχουν διαφορετικούς τύπους ινών. Μεταφέρουν διαφορετικές πληροφορίες από το σώμα στο νωτιαίο μυελό και τον εγκέφαλο και πίσω στην περιφέρεια - όργανα, μύες, οστά, άκρα, δέρμα.

Μια νεύρωση συγκεκριμένου τύπου έχει την αντίστοιχη τεχνική ονομασία.
Μύες = μυοτόμα.
Δέρμα = δερματοτόμα.
Εσωτερικά όργανα = οπτικοτόμα.
Οστά, σύνδεσμοι και αρθρώσεις = σκληροτόμα.

Βισκερότομο + δερμάτωμα = ζώνη του Head. Γνωστό φαινόμενο κατά το οποίο η δυσφορία σε ασθένειες εσωτερικών οργάνων προβάλλεται στο δέρμα.

Ένα γνωστό παράδειγμα:
Σε καρδιακή προσβολή, ο πόνος στον αριστερό ώμο μπορεί να εμφανιστεί με μετατόπιση προς τα κάτω από την πλευρά του αγκώνα στο μικρό δάχτυλο.

Υπάρχουν επίσης μικροσκοπικοί κλάδοι νεύρων που διακλαδίζονται από τη νευρική ρίζα προς τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις.

Αυτή η σύντομη εισαγωγή παρέχει χρήσιμες πληροφορίες που βοηθούν στην κατανόηση των αιτιών και των συμπτωμάτων που εμφανίζονται στο σύνδρομο σπονδυλαρθρίτιδας.

Η αιτία του σπονδυλαρθρικού αλγικού συνδρόμου δεν είναι μία. Πρόκειται για μια ποικιλία διαταραχών που προκαλούν πόνο και άλλα συμπτώματα.

Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για λειτουργικές ή δομικές αλλαγές.

Αυτές αφορούν τα οστά, δηλαδή τους σπονδύλους, τις αρθρώσεις, τους συνδέσμους, τους μυς ή τα νεύρα. Και διάφορους συνδυασμούς μεταξύ τους. Στην τελευταία περίπτωση, πρόκειται για εκφυλιστικές, τραυματικές, φλεγμονώδεις και άλλες βλάβες της σπονδυλικής στήλης.

Λειτουργικοί αποκλεισμοί του σπονδυλικού τμήματος

Ο λειτουργικός αποκλεισμός ενός ή περισσότερων τμημάτων προκαλείται, για παράδειγμα, από υπερφόρτωση των μυών και των συνδέσμων.

Ο μηχανισμός βασίζεται στη διάσπαση της αρθρικής κάψας μεταξύ των αρθρικών δίσκων. Επαγγελματικά, η κατάσταση αυτή αναφέρεται ως διάστρεμμα μηνίσκου.

Ο μηνίσκος είναι μια χόνδρινη αρθρική πλάκα. Είναι πιο γνωστός στην άρθρωση του γόνατος - ο μηνίσκος.

Προκαλεί πόνο και αντανακλαστική μυϊκή σύσπαση. Ο σπασμός αυξάνει την ένταση του πόνου που αισθάνεστε.

Η μυϊκή υπερφόρτωση μπορεί να είναι οξεία, για παράδειγμα, σε ένα ανεκπαίδευτο άτομο κατά την ανύψωση ενός φορτίου. Στα παιδιά, αλλά και στους ενήλικες, η λανθασμένη στάση του σώματος, τα κακά στερεότυπα κίνησης και οι μυϊκές ανισορροπίες λόγω της μακροχρόνιας καθιστικής ζωής είναι συχνές.

