Τα κορίτσια είναι οι κύριοι πάσχοντες από νευρική ανορεξία: Ποια είναι τα συμπτώματά της; Τα αγόρια δεν αποτελούν εξαίρεση

Η ψυχική ανορεξία είναι μια διατροφική διαταραχή. Οι διατροφικές διαταραχές είναι πιο συχνές στα κορίτσια. Η ανάπτυξη των συμπτωμάτων της διατροφικής διαταραχής συμβαίνει κατά την παιδική και εφηβική ηλικία.

Μετά το άσθμα και την παχυσαρκία, οι διατροφικές διαταραχές είναι το πιο συχνό πρόβλημα υγείας στα έφηβα κορίτσια και τις νεαρές γυναίκες.

Η ψυχική ανορεξία είναι μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από σκόπιμη απώλεια βάρους. Θεωρείται σοβαρή ψυχοσωματική ασθένεια. Στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης, ο επιπολασμός αυτής της διαταραχής κυμαίνεται μεταξύ 0,3 και 0,5 %.

Επί του παρόντος, ο αριθμός των ασθενών αυξάνεται.

Επί του παρόντος, η ανορεξία εμφανίζεται σε 8 στα 100 000 άτομα.

Η νόσος είναι πιο συχνή στα κορίτσια στην εφηβεία.

Τα αγόρια, οι νεαροί άνδρες, τα παιδιά πριν από την εφηβεία και οι μεγαλύτερες γυναίκες προσβάλλονται σπάνια. Ξεκινάει συχνότερα γύρω στην ηλικία των 13. Η υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης της νευρικής ανορεξίας είναι μεταξύ των ηλικιών 15 και 19 ετών.

Δεν υπάρχει διαφορά στον επιπολασμό της νευρικής ανορεξίας μεταξύ αστικού και αγροτικού πληθυσμού. Είναι περίπου εξίσου διαδεδομένη και στους δύο. Τα κορίτσια από τις μεσαίες και ανώτερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις προσβάλλονται συχνότερα. Οι επαγγελματίες χορευτές και οι μπαλαρίνες είναι η πιο ευάλωτη ομάδα.

Ανορεξία = ψυχική ανορεξία = νευρική ανορεξία - από το ελληνικό "an" (έλλειψη, στέρηση) + "orexis" (λαχτάρα)

Ιστορία

Πολλοί από εμάς θεωρούμε ότι η ψυχική ανορεξία είναι ένα σύγχρονο πρόβλημα. Ωστόσο, η διατροφική διαταραχή αναφέρθηκε για πρώτη φορά από τον Γαληνό. Ο Ιπποκράτης ονόμασε πρώτος τη διαταραχή νευρική ανορεξία. Το 1689, ο R. Morton ήταν ο πρώτος που περιέγραψε την πορεία της ψυχικής ανορεξίας.

Γνωρίζατε ότι...

Στα τέλη του Μεσαίωνα, η Εκκλησία ανακήρυξε πολλές γυναίκες αγίες εξαιτίας της παράξενης συμπεριφοράς τους που έμοιαζε με εκείνη των ανορεξικών. Κατά τη διάρκεια της Μεταρρύθμισης, οι γυναίκες αυτές θεωρήθηκαν δαιμονισμένες από το διάβολο.

Η ψυχική ανορεξία είναι μια πολυπαραγοντική διαταραχή. Η ανάπτυξη της νευρικής ανορεξίας είναι αποτέλεσμα αναπτυξιακών, βιολογικών, ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων.

Η εμφάνιση της νευρικής ανορεξίας εξηγείται συνηθέστερα με τη χρήση του νευροαναπτυξιακού πολυπαραγοντικού μοντέλου κατωφλίου.

Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, η εμφάνιση της νευρικής ανορεξίας προκύπτει από την αλληλεπίδραση εγκεφαλικών αναπτυξιακών παραγόντων, πρώιμων σχέσεων και άγχους.

Η ψυχική ανορεξία είναι η έλλειψη προσαρμοστικότητας του οργανισμού στο στρες κατά την εφηβεία σε γενετικά προδιατεθειμένα άτομα.

Οι σωματικές αλλαγές κατά την εφηβεία, τα επίπεδα οιστρογόνων και η δραστηριότητα των επινεφριδίων εμπλέκονται επίσης στην ανάπτυξη της νόσου.

