Τι είναι το σύνδρομο Horner και ποια είναι τα συμπτώματα και οι αιτίες του;

Το σύνδρομο Horner (επίσης γνωστό ως σύνδρομο Claude-Bernard-Horner = σύνδρομο CBH) χαρακτηρίζεται από μια τριάδα συμπτωμάτων:

• Μίωση (λατινικά για τη μυόλυση), δηλαδή στένωση της κόρης του ματιού.
• Πτώση των βλεφάρων (πτώση).
• εμφανής μονόφθαλμος (μάτι βυθισμένο στον οφθαλμικό κόγχο)

Εμφανίζεται όταν διαταράσσεται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, τόσο στο επίπεδο της κεντρικής βλάβης όσο και στο προγαγγλιακό (καταπίεση του αυχενικού συμπαθητικού) και μεταγαγγλιακό (καταπίεση στο πλέγμα του καρωτικού) επίπεδο.

Ποιος ανακάλυψε το σύνδρομο Horner;

Η πρώτη περιγραφή αυτής της διαταραχής δημοσιεύθηκε το 1727 από τον Francois Pourfour du Petit μετά από μια πειραματική αποκοπή νεύρων σε σκύλο. Ο Claude Bernard το περιέγραψε ακόμη ακριβέστερα το 1982. Η οριστική περιγραφή ήρθε το 1869 από τον Ελβετό οφθαλμίατρο (ιατρό οφθαλμικών παθήσεων) Johann Friedrich Horner.

Τι είναι το σύνδρομο Horner;

Το σύνδρομο Claude-Bernard-Horner είναι, λοιπόν, ένας τύπος περιφερικού αυτόνομου συνδρόμου που αναπτύσσεται όταν υπάρχει βλάβη του ανώτερου αυχενικού συμπαθητικού νεύρου (τμήμα C8-Th1 του κυλινδρικού κέντρου του Budge - βλάβη των νωτιαίων ριζών, του ramus communicans albus, του ganglion cervicale craniale και του plexus caroticus).

Με απλά λόγια, πρόκειται για ένα σύνολο τριών συμπτωμάτων που εμφανίζονται όταν διαταράσσεται το συμπαθητικό νευρικό σύστημα στον αυχένα. Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα είναι ένα σύνολο νεύρων και νευρικών γαγγλίων που ρυθμίζουν ορισμένες σωματικές λειτουργίες και είναι ανεξάρτητα από τη θέλησή μας. Το αυχενικό συμπαθητικό σύστημα ελέγχει το μάτι, μεταξύ άλλων διαφόρων λειτουργιών.

Κλινικά, εκδηλώνεται

• Πτώση - πτώση του βλεφάρου
• Μίωση - στένωση της κόρης του ματιού
• Ονοφθαλμία - ένα μάτι που είναι βυθισμένο στον οφθαλμικό κόγχο
• υπεριδρωσία - υπερβολική εφίδρωση
• υπερθερμία - αυξημένη θερμοκρασία του σώματος στη σχετική πλευρά του προσώπου.

Το σύνδρομο Claude-Bernard-Horner μπορεί επίσης να αναπτυχθεί όταν υπάρχει βλάβη στους πυρήνες στον υποθάλαμο και στο στέλεχος του εγκεφάλου, αλλά τότε αποτελεί μέρος του πόντιου συνδρόμου.

Τι μπορεί να προκαλέσει βλάβη του συμπαθητικού και την ανάπτυξη του συνδρόμου Horner;
Ποια είναι τα αίτιά του;

Το σύνδρομο Horner προκαλείται από διάφορες καταστάσεις, όπως αιφνίδιο εγκεφαλικό επεισόδιο, όγκους στον εγκέφαλο ή τραύμα. Ωστόσο, υπάρχει και μια συγγενής μορφή του συνδρόμου Horner, κατά την οποία το σύνδρομο είναι παρόν από τη γέννηση.

Μερικές φορές η αιτία του συνδρόμου Horner δεν μπορεί καν να προσδιοριστεί.

