Το σύνδρομο Asperger και η αντιμετώπισή του. Είναι απαραίτητη η φαρμακευτική αγωγή;

Το σύνδρομο Asperger είναι μια αναπτυξιακή γενετική διαταραχή του δεξιού ημισφαιρίου με νευρολογικά και ψυχιατρικά συμπτώματα για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία.

Ωστόσο, τα καλά νέα είναι ότι τα άτομα με αυτή την πάθηση μπορούν να ζήσουν μια ολοκληρωμένη ζωή.

• Η ζωή ενός ατόμου με σύνδρομο Asperger επηρεάζεται σημαντικά από τη μάθηση και την εκπαίδευση, την κοινωνική αλληλεπίδραση και τη σωστή επικοινωνία
• ορισμένα συμπτώματα μπορούν να ελεγχθούν με φαρμακευτική αγωγή

Γνωστική-συμπεριφορική μορφή θεραπείας

Είναι σαφές από την προηγούμενη εμπειρία ότι η κατάλληλη εκπαίδευση και κατάρτιση έχει μειώσει τις ανεπιθύμητες εκδηλώσεις στους περισσότερους ασθενείς και έχει βελτιώσει την κοινωνικοποίηση και την επικοινωνία με το περιβάλλον.

Η θεραπεία χορηγείται συνήθως από ψυχίατρο που ειδικεύεται σε αυτές τις διαταραχές.

• Ο ψυχίατρος πρέπει να είναι σε θέση να παρατηρεί καλά
• πρέπει να είναι σε θέση να ακούει υπομονετικά και να ενδιαφέρεται για το πρόβλημα του ασθενούς
• η συζήτηση αφορά συνήθως αυτό που ενδιαφέρει τον ασθενή
• η επικοινωνία πρέπει να είναι σαφής και συνεπής
• ο ασθενής πρέπει να έχει επαρκή χρόνο για να καταλάβει τι του λέγεται
• η ενσυναίσθηση βοηθά τον ψυχίατρο να αναγνωρίζει και να διαχειρίζεται τα αρνητικά συναισθήματα και άλλες αρνητικές εκφράσεις
• εκπαιδεύει τον ασθενή στην κοινωνική αλληλεπίδραση και την επικοινωνία
• βοηθά τον ασθενή να ενταχθεί ευκολότερα στην κοινότητα

η ψυχολογική υποστήριξη και εκπαίδευση βελτιώνει την κατάσταση του ασθενούς, ενώ και τα συμπτώματα μειώνονται με την ηλικία. Οι κοινωνικές και επικοινωνιακές δυσκολίες συνήθως επιμένουν και στην ενήλικη ζωή.

Φαρμακολογική αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων

Οι φαρμακολογικές θεραπείες χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση, για παράδειγμα, του άγχους, της κατάθλιψης, των διαταραχών του ύπνου, της εκρηκτικότητας ή της επιθετικότητας.

Χρησιμοποιούνται κυρίως αντικαταθλιπτικά και νευροληπτικά.

Η θεραπεία αποσκοπεί επίσης στη μείωση των εμμονικών ή επαναλαμβανόμενων ρουτινών, όπως τα πρότυπα συμπεριφοράς, και στη βελτίωση των επικοινωνιακών δεξιοτήτων και της κινητικής αδεξιότητας.