Σύνοψη των λειτουργικών αιτιών:

• Κακή στάση του σώματος
• μονομερής υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης
  • εργασία σε μία θέση
  • ύπνος από τη μία πλευρά
• παρατεταμένο κάθισμα, καθιστική ζωή και καθιστική εργασία
• κακές συνήθειες κίνησης
• μυϊκές ανισορροπίες - ανισορροπίες
  • σύνδρομο του άνω σταυρού
  • σύνδρομο κάτω σταυροειδούς
• ο αντίκτυπος της σωματικής καταπόνησης στους αγύμναστους
• βαριά ανύψωση
• κρυολογήματα στην πλάτη, κλιματισμός
• υπερκινητικότητα

Διαβάστε επίσης:
Σύνδρομο Facet
Κλείδωμα άρθρωσης SI
Οσφυαλγία

Εκφυλιστική νόσος

Σε αυτή την περίπτωση, πρόκειται κυρίως για αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία και την επίδραση της γήρανσης στο σώμα. Κάποιοι παράγοντες κινδύνου σχετίζονται επίσης με αυτό.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται, για παράδειγμα, η λανθασμένη στάση του σώματος, η υπερβολική μακροχρόνια, η μονόπλευρη ή λανθασμένη υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης και άλλες δυσκολίες παρόμοιες με αυτές που σχετίζονται με λειτουργικές εμπλοκές.

Η χρόνια αρνητική επιρροή έχει ως αποτέλεσμα καταστάσεις ασθενειών όπως:

• οστεοχόνδρωση - εκφυλιστικές αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους
• σπονδυλοαρθρίτιδα - που επηρεάζει κατά προτίμηση τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις
• σπονδύλωση - εκφυλιστική διαδικασία που επηρεάζει ολόκληρο το τμήμα
• σπονδυλική στένωση - στένωση του σπονδυλικού σωλήνα

Με λίγα λόγια...

1. Η οστεοχόνδρωση είναι μια εκφυλιστική διαδικασία. Έχει ως αποτέλεσμα τη βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αιτία είναι η διαταραχή του μεταβολισμού, της κυκλοφορίας του αίματος και της παροχής θρεπτικών συστατικών.

Αυτό εκδηλώνεται με τη σταδιακή αποξήρανση του δίσκου. Ο δίσκος χάνει νερό και συνεπώς ελαστικότητα και αντοχή. Το μέγεθός του μειώνεται.

Αυτό έχει ως αποτέλεσµα τη συνολική αστάθεια του τµήµατος. Η αστάθεια αυτή έχει ως αποτέλεσµα τη βλάβη όχι µόνο των δίσκων αλλά και του τµήµατος στο σύνολό του. Προχωρεί σε σπονδύλωση.

2. Η σπονδυλοαρθρίτιδα προσβάλλει τις μικρές μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις. Όπως και η οστεοχόνδρωση, η διαδικασία αυτή έχει αρνητικό αντίκτυπο σε ολόκληρο το τμήμα και όχι μόνο στις αρθρικές επιφάνειες.

3. Η σπονδυλόλυση επηρεάζει ολόκληρο το τμήμα - σπόνδυλοι, δίσκος, μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, περιβάλλωντες σύνδεσμοι και μύες. Και πάλι πρόκειται για εκφυλιστική διαδικασία που έχει ως αποτέλεσμα την αστάθεια της σπονδυλικής στήλης.

Σημαντικό πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση είναι ο σχηματισμός οστεοφύτων. Τα οστεόφυτα είναι οστικές αναπτύξεις που μπορούν να προκαλέσουν ριζοπάθεια. Στην ριζοπάθεια, πρόκειται για την καταπίεση της νευρικής ρίζας.

Υπάρχει επίσης μια παρόμοια πάθηση που επηρεάζει τον σπονδυλικό σωλήνα και αναφέρεται ως...

4. Σπονδυλική στένωση. Μπορεί να πάρει διάφορες μορφές (συγγενής ή επίκτητη και συνδυασμός και των δύο). Βασικά, πρόκειται για στένωση του χώρου μέσα από τον οποίο περνούν ο νωτιαίος μυελός, τα νεύρα ή τα αιμοφόρα αγγεία. Σε κάποιο βαθμό, προκαλεί συμπίεση, δηλαδή συμπίεση αυτών των δομών.

Προβολή μεσοσπονδύλιου δίσκου

Μπορεί επίσης να τη συναντήσετε με την ονομασία κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται για μια διαδικασία ασθένειας που έχει ως αποτέλεσμα την προεξοχή του δίσκου από τη φυσιολογική του θέση.

