Θεραπεία του καρκίνου των οστών: χειρουργική επέμβαση, ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία, φάρμακα

Η αποτελεσματική θεραπεία των όγκων των οστών απαιτεί διεπιστημονική συνεργασία.

Η διεπιστημονική προσέγγιση περιλαμβάνει παιδίατρους, γενικούς ιατρούς, ορθοπεδικούς, παθολόγους, ογκολόγους, ακτινολόγους και ειδικούς στην αποκατάσταση και τη φυσιοθεραπεία.

Η ίδια η θεραπεία των μυοσκελετικών όγκων έχει σημειώσει πρόοδο και αλλαγές στην προσέγγιση τα τελευταία 40-50 χρόνια. Αυτό έχει βελτιώσει τις πιθανότητες επιβίωσης και την πρόγνωση των ασθενών.

Οι νέες γνώσεις σχετικά με τον μετασχηματισμό των κακοήθων κυττάρων παρέχουν θεραπευτικές ευκαιρίες για τη γενετική μηχανική.

Στόχος των θεραπευτικών σχημάτων είναι η ριζική αφαίρεση του πρωτοπαθούς όγκου. Συχνά πραγματοποιείται σε συνδυασμό με συστηματική χημειοθεραπεία ή/και ακτινοθεραπεία.

Συχνά, η λεγόμενη νεοεπικουρική χημειοθεραπεία χορηγείται πριν από τη χειρουργική επέμβαση για τη συρρίκνωση του όγκου.

Η χειρουργική προσέγγιση μπορεί να απαιτεί τη συνεργασία ορθοπεδικού χειρουργού και αγγειοχειρουργού, θωρακοχειρουργού ή πλαστικού χειρουργού. Η ατελής αφαίρεση του όγκου αφήνει υψηλό κίνδυνο υποτροπής.

Οι χειρουργικές τεχνικές έχουν εξελιχθεί σημαντικά. Μην φανταστείτε αμέσως έναν ριζικό ακρωτηριασμό.

Για τους όγκους των άκρων, οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε θέση να υποβληθούν στη λεγόμενη χειρουργική επέμβαση που είναι γνωστή ως χειρουργική επέμβαση με εξοικονόμηση άκρων. Σε αυτή την επέμβαση, το προσβεβλημένο τμήμα του οστού αφαιρείται μέχρι τον υγιή ιστό και αντικαθίσταται με πρόθεση. Μετά την επέμβαση, η ενδελεχής αποκατάσταση του ασθενούς είναι πολύ σημαντική.

Σε ορισμένους ασθενείς μπορεί να χρειαστεί ακρωτηριασμός του άκρου. Τις περισσότερες φορές, πρόκειται για ασθενείς με μεγάλο όγκο ή επιθετικό, ταχέως εξαπλούμενο όγκο που δεν μπορεί να αφαιρεθεί με ασφάλεια.

Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι η μεθοτρεξάτη, η δοξορουβικίνη, η σισπλατίνη, η καρβοπλατίνη, η ιφοσφαμίδη, η τοποτεκάνη κ.ά. Χορηγούνται σύμφωνα με τυποποιημένα διεθνή πρωτόκολλα ανάλογα με τον συγκεκριμένο τύπο όγκου.

Η ακτινοθεραπεία έχει σημαντικό ρόλο στη θεραπεία του καρκίνου των οστών (π.χ. βοηθά στην εξάλειψη των υπολειμμάτων μετά τη χειρουργική επέμβαση) και στην πρόληψη των επιπλοκών. Η θεραπευτική της χρήση στην αρχική θεραπεία είναι περιορισμένη σε ορισμένους τύπους. Για παράδειγμα, το οστεοσάρκωμα είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στις ακτινοβολίες.

Η θεραπεία των οστικών μεταστάσεων απαιτεί επίσης διεπιστημονική προσέγγιση.

Οι οστικές μεταστάσεις, εφόσον δεν υπάρχει συμπίεση του νωτιαίου μυελού ή παθολογικό κάταγμα, μπορούν να επηρεαστούν σημαντικά από την αντικαρκινική και την αντιρροπιστική θεραπεία. Με τον τρόπο αυτό διατηρείται η κινητικότητα και η αυτάρκεια των ασθενών.

Καλύτερη πρόγνωση επιτυγχάνεται εάν δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός οστικών μεταστάσεων, εάν δεν σχετίζονται με μεταστάσεις σε άλλα συστήματα και εάν εντοπίζεται η πρωτοπαθής κοίτη του όγκου.

Για τη θεραπεία των οστικών μεταστάσεων χρησιμοποιούνται διφωσφονικά (π.χ. παμιδρονάτη, ζολεδρονικό οξύ κ.λπ.) και στοχευμένη θεραπεία με το μονοκλωνικό αντίσωμα denosumab, αναλγητικά, ραδιοϊσότοπα, εξωτερική ακτινοθεραπεία, ορθοπεδικές και χειρουργικές επεμβάσεις.