Οι πιο συχνές αιτίες περιλαμβάνουν...

Νευροϊνωμάτωση

Μια γενετική ασθένεια που προκαλεί τη δημιουργία όγκων από νευρικό ιστό.

Νευραλγία του τριδύμου νεύρου

Πόνος του τριδύμου νεύρου.

Φλεγμονή του νωτιαίου μυελού

Και άλλες ασθένειες που προκαλούν βλάβη στα προστατευτικά καλύμματα των νευρώνων, οι λεγόμενες απομυελινωτικές ασθένειες, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας - σκλήρυνση κατά πλάκας.

Το σύνδρομο Horner επηρεάζει συνήθως μόνο το ένα μισό του προσώπου.

Η τυπική τριάδα των συμπτωμάτων που εμφανίζονται στην προσβεβλημένη πλευρά είναι:

1. στένωση της κόρης του προσβεβλημένου ματιού (μιόση).
   • διαφορετικό μέγεθος της κόρης στα δύο μάτια (ανισοκορία)
   • η προσβεβλημένη κόρη δεν διαστέλλεται καθόλου ή ανεπαρκώς στο σκοτάδι
2. πτώση του άνω βλεφάρου
   • εύκολη ανύψωση του κάτω βλεφάρου στον πάσχοντα οφθαλμό (ανεστραμμένη πτωση)
3. εμφανής ελαφρά ανάσυρση του οφθαλμού στην οφθαλμική κόγχη (οφθαλμός)

Παρουσιάζεται επίσης ερυθρότητα του προσώπου στην προσβεβλημένη πλευρά, η οποία συνήθως προκαλείται από διατεταμένα υποδόρια αιμοφόρα αγγεία.

Η αρθρίτιδα είναι επίσης ένα συνοδευτικό σύμπτωμα. Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία το πάσχον άτομο δεν μπορεί να παράγει ιδρώτα ή παράγει ιδρώτα με μειωμένο ρυθμό (υποχίδρωση).

Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη όταν η θερμοκρασία του σώματος είναι αυξημένη. Η υπερπυρεξία (πυρετός άνω των 40 °C) μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα της αδυναμίας του σώματος να ψύχεται.

Η κατάσταση αυτή εμφανίζεται επίσης, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας και την παραμονή σε θερμό περιβάλλον.

Ένα άλλο σύμπτωμα είναι το ακτινωτό αντανακλαστικό και η παροδική υπεραιμία (κατακόκκινη) των επιπεφυκότων.

Ορισμένα από τα συμπτώματα, ιδίως η πτώσεις και η ανίδρωση, μπορεί να είναι πολύ ήπια. Στην περίπτωση αυτή, είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν.

Επιπλέον, τα παιδιά με σύνδρομο Horner μπορεί να έχουν ακόμη τα ακόλουθα συμπτώματα:

• ανοιχτότερο χρώμα ίριδας στο πάσχον μάτι σε παιδιά ηλικίας κάτω του ενός έτους
• το προσβεβλημένο μισό του προσώπου δεν είναι κόκκινο όταν βρίσκεται σε ζεστό δωμάτιο, κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης ή ως μέρος μιας συναισθηματικής αντίδρασης, όπως σε ένα υγιές άτομο

Πότε πρέπει να επισκεφθείτε γιατρό; Πώς διαγιγνώσκεται το σύνδρομο Horner;

Το σύνδρομο Horner μπορεί να προκληθεί τόσο από σοβαρές όσο και από ήσσονος σημασίας ασθένειες. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να επισκεφθείτε γιατρό το συντομότερο δυνατό και να μην καθυστερήσετε άσκοπα την επίσκεψή σας.

Εάν εμφανίσετε οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα του συνδρόμου Horner, θα πρέπει να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια.

