Πώς αντιμετωπίζεται η κοιλιακή διάσταση; Θα βοηθήσει η φαρμακευτική αγωγή ή η άσκηση;

Η ευθεία καταπόνηση των κοιλιακών μυών μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά ή χειρουργικά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις συνιστάται θεραπεία αποκατάστασης και επακόλουθη επανεκτίμηση της ιατρικής κατάστασης και χειρουργική επέμβαση. Σε πολλές περιπτώσεις, ιδίως με ήπια διάταση, τα αποτελέσματα της θεραπείας αποκατάστασης είναι υπερβολικά ικανοποιητικά.

Το είδος της θεραπείας που επιλέγεται είναι ατομικό και εξαρτάται από την κατάσταση της υγείας της ασθενούς. Στις γυναίκες λαμβάνεται επίσης υπόψη ο χρόνος από τον τελευταίο τοκετό και η προγραμματισμένη μελλοντική εγκυμοσύνη.

Συντηρητική θεραπεία της διάστασης

Το βασικό στοιχείο της μη επεμβατικής θεραπείας είναι η τακτική αποκατάσταση του ασθενούς με θεραπευτή τόσο στα εξωτερικά ιατρεία όσο και ανεξάρτητα στο οικιακό περιβάλλον.

Σε αυτή την περίπτωση, είναι απαραίτητο...

Η φυσιοθεραπεία αποσκοπεί στην ενεργοποίηση και τόνωση των κοιλιακών μυών, στη διαφραγματική αναπνοή και στην ενίσχυση του συστήματος βαθιάς σταθεροποίησης του σώματος.

Στόχοι αποκατάστασης:

• Ενεργοποίηση των κοιλιακών μυών.
• Ενίσχυση του κοιλιακού τοιχώματος
• βελτίωση της σταθερότητας της σπονδυλικής στήλης
• ενεργοποίηση του πυελικού εδάφους
• βελτίωση του προτύπου αναπνοής
• εργονομία των καθημερινών δραστηριοτήτων

Χρησιμοποιούνται σύνθετες φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι, ιδίως η δυναμική νευρομυϊκή σταθεροποίηση, η μέθοδος γυναικολογικής άσκησης της Ludmila Mojžíšová ή ασκήσεις σύμφωνα με την Julia Tupler.

Τα στοιχεία των μεθόδων επικεντρώνονται κυρίως στην ενδυνάμωση του πυελικού εδάφους και στην ενεργοποίηση του κοιλιακού τοιχώματος.

Οι ασκήσεις θα πρέπει να εκτελούνται τακτικά για τουλάχιστον 3 μήνες για αποτελέσματα.

Η αποκατάσταση περιλαμβάνει τη χρήση εξοπλισμού άσκησης, όπως overball ή μπάλα. Η φυσικοθεραπεία με τη μορφή υδροθεραπείας, θερμοθεραπείας, φωτοθεραπείας ή ηλεκτροθεραπείας μπορεί να χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.

Μια συχνά χρησιμοποιούμενη συμπληρωματική μέθοδος είναι το kinesiotaping - η εφαρμογή ειδικής θεραπευτικής ταινίας στο σώμα προκειμένου να σταθεροποιηθούν οι μαλακές δομές του σώματος.

Μέρος της συντηρητικής θεραπείας είναι η εργονομία και η εκμάθηση σωστών συνηθειών κίνησης. Ένα παράδειγμα είναι η αποφυγή αιωρούμενων κινήσεων, όπως το κάθισμα και το ξάπλωμα. Αντίθετα, συνιστάται η αργή ορθοστασία πάνω από το πλάι.

Η συντηρητική θεραπεία έχει εξαιρετική πρόγνωση από ιατρικής και αισθητικής άποψης με τακτική άσκηση και τήρηση των οδηγιών. Ειδικά σε κοιλιακές διαστολές μέτριου βαθμού.

Ωστόσο, είναι απαραίτητη η συμβουλή ιατρού για τον ακριβή καθορισμό της θεραπευτικής πορείας.

Χειρουργική θεραπεία της διάστασης

Η χειρουργική θεραπεία (κοιλιοπλαστική) χρησιμοποιείται κυρίως σε γυναίκες που έχουν γεννήσει και για τις οποίες η συντηρητική θεραπεία δεν είχε το επιθυμητό θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χειρουργική επέμβαση ενδείκνυται άμεσα. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα όταν το πλάτος της διαστολής του κοιλιακού τοιχώματος είναι πολύ μεγάλο.

Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, οι κλιμακωτοί και χαλαροί κοιλιακοί μύες διορθώνονται με την επαναφορά τους στην αρχική τους θέση και την κατάλληλη συρραφή τους.

Από αισθητικής άποψης, η προκύπτουσα προεξοχή του δέρματος και η περίσσεια υποδόριου λίπους στην περιοχή της κοιλιάς μπορούν να αφαιρεθούν στο πλαίσιο της διόρθωσης της διάστασης.

Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται υπό γενική αναισθησία. Η επέμβαση διαρκεί ατομικά 1-3 ώρες. Μετά την επέμβαση απαιτείται ξεκούραση για τουλάχιστον 1 εβδομάδα και η πλήρης σωματική άσκηση είναι δυνατή μετά από περίπου 6 εβδομάδες.

Κατά τη διάρκεια της μετεγχειρητικής περιόδου συνιστάται η χρήση ελαστικών εσωρούχων συμπίεσης - της λεγόμενης ζώνης σταθεροποίησης της κοιλιάς.

Οι περιορισμοί κινήσεων και οι συστάσεις αποτελούν σημαντικό μέρος της μετεγχειρητικής (συχνά συντηρητικής) θεραπείας. Η βάση της μετεγχειρητικής έγερσης από το κρεβάτι είναι η αρχική κύλιση στο πλάι και στη συνέχεια το ομαλό κάθισμα.

Συνιστάται να αποφεύγονται οι ταλαντευόμενες κινήσεις, όπως το κάθισμα και το ξάπλωμα.

Ο πιο συνηθισμένος λόγος για κοιλιοπλαστική είναι η κοιλιακή διάσταση στις γυναίκες μετά τον τοκετό. Η επέμβαση συνιστάται μετά από 1 έτος μετά τον τοκετό.

Ωστόσο, το βήμα αυτό θα πρέπει να εξετάζεται ενόψει μιας πιθανής προγραμματισμένης μελλοντικής εγκυμοσύνης, η οποία μπορεί να επαναφέρει τους κοιλιακούς μύες σε ανεπιθύμητη απόσταση.

Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε την ιατρική κατάσταση και το είδος της θεραπείας της διάστασης με έναν γιατρό.

Η φυσιοθεραπεία δεν είναι αναπόφευκτη ακόμη και μετά από μια πιθανή χειρουργική επέμβαση, όπου είναι απαραίτητη η μετεγχειρητική αποκατάσταση και κυρίως η φροντίδα της κοιλιακής ουλής.

Χρησιμοποιούνται μαλακές και χειριστικές τεχνικές, kinesiotaping, lymphotaping, τεχνικές φροντίδας της ουλής και προοδευτική ειδική κινησιοθεραπεία (θεραπεία με κίνηση - άσκηση).