Θρομβοφλεβίτιδα των επιφανειακών φλεβών: τι είναι η φλεβίτιδα και γιατί εμφανίζεται;

Η θρομβοφλεβίτιδα, ακριβέστερα η επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα, είναι μια φλεγμονώδης νόσος των επιφανειακών φλεβών. Προσβάλλει σε μεγάλο βαθμό τις φλέβες των κάτω άκρων.

Η επιφανειακή φλεβίτιδα είναι μια σχετικά συχνή νόσος.

Η φλεγμονή των φλεβών ταξινομείται ως αγγειίτιδα.

Αγγειίτιδα = φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων. vas = λατινικά για το αιμοφόρο αγγείο. φλεβός = λατινικά για τη φλέβα.

+

Θρόμβος = η ονομασία για την παρουσία θρόμβου (θρόμβου αίματος). Θρομβοφλεβίτιδα = φλεγμονή μιας φλέβας με παρουσία θρόμβου αίματος.

Σύντομο για τα αιμοφόρα αγγεία.

Γενικά, τα αιμοφόρα αγγεία χωρίζονται σε αρτηρίες και φλέβες.

1. Οι αρτηρίες είναι γεμάτες με αίμα πλούσιο σε οξυγόνο (οξυγονωμένο αίμα)
2. οι φλέβες, από την άλλη πλευρά, μεταφέρουν αίμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε οξυγόνο (αποξυγονωμένο αίμα).

Αυτή είναι μια απλή διαίρεση για τον απλό άνθρωπο, η οποία διαχωρίζεται με μεγαλύτερη ακρίβεια:

1. οι αρτηρίες (αρτηριόλια) μεταφέρουν αίμα μακριά από την καρδιά
2. Οι φλέβες οδηγούν το αίμα προς την καρδιά.

+ παράδειγμα...

Η πνευμονική αρτηρία (truncus pulmonalis) είναι μια αρτηρία, ωστόσο μεταφέρει αποξυγονωμένο αίμα από τη δεξιά κοιλία της καρδιάς στους πνεύμονες.

Οι 4 πνευμονικές φλέβες οδηγούν το οξυγονωμένο αίμα από τους πνεύμονες στον αριστερό κόλπο της καρδιάς. Από εκεί, το εμπλουτισμένο με οξυγόνο αίμα αποβάλλεται στην αριστερή κοιλία της καρδιάς και στη συνέχεια μέσω της αορτής σε ολόκληρο το ανθρώπινο σώμα.

Αρτηρίες: Από το ελληνικό aer (αέρας) και térein (περιέχω).

Επιπλέον, οι αρτηρίες και οι φλέβες διαφέρουν ελαφρώς ως προς τη δομή τους.

Τα τοιχώματα των φλεβών δεν περιέχουν τόσα πολλά μυϊκά κύτταρα. Ωστόσο, το αίμα ρέει σε αυτές, αποτέλεσμα της πολύπλοκης αλληλεπίδρασης του καρδιαγγειακού συστήματος.

Στα κάτω άκρα, η κατάσταση περιπλέκεται από τη βαρύτητα, η οποία έλκει το αίμα προς τα κάτω.

Οι φλέβες των κάτω άκρων διαθέτουν, επομένως, μικρές βαλβίδες που κατευθύνουν τη ροή του αίματος. Λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο με τις βαλβίδες της καρδιάς.

+

Οι βαθιές φλέβες βρίσκονται κοντά στις αρτηρίες.

A...

Οι μύες των κάτω άκρων βοηθούν επίσης τη ροή του αίματος μετακινώντας τους. Σχηματίζουν αυτό που ονομάζεται μυϊκή αντλία, όπως οι μύες της καρδιάς.

Αρτηρίες + μύες = συμπιέζουν τις φλέβες και σπρώχνουν το αίμα προς τα πάνω, προς την καρδιά.

