Τι είναι η γρίπη; Γιατί εμφανίζεται, ποια είναι τα συμπτώματα, η πορεία και η θεραπεία της;

Η γρίπη είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική λοιμώδης νόσος της αναπνευστικής οδού. Είναι οξεία και μπορεί να είναι ήπια, μη επιπλεγμένη ή να επιδεινωθεί από επιπλοκές.

Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, προκαλεί το θάνατο.

Η πρώτη γραπτή καταγραφή επιδημίας γρίπης προέρχεται από την Αθήνα το 412 π.Χ. από τον Ιπποκράτη.

Προκαλείται από ιούς της οικογένειας Orthomyxoviridae. Υπάρχουν τρεις τύποι ιών, δηλαδή Α, Β και C. Αυτοί μπορούν να διακριθούν σε διαφορετικούς υπότυπους - υποτύπους. Δύο γλυκοπρωτεΐνες, τα αντιγόνα, εξασφαλίζουν τη διακριτότητα και την ποικιλομορφία τους.

Η πρώτη είναι η αιμοσυγκολλητίνη Η και η δεύτερη η νευραμινιδάση Ν. Αυτές αποτελούν τη βάση για τη διάκριση του υποτύπου της γρίπης, καθώς του προσδίδουν ποικίλα και διακριτά χαρακτηριστικά.

Οι κυριότεροι τύποι γρίπης είναι οι εξής:

1. Ο ιός της γρίπης τύπου Α
2. Ιός της γρίπης τύπου Β
3. ιός της γρίπης τύπου C

Ο ιός τύπου Α είναι ο πιο κοινός. Προσβάλλει τόσο τα ζώα όσο και τους ανθρώπους, όπως συνέβη στις πανδημίες της γρίπης των πτηνών ή των χοίρων.

Ο ιός της γρίπης έχει την ικανότητα να αλλάζει τις αντιγονικές του ιδιότητες, δηλαδή τη δομή του. Αυτές οι μεταλλάξεις επιτρέπουν στον ιό της γρίπης να κάνει ένα άτομο ανοσοποιητικό σε έναν τύπο, αφού έχει έναν τύπο. Αυτός ο διαφορετικός και μεταλλαγμένος τύπος μπορεί να διαφέρει ως προς τη σοβαρότητα και τη συνολική πορεία της νόσου.

Οι ιοί της γρίπης εξαπλώνονται μέσω του αέρα ως μόλυνση με σταγονίδια, αλλά και μέσω μολυσμένων αντικειμένων. Επιβιώνουν σε αυτά τα αντικείμενα για έως και 48 ώρες σε ορισμένες περιπτώσεις.

Εισέρχονται στον οργανισμό μας μέσω του στόματος ή της μύτης (αναπνευστικό σύστημα), αλλά και μέσω του επιπεφυκότα των ματιών. Ο βήχας ή το φτέρνισμα συμβάλλουν σε αυτό.

Η σοβαρότητα της μετάδοσης ευνοείται επίσης από την πολύ σύντομη περίοδο επώασης.

Έχει αναφερθεί ότι από τη μόλυνση έως την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μπορεί να μεσολαβήσουν 12 ώρες έως 3 ημέρες. Οι οξείες εξάρσεις της νόσου από την πλήρη υγεία συνοδεύονται από συμπτώματα όπως αδυναμία, κόπωση, πονοκέφαλο, πόνους στο σώμα, μυϊκούς και αρθρικούς πόνους. Αλλά και αυξημένη θερμοκρασία σώματος ή βήχα, φτέρνισμα και παραγωγή βλέννας.

Ο πίνακας δείχνει τη διαφορά στους τύπους της γρίπης

Η γρίπη χαρακτηρίζεται από την ικανότητά της να εξαπλώνεται πολύ γρήγορα, προκαλώντας κάθε χρόνο παγκόσμιες επιδημίες και πανδημίες. Αυτό σημαίνει ότι η ασθένεια προσβάλλει μεγάλο αριθμό ανθρώπων, πέρα από τα όρια πόλεων, περιφερειών ή ακόμη και χωρών.