Ωστόσο, εάν εμφανιστεί κάποιο από τα ακόλουθα συμπτώματα, είναι προτιμότερο να καλέσετε τις υπηρεσίες έκτακτης ιατρικής βοήθειας:

• ξαφνική επιδείνωση ή απώλεια της όρασης, συμπεριλαμβανομένης της θολής όρασης
• ζάλη, ναυτία ή έμετος
• μυϊκή αδυναμία ή αδυναμία ελέγχου των μυών
• ξαφνική εμφάνιση έντονου πονοκεφάλου ή πόνου στον αυχένα
• φωτοφοβία (αυξημένη ευαισθησία στο φως)

Ένα άτομο με σύνδρομο Horner θα πρέπει να εξετάζεται από οφθαλμίατρο και νευρολόγο.

Ο τελευταίος θα παραπέμψει στη συνέχεια τον πάσχοντα για εξέταση:

• αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία για τον αποκλεισμό εγκεφαλικής νόσου.
• υπερηχογράφημα (που ονομάζεται επίσης υπερηχογράφημα ή υπερηχογράφημα) του λαιμού για να αποκλειστεί η καταπίεση των νευρικών δομών

φαρμακολογικές εξετάσεις:

• Δοκιμασία κοκαΐνης
• δοκιμασία υδροξυαμφεταμίνης
• δοκιμασία φαινυλεφρίνης

Η σύνθετη τριάδα των συμπτωμάτων είναι εύκολα αναγνωρίσιμη.

Στους ασθενείς με σύνδρομο Horner, η κατεστραμμένη κόρη είναι αναλογικά μικρότερη από την άθικτη κόρη. Το βλέφαρο πέφτει και μπορεί να ανασηκωθεί μόνο με ελάχιστη δύναμη.

Σε απόκριση στο φως, η κόρη διαστέλλεται αργά και συνήθως ατελώς στο σύνδρομο Horner.

Η φυσική βλάβη επηρεάζει μόνο το μάτι και τους οφθαλμικούς μύες. Για παράδειγμα, ως αποτέλεσμα της συστολής της κόρης, η αντιληπτική συμπεριφορά του ματιού μπορεί να αλλάξει με αρνητικό τρόπο. Το οπτικό πεδίο μειώνεται ως αποτέλεσμα της πτώσης του βλεφάρου και η τρισδιάστατη όραση μπορεί να είναι σοβαρά μειωμένη.

Οι πάσχοντες μπορεί να υποφέρουν από ψυχολογική δυσφορία, καθώς η έκφραση του προσώπου τους μπορεί να αλλάξει σημαντικά ως αποτέλεσμα της συμπτωματικής τριάδας.

Σύνδρομο Horner σε σκύλους

Είναι ενδιαφέρον ότι το σύνδρομο αυτό προσβάλλει επίσης τους σκύλους, ιδίως τη φυλή Golden Retriever.

Αυτό μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε από τις ίνες που είναι υπεύθυνες για τη μετάδοση των νευρικών ερεθισμάτων στους μύες του προσώπου.

Μπορεί επίσης να προκληθεί από δάγκωμα, όπου τα νεύρα μπορεί να υποστούν βλάβη.

Υπάρχουν διάφορα διακριτικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου Horner στους σκύλους. Συνήθως όλα αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται στην ίδια πλευρά του σώματος.

• Ελαφρά πεσμένο άνω βλέφαρο
• Μια σφαίρα του ματιού που φαίνεται να είναι ελαφρώς βυθισμένη στην κόγχη του ματιού
• Ένα προεξέχον βλέφαρο που καλύπτει εν μέρει την πλευρά του ματιού που βρίσκεται πιο κοντά στη μύτη
• Η μία κόρη είναι μικρότερη από την κόρη του άλλου ματιού και δεν διαστέλλεται πλήρως σε αμυδρό/σκοτεινό φωτισμό
• Σπάνια, η πάσχουσα πλευρά μπορεί να είναι πιο ζεστή στην αφή και το δέρμα μπορεί να φαίνεται "ροζ" σε σύγκριση με την μη πάσχουσα πλευρά.

Η πρόληψη της εμφάνισης γίνεται με αυστηρή υγιεινή των αυτιών και αποφυγή της επαφής με άλλο σκύλο στον οποίο μπορεί να συμβεί δάγκωμα.