Μπορεί να λάβει διάφορες μορφές, όπως διόγκωση, προεξοχή, εξώθηση και εξώθηση με sequestrum.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο, Προβολή μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Η βάση του προβλήματος έγκειται στον ερεθισμό των γύρω δομών. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να προκύψουν διάφορα συμπτώματα.

Η αιτία μιας κήλης δίσκου μπορεί να είναι μια εκφυλιστική διαδικασία στο δίσκο ή στο ίδιο το τμήμα. Ένας άλλος τύπος είναι ένας μηχανισμός τραυματισμού και υπερφόρτωσης της σπονδυλικής στήλης με ένα ξαφνικό και υπερβολικό φορτίο, για παράδειγμα, κατά την ανύψωση ενός φορτίου.

Σύνδρομο της ρίζας

Αυτή η κατάσταση νόσου προκαλείται από άλλη νόσο, για παράδειγμα κήλη δίσκου, σχηματισμό οστεοφύτων σε σπονδυλόλυση ή σπονδυλική στένωση.

Προκαλείται από καταπίεση του νεύρου, δηλαδή άμεση συμπίεση του νεύρου. Αυτή είναι η αιτία της παρούσας δυσφορίας. Εκτός από τον πόνο, ο οποίος εξαπλώνεται κατά μήκος της οδού νεύρωσης, υπάρχει επίσης μυρμήγκιασμα, τσούξιμο, διαταραχή της αίσθησης και της μυϊκής δύναμης.

Ριζικό σύνδρομο = ριζιτικό σύνδρομο = ριζοπάθεια.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο Ραδικοπάθεια.

Σύνδρομο ιππουρίδας

Αυτό το σύνδρομο προκαλείται επίσης από κάποιο άλλο πρόβλημα. Και πάλι, παραδείγματα αποτελούν η δισκοκήλη ή η σπονδυλική στένωση, αλλά και άλλες παθήσεις.

Σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, το σημείο της καταπίεσης είναι σημαντικό.

Δεν προκαλείται καταπίεση του νωτιαίου μυελού, αλλά του ιπποκάμπου.

Ο ιππόκαμπος είναι ένα κουβάρι νεύρων που εκτείνεται μακριά από τον νωτιαίο μυελό και διέρχεται από τον σπονδυλικό σωλήνα κάτω από το επίπεδο του σπονδύλου L2.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο.

Τραυματισμοί

Οι τραυματισμοί περιλαμβάνουν μικρές ή κρίσιμες καταστάσεις. Από μικροτραυματισμούς έως σοβαρά ατυχήματα. Στην περίπτωση της σπονδυλικής στήλης, σε αυτούς περιλαμβάνονται καταστάσεις όπως:

• θλάσεις - μώλωπες μαλακών ιστών.
• παραμόρφωση - διάταση των μυών και των τενόντων, για παράδειγμα σε αυτοκινητιστικό ατύχημα
  • τραυματισμοί από επιτάχυνση και επιβράδυνση στη σπονδυλική στήλη
  • επίσης γνωστός ως τραυματισμός από μαστίγιο
• εξάρθρωση - εξάρθρωση των σπονδύλων
• κάταγμα

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε σε αυτό το άρθρο:
Τραυματισμοίτης σπονδυλικής στήλης

Ο πόνος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα ενός τραυματισμού. Μια σοβαρή αιτία δυσκολίας είναι η συμπίεση του νωτιαίου μυελού και των νεύρων. Η συμπίεση μπορεί να προκληθεί από έναν κατεστραμμένο δίσκο, αλλά και από έναν σπόνδυλο.

Με τους τραυματισμούς, είναι επίσης απαραίτητο να αναφερθεί ο πόνος στον κόκκυγα.

Στην περίπτωσή της, συμβαίνει ότι μετά από μια πτώση στους γλουτούς, οι δυσκολίες εκδηλώνονται με την πάροδο του χρόνου, ακόμη και μετά από αρκετά χρόνια. Σε αυτό το διάστημα, το άτομο δεν θυμάται πλέον τον μηχανισμό του τραυματισμού και δεν τον συνδέει με τον πόνο στην πλάτη.

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο.

