Σύνδρομο των προσαγωγών, αρθροπάθεια των προσαγωγών: αιτία χρόνιου πόνου στην πλάτη;

Το σύνδρομο facet αναφέρεται στον πόνο που προέρχεται από τις αρθρώσεις που συνδέουν τους σπονδύλους, τις λεγόμενες facet αρθρώσεις.

Αναφέρεται ότι το πρόβλημα αυτό επηρεάζει περίπου το 15 έως 45% των ατόμων που πάσχουν από χρόνιο πόνο στην πλάτη.

Ωστόσο, ο πόνος δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Συνοδεύεται από διάφορες δυσάρεστες αισθήσεις, όπως μυρμήγκιασμα ή τσούξιμο. Αυτές τεχνικά ονομάζονται παραισθησίες.

Αυτές οι δυσάρεστες αισθήσεις μπορεί να ακτινοβολούν σε άλλα μέρη του σώματος. Εάν εμφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, μειώνουν την ποιότητα ζωής και μπορεί να προκαλέσουν αναπηρία σε κάποιο βαθμό.

Το σύνδρομο των προσαγωγών εμφανίζεται συχνότερα στην οσφυϊκή περιοχή και στο επίπεδο της μετάβασης της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης στο ιερό οστό. Ο πόνος μετακινείται στους γλουτούς και στα κάτω άκρα. Σε μικρότερο βαθμό επηρεάζεται και ο αυχένας.

Τα αίτια του προβλήματος ποικίλλουν. Σε νεαρή ηλικία μπορεί να προκληθεί από υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης, εκφυλιστικές αλλαγές συμβαίνουν επίσης λόγω γήρανσης.

Ο πόνος επανεμφανίζεται κατά περιόδους, αλλά μπορεί να επιμένει με την πάροδο του χρόνου.

Τι είναι οι αρθρώσεις των προσθίων αρθρώσεων;

Αρχικά, θα δώσουμε σύντομες πληροφορίες για τη σπονδυλική στήλη, ώστε να οδηγηθούμε στο θέμα των αρθρώσεων των προσθίων όψεων.

Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από μικρά οστά - σπονδύλους. Έχουμε 33 έως 34 σπονδύλους. Ανάλογα με τη θέση τους, τους χωρίζουμε σε αυχενικούς, θωρακικούς, κνημιαίους, ιερούς και κοκκυγικούς σπονδύλους.

Σπονδυλική στήλη = columna vertebralis
Σπόνδυλοι = vertebrae

Οι σπόνδυλοι, ο αριθμός τους και τα τμήματα της σπονδυλικής στήλης:

1. Αυχενικοί σπόνδυλοι - vertebrae Cervicales = 7 - C1, C2, C3, C4, C5, C6 και C7.
2. Θωρακικοί σπόνδυλοι - σπόνδυλοι Thoracicae = 12 - Th1 έως Th12
3. Οσφυϊκοί σπόνδυλοι - σπόνδυλοι Lumbales = 5 - L1 έως L5
4. Ιεροί σπόνδυλοι - σπόνδυλοι Sacrales = 5 (ή 6) S1 έως S5 (S6),
   σχηματίζουν το ιερό οστό, τον άξονα του ιερού οστού.
5. κόκκυγας - σπόνδυλοι Coccygeae = 4 ή 5 = Co1-Co4 (Co5)

Οι σπόνδυλοι έχουν συγκεκριμένο σχήμα που τους προσδίδει ξεχωριστή λειτουργικότητα σε ολόκληρη τη σπονδυλική στήλη. Τα επιμέρους σπονδυλικά τμήματα διαφέρουν ως προς τις στατικές και δυναμικές τους ιδιότητες.

Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η πιο κινητική, οι πλευρές συνδέονται με τους θωρακικούς σπονδύλους, η οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι η πιο φορτισμένη και το ιερό οστό συνδέεται με τη λεκάνη. Και ο κόκκυγας έχει επίσης τη δική του σημασία όσον αφορά την κίνηση και τη στάση του σώματος.