1. Γενετικά αίτια

Οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο από τη νευρική ανορεξία. Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, οι γενετικές επιρροές εμπλέκονται περίπου στο 50-83% των περιπτώσεων.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελετών διδύμων, η συχνότητα εμφάνισης της νευρικής ανορεξίας είναι υψηλότερη στους συγγενείς πρώτου βαθμού.

Ο επιπολασμός των διατροφικών διαταραχών είναι υψηλότερος στους πανομοιότυπους διδύμους από ό,τι στους διδύμους.

2. Ψυχολογικά αίτια

Σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, οι ασθενείς με νευρική ανορεξία συχνά πάσχουν επίσης από κατάθλιψη, αγχώδεις διαταραχές, ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και κοινωνική φοβία.

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση, η αρνητική εικόνα του εαυτού και το αίσθημα ανεπάρκειας αποτελούν κοινούς παράγοντες κινδύνου.

Η σχέση μητέρας-κόρης αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην ανάπτυξη της νόσου. Σύμφωνα με παρατηρήσεις, πολλές ανορεξικές είχαν προβληματική σχέση με τις μητέρες τους. Οι μητέρες τους ήταν υπερβολικά ελεγκτικές και τις εμπόδιζαν να είναι ανεξάρτητες ως παιδιά.

Ως αποτέλεσμα αυτής της σχέσης, τα παιδιά δεν ήταν σε θέση να αναγνωρίσουν τις δικές τους ανάγκες και επιθυμίες στην εφηβεία. Οι ασθενείς στερούνταν παιδικών εμπειριών και βιωμάτων που θα ενίσχυαν την ανεξαρτησία τους.

3. Κοινωνικά αίτια

Η ανορεξία είναι πιο συχνή στα κορίτσια απ' ό,τι στα αγόρια. Τα κορίτσια στην εφηβεία προσπαθούν να προσεγγίσουν το ιδεώδες της ομορφιάς. Σε σύγκριση με τα αγόρια, τα κορίτσια σε αυτή την περίοδο έχουν λιγότερη αυτοπεποίθηση, θέλουν να είναι αρεστά και έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση.

Γνωρίζατε ότι...

Μέχρι και το 35% των κοριτσιών ηλικίας 13 ετών δεν είναι ικανοποιημένα με το σώμα τους. Και μέχρι και το 50% των κοριτσιών αυτής της ηλικίας θέλουν να χάσουν βάρος.

Σήμερα επικρατεί το δυτικοευρωπαϊκό ιδεώδες της λεπτότητας.

Το ιδανικό σωματικό βάρος είναι μικρότερο από το φυσιολογικό βάρος μιας γυναίκας. Το ιδανικό της λεπτότητας προωθείται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τη μόδα και τις διασημότητες των μέσων ενημέρωσης.

Αυτή η επιρροή έχει αρνητικό αντίκτυπο στους εφήβους που είναι πολύ ευαίσθητοι για την εμφάνισή τους.

Τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας είναι ποικίλα. Οι αλλαγές εκδηλώνονται ψυχικά και σωματικά.

Πώς συμπεριφέρεται μια γυναίκα που πάσχει από νευρική ανορεξία;

Ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα είναι η επιθυμία να χάσει βάρος ή να διατηρήσει το βάρος όσο το δυνατόν πιο χαμηλά. Η ασθενής κοιτάζεται συχνά στον καθρέφτη και ελέγχει την εμφάνισή της. Αντιλαμβάνεται την εικόνα της στον καθρέφτη πολύ κριτικά.

Ορισμένοι ασθενείς γνωρίζουν ότι είναι αδύνατοι. Ωστόσο, δεν είναι ικανοποιημένοι με τις προβληματικές περιοχές (γλουτοί, μηροί, κοιλιά). Ορισμένοι μπορεί να δείχνουν αυξημένο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό.

Η αποφυγή του φαγητού είναι τυπικό φαινόμενο.

Μετά το φαγητό, η γυναίκα κάνει εσκεμμένα εμετό ή παίρνει διουρητικά και καθαρτικά. Ορισμένοι ασθενείς μπορεί να εμφανίσουν επεισόδια υπερφαγίας που ακολουθούνται από προκλητό εμετό.

Από την άλλη πλευρά, συλλέγει συνταγές, της αρέσει να ψωνίζει για ψώνια και να ελέγχει τη θερμιδική αξία των τροφίμων. Της αρέσει να μαγειρεύει για την οικογένεια και τους φίλους της.