Επομένως, η τακτική κίνηση είναι σημαντική για την κυκλοφορία του αίματος σε όλο το σώμα, όχι μόνο στα πόδια, τα πέλματα.

Είμαι σίγουρος ότι θυμάστε...

Μια διαφορά που διδαχτήκαμε στο δημοτικό σχολείο...

Η πίεση του αίματος είναι υψηλή στις αρτηρίες. Γι' αυτό το αίμα εκτοξεύεται όταν τραυματίζεται. Και ο κορεσμός του οξυγόνου το κάνει ελαφρύ.

Αντιθέτως.

Στις φλέβες, η πίεση του αίματος είναι χαμηλή. Όταν τραυματιστεί, το αίμα δεν αναβλύζει, απλά ρέει ελεύθερα. Και το αίμα είναι πιο σκούρο γιατί δεν περιέχει οξυγόνο.

Υπάρχουν φλέβες στις οποίες η πίεση του αίματος είναι χαμηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση γύρω από το σώμα. Αυτός είναι ένας κίνδυνος όταν τραυματίζονται μεγάλες φλέβες, όπως οι φλέβες του μηρού ή του λαιμού. Υπάρχει κίνδυνος αναρρόφησης αέρα από το περιβάλλον και εμβολής αέρα.

Και ξέρετε γιατί το αίμα από τους κιρσούς των κάτω άκρων (κιρσοί) μπορεί να εκτοξευτεί;

Το αίμα ωθείται ενάντια στη βαρύτητα στα πόδια και η ροή του κατευθύνεται από τις βαλβίδες. Γι' αυτό ακόμη και ένα μικρό ελάττωμα κιρσών μπορεί να εκτοξεύσει αίμα.

Οι επιφανειακές φλέβες εκβάλλουν στις βαθιές φλέβες.

Το βαθύ φλεβικό σύστημα αποτελείται από ένα είδος συλλεκτικών μεγάλων φλεβών. Σε αυτές εκβάλλουν οι μικρότερες φλέβες και οι επιφανειακές φλέβες. Συλλέγουν το αίμα από την περιφέρεια του σώματος.

Στα κάτω άκρα, είναι η ίδια διάταξη. Οι επιφανειακές φλέβες συλλέγουν αίμα από το δέρμα, τους μυς και άλλες δομές του κάτω άκρου και στη συνέχεια εκβάλλουν στις μεγάλες βαθιές φλέβες.

Οι φλέβες των κάτω άκρων χωρίζονται σε τρεις τύπους:

1. Το σύστημα των βαθιών φλεβών - σε βάθος
2. το σύστημα των επιφανειακών φλεβών - στην επιφάνεια
3. το συνδετικό φλεβικό σύστημα - συνδέει τα δύο συστήματα

Η θρόμβωση είναι...

Η θρόμβωση είναι μια κατάσταση θρόμβωσης του αίματος στα αιμοφόρα αγγεία και στην καρδιά.

Η πήξη του αίματος είναι μια διαδικασία που αποτρέπει την αιμορραγία, για παράδειγμα, ακόμη και σε έναν τραυματισμό. Χωρίς την αιμοπηξία (πήξη του αίματος) θα μπορούσαμε να αιμορραγούμε μέχρι θανάτου ακόμη και από έναν μικρό τραυματισμό.

Η αιμοπηξία είναι για να σταματήσει η αιμορραγία, ονομάζεται αιμόσταση.

Η αιμοπηξία περιλαμβάνει και την ινωδόλυση.

Η ινωδόλυση είναι το αντίθετο της αιμοπηξίας, η διαδικασία διάλυσης των θρόμβων αίματος.

Αυτές οι δύο διαδικασίες στο ανθρώπινο σώμα συμβαίνουν σε αμοιβαία αρμονία και ισορροπία.