Σπονδυλολίσθηση και σπονδυλόλυση

Η σπονδυλολίσθηση είναι μια παθολογική μετατόπιση ενός σπονδύλου σε σχέση με έναν παρακείμενο σπόνδυλο. Μπορεί να έχει διάφορους βαθμούς και οι αιτίες είναι επίσης διαφορετικές.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο.

Η σπονδυλόλυση προκαλείται από ένα σπάσιμο του τόξου του σπονδύλου στο στενωμένο τμήμα του - τον ισθμό. Τα αίτια δεν έχουν αποσαφηνιστεί πλήρως. Υπάρχουν συγγενείς και επίκτητες μορφές.

Παράδειγμα της επίκτητης μορφής είναι η μετατραυματική κατάσταση, αλλά και η υπερφόρτωση κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας, του μπέιζμπολ, στα κορίτσια κυρίως της γυμναστικής.

Συγγενείς ανωμαλίες

Η ομάδα αυτή συνοψίζει τις παθολογικές καταστάσεις που προκύπτουν κατά την ενδομήτρια ανάπτυξη του εμβρύου.

Μπορεί να έχουν διαφορετική γενετική βάση. Εμφανίζονται μεμονωμένα, αλλά και ως ομάδα συμπτωμάτων που είναι τυπικά για διάφορες καταστάσεις νόσου και σύνδρομα.

Μια συγγενής ανωμαλία μπορεί να είναι σκολίωση, σπονδυλολίσθηση, διαφορετικός αριθμός σπονδύλων (οσφυοποίηση των S1-S1 ως τελευταίος οσφυϊκός σπόνδυλος, ιεροποίηση του L5 - όταν ο L5 είναι μέρος του ιερού οστού). Παράδειγμα αποτελεί επίσης η δισχιδής ράχη.

Παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης

Ως παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης νοείται μια νοσηρή απόκλιση σχήματος από τη φυσιολογική καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Στην περίπτωση αυτή, η καμπυλότητα μπορεί να είναι προς την προσθιοπίσθια κατεύθυνση, αλλά και προς την πλάγια κατεύθυνση.

Οι παραμορφώσεις στην προσθιοπίσθια κατεύθυνση είναι η υπερκύφωση και η υπερλόρδωση. Η πλευρική απόκλιση ονομάζεται σκολίωση.

Η κυφωτική μορφή αναφέρεται επίσης σε μια νόσο που προκύπτει από τη συμμετοχή των καλυπτικών πλακών των δίσκων και εξελίσσεται με την ανάπτυξη σπονδυλικής παραμόρφωσης. Εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 9 και 17 ετών.

Εξ ου και η ονομασία νεανική ή εφηβική κύφωση - morbus Scheuermann.

Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε:
Σκολίωση
Κύφωση - υπερκύφωση
Λόρδωση - υπερλόρδωση

Οστεομυελίτιδα - σπονδυλοδισκίτιδα

Στην περίπτωση αυτή, πρόκειται για φλεγμονώδη προσβολή της σπονδυλικής στήλης, ακριβέστερα των σπονδύλων και των δίσκων. Μπορεί να είναι οξεία, όπως στην περίπτωση διασποράς μιας σταφυλοκοκκικής λοίμωξης.

Διαβάστε επίσης το άρθρο:
Σπονδυλοδισκίτιδα

Ο χρόνιος τύπος είναι, για παράδειγμα, η φυματίωση των οστών - φυματίωση.

Πρόκειται για μια ειδική λοιμώδη νόσο που προκαλείται από το βακτήριο Mycobacterium tuberculosis. Τα βακτήρια εισέρχονται στον οργανισμό μέσω της αναπνευστικής οδού και της κυκλοφορίας του αίματος οπουδήποτε στο σώμα.

Για παράδειγμα, και στη σπονδυλική στήλη.

Ο πόνος και η μειωμένη κινητικότητα είναι μόνο η αρχή. Τελειώνει με τη διάσπαση της προσβεβλημένης δομής και του ιστού. Πρόοδος της νόσου = επιδείνωση του προβλήματος.

Οστεοπόρωση

Ο όρος αυτός αναφέρεται στην αραίωση του οστικού ιστού.