Η νόσος επηρεάζει επίσης τον ψυχισμό της γυναίκας. Η συναισθηματική αστάθεια μπορεί να είναι σύμπτωμα της νόσου. Η ασθενής μπορεί να είναι αγχώδης, ευαίσθητη και καταθλιπτική. Μπορεί να υπάρχει διαταραχή ελλειμματικής προσοχής. Οι ανορεξικοί συχνά έχουν φόβο για το σωματικό άγγιγμα.

Πώς μοιάζει

μια γυναίκα με ανορεξία;

Θα πρέπει να είστε σε εγρήγορση αν παρατηρήσετε μια γυναίκα στη γειτονιά σας με απώλεια υποδόριου λίπους, εμβάθυνση των ρινοπαρειακών πτυχών και γενικά γερασμένη έκφραση προσώπου. Μια γυναίκα με ανορεξία έχει ξηρό, ξεφλουδισμένο δέρμα.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν ευαισθησία στο κρύο. Μια γυναίκα μπορεί να έχει συμπτώματα κρυοπαγήματος ακόμη και σε θερμοκρασίες συν.

Ένα άλλο σύμπτωμα της νόσου είναι η λεγόμενη διεύρυνση των άκρων. Προκαλείται από την έλλειψη πρωτεϊνών, η οποία εκδηλώνεται με πρήξιμο. Ένα άτομο που πάσχει από ανορεξία μπορεί να εμφανίσει αναιμία και χαμηλό επίπεδο λευκών αιμοσφαιρίων (λευκοπενία).

Στον ακόλουθο πίνακα παρατίθενται τα συμπτώματα της νευρικής ανορεξίας

Ποιες επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν με τις διατροφικές διαταραχές;

• Καρδιακά προβλήματα - διαταραχές του καρδιακού ρυθμού, αλλαγές στο ΗΚΓ
• Εσωτερικές διαταραχές - υποκαλιαιμία (μειωμένο κάλιο), υπονατριαιμία (μειωμένο νάτριο), μειωμένος φώσφορος, μαγνήσιο, υπασβεστιαιμία, απώλεια στομαχικού οξέος
• Μεταβολές στην ενδοκρινική λειτουργία - μειωμένα επίπεδα οιστρογόνων

Η διάγνωση των διατροφικών διαταραχών συνίσταται στην αξιολόγηση των συμπτωμάτων της νόσου. Τα διαγνωστικά κριτήρια για τη νευρική ανορεξία στους ενήλικες περιλαμβάνουν:

1. Οι ασθενείς αγωνίζονται να διατηρήσουν σωματικό βάρος κάτω από το 85% του φυσιολογικού βάρους για την ηλικία και το ύψος τους. Δείκτης μάζας σώματος 17,5 ή λιγότερο.
2. Η απώλεια βάρους του ασθενούς είναι αυτοπροκαλούμενη (χρήση καθαρτικών, διουρητικών, προκλητός έμετος, υπερβολική άσκηση).
3. Ο ασθενής είναι ελλιποβαρής αλλά έχει συνεχή φόβο ότι είναι υπέρβαρος.
4. Εκτεταμένη ενδοκρινική διαταραχή - αμηνόρροια στις γυναίκες, απώλεια σεξουαλικού ενδιαφέροντος και ισχύος στους άνδρες.

Διαβάστε επίσης: ΔΜΣ: Πώς υπολογίζεται ο δείκτης μάζας σώματος; Υπολογιστής + τύπος

Η διάγνωση της νόσου στα παιδιά διαφέρει σε ορισμένα σημεία από ό,τι στους ενήλικες. Σύμφωνα με το δείκτη μάζας σώματος, η κατάσταση αξιολογείται μόνο στους ενήλικες.

Επίσης, η αμηνόρροια (απουσία αιμορραγίας) πριν από την έναρξη της εφηβείας δεν θεωρείται επαρκές κριτήριο για τη διάγνωση.

Εάν η νευρική ανορεξία εμφανιστεί πριν από την εφηβεία, η ανάπτυξη μπορεί να σταματήσει. Τα κορίτσια μπορεί να μην αναπτύξουν στήθος και τα αγόρια να μην αναπτύξουν γεννητικά όργανα.