Όταν η ισορροπία της πήξης του αίματος και της διάλυσης των θρόμβων διαταράσσεται παθολογικά, μπορεί να προκύψει μια κατάσταση:

1. υπερβολική πήξη του αίματος = θρόμβωση
2. υπερβολική αιμορραγία = αιμορραγικές καταστάσεις

Η υπερβολική πήξη του αίματος μπορεί να έχει ποικίλες αιτίες. Ο κύριος κίνδυνος είναι ο μερικός ή πλήρης περιορισμός της ροής του αίματος μέσω του προσβεβλημένου αγγείου ή η αποκόλληση του θρόμβου.

Όταν μέρος ή το σύνολο του θρόμβου αποσπάται από το τοίχωμα του αγγείου και ταξιδεύει μέσω των αιμοφόρων αγγείων, αναφέρεται ως έμβολο.

Όταν ένα αιμοφόρο αγγείο σε άλλο μέρος του σώματος αποφράσσεται, η κατάσταση αυτή αναφέρεται ως εμβολισμός.

Όταν συμβαίνει θρόμβωση, για παράδειγμα: Ισχαιμία καρδιακού μυός σε έμφραγμα καρδιακού μυός. Η πνευμονική εμβολή είναι παράδειγμα εμβολισμού και επίσης εγκεφαλικό επεισόδιο.

Εκτός από το αίμα, άλλα ξένα αντικείμενα που έχουν εισέλθει στα αιμοφόρα αγγεία μπορούν επίσης να εμβολιστούν. Παραδείγματα είναι ο λιπώδης ή και ο καρκινικός ιστός, ο αέρας ή το αμνιακό υγρό, καθώς και ένα κομμάτι αποκομμένου αγγειακού καθετήρα.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα για τη θρομβοφλεβίτιδα; Γιατί εμφανίζεται; Πώς εκδηλώνεται; Ή εν συντομία για τη θεραπεία της; Διαβάστε παρακάτω για πληροφορίες...

Και γιατί επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα;

Η φλεβίτιδα είναι ένας γενικός όρος για δύο τύπους φλεγμονής των φλεβών. Πρόκειται για φλεγμονή των επιφανειακών ή των εν τω βάθει φλεβών.

1. φλεγμονή των επιφανειακών φλεβών = επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα
2. φλεβίτιδα των βαθιών φλεβών = φλεβοθρόμβωση (θρόμβωση των βαθιών φλεβών)

Αναφέρεται ότι η φλεγμονή των φλεβών μπορεί να εμφανιστεί χωρίς συσχέτιση με θρόμβωση (χωρίς να υπάρχει σπορά θρόμβου αίματος στο τοίχωμα του φλεγμονώδους αγγείου).

Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων φλεβικής φλεγμονής, σχηματίζεται επίσης θρόμβος αίματος.

Ο τελευταίος είναι το αποτέλεσμα της αντίδρασης του καταρράκτη αιμοπηξίας στη διαταραχή του τοιχώματος του αγγείου.

Τα αιμοπετάλια και άλλα συστατικά της διαδικασίας αιμοπηξίας εγκαθίστανται στο σημείο. Σχηματίζεται θρόμβος.

Επομένως, η φλεβική φλεγμονή σχετίζεται με τη θρόμβωση.

Υπάρχουν διαφορές μεταξύ της φλεβοθρόμβωσης (φλεγμονή των εν τω βάθει φλεβών) και της επιφανειακής θρομβοφλεβίτιδας.

Στην εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, η πνευμονική εμβολή είναι μια συχνή επιπλοκή.

Στο παρελθόν, η επιφανειακή φλεβίτιδα αναφερόταν ως καλοήθης (μη σοβαρή) νόσος.

Αυτό δεν είναι απολύτως αληθές, αλλά έχει διαπιστωθεί...

Αν και πρόκειται για φλεγμονή μιας επιφανειακής φλέβας, σε μεγάλο αριθμό περιπτώσεων η θρομβοφλεβίτιδα εξελίσσεται σε εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.

Ή...

Η φλεβοθρόμβωση και η θρομβοφλεβίτιδα πάνε μαζί.