Τα νοσούντα, αλλοιωμένα οστά υφίστανται πολυάριθμα μικροτραύματα. Μικρές βλάβες οδηγούν σε αλλαγές στη δομή των σπονδύλων. Αυτό αλλάζει το σχήμα τους, παραμορφώνοντάς τα.

Η αιτία μπορεί να είναι στις γυναίκες η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση, οι ορμονικές αλλαγές, οι παθήσεις των νεφρών, του πεπτικού ή του ενδοκρινικού συστήματος. Επίσης, η αδράνεια και η καθιστική ζωή αναφέρονται ως παράγοντες κινδύνου.

Διαβάστε περισσότερα στο άρθρο.

Ρευματικές παθήσεις

Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει βλάβες στις αρθρώσεις, στους χόνδρους και σε άλλα μαλακά μέρη καθώς και στα οστά. Ο τεχνικός όρος για αυτή τη νόσο είναι αρθρίτιδα.

Η αρθρίτιδα είναι νόσος των αρθρώσεων, οπότε δεν αποφεύγεται η σπονδυλική στήλη. Η φλεγμονή των αρθρώσεων παίρνει διάφορες μορφές. Μία από αυτές είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Διαβάστε περισσότερα σε αυτό το άρθρο:
Αρθρίτιδα
Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Ένας συγκεκριμένος τύπος νόσου είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος που προσβάλλει κυρίως την άρθρωση SI και τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις. Ονομάζεται νόσος του Bechterew ή επίσης αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε:
Νόσος Bechterew - αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα
Αξονικήσπονδυλαρθρίτιδα

Ασθένειες των εσωτερικών οργάνων

Ο πόνος από τη σπονδυλική στήλη ακτινοβολεί σε άλλα μέρη του σώματος. Μπορεί επίσης να συμβαίνει και το αντίστροφο. Ασθένειες άλλων οργάνων μπορεί να εκδηλωθούν ως πόνος στη μέση.

Παραδείγματα ασθενειών που επηρεάζουν την πλάτη περιλαμβάνουν:

• οι πνεύμονες
• η καρδιά
• το στομάχι
• η χοληδόχος κύστη
• τα έντερα
• νεφρά
• στις γυναίκες, τα αναπαραγωγικά όργανα, οι ωοθήκες

Όγκος

Μια λιγότερο συχνή αιτία προβλήματος.

Η σπονδυλική στήλη μπορεί να προσβληθεί από καρκίνο. Πρόκειται είτε για πρωτοπαθή είτε για δευτεροπαθή όγκο.

Πρωτοπαθής είναι, για παράδειγμα, το οστέωμα ή το μηνιγγίωμα.

Δευτεροπαθής είναι με τη μορφή μετάστασης (ΜΤΣ). Δηλαδή, έχει προκύψει ως αποτέλεσμα της μετάδοσης της ογκολογικής διαδικασίας. Αυτό συμβαίνει σε μεταστάσεις από όγκους του προστάτη, του μαστού, του πνεύμονα.

Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο άρθρο.

Ψυχογενής πόνος στην πλάτη

Με τον μακροχρόνιο πόνο στη σπονδυλική στήλη, οι δυσκολίες αυτές έχουν αντίκτυπο και στην ψυχολογική πλευρά ενός ατόμου. Ωστόσο, η πορεία μπορεί να είναι και η αντίθετη.

Τι σημαίνει αυτό;

Παρόλο που δεν υπάρχουν δομικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη και δεν επηρεάζεται από λειτουργικό μπλοκάρισμα, το άτομο αναφέρει πόνο και άλλες δυσκολίες.

Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό.

Σε αυτή την περίπτωση, το άτομο προσποιείται τον πόνο στην πλάτη για διάφορους λόγους.
Δεν θέλει να πάει στη δουλειά; Τραυματίστηκε στην εργασία του; Ή για να πάρει σύνταξη αναπηρίας;

Μια άλλη μορφή είναι ο πόνος στην πλάτη σε άτομα που έχουν μια προδιάθεση της προσωπικότητάς τους σε αυτόν.

Ένα άτομο με υστερικό τύπο προσωπικότητας ή ένα άτομο με κατάθλιψη μπορεί να υπερβάλλει στις δυσκολίες του.

