Πώς αντιμετωπίζεται η σπονδυλολίσθηση, η σπονδυλική μετατόπιση; Φαρμακευτική και χειρουργική αντιμετώπιση

Η θεραπεία μπορεί να είναι φαρμακολογική και να στοχεύει στον έλεγχο του πόνου σε οξείες εξάρσεις. Χορηγούνται αναλγητικά ή αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτικά.

Η συντηρητική θεραπεία μπορεί να είναι επιτυχής ή όχι. Εξαρτάται κυρίως από τα δεδομένα και τις λεπτομέρειες της σπονδυλικής μετατόπισης.

Το σωστό είδος φυσικοθεραπείας και ασκήσεων και ο κατάλληλος βαθμός τους μπορεί βέβαια να βοηθήσει.

Υπάρχουν ορισμένες ασκήσεις που θα βοηθήσουν στην ενδυνάμωση των μυών της σπονδυλικής στήλης και του πυρήνα του σώματος (μύες που απαιτούνται για τη στάση και το στήσιμο). Οι μύες που εμπλέκονται είναι οι μύες της κοιλιάς, της σπονδυλικής στήλης, των ισχίων και του πυελικού εδάφους.

Η σωστή εκτέλεση είναι σημαντική στην άσκηση, υπό την καθοδήγηση ενός επαγγελματία.

Η αλλαγή του τρόπου ζωής, η επαρκής σωματική δραστηριότητα, η σωστή στάση του σώματος και η υπομονή σε συνέργεια βοηθούν στη βελτίωση της κατάστασης.

Ωστόσο, η χειρουργική θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη εάν ο εκφυλισμός αποτύχει και προχωρήσει.

Αυτό ενδείκνυται εάν η συντηρητική θεραπεία αποτύχει, εάν υπάρχει σημαντικό νευρολογικό έλλειμμα και ακόμη εάν η μετατόπιση είναι πάνω από 50 %. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος επιδείνωσης της μετατόπισης. Το ίδιο ισχύει και εάν οι δραστηριότητες της ζωής είναι περιορισμένες.

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να διεξαχθεί με διάφορους τρόπους. Αυτή επιλέγεται βάσει μιας συνολικής αξιολόγησης της ολίσθησης και των σχετικών δυσκολιών. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την οπίσθια αποσυμπίεση και σταθεροποίηση, την οπίσθια ή πρόσθια διασωματική σύντηξη ή την επέμβαση Gaines σε σπονδυλοπλαστική.

Το κύριο καθήκον είναι η σταθεροποίηση, η επανατοποθέτηση (επαναφορά στη θέση) του μετατοπισμένου σπονδύλου και η αποσυμπίεση (άρση της καταπίεσης) του νεύρου.