Εκτός από το να σηκώνει το βάρος του σώματος, να δημιουργεί στήριξη για το σώμα και το στοιχείο της κίνησης, η σπονδυλική στήλη έχει τη σημαντική λειτουργία της προστασίας του νωτιαίου μυελού.

Ο νωτιαίος μυελός συνδέει τον εγκέφαλο ή το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ) με την περιφέρεια ή το σώμα. Η λειτουργία του είναι τόσο αγώγιμη όσο και αντανακλαστική.

Το γεγονός ότι ο νωτιαίος μυελός είναι κρυμμένος στη σπονδυλική στήλη επιτρέπει το τυπικό σχήμα των σπονδύλων.

Η σύνθεση των σπονδύλων έχει ως εξής:

1. σπονδυλικό σώμα - σπονδυλικό σώμα
2. σπονδυλικό τόξο - arcus vertebrae
3. σπονδυλική απόφυση - processus vertebrae

1. Σπονδυλικό σώμα

Το σπονδυλικό σώμα είναι το πρόσθιο τμήμα, το οποίο αποτελείται από οστό. Στο πάνω και στο κάτω μέρος υπάρχει μια επίπεδη επιφάνεια στην οποία προσφύονται οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι - οι disci intervertebralis -.

Οι δύο πρώτοι αυχενικοί σπόνδυλοι έχουν το δικό τους σχήμα. Έχουν προσαρμοστεί στη λειτουργία της σύνδεσης με το κεφάλι και στην κίνηση, πιο συγκεκριμένα στην περιστροφή και την ταλάντωση.

Ο πρώτος αυχενικός σπόνδυλος, ο C1, συνδέεται με το κρανίο και είναι επίσης γνωστός ως άτλας.
Ο δεύτερος αυχενικός σπόνδυλος, ο C2, ονομάζεται άξονας. Περιέχει το δόντι του άξονα dens, το οποίο επιτρέπει στο κεφάλι να ταλαντεύεται προς τα πάνω και προς τα κάτω.

Δεν υπάρχουν μεσοσπονδύλιοι δίσκοι μεταξύ των δύο πρώτων σπονδύλων.
Βρίσκονται από τον C2-C3 μέχρι τους σπονδύλους L5 και S1. Ο αριθμός τους είναι 23.

Όπως και οι σπόνδυλοι, έτσι και οι δίσκοι έχουν διαφορετικά μεγέθη. Μικρότεροι στην αυχενική περιοχή και ευρύτεροι στην οσφυϊκή περιοχή. Επειδή στην οσφυϊκή περιοχή συμβαίνει το μεγαλύτερο μέρος της στατικής και δυναμικής υπερφόρτωσης της σπονδυλικής στήλης.

2. Το σπονδυλικό τόξο

Το σπονδυλικό τόξο αποτελείται από δύο δίσκους. Αυτοί εξέρχονται από το σπονδυλικό σώμα μέσω των πετάλων. Οι σπόνδυλοι είναι τεχνικά γνωστοί ως μίσχοι.

Στη συνέχεια, οι δύο δίσκοι περνούν πλευρικά από το σπονδυλικό σώμα. Σχηματίζουν το σπονδυλικό τόξο (σπονδυλικό τρήμα) και, μαζί με τους άλλους σπονδύλους, το σπονδυλικό κανάλι (σπονδυλικός σωλήνας).

Ο σπονδυλικός σωλήνας διέρχεται από τον νωτιαίο μυελό.

Ο νωτιαίος μυελός εκτείνεται από τον εγκέφαλο από τον σπόνδυλο C1 έως περίπου τον δεύτερο οσφυϊκό σπόνδυλο. Στον L2, ένα κουβάρι νεύρων γνωστό ως ιππόκαμπος ή ουρά του αλόγου, διαχωρίζεται από τον νωτιαίο μυελό.

3. Σπονδυλικές αποφύσεις

Οι σπονδυλικές αποφύσεις διαχωρίζονται από το σπονδυλικό τόξο. Συνδέουν τους σπονδύλους και συμμετέχουν στην κίνηση, όπως και ο μεσοσπονδύλιος δίσκος.

