Ποιος αντιμετωπίζει το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και πώς;
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει προς το παρόν ένα φάρμακο, ένα χάπι, που θα θεραπεύσει πλήρως τη νόσο.
Η θεραπεία αποτελείται από σχήματα που είναι βασικά για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής του ασθενούς και από υποστηρικτικές φαρμακολογικές θεραπείες που βοηθούν τον ασθενή να διαχειριστεί τα συνοδά συμπτώματα της νόσου.
Μη φαρμακευτική διαχείριση
Θα πρέπει να καθοριστεί το καθημερινό σχήμα και η σωματική δραστηριότητα του ασθενούς. Αυτά θα πρέπει να είναι χρονικά προσαρμοσμένα στην κατάσταση του ασθενούς.
Κατά τη διαχείριση της νόσου, σίγουρα δεν συνιστάται να προσπαθεί κανείς να ξεπεράσει την κόπωση εξαναγκάζοντας τον εαυτό του σε σωματική δραστηριότητα.
Κατά τις περιόδους που η κόπωση υποχωρεί, καλό είναι να εισαγάγετε τακτικές, λογικές δραστηριότητες, όπως
- περπάτημα
- ελαφριά αερόβια άσκηση
- άθληση αναψυχής
- κηπουρική
Τεχνικές όπως η εξάσκηση βαθιάς αναπνοής, η μυϊκή χαλάρωση, το μασάζ, η γιόγκα και οι ασκήσεις Τάι Τσι έχουν επίσης σημειώσει μεγάλη επιτυχία στους ασθενείς.
Σταδιακά, η ένταση και η διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας αυξάνεται, φυσικά υπό την πιο εξειδικευμένη επίβλεψη ενός γιατρού ή φυσιοθεραπευτή.
Στόχος της συνεργασίας ασθενούς-θεραπευτή είναι να μάθει να ισορροπεί την ανάπαυση και τη δραστηριότητα, ώστε ο ασθενής να αποφεύγει με επιτυχία τις εξάρσεις της κόπωσης.
Μια άλλη αποτελεσματική αγωγή είναι η σύσταση και η εκπαίδευση του ασθενούς στις αρχές της ορθολογικής διατροφής και της ποικίλης δίαιτας, έτσι ώστε όλα τα απαραίτητα μέταλλα, βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά να λαμβάνονται στη φυσική και κατά προτίμηση απορροφήσιμη μορφή τους.
Ο έλεγχος της σκέψης και του νου και η επίδρασή του στις πράξεις και τα συναισθήματα του ασθενούς είναι επίσης ουσιαστικός. Είναι σημαντικό να μάθει ο ασθενής να αναγνωρίζει δραστηριότητες και συμπεριφορές που τον κάνουν να αισθάνεται κουρασμένος. Μόνο έτσι μπορεί ο ασθενής να την ελαχιστοποιήσει.
Λοιπόν;
Η απάντηση στο ερώτημα "Ποιος αντιμετωπίζει το σύνδρομο κόπωσης;" είναι...
Στη θεραπεία συναντώνται διάφοροι ειδικοί, από νευρολόγο, ψυχολόγο, φυσιοθεραπευτή μέχρι ειδικούς εκπαιδευτές ή ψυχιάτρους.
Εξαρτάται από τη συνολική πορεία και τις δυσκολίες του ατόμου.
Φαρμακολογική αντιμετώπιση
Συμπληρώματα διατροφής
Περιλαμβάνει υποστηρικτική θεραπεία μέσω χορήγησης συμπληρωμάτων μετάλλων. Αυτό περιλαμβάνει κυρίως μαγνήσιο, ψευδάργυρο, σελήνιο, βιταμίνες κυρίως από την ομάδα Β και βιταμίνη D, αλλά και άλλες βιταμίνες C και Ε, Α.
Θεραπεία του πόνου
Οι ασθενείς υποφέρουν πολύ συχνά από πονοκεφάλους, μυϊκούς και αρθρικούς πόνους. Τα αναλγητικά και τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα αποτελούν κατάλληλες λύσεις. Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση τους μπορεί να επιφέρει μια σειρά επιπλοκών, όπως η ανάπτυξη γαστρικού έλκους με αιμορραγία.