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος. Ωστόσο, ανάλογα με την αιτία, υπάρχουν επίσης πιθανά συνοδά συμπτώματα.

Τα συμπτώματα κατηγοριοποιούνται ανά αιτία στον παρακάτω πίνακα

Το ιστορικό και η κλινική εξέταση είναι σημαντικές. Ο γιατρός ρωτά για τον πόνο, την εντόπιση, την εξάπλωση, τον χαρακτήρα, την ένταση και την εξάρτησή του από τη θέση και την κίνηση.

Αξιολογεί τη σπονδυλική στήλη με την όραση. Εξετάζει την κινητικότητα, το βάδισμα, τη στάση του σώματος. Ψηλαφεί το δέρμα και τους μύες, την ευαισθησία και τη μυϊκή δύναμη, τα αντανακλαστικά. Είναι επίσης σημαντικό να ρωτήσει για τους κοιλιακούς μύες και την ικανότητα ελέγχου της παραγωγής ούρων και κοπράνων.

Οι απεικονιστικές μέθοδοι περιλαμβάνουν:

• Ακτίνες Χ, δυναμικές εικόνες, διάφορες θέσεις.
• ΑΞΟΝΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• ΜΑΓΝΗΤΙΚΉ ΤΟΜΟΓΡΑΦΊΑ
• PMG - περιμυελογραφία, εξέταση σκιαγραφικής αντίθεσης της σπονδυλικής στήλης, του νωτιαίου μυελού
• EMG - ηλεκτρομυογραφία - αξιολόγηση των μυών

Εργαστηριακή εξέταση αίματος και υγρών.

Η διάγνωση του σπονδυλαργικού αλγικού συνδρόμου εξαρτάται από τα συμπτώματα που υπάρχουν και την αιτία που τα προκαλεί.

Οι απλές λειτουργικές παρεμποδίσεις θα εντοπιστούν και από έναν γενικό ιατρό. Οι σοβαρότερες καταστάσεις απαιτούν μια πιο ολοκληρωμένη νευρολογική εξέταση, η οποία συμπληρώνεται από άλλες, ανάλογα με τις ανάγκες.

Γιατροί από διάφορες ειδικότητες μπορεί να συμμετέχουν στη διάγνωση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν έναν γενικό γιατρό ενηλίκων ή παιδιατρικής ηλικίας, έναν νευρολόγο, έναν ορθοπεδικό χειρουργό, έναν ρευματολόγο, έναν νευροχειρουργό, έναν ακτινολόγο και έναν φυσιοθεραπευτή. Ενδεχομένως έναν ψυχολόγο και έναν ψυχίατρο.

Η διαφορική διάγνωση είναι σημαντική. Μπορεί επίσης να συμμετέχουν ειδικοί στην εσωτερική ιατρική και την καρδιολογία ή ένας χειρουργός.

Πρόληψη, πρόληψη και περισσότερη πρόληψη

Όπως και με άλλες ασθένειες, αυτό ισχύει διπλά για τη σπονδυλική στήλη.

Στην πραγματικότητα, είναι τριπλό.

Πρόληψη =

1. κατάλληλο κρεβάτι + στρώμα + μαξιλάρι + στρώμα
2. θέση ύπνου και ύπνου
   • η χειρότερη θέση είναι η κοιλιά - ΟΧΙ η κοιλιά σας
3. Σωστό κάθισμα
4. Σωστή στάση του σώματος
5. Επαρκής σωματική δραστηριότητα
   • άθληση σε κατάλληλη μορφή, π.χ. κολύμβηση, ποδηλασία, τρέξιμο
   • κυρίως περπάτημα
6. εργονομία στο σπίτι και στο χώρο εργασίας
   • περιβάλλον εργασίας - κατάλληλο γραφείο και καρέκλα
7. περιορισμός των φορτίων ανύψωσης και της καταπόνησης της σπονδυλικής στήλης
   • εκμάθηση της σωστής τεχνικής για την ανύψωση φορτίων
8. ορθολογική διατροφή, βιταμίνες, μέταλλα, φάρμακα για την υποστήριξη των αρθρώσεων
9. υπέρβαρο και παχυσαρκία - μείωση του βάρους
10. κατάλληλα υποδήματα