Είναι γνωστοί διάφοροι τύποι αποφύσεων, και συγκεκριμένα:

1. η ακανθώδης απόφυση
   • η σπονδυλική απόφυση
   • εκφύεται από το σπονδυλικό τόξο απευθείας προς τα πίσω.
   • υπάρχει μόνο μία
   • μπορεί να ψηλαφηθεί στην πλάτη κάτω από το δέρμα
   • συνδέει τις συνδέσεις των μυών και των τενόντων
2. εγκάρσια απόφυση
   • processus transversi
   • ζευγαρωτή απόφυση
   • μυϊκός τένοντας
   • στο τμήμα της θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, τένοντας των πλευρών
3. αρθρική απόφυση
   • processus articulares
   • ζευγαρωτή απόφυση
   • σε σημείο πίσω από τη βάση του σπονδυλικού τόξου
   • Άρθρωση των σπονδύλων - αρθρώσεις των πλευρών
   • περιέχουν χόνδρο

Μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις - αρθρώσεις των πλευρών

Οι μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις, ή articulatio intervertebrales στα λατινικά, αποτελούν κινητή σύνδεση μεταξύ των σπονδύλων. Επιτρέπουν την κίνηση αλλά και την περιορίζουν για να διατηρηθεί ένα ορισμένο εύρος κίνησης της σπονδυλικής στήλης.

Αρθρώσεις των πλευρών, επίσης λατινικά articulationes zygapophysiales = articulationes intervertebrales.

Οι αρθρώσεις των πλευρών επιτρέπουν την κίνηση + καθορίζουν ένα συγκεκριμένο εύρος κίνησης των τμημάτων. Αποτελούν επίσης ένα σταθεροποιητικό στοιχείο. Ο περιορισμός της κίνησης και η σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης αποτρέπει την υπερβολική κάμψη της σπονδυλικής στήλης.

Δύο facet αρθρώσεις + μεσοσπονδύλιος δίσκος = σύμπλεγμα τριών αρθρώσεων.

Μεσοσπονδύλιος δίσκος μπροστά και ένα ζεύγος αρθρώσεων όψης πίσω σε ένα τμήμα.
Αυτή η σύνδεση είναι τόσο κινητή όσο και άκαμπτη. Επιτρέπει στη σπονδυλική στήλη να κάμπτεται και να περιστρέφεται.

Οι αρθρώσεις των προσθίων αρθρώσεων περιέχουν χόνδρο, αρθρικό υγρό και αρθρική κάψα. Ο μεσοσπονδύλιος χώρος έχει μέγεθος που χωράει περίπου 1 έως 2 χιλιοστόλιτρα αρθρικού υγρού.

Βρίσκονται από το σπονδυλικό επίπεδο C2 έως S1.

Οι μεταβολές της νόσου σε ένα σημείο επηρεάζουν το άλλο σημείο. Αλληλεπιδρούν για να μεταδώσουν τις μηχανικές μεταβολές σε ολόκληρο το τμήμα.

Η βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου επηρεάζει αρνητικά την άρθρωση των προσθίων αρθρώσεων και αντίστροφα.

Η περιοχή των αρθρώσεων των πτυχών νευρώνεται πλούσια. Οι νευρικές ίνες είναι η πηγή του πόνου σε διάφορες παθήσεις.

Νευρική τροφοδότηση των αρθρώσεων της πρόσθιας χώρας:
Ο οπίσθιος κλάδος (ramus dorsalis) της νευρικής ρίζας (που πηγάζει από τον νωτιαίο μυελό ως νωτιαίο νεύρο) από τον οποίο διακλαδίζεται ο έσω κλάδος (medial ramus).
Ένας κλάδος του έσω κλάδου νευρώνει ευαίσθητα τόσο την άνω όσο και την κάτω άρθρωση.

Η ανατομική γνώση της θέσης αυτής της νευρικής παροχής έχει σημαντική διαγνωστική και θεραπευτική σημασία.

Ως εκ τούτου, το σύνδρομο των προσθίων...

Ως εκ τούτου, το σύνδρομο facet είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων που έχουν τη βάση τους στον ερεθισμό των νευρικών απολήξεων κοντά σε αυτές τις μικροσκοπικές επιφάνειες των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων.

Ο πόνος μπορεί να προέρχεται από μία ή περισσότερες αρθρώσεις των προσθίων.

Προκύπτει από την αρθρική κάψα, το συνδετικό χόνδρινο κάλυμμα ή τις κοντινές μαλακές δομές. Τα αίτια και οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι ποικίλα και ατομικά μεταβλητά.

Ωστόσο, το σύνδρομο facet μπορεί να συγχέεται με άλλες ασθένειες. Ως εκ τούτου, η εξέταση από ειδικό είναι σημαντική για μακροχρόνιο πόνο στη σπονδυλική στήλη.

Η αιτία του συνδρόμου facet είναι ο μηχανικός ή φλεγμονώδης ερεθισμός των νευρικών απολήξεων στη μεσοσπονδυλική άρθρωση.

Φλεγμονώδης ερεθισμός =
βιοχημικές και ανοσολογικές μεταβολές λόγω βλάβης, τραυματισμού των κυττάρων,
όχι λόγω μόλυνσης.

Το σύνδρομο Facet εμφανίζεται και στον νεαρό πληθυσμό.
Πρόκειται κυρίως για υπερφόρτωση των μεσοσπονδύλιων αρθρώσεων λόγω υπερβολικής καταπόνησης. Η πηγή μπορεί να είναι η σωματική ή αθλητική δραστηριότητα (αθλήματα που απαιτούν τη χορήγηση υψηλής ή κρουστικής ισχύος, με απότομες αλλαγές στην κίνηση και τη θέση).

Υπερβολική επιβάρυνση = μικροτραυματισμός των αρθρώσεων.

Συχνότερα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα εκφυλιστικών αλλαγών που προέρχονται από τη γήρανση του οργανισμού. Δηλαδή, το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται και σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας.

Στο πλαίσιο αυτό, η εκφυλιστική διαδικασία που επηρεάζει τις μεσοσπονδύλιες αρθρώσεις είναι γνωστή - σπονδυλαρθρίτιδα. Η βάση του προβλήματος είναι η παραβίαση της συνέχειας της αρθρικής επιφάνειας, η στένωση της αρθρικής σχισμής, η μείωση της περιεκτικότητας σε υγρό, η βλάβη του χόνδρου, που συνδέεται επίσης με μια νοσηρή ανάπτυξη οστικών όγκων - οστεοφύτων.

Οι εκφυλιστικές διεργασίες αρχίζουν σε νεαρή ηλικία. Μετά την ηλικία των 60 ετών, είναι παρούσες σε όλους.

Η εκφυλιστική διαδικασία, οι φλεγμονώδεις μεταβολές ή η βλάβη των αρθρώσεων των προσθίων αρθρώσεων συνδέονται με βλάβη του μεσοσπονδύλιου δίσκου, δηλαδή οστεοχόνδρωση. Οι δυσκολίες μπορεί να προέρχονται από αρθρίτιδα, η οποία είναι φλεγμονή της κάψας της άρθρωσης.

Οι παράγοντες κινδύνου είναι οι εξής:

• Ηλικία
• το φύλο, περισσότερο στους άνδρες
• προσανατολισμός των αρθρώσεων των προσθίων αρθρώσεων
• εκφυλιστικές αλλαγές στους δίσκους
• σωματική υπερφόρτωση
• παχυσαρκία
• λανθασμένη στάση του σώματος
• παρατεταμένη μονόπλευρη καταπόνηση (εργασιακό περιβάλλον)
• τραυματισμοί της σπονδυλικής στήλης
• ανεπαρκής διατροφή
• κάπνισμα

Στην περίπτωση του συνδρόμου facet, είναι επίσης απαραίτητο να σκεφτούμε τα πρώιμα στάδια των ρευματικών και αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως η αξονική σπονδυλαρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, η ρευματοειδής ή η ψωριασική αρθρίτιδα.

Άλλα αίτια περιλαμβάνουν τη σπονδυλολίσθηση και τη σπονδυλόλυση με ισθμική ασυνέχεια. Μια πάθηση που προκαλείται από τη μετατόπιση δύο σπονδύλων. Εμφανίζεται κυρίως στο επίπεδο L4-L5 και σε νέους ανθρώπους.

Λιγότερο συχνή αιτία είναι η αρθρική κύστη ή η σηπτική μολυσματική κατάσταση.

Οι κύστεις έχουν περιγραφεί στη σπονδυλοαρθρίτιδα. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν καταπίεση νεύρων και σχετική ριζοπάθεια. Η λοιμώδης νόσος είναι δευτεροπαθής στη σπονδυλοδισκίτιδα (φλεγμονή των σπονδύλων και των δίσκων), όταν τα βακτήρια μεταδίδονται με το αίμα, και σπανιότερα στη φυματίωση της σπονδυλικής στήλης.

Περίληψη των αιτιών:

1. Εκφυλιστική διαδικασία
   • Οστεοχόνδρωση
   • σπονδυλαρθρίτιδα
2. σπονδυλολίσθηση και σπονδυλόλυση
3. υπερβολική υπερφόρτωση της σπονδυλικής στήλης, αθλήματα, σωματική δραστηριότητα
4. σπονδυλαρθρίτιδα (αυτοάνοση νόσος)
5. τραυματισμός
6. σπανιότερα
   • αρθρική κύστη
   • λοιμώξεις

Το σύνδρομο Facet εκδηλώνεται με πόνο. Μπορεί να είναι σε ηρεμία, το πρωί, κατά την έναρξη (μετά από παρατεταμένη αδράνεια στην αρχή μετά από μετακίνηση). Ο πόνος εντείνεται κυρίως με την κάμψη του σώματος.

Η μεγαλύτερη επιβάρυνση των αρθρώσεων των προσθίων είναι κατά την έκταση της σπονδυλικής στήλης κατά την κάμψη
και κατά την πλάγια κλίση της σπονδυλικής στήλης.

Μπορεί επίσης να υπάρχει ακτινοβόλος πόνος.

Αυτός είναι στο οσφυϊκό σύνδρομο των αρθρώσεων των πλαγίων γλουτών στην περιοχή των γλουτών - γλουτών, στα ισχία, μέσω της βουβωνικής χώρας, στα κάτω άκρα, μέσω του μηρού (εξωτερικό τμήμα και οπίσθια επιφάνεια) μέχρι το επίπεδο του γόνατος. Αναφέρεται επίσης πόνος στην κοιλιά και τη λεκάνη.

Τα παράπονα αυτά θυμίζουν ισχιαλγία.

Στο σύνδρομο αυχενικής όψης (cervical facet syndrome)
ο πόνος μετακινείται από τον αυχένα στους ώμους, στις ωμοπλάτες και μέχρι το κεφάλι.

Μπορεί να συνοδεύονται από δυσάρεστες αισθήσεις όπως μυρμηκίαση ή τσούξιμο (παραισθησίες). Ωστόσο, η φύση της εξάπλωσης είναι ψευδοραχιαία. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι οπωσδήποτε οριοθετημένη και δεν συνοδεύεται από αισθητηριακές διαταραχές ή μυϊκή αδυναμία.

Επιπλέον.

Υπάρχει αυξημένη μυϊκή ένταση, σπασμός των παρασπονδυλικών μυών και περιορισμός της κινητικότητας σε αυτό το τμήμα της σπονδυλικής στήλης, παρόμοια με την οξεία οσφυαλγία.

Ανακούφιση παρέχεται με την ύπτια θέση. Ανακούφιση παρέχεται επίσης με τη σωματική δραστηριότητα. Ο πόνος μπορεί να είναι μονόπλευρος ή αμφοτερόπλευρος.

Σύνδρομο των πλευρών - τυπική συμπτωματολογία:

• Μακροχρόνιος πόνος στην πλάτη που διαρκεί μήνες έως χρόνια.
• Ο πόνος είναι αμβλύς έως καυστικός.
• Σταδιακή εμφάνιση του προβλήματος
  • με επαναλαμβανόμενες κρίσεις πόνου
  • επίμονος πόνος μετά
• πρωινή δυσκαμψία της σπονδυλικής στήλης
  • Πρωινός πόνος
  • πόνος κατά την αδράνεια
• μυϊκές κράμπες, αυξημένη ένταση
• πόνος εκκίνησης στη χαλάρωση
• αύξηση της έντασης του πόνου
  • κατά τη στροφή του κορμού
    • σχετίζεται με βραδύτερη έκταση από την κάμψη
  • κατά την περιστροφή του κορμού
  • κατά την ψηλάφηση στο σημείο του προβλήματος
• Βελτίωση της κάμψης προς τα εμπρός
  • Βελτίωση με τη σωματική δραστηριότητα
    • Προσοχή στην υπερπροσπάθεια, που αυξάνει την ένταση του προβλήματος.
• Επώδυνο περπάτημα στις σκάλες
• νυχτερινός πόνος κατά την αλλαγή θέσης
  • ξύπνημα από τον ύπνο
• Πόνος που επιδεινώνεται από το κρύο
  • Ομοίως, υπάρχει μετεωροευαισθησία - η επίδραση του καιρού
• ο πόνος ανακουφίζεται από την ξηρή θερμότητα
• ο πόνος εξαπλώνεται στα άκρα
• ψυχοκοινωνική επιβάρυνση του πάσχοντος

Η διάγνωση βασίζεται στην αναμνηστική εξέταση. Ο γιατρός λαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον πόνο, την προέλευσή του, την εξάπλωση, τους μηχανισμούς ανακούφισης και άλλα.

Ακολουθεί η φυσική εξέταση, η οποία περιλαμβάνει εξέταση με την όραση (από κάθε πλευρά και σε διαφορετικές θέσεις), ψηλάφηση, αξιολόγηση της κατάστασης της σπονδυλικής στήλης, στάση, βάδισμα, κάμψη, κάμψη.

Οι ακτινογραφίες, οι αξονικές τομογραφίες και η μαγνητική τομογραφία είναι σημαντικές. Αυτές οι απεικονιστικές μέθοδοι μπορούν να αποκαλύψουν τις δομικές αλλαγές που υπάρχουν και χρησιμοποιούνται επίσης για τη διαφορική διάγνωση (αποκάλυψη της πραγματικής αιτίας της δυσκολίας).

Ωστόσο, καμία από αυτές τις μεθόδους δεν θα παράσχει 100% διάγνωση. Επομένως, ακολουθεί μια επεμβατική μέθοδος.

Η διαγνωστική και θεραπευτική μέθοδος είναι ο αποκλεισμός των facet - επιλεκτικός αποκλεισμός του έσω κλάδου που νευρώνει την άρθρωση των facet.

Αυτό περιλαμβάνει την έγχυση ενός τοπικά δρώντος αναισθητικού στην περιοχή του νεύρου κοντά στην άρθρωση. Η διαδικασία πραγματοποιείται υπό τον έλεγχο υπερήχων ή αξονικής τομογραφίας.

Η έγχυση του φαρμάκου έχει ανακουφιστικό αποτέλεσμα.

Η κατάσταση του πόνου παρακολουθείται την επόμενη ημέρα και στη συνέχεια για τις επόμενες 14 ημέρες. Ο ενδιαφερόμενος καταγράφει την πρόοδο σε ένα ημερολόγιο, το οποίο στη συνέχεια αξιολογείται από τον γιατρό.

Εάν ο πόνος έχει υποχωρήσει κατά περισσότερο από 75%, πρόκειται για σύνδρομο facet. Εάν ο αποκλεισμός δεν είχε κανένα αποτέλεσμα, πρέπει να αναζητηθεί άλλη ασθένεια. Η εφαρμογή του αποκλεισμού facet πραγματοποιείται σε πολλές συνεδρίες, μια διαδικασία δεν έχει διαγνωστικό επίπεδο.

Η πορεία της νόσου είναι εξατομικευμένη και εξαρτάται επίσης από την προκλητική αιτία και την έκταση της βλάβης.

Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις αναπηρίας μπορεί να είναι οι πρώτες που εμφανίζονται. Αυτές επαναλαμβάνονται σε διάστημα μηνών. Με την πάροδο των ετών, η διαταραχή μπορεί να γίνει μόνιμη.

Επιδεινώνονται από τη θέση σε πρηνή θέση και την περιστροφή του κορμού, τις μεγαλύτερες περιόδους αδράνειας. Οι πρωινοί πόνοι και οι πόνοι εκκίνησης είναι χαρακτηριστικοί - πόνος μέχρι την ανάδευση.

Ο πάσχων μπορεί να ξυπνήσει από τον ύπνο λόγω αύξησης της έντασης κατά την αλλαγή θέσης. Το περπάτημα στις σκάλες είναι προβληματικό και η υπερβολική φόρτιση της σπονδυλικής στήλης κατά τη διάρκεια ορισμένων δραστηριοτήτων και αθλημάτων είναι επικίνδυνη.

Υπάρχει ψευδοραχιαία εξάπλωση, η οποία δεν είναι καλά περιγεγραμμένη. Από τον αυχένα προς το κεφάλι, τους ώμους ή τις ωμοπλάτες. Στην περίπτωση των ισχίων, προς τους γλουτούς, τη βουβωνική χώρα, τους μηρούς μέχρι τα γόνατα, όχι κάτω. Ο πόνος μπορεί να ακτινοβολεί στην κοιλιά και τη λεκάνη.

Οι μύες της πλάτης είναι σφιγμένοι, συσπασμένοι και επομένως η κινητικότητα της πληγείσας περιοχής της σπονδυλικής στήλης είναι μειωμένη.

Η ανακούφιση επέρχεται με την αλλαγή θέσης, από το κάθισμα στην ορθοστασία, τη σωματική δραστηριότητα. Το ίδιο ισχύει και στην ύπτια θέση.

Η πρόληψη και ο υγιεινός τρόπος ζωής είναι σημαντικά

Το κλειδί είναι η πρόληψη των προβλημάτων της σπονδυλικής στήλης, ξεκινώντας από την παιδική ηλικία.

Τα προληπτικά μέτρα περιλαμβάνουν:

• Αρκετή άσκηση
• κατάλληλη άσκηση
• βελτίωση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης και των μυών του πυρήνα (που είναι οι μύες της κοιλιάς, του διαφράγματος, του πυελικού εδάφους και της σπονδυλικής στήλης και το βαθύ σύστημα σταθεροποίησης)
• έχει επίσης επίδραση στη σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης
• διδάσκει τη σωστή στάση του σώματος
• μειώνει την αδράνεια
  • καθιστική ζωή
• κατάλληλο στρώμα, στρώμα και μαξιλάρι
• εργονομία στην εργασία
  • καθιστή, όρθια και θέση εργασίας
  • συχνότερες αλλαγές θέσης
• προσοχή κατά την ανύψωση και τη μεταφορά φορτίων
• τακτικό περπάτημα
• διατήρηση του βάρους και λογική απώλεια βάρους για υπέρβαρα άτομα και παχύσαρκους
• ισορροπημένη διατροφή, επαρκείς βιταμίνες και μέταλλα

Διαβάστε επίσης τα άρθρα:
Βασικά θρεπτικά συστατικά
Μεσογειακού τύπου διατροφή
Απώλεια βάρους και διατροφή

Επισκεφθείτε το σχολείο επιστροφής και επιλέξτε τις κατάλληλες σωματικές δραστηριότητες όπως χορός, κολύμβηση, ποδηλασία, σκι ανωμάλου δρόμου, πατινάζ, τρέξιμο, σκανδιναβικό περπάτημα, ιππασία, σύστημα SM, θεραπευτική γυμναστική, διατάσεις, Pilates, yoga.

Να θυμάστε ότι το συνηθισμένο περπάτημα είναι σημαντικό.