Τα οπιοειδή φάρμακα είναι ιδιαίτερα εθιστικά. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιούνται μόνο σε πολύ σοβαρές περιπτώσεις και για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά
Αρκετά τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά έχουν σημαντική επίδραση στη βελτίωση του ύπνου, στη διαχείριση του πόνου και στην ανακούφιση από την κόπωση.
Στην περίπτωση αυτή, αρκούν χαμηλότερες δόσεις από αυτές που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της κατάθλιψης.
Τα πιο αποτελεσματικά είναι οι λεγόμενοι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRI) και οι αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης-νορεπινεφρίνης (SNRI)
Παράγοντες όπως η φλουοξετίνη, η σερτραλίνη, η παροξετίνη χρησιμοποιούνται επίσης για τη θεραπεία της κατάθλιψης και του άγχους που είτε συνοδεύουν τη διαδικασία της νόσου είτε εμφανίζονται ως συνέπεια αυτής.
Επιπλέον, τα σκευάσματα από την ομάδα των SNRI έχουν ένα ακόμη πλεονέκτημα. Εκτός από την αντικαταθλιπτική τους δράση, παρέχουν ανακούφιση από τον χρόνιο μακροχρόνιο (νευροπαθητικό) πόνο.
Κορτικοστεροειδή
Η χορήγηση χαμηλών δόσεων κορτικοστεροειδών μπορεί να έχει αποτέλεσμα. Ωστόσο, η εμπειρία έχει δείξει ότι είναι βραχύβια και έχει συνδεθεί με ανεπιθύμητες ενέργειες.
Χρησιμοποιούνται χαμηλές δόσεις υδροκορτιζόνης.
Νέες μέθοδοι θεραπείας
Ριντατολιμόδη
Η ριντατολιμόδη είναι ένα πρόσφατα εγκεκριμένο ανοσοτροποποιητικό και αντιιικό φάρμακο για τη θεραπεία του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης.
Μέχρι στιγμής, έχει εγκριθεί μόνο στον Καναδά και την Ευρώπη. Στις Η.Π.Α., το φάρμακο δεν έχει ακόμη εγκριθεί, λόγω των ελάχιστων πληροφοριών σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά του.
Rituximab
Η ριτουξιμάμπη είναι ένα λεγόμενο μονοκλωνικό αντίσωμα anti-CD20. Προκαλεί τον αποκλεισμό των Β-λεμφοκυττάρων, τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της νόσου.
Αν και πρόκειται για μια θεραπεία που παρεμβαίνει σημαντικά στις ανοσολογικές διεργασίες, οι ασθενείς που λαμβάνουν rituximab υποφέρουν από αρκετές παρενέργειες. Αυτές περιλαμβάνουν ουδετεροπενία (χαμηλός αριθμός ουδετερόφιλων, κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος) και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις.
Μεταμόσχευση μικροβιώματος κοπράνων
Μια πιθανή αιτία της χρόνιας κόπωσης είναι η αλλαγή του γαστρεντερικού μικροβιόκοσμου των ασθενών.
Ως εκ τούτου, έχει εισαχθεί μια μοναδική μέθοδος θεραπείας, η μεταμόσχευση μικροβιώματος κοπράνων.
Η διαδικασία περιλαμβάνει τη μεταφορά κοπράνων από έναν υγιή δότη στο έντερο του ασθενούς.
Πρόκειται για μια σχετικά ασφαλή μέθοδο που συνιστάται σήμερα ως υποστηρικτική θεραπεία για διάφορα χρόνια προβλήματα υγείας.
Από τα διαθέσιμα δεδομένα, είναι σαφές ότι ένα μεγάλο ποσοστό των μεταμοσχευμένων ασθενών απολαμβάνει καλό αποτέλεσμα, μείωση της κόπωσης και αύξηση της ζωτικής ενέργειας.