Προσβάλλει μεταξύ 5 και 15% του παγκόσμιου πληθυσμού παγκοσμίως και όλο το χρόνο.

Υπολογίζεται ότι έως και 500 000 άνθρωποι παγκοσμίως υποκύπτουν στη γρίπη και πεθαίνουν από τις επιπλοκές της.

Εμφανίζεται από το φθινόπωρο έως τα τέλη του χειμώνα, με περίοδο αιχμής τον Ιανουάριο με Φεβρουάριο.

Προσβάλλει κάθε ηλικιακή ομάδα. Η ομάδα με τον μεγαλύτερο κίνδυνο είναι οι ηλικιωμένοι (άνω των 65 ετών) που έχουν άλλα και μακροχρόνια προβλήματα υγείας. Η ομάδα αυτή κινδυνεύει περισσότερο από επιπλοκές.

Υπάρχουν επίσης παιδιά, έγκυες γυναίκες και άτομα με μακροχρόνιες ασθένειες όπως καρκίνος, αναπνευστικές ή καρδιακές παθήσεις, καθώς και άτομα με διαβήτη ή εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα.

Οι πιο συχνές επιπλοκές της γρίπης:

• μέση ωτίτιδα (φλεγμονή του μέσου ωτός).
• ιγμορίτιδα (φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων)
• πνευμονία
  • βρογχοπνευμονία - επιπλοκή της υπερμόλυνσης με στρεπτόκοκκο ή σταφυλόκοκκο
  • πρωτοπαθής πνευμονία από γρίπη
• φλεγμονή του καρδιακού μυός (μυοκαρδίτιδα)
• σύνδρομο Reye - Σπάνια επιπλοκή. Προκύπτει από συνδυασμό ιογενούς νόσου και θεραπείας των παιδιών με σαλικυλικά, όπως η ακυλπυρίνη, η οποία επομένως αντενδείκνυται αυτή τη στιγμή. Δεν συνιστάται η χορήγησή της σε παιδιά με πυρετό και πόνο. Θα πρέπει να επιλεγεί άλλο φάρμακο.
• Φλεγμονή του εγκεφάλου, εγκεφαλίτιδα
• Αφυδάτωση
• στα παιδιά, εμπύρετοι σπασμοί, δηλαδή σπασμοί από πυρετό

Διαβάστε επίσης:
Αφυδάτωση και τα συμπτώματά της
Σοβαρότητα της αφυδάτωσης στα παιδιά

Παρόλο που η γρίπη αναφέρεται ως αναπνευστική νόσος, επηρεάζει και επηρεάζει ολόκληρο το σώμα.

Η διάγνωση της γρίπης δεν είναι δύσκολη και βασίζεται κυρίως στα συμπτώματα της νόσου. Η θεραπεία της είναι κυρίως συμπτωματική, κατά την οποία ανακουφίζονται τα συμπτώματα. Αντιιικά φάρμακα χορηγούνται σε επιλεγμένη ομάδα ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο και σε πιο σοβαρές περιπτώσεις.

Η θεραπεία με αντιβιοτικά είναι αναποτελεσματική.
Τα αντιβιοτικά προορίζονται αποκλειστικά για τη θεραπεία βακτηριακών νόσων.
Χρησιμοποιούνται μόνο σε υπερμόλυνση με βακτηριακή νόσο ή ως πρόληψη.

Ένα θεραπευτικό σχήμα που περιλαμβάνει ανάπαυση και ξεκούραση στο κρεβάτι είναι απαραίτητο. Η επαρκής διάρκεια και η απομόνωση από άλλα άτομα είναι σημαντική.

Η γρίπη έχει ετήσιο και παγκόσμιο οικονομικό αντίκτυπο, προκαλώντας τόσο ανικανότητα στην εργασία όσο και σχολικές απουσίες στα παιδιά.

Είναι η γρίπη, το κρυολόγημα ή το συνάχι;

Η γρίπη συχνά παραμελείται από το κοινό και οι άνθρωποι την αναφέρουν ως μια ασήμαντη ασθένεια. Όμως η θεραπεία και η πρόληψή της είναι σημαντικές. Συχνά συγχέεται με το κοινό κρυολόγημα, το συνάχι ή άλλους ιούς.

Πώς να διακρίνετε τη γρίπη από το κρυολόγημα ή το συνάχι - εδώ είναι ένας πίνακας

Πώς να διακρίνετε το κρυολόγημα ή τη γρίπη από το κρυολόγημα ή τη γρίπη; Οι πληροφορίες στα παρακάτω άρθρα θα σας βοηθήσουν σε αυτό:

• Ποιες ασθένειες καλύπτονται από τον όρο πονόλαιμος
• Τα κρυολογήματα στα παιδιά - όχι μόνο το καλοκαίρι
• Ιδιαιτερότητες της γρίπης στα παιδιά
• Τι πρέπει να προσέξετε με τη γρίπη στην εγκυμοσύνη
• Βασικές πληροφορίες για το κοινό κρυολόγημα
• Τι είναι η μέση ωτίτιδα

Η γρίπη προκαλείται από ιούς μεσαίου μεγέθους, τους ιούς της γρίπης. Το μέγεθός τους είναι περίπου 90-120 nm. Ανήκουν στην οικογένεια Orthomyxoviridae.

Υπάρχουν τρεις τύποι, ο Α, ο Β και ο C.

Ο ιός της γρίπης τύπου Α απαντάται στον άνθρωπο αλλά και σε ζώα όπως τα πτηνά (A Avian), οι χοίροι (A Swine) και τα άλογα (A Equi).
Οι τύποι Β και C του ιού της γρίπης προκαλούν νόσο μόνο στον άνθρωπο.

Επιπλέον, οι ιοί ταξινομούνται επίσης ανάλογα με τη σύνθεσή τους και το συνδυασμό αιμοσυγκολλητίνης (Η) και νευραμινιδάσης (Ν). Αναφέρονται ως αντιγόνα, τα οποία είναι σημαντικά για την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού. Παραδείγματα επικίνδυνων για τον άνθρωπο τύπων είναι οι Η1, Η2, Η3 ή Ν1 και Ν2.

Για παράδειγμα, τα ακόλουθα στελέχη του ιού της γρίπης είναι γνωστά και παρατίθενται στον παρακάτω πίνακα

Η εμφάνιση πολλαπλών τύπων και υποτύπων εξασφαλίζει τα χαρακτηριστικά της εξαιρετικής μεταβλητότητας.

Η υψηλότερη μεταβλητότητα παρατηρείται στη γρίπη τύπου Α. Υπάρχει μεταβολή τόσο σε επίπεδο Η όσο και σε επίπεδο Ν.

Οι 2 μορφές αλλαγής αναφέρονται ως:

1. αντιγονική παρέκκλιση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα μικρές αλλαγές και εμφανίζεται συχνότερα.
   • αυτές οι μικρότερες αλλαγές έχουν ως αποτέλεσμα ετήσιες επιδημίες ή πανδημίες
2. αντιγονική μετατόπιση, η οποία συμβάλλει στην εμφάνιση ενός νέου υποτύπου
   • λιγότερο συχνά, μία φορά κάθε 10 έως 40 χρόνια
   • το μικρότερο διάστημα διήρκεσε 9 έτη
   • ένα παράδειγμα είναι η γρίπη των πτηνών ή των χοίρων

Ο ιός της γρίπης Β είναι πιο σταθερός από την άποψη αυτή. Προκαλεί ηπιότερες και σποραδικές (λιγότερο συχνές) λοιμώξεις και μικρότερες επιδημίες. Έχει ήπια πορεία.

Ο τύπος C πιθανώς δεν παρουσιάζει αλλαγές ή δεν έχει αποδειχθεί και δεν περιέχει νευραμινιδάση. Η μόλυνση με αυτόν τον τύπο δεν οδηγεί σε ιατρικά σημαντική ασθένεια. Η πορεία είναι ήπια και συχνά ασυμπτωματική.

Επίπτωση της γρίπης

Η ποικιλομορφία της γρίπης αποτελεί πλεονέκτημα. Προκαλεί ασθένειες σε διάφορες κλίμακες κάθε χρόνο, ακόμη και σε σημείο επιδημιών ή, σπανιότερα, πανδημιών. Η γρίπη έχει τυπική εποχική εμφάνιση.

Η έναρξη της περιόδου (εποχής) της γρίπης γίνεται το φθινόπωρο, από την 1η Οκτωβρίου περίπου, έως την άνοιξη, δηλαδή έως τις 30 Απριλίου περίπου.

Η αιχμή της κορυφώνεται τον Ιανουάριο έως τις αρχές Φεβρουαρίου.

Πώς εξαπλώνεται η γρίπη;

Ο ιός μεταδίδεται με αερογενή μετάδοση, δηλαδή με μόλυνση μέσω σταγονιδίων. Ο βήχας ή το φτάρνισμα, αλλά και η ομιλία ή η άμεση επαφή συμβάλλουν σε αυτό. Σε ευνοϊκές συνθήκες, ο ιός μπορεί να ζήσει ακόμη και για 48 ώρες, ακόμη και στα χέρια, στους ιστούς ή στα αντικείμενα.

Ο ιός της γρίπης επιβιώνει ακόμη και σε θερμοκρασίες παγετού. Ο παγωμένος αέρας ξηραίνει ευκολότερα τους βλεννογόνους της μύτης, μειώνοντας την άμυνά τους και αυξάνοντας την πιθανότητα μόλυνσης.

Η πηγή του ιού είναι το άρρωστο άτομο που αποβάλλει σωματίδια από το αναπνευστικό σύστημα. Ο ιός εισέρχεται εκ νέου στον υγιή οργανισμό μέσω του στόματος, της μύτης ή της αναπνευστικής οδού. Μπορεί επίσης να εισέλθει μέσω του επιπεφυκότα των ματιών.

Έχει αναφερθεί επίσης διαπλακουντιακή μετάδοση, δηλαδή από την έγκυο γυναίκα στο έμβρυο.

Επομένως, ο αποκλεισμός από την ομάδα των ασθενών και η κατ' οίκον θεραπεία είναι μεγάλης σημασίας. Πλέον, είναι απαραίτητη η σχολαστική και αυξημένη προσωπική υγιεινή και το πλύσιμο των χεριών. Ενδεχομένως η απολύμανση των χεριών των θυρών και άλλων αντικειμένων συχνής επαφής και άμεσης επαφής. Ομοίως, η χρήση χαρτομάντιλων μιας χρήσης.

Οι παιδικές ομάδες συμβάλλουν επίσης στη μετάδοση της νόσου, όπως και κάθε ομαδοποίηση ατόμων.

Ιδιαίτερα κατά τις πρώτες ημέρες της νόσου, μεγάλες ποσότητες ιού αποβάλλονται στο περιβάλλον.
Ένα χιλιοστό εκκρίματος, δηλαδή βλέννας, περιέχει εκατομμύρια σωματίδια ιού.
Μερικές δεκάδες αρκούν για να προκαλέσουν ένα ξέσπασμα.

Συμβάλλει στη μετάδοση της γρίπης:

• Βραχυπρόθεσμη ανοσία που δεν διατηρείται καθ' όλη τη διάρκεια του έτους
• εξάπλωση μέσω του αέρα
• η χαμηλή δόση ιών που απαιτείται για τη μόλυνση
• παραμονή σε εσωτερικούς χώρους
• ανεπαρκής εξαερισμός
• κλιματισμός
• κοινότητες ανθρώπων, εμπορικά κέντρα, σταθμοί κ.λπ.

Ο ιός εξαπλώνεται από το τέλος της περιόδου επώασης, η οποία διαρκεί από 12 ώρες έως 3 ημέρες, μερικές φορές 10 ημέρες. Στην περίπτωση των παιδιών μπορεί να είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Η νόσος αναφέρεται κυρίως ως αναπνευστική. Μεταδίδεται με τον αέρα. Μετά από μια σύντομη περίοδο επώασης, ακολουθεί ένα οξύ στάδιο.

Η γρίπη χαρακτηρίζεται από τυπικά ενοχλήματα όπως:

• αδυναμία, κακουχία και κόπωση, που μπορεί να επιμείνουν έως και δύο εβδομάδες
• πόνο σε όλο το σώμα
• πόνος στους μύες και τις αρθρώσεις
• ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, ακόμη και πυρετός, συχνά πάνω από 39 °C
• ρίγη, ρίγος
• ξηρότητα της μύτης και του στόματος
• ξηρός έως ερεθιστικός βήχας και αργότερα βήχας με βλέννα
• πονοκέφαλος
• ρινική καταρροή
• φτέρνισμα
• πονόλαιμος
• κάψιμο πίσω από το στέρνο
• ερυθρότητα των επιπεφυκότων
• έλλειψη όρεξης
• ναυτία
• αίσθημα εμετού, ναυτία
• δυσπεψία έως διάρροια

Τα συμπτώματα της γρίπης συνήθως υποχωρούν σε 5-7 ημέρες. Η κόπωση και η αδυναμία μπορεί να επιμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι επιπλοκές μπορεί να αποτελέσουν μεγαλύτερο πρόβλημα.

Οι συνήθεις επιπλοκές περιλαμβάνουν μέση ωτίτιδα στα παιδιά, καθώς και συναφή βακτηριακή λοίμωξη (υπερλοίμωξη) της ανώτερης αναπνευστικής οδού.

Η πνευμονία είναι επικίνδυνη. Μπορεί να προκληθεί πρωτίστως από τη γρίπη ή δευτερευόντως ως υπερλοίμωξη με βακτήρια. Συνδέονται δύσπνοια, γρήγορη αναπνοή, ανησυχία ή κυάνωση.

Σπανιότερες επιπλοκές περιλαμβάνουν ασθένειες που σχετίζονται με το καρδιαγγειακό σύστημα, όπως μυοκαρδίτιδα ή εγκεφαλίτιδα (φλεγμονή του εγκεφάλου).

Τα παιδιά διατρέχουν κίνδυνο λαρυγγίτιδας, ενώ σε μικρά παιδιά έχει αναφερθεί αναπνευστική ανεπάρκεια και συσχέτιση με σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου.

Η διάγνωση είναι απλή, ιδίως σε περιόδους επιδημίας. Βασίζεται στην κλινική εικόνα, δηλαδή στα συμπτώματα που παρουσιάζονται και στο ιατρικό ιστορικό.

Ωστόσο, η διαφοροποίηση από άλλες επαμφοτερίζουσες νόσους με βάση τα συμπτώματα είναι δύσκολη. Η σύγχυση με αδενοϊούς, ρινοϊούς, ιούς RS, εντεροϊούς, παραϊνφλουένζα είναι δυνατή και εύκολη. Μόνο η εργαστηριακή διάγνωση δίνει σαφή απάντηση.

Ως εκ τούτου, οι εργαστηριακές εξετάσεις είναι συμπληρωματικές.

Η βάση είναι ένα επίχρισμα από το βλεννογόνο της αναπνευστικής οδού και η απομόνωση του ιού. Γίνεται ρινοφαρυγγικό επίχρισμα και καλλιέργεια ιού.

Μια γρήγορη επιλογή είναι η ανίχνευση αντιγόνου ELISA - το αποτέλεσμα είναι μέσα σε 30 λεπτά. Εναλλακτικά, μέσα σε 24 ώρες η PCR (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμερούς), η οποία είναι η απόδειξη του ιού RNA.

Άλλες μέθοδοι είναι η HIT (δοκιμασία αναστολής της αιμοσυγκόλλησης), η EIA (ενζυμική ανοσοδοκιμασία), η KFR (δέσμευση του συμπληρώματος) ή η εξουδετέρωση του ιού VNT.

Η γρίπη είναι μια οξεία ασθένεια του αναπνευστικού συστήματος που έχει επίσης συνολικό αντίκτυπο και συμπτώματα. Μετά από μια πολύ σύντομη περίοδο επώασης, παρατηρείται ξαφνική επιδείνωση της πλήρους υγείας.

Υπάρχει αδυναμία, κόπωση και κακουχία, που συνοδεύεται από ρίγη, ρίγος και ξαφνική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σε υψηλό πυρετό, ακόμη και μέχρι 40 °C. Χαρακτηριστικό είναι ο πόνος στους μύες, τις αρθρώσεις και το σώμα. Ο πονοκέφαλος και η ερυθρότητα των επιπεφυκότων είναι πολύ συχνές. Τα μάτια είναι ερεθισμένα, καίνε και φαγούρα.

Συνδέονται και άλλα συμπτώματα όπως ο βήχας, ο οποίος είναι συνήθως ξηρός και ερεθιστικός στην αρχή και αργότερα υγρός με βήχα από βλέννα.

Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι γενικά ήπιος.

Η σοβαρότητα υποχωρεί μέσα σε 5-7 ημέρες. Συνήθως η αδυναμία και η κόπωση επιμένουν για αρκετές ημέρες.

Η κατάσταση αλλάζει εάν η νόσος γίνει πιο περίπλοκη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί να εμφανιστούν ποικίλες δυσκολίες. Αυτές εξαρτώνται από την περιοχή του οργάνου ή του οργανικού συστήματος που έχει προσβληθεί.

Ορισμένες ομάδες ατόμων είναι επιρρεπείς σε επιδεινωμένη και πιο σοβαρή πορεία της γρίπης.

Επιπλοκές της γρίπης θα πρέπει να αναμένονται σε διάφορες ομάδες ατόμων. Παραδείγματα είναι τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι, αλλά και άτομα με χρόνιες παθήσεις, δηλαδή καρδιά, αναπνευστικό σύστημα, άτομα με διαβήτη και εξασθενημένη ανοσία.

Πρόληψη της γρίπης

Η πρόληψη είναι το πιο σημαντικό πράγμα όταν πρόκειται για τη γρίπη και τις ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη.

Η μακροπρόθεσμη πρόληψη είναι σημαντική, ιδίως η πρόληψη που πρέπει να ξεκινήσει πριν από την εποχή.

Τα μέτρα πρόληψης περιλαμβάνουν:

1. καλός τρόπος ζωής
2. επαρκής άσκηση σε εξωτερικούς χώρους, στον καθαρό αέρα
3. άσκηση και καλή φυσική κατάσταση
4. σκλήρυνση
5. επαρκής ανάπαυση και ύπνος
6. μείωση του στρες και της ψυχικής καταπόνησης
7. επαρκής υγιεινή, ιδίως κατά την περίοδο της γρίπης, πλύσιμο των χεριών
8. χρήση χαρτομάντιλων μίας χρήσης
9. συχνός αερισμός
10. περιορισμός των μαζικών εκδηλώσεων, όπως κινηματογράφος, θέατρο, συναυλίες κ.λπ. κατά την υψηλή περίοδο
11. κατάλληλη ενδυμασία
12. κατάλληλη διατροφή
13. άφθονα φρούτα και λαχανικά
    • σκόρδο
    • εσπεριδοειδή
    • τσάι
    • ξινολάχανο
    • σαλάτα
    • σπανάκι
    • μπρόκολο, κ.λπ...
14. συμπληρώματα διατροφής
    • βιταμίνη C και D
    • ψευδάργυρος
    • προβιοτικά
    • πρωτόγαλα
    • betaglucan
    • echinacea

Πολλοί άνθρωποι υποτιμούν τη γρίπη και την ξεπερνούν.

Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών. Αυτές μπορεί να έχουν πολύ χειρότερο αντίκτυπο στην υγεία ή τη ζωή ενός ατόμου. Και μακροπρόθεσμα - λόγω των μακροχρόνιων συνεπειών.

Ο εμβολιασμός και η σημασία του

Οι αλλαγές στην αντιγονική σύνθεση είναι η βάση για τα ξεσπάσματα των ετήσιων επιδημιών. Ωστόσο, αναφέρεται ότι ο εμβολιασμός με ένα στέλεχος Η και Ν θα παρέχει εν μέρει αντοχή για τα συγγενικά στελέχη.

Ωστόσο, εάν συμβεί μια αντιγονική μετατόπιση, δηλαδή μια παρέκκλιση, ο εμβολιασμός δεν θα παρέχει ανοσία. Οι αλλαγές αυτές αποτελούν τη βάση για τη διερεύνηση και την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου για το επόμενο έτος.

Η σύνθεση του εμβολίου καθορίζεται ετησίως από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), με βάση τους υπότυπους γρίπης που εμφανίστηκαν κατά την προηγούμενη επιδημική περίοδο.

Ο εμβολιασμός κατά της γρίπης είναι η πιο προσιτή και αποτελεσματική μορφή προστασίας κατά της γρίπης. Εξασφαλίζει την παραγωγή αντισωμάτων (εντός περίπου 14 ημερών). Έχει ποσοστό επιτυχίας μεταξύ 70-90%. Μπορεί να ανακουφίσει τη συνολική πορεία της νόσου και να μειώσει τον κίνδυνο επιπλοκών.

Ο εμβολιασμός συνιστάται πριν από την περίοδο της γρίπης, στα τέλη Σεπτεμβρίου με Οκτώβριο, και ετησίως, καθώς ο ιός έχει την ικανότητα να αλλάζει τις ιδιότητές του.

Ο εμβολιασμός είναι ασφαλής και κατάλληλος για ενήλικες και μικρά παιδιά. Τα παιδιά ηλικίας μόλις 6 μηνών πρέπει να εμβολιάζονται.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δημιούργησε το 1999 τη Στρατηγική Συμβουλευτική Ομάδα Εμπειρογνωμόνων για την Ανοσοποίηση (SAGE on Immunisation), η οποία είναι υπεύθυνη για τα εμβόλια και τους εμβολιασμούς, την έρευνα και τη χορήγησή τους.

Συστάσεις του ΠΟΥ για τον εμβολιασμό:

• Για μακροχρόνιες ασθένειες
  • Μακροχρόνιες αναπνευστικές ασθένειες
  • καρδιαγγειακές παθήσεις
  • νεφρικές παθήσεις
  • διαβήτης
  • Διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος
  • ακτινοβολία, κυτταροστατική θεραπεία
• παιδιά και έφηβοι
  • Πάνω από 6 μήνες
  • Προσχολική και σχολική ηλικία
• άτομα άνω των 65 ετών και τα μέλη της οικογένειάς τους
• επαγγελματίες υγείας και άτομα που εργάζονται σε χώρους υγείας ή κοινωνικής φροντίδας
• έγκυες γυναίκες
• στρατιώτες
• αστυνομικοί
• άτομα που εργάζονται σε τράπεζες, καταστήματα, ταχυδρομεία ή μεταφορές
• αθλητές

Εμβολιασμός κατά την εγκυμοσύνη

Συνιστάται πριν από την κύρια περίοδο γρίπης, από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο.

Τα εμβόλια προσαρμόζονται κάθε χρόνο στις προδιαγραφές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Περιέχουν μη ζωντανά μέρη του ιού που είναι ασφαλή για την εγκυμοσύνη.

Το εμβόλιο της γρίπης είναι ασφαλές πριν και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και δεν υπάρχει πρόβλημα με τον εμβολιασμό ακόμη και μετά τον τοκετό.

Μέρος της ανοσίας μεταβιβάζεται και στο μωρό στη μήτρα. Μετά τη γέννηση μέσω του θηλασμού και του μητρικού γάλακτος. Αυτό παρέχει προστασία από τη νόσο και στο μωρό.

Τα εμβόλια που περιέχουν ζωντανά μέρη απαγορεύονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Σε περίπτωση επιδείνωσης της υγείας, συνιστάται φυσικά πάντα επαγγελματική εξέταση.