Επομένως, ακόμη και με την επιφανειακή φλεβίτιδα, υπάρχει κάποιος κίνδυνος επιπλοκών. Η πιο σοβαρή και απειλητική για τη ζωή είναι η εμβολή στους πνεύμονες. Η δεύτερη κατάσταση είναι η ανάπτυξη θρομβοεμβολικής νόσου.

Υπολογίζεται ότι: Η επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα και η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση συμβαίνουν ταυτόχρονα στο 6-53% των περιπτώσεων. Η επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα εξελίσσεται σε εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση στο 0-33% των περιπτώσεων.

Και οι δύο αυτές καταστάσεις έχουν κοινή βάση. Αυτή περιγράφεται από τις τριάδες του Virchow:

1. Στάση του αίματος στις φλέβες
2. βλάβη στο τοίχωμα του αγγείου
3. διαταραχή της πήξης του αίματος

Ορισμός της επιφανειακής θρομβοφλεβίτιδας

Η επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα είναι μια φλεγμονή του τοιχώματος του αγγείου, η οποία ακολουθείται από το σχηματισμό θρόμβου. Στην περίπτωση αυτή, ο θρόμβος είναι σταθερά συνδεδεμένος με το τοίχωμα του αγγείου. Πράγμα που μειώνει τον κίνδυνο εμβολής.

Προσβάλλει κυρίως τα αιμοφόρα αγγεία των άκρων, ιδίως των κάτω άκρων.

Η θρομβοφλεβίτιδα υποδιαιρείται περαιτέρω ανάλογα με το ποια φλέβα προσβάλλει:

1. επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα που επηρεάζει την κιρσοειδή φλέβα - κιρσοκήλη, κιρσοειδής επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα
2. επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα που επηρεάζει μια υγιή φλέβα

Μια άλλη μορφή είναι ο διαχωρισμός σε πρωτογενή και δευτερογενή:

1. πρωτογενής - προκύπτει και επηρεάζει την ίδια τη φλέβα.
2. δευτερογενής - σε συνδυασμό με άλλη νόσο

Επιπλέον...

Υπάρχει επίσης διαχωρισμός ανάλογα με το αν έχει γνωστή ή άγνωστη αιτία:

• άγνωστη αιτία
  • ιδιοπαθής θρομβοφλεβίτιδα saltans sive migrans
  • νόσος του Mondor
  • επιδημική θρομβοφλεβίτιδα (τροπική μορφή)
  • Κοκκιωματώδης θρομβοφλεβίτιδα γιγαντοκυττάρων
• Γνωστή αιτία
  • προκύπτει από θρόμβωση
  • θρομβοφλεβίτιδα στη νόσο Behcet
  • θρομβοφλεβίτιδα στη σαρκοείδωση
  • θρομβοφλεβίτιδα στον καρκίνο
  • θρομβοφλεβίτιδα σε λοιμώδη νόσο

Και σε αυτό το σημείο αγγίζουμε ήδη το θέμα των αιτιών της φλεβικής φλεγμονής.

Ρωτάτε: Τι προκαλεί θρομβοφλεβίτιδα;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία.

Είναι ακόμη δύσκολο να προσδιοριστεί αν η φλεγμονή ήταν η πρώτη αιτία ή αν η θρόμβωση ήταν η πρώτη.

Υπάρχει μια πολυπαραγοντική βάση πίσω από τη συμμετοχή των αγγείων, η οποία περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Γερμανό γιατρό Rudolf Ludwig Carl Virchow το 1856.

Η τριάδα του Virchow αξιολογεί τον κίνδυνο φλεγμονής σε τρία σημεία:

1. Η επιβράδυνση της ροής του αίματος (στάση ή αναταραχή στη ροή) μπορεί να προκληθεί από:
   • αγγειακό ανεύρυσμα
   • κιρσούς
   • καρδιακή ανεπάρκεια
   • ελάττωμα καρδιακής βαλβίδας
   • περιορισμό της κινητικότητας των άκρων σε τραύμα, μετά από χειρουργική επέμβαση, επίσης κατά τη διάρκεια της νοσηλείας
   • Ταξίδια για μεγάλο χρονικό διάστημα
   • Μηχανική καταπίεση πρήξιμο, όγκος, επίσης σε παχυσαρκία
   • άλλες νευρολογικές και εσωτερικές παθήσεις
2. διαταραχή της ισορροπίας της πήξης του αίματος και της ινωδόλυσης
   • ευαισθησία σε αυξημένη πήξη του αίματος, δηλαδή υπερπηκτικότητα
   • γενετικός παράγοντας
   • συστηματικές ασθένειες, φλεγμονή των αιμοφόρων αγγείων
   • όγκος (κακοήθεια)
   • λοιμώξεις
   • σηπτική θρομβοφλεβίτιδα
   • Ορισμένα φάρμακα - ορμονικά αντισυλληπτικά
   • κάπνισμα
   • η εγκυμοσύνη και οι έξι μήνες του τοκετού δημιουργούν αυξημένη ευαισθησία για την πήξη του αίματος
3. παραβίαση του τοιχώματος της φλέβας
   • μηχανική βλάβη του αιμοφόρου αγγείου
   • τραυματισμοί, αμβλύ τραύμα
   • χειρουργική επέμβαση
   • κιρσοί
   • χορήγηση φαρμάκων στη φλέβα, ιδίως κεντρικών φλεβικών καθετήρων
   • ορισμένα φάρμακα που χορηγούνται στη φλέβα, όπως κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας
   • φάρμακα που χορηγούνται με ένεση σε φλέβα

Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και η επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα έχουν κοινούς παράγοντες κινδύνου που εμπλέκονται.

Στους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:

• κιρσούς
• παρατεταμένη ακινητοποίηση του άκρου, ακινητοποίηση κατάκλισης
  • για περισσότερες από 72 ώρες.
• μεγάλος χρόνος ταξιδιού - πάνω από 4 ώρες
• καθιστικός τρόπος ζωής, καθιστικό επάγγελμα
• αφυδάτωση
• κάπνισμα
• τραύμα (όπως τραυματισμός στο κεφάλι, τη σπονδυλική στήλη, το νωτιαίο μυελό, τα μακρά οστά)
  • επίσης άμεσο χτύπημα στην επιφάνεια ενός αιμοφόρου αγγείου
• ενδοφλέβιοι καθετήρες - ενδοφλέβιοι καθετήρες, κυρίως κεντρικοί
• παχυσαρκία
• ηλικία άνω των 60 ετών
• εγκυμοσύνη και έξι μήνες μετά τον τοκετό
• χρήση ορμονικών αντισυλληπτικών
• γενετική προδιάθεση και αλλαγές στους παράγοντες πήξης
• ογκολογικές νόσοι - κακοήθεις όγκοι
• ιστορικό φλεβικής φλεγμονής
• Άλλες νόσοι
  • Στεφανιαία νόσος
  • Ισχαιμία των κάτω άκρων
  • Δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια
  • ήπαρ
  • νεφροί

Η αιτία της φλεγμονής των φλεβών είναι σε πολλές περιπτώσεις η μηχανική βλάβη. Ένα παράδειγμα είναι ένα άμεσο αμβλύ χτύπημα στην επιφάνεια της φλέβας. Η κατάσταση επιδεινώνεται από την παρουσία και το τραύμα στην περιοχή του κιρσού.

Ένας άλλος τύπος είναι ο χημικός ερεθισμός όταν ένα ακατάλληλο ή μη αραιωμένο διάλυμα εγχέεται στη φλέβα. Ένα παράδειγμα θα ήταν τα φάρμακα χημειοθεραπείας.

Η φλεγμονή της φλέβας μπορεί επίσης να προκύψει από την εισαγωγή μόλυνσης (μικροοργανισμών) όταν τραυματίζεται η φλέβα, αλλά και όταν εγχέεται στη φλέβα κάποιο φάρμακο ή φάρμακο.

Η βλάβη του εσωτερικού χιτώνα του αιμοφόρου αγγείου (ενδοθήλιο) πυροδοτεί το σχηματισμό θρόμβου αίματος. Η επακόλουθη θρόμβωση είναι εξίσου επικίνδυνη για την ανάπτυξη της συνολικής εικόνας της θρομβοφλεβίτιδας.

Ωστόσο, η συντριπτική πλειονότητα των θρομβοφλεβίτιδων οφείλεται σε κιρσούς, έως και το 90% των περιπτώσεων.

Της επιφανειακής φλεγμονής του κιρσού προηγείται επιβράδυνση της ροής του αίματος και διαστολή του αγγείου με αλλαγές στη δομή του τοιχώματος του αγγείου. Ακολουθεί τραυματισμός της διατεταμένης φλέβας, ο οποίος αποτελεί τον πιο συχνό αιτιολογικό παράγοντα αυτής της μορφής.

Στη φλεβίτιδα μιας υγιούς φλέβας λαμβάνονται υπόψη κυρίως καταστάσεις μετά από χειρουργική επέμβαση, τραύμα, καθώς και ογκολογικά, αιματολογικά και συστηματικά νοσήματα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, λαμβάνει χώρα σε ιδιοπαθή μορφή, όταν δεν έχει βρεθεί το ακριβές αίτιο.

Κατανομή της επιφανειακής θρομβοφλεβίτιδας στον πίνακα

Η εκδήλωση της επιφανειακής θρομβοφλεβίτιδας είναι μια ομάδα δυσκολιών, οι οποίες είναι οι ίδιες στην περίπτωση φλεγμονής μιας υγιούς φλέβας ή στην περίπτωση προσβολής των κιρσών.

Στην περίπτωση φλεγμονής των κιρσών, η τοπική συμμετοχή είναι πιο έντονη.

Τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της θρομβοφλεβίτιδας είναι:

• ερυθρότητα κατά τη διάρκεια της φλεγμονής της φλέβας
• πόνος και ευαισθησία στο σημείο της φλεγμονής
• η φλέβα είναι δύσκαμπτη στην αφή και ευκίνητη σε σύγκριση με τον υποκείμενο ιστό
• οίδημα στο σημείο σε περίπτωση ήπιας πορείας
• παροδικά παρούσα υπερμελάγχρωση - μια καφέ σκούρα μελαγχρωματική λωρίδα
• η σκληρία επιμένει για αρκετές εβδομάδες έως μήνες, ενώ ο θρόμβος διαλύεται στη φλέβα
• αυξημένη θερμοκρασία του δέρματος κατά τη διάρκεια της φλεγμονής

Οίδημα μεγαλύτερης έκτασης και ολόκληρου του άκρου δεν υπάρχει στην επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα.

Εκτός από τις γενικές εκδηλώσεις, μπορεί να υπάρχουν συνοδές δυσκολίες που σηματοδοτούν έναν συγκεκριμένο τύπο φλεγμονής. Ένα παράδειγμα είναι η μεταναστευτική μορφή, κατά την οποία η φλεγμονή και η σκλήρυνση της φλέβας μετακινείται ή μεταπηδά σε διαφορετικά σημεία.

Η ίδια η διάγνωση της θρομβοφλεβίτιδας δεν είναι δύσκολη. Η κλινική εξέταση είναι επαρκής. Φυσικά, το ιστορικό είναι σημαντικό.

Ωστόσο, η επιφανειακή φλεγμονή εμφανίζεται συχνά μαζί με την εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση.

Γι' αυτό είναι σημαντικό να γίνεται υπερηχογραφική εξέταση duplex. Γίνεται και στα δύο κάτω άκρα. Πρέπει να γίνεται το συντομότερο δυνατό μετά τη διάγνωση της επιφανειακής θρομβοφλεβίτιδας.

Η εξέταση αυτή είναι τόσο πιο σημαντική όσο περισσότερο επηρεάζονται οι μεγαλύτερες φλέβες. Όπως η φλέβα saphena magna και η φλέβα saphena parva.

Vena saphena magna = μεγάλη κρυφή φλέβα. Vena saphena parva = μικρή κρυφή φλέβα. Φλέβες που εκβάλλουν από την κνήμη προς τις μηριαίες φλέβες.

Η φλεγμονή μπορεί να επεκταθεί πιο μακριά από το δέρμα φλεγμονώδεις αλλαγές μπορούν να γίνουν ορατές. Σε αυτό το σημείο ο κίνδυνος προσβολής των βαθιών φλεβών είναι επίσης αυξημένος.

Αναζητείται μια αιτία, όπως η νόσος του Bürger ή η νόσος του Behcet.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να επιδεικνύεται σε υποτροπιάζουσες φλεγμονές. Αναζητούνται παράγοντες κινδύνου, γενετική προδιάθεση, συγγενής θρομβοφιλία και συναφή νοσήματα.

Η επιφανειακή θρομβοφλεβίτιδα παρουσιάζει συνήθως επώδυνη σκλήρυνση της φλέβας. Επιπλέον είναι ευαίσθητη στην αφή.

Κατά μήκος της φλεγμονώδους φλέβας, το δέρμα είναι κόκκινο, με αυξημένη θερμοκρασία και πρησμένο.

Ερυθρότητα + πόνος + πρήξιμο = φλεγμονή του τοιχώματος της φλέβας και της γύρω περιοχής.

Η φλεγμονή διαρκεί μερικές ημέρες και στη συνέχεια υποχωρεί. Μια μικρής κλίμακας φλεγμονή με ήπια πορεία μπορεί να μην προκαλεί σημαντική δυσφορία και η φλέβα είναι κυρίως ευαίσθητη στην αφή.

Η οξεία φάση και τα τοπικά συμπτώματα υποχωρούν εντός 7 έως 14 ημερών.

Η ερυθρότητα του δέρματος επίσης υποχωρεί. Ωστόσο, το δέρμα μπορεί να είναι προσωρινά πιο σκούρο σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Πρόκειται για υπερμελάγχρωση - μια καφέ λωρίδα κατά μήκος της φλέβας.

Η ανώδυνη σκλήρυνση της φλέβας είναι παρούσα για αρκετές εβδομάδες έως μήνες - έως ότου διαλυθεί ο θρόμβος αίματος.

Στη θρομβοφλεβίτιδα, ο θρόμβος αίματος είναι σταθερά προσκολλημένος στο τοίχωμα του αγγείου. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο αποκόλλησης του θρόμβου και εμβολισμού.

Ακόμη και σε αυτή τη μορφή φλεβίτιδας, υπάρχει μια επιπλοκή κινδύνου. Πρόκειται για την εξάπλωση της φλεγμονής από την επιφανειακή φλέβα στο βαθύ φλεβικό σύστημα.

Κατά συνέπεια, σε αυτή την περίπτωση, όσο πιο ψηλά εκδηλώνεται η θρόμβωση της εν τω βάθει φλέβας, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος εμβολισμού.

Υπάρχουν ειδικές μορφές φλεβίτιδας που έχουν επίσης συγκεκριμένη πορεία.

Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος δεν είναι χαρακτηριστικό της επιφανειακής θρομβοφλεβίτιδας. Είναι τότε απαραίτητο να σκεφτούμε μια άλλη ασθένεια.

Αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος και γενικά συμπτώματα μπορεί να υπάρχουν σε θρομβοφλεβίτιδα μεγαλύτερης έκτασης και πιο κοντά στις μεγαλύτερες φλέβες. Ο πόνος κατά την κίνηση στο σημείο του προσβεβλημένου μέλους σχετίζεται επίσης.