Τα διαγνωστικά κριτήρια για τις διατροφικές διαταραχές στα παιδιά περιλαμβάνουν:

1. Εσκεμμένη απώλεια βάρους - αποφυγή τροφής, υπερβολική άσκηση, προκλητός έμετος
2. Νοσηρή ενασχόληση με το βάρος
3. Δυσανάλογες αντιλήψεις και πεποιθήσεις σχετικά με το βάρος ή το σχήμα του σώματος

Άλλα χαρακτηριστικά της νευρικής ανορεξίας στην παιδική ηλικία περιλαμβάνουν:

• Μια προσωπικότητα με χαρακτηριστικά συναισθηματικής δυσφορίας
• Άρνηση εσκεμμένης πείνας
• Παράπονα για κοιλιακό πόνο και έλλειψη όρεξης
• Ταυτόχρονο καταθλιπτικό και ιδεοψυχαναγκαστικό σύνδρομο

Διαβάστε επίσης: Τι είναι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή + συμπτώματα και θεραπεία

Η διάγνωση των διατροφικών διαταραχών αποτελείται από τα ακόλουθα βήματα:

1. Ψυχιατρική εξέταση (ιστορικό, κλινική εικόνα, ψυχοπαθολογική ανάλυση).
2. Ψυχοδιαγνωστική εξέταση

Στον ακόλουθο πίνακα συνοψίζονται τα κύρια θέματα συζήτησης κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξης

Πριν από την έναρξη της θεραπείας, οι ασθενείς εξετάζονται ανάλογα με την κατάστασή τους:

1. Βασικές εξετάσεις όλων των ασθενών: γενική αίματος, βιοχημικές εξετάσεις, εξετάσεις θυρεοειδικής λειτουργίας, ανάλυση ούρων, ηπατικές εξετάσεις, ΗΚΓ.
2. Εξετάσεις σε περίπτωση νόσου που διαρκεί περισσότερο από 6 μήνες: εξέταση οστεοπενίας και οστεοπόρωσης, πυκνομετρία, εξέταση των συγκεντρώσεων οιστραδιόλης και τεστοστερόνης
3. Άλλες εξετάσεις: συγκεντρώσεις αμυλάσης και λιπάσης, μαγνητική τομογραφία και αξονική τομογραφία εγκεφάλου, εξέταση κοπράνων.

Πώς αρχίζει η ανορεξία;;;;

Η πορεία της ανορεξίας ποικίλλει.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρξει ένα μόνο επεισόδιο με πλήρη ίαση. Μερικές φορές υπάρχει μερική ίαση με υποτροπές. Στις χειρότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς έχουν χρόνια πορεία που καταλήγει στο θάνατο.

Σε μια μελέτη, παρακολουθήθηκε μια ομάδα 100 ασθενών που έπασχαν από νευρική ανορεξία. Πλήρης ίαση επήλθε εντός 6 ετών στο 50% των περιπτώσεων.

Η ψυχική ανορεξία είναι πιο συχνή στα κορίτσια. Εμφανίζεται μεταξύ των ηλικιών 13 και 19. Σε αυτή την ηλικία, τα κορίτσια στην εφηβεία είναι πολύ ευαίσθητα σχετικά με την εμφάνισή τους.

Οι παράγοντες που προκαλούν τη νευρική ανορεξία περιλαμβάνουν:

• Σωματικές αλλαγές κατά την εφηβεία
• Περιβαλλοντικές επιρροές - ανάρμοστα σχόλια για την εμφάνιση από τους άλλους
• Άγχος που προκαλείται από ένα απροσδόκητο γεγονός - θάνατος στην οικογένεια, διαζύγιο γονέων, αλλαγή σχολείου, εκφοβισμός
• Σωματικές ασθένειες - λοιμώξεις, ασθένειες του πεπτικού συστήματος, μυοσκελετικοί τραυματισμοί

Η απώλεια βάρους αυξάνει την αυτοεκτίμηση των ασθενών, τους απαλλάσσει από το φόβο και το άγχος. Για το λόγο αυτό, οι ασθενείς δεν παραδέχονται τα προβλήματα υγείας και δεν τα αντιλαμβάνονται ως σοβαρό πρόβλημα.

Οι ασθενείς που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές ζουν κατά μέσο όρο 33 έτη. Το ποσοστό θνησιμότητας είναι περίπου 0,7-17,8%. Η πιο επικίνδυνη περίοδος είναι μεταξύ 10